იცი ზოგჯერ მინდა რო უმიზეზოდ ვიტირო, ყოველ ღამით ჩემს ოთახში ვიკეტები და ვტირივარ. ღამეს ტკივილს ვერ ვუმალავ, ყველას ვგონივარ ყველაზე პოზიტიური ადამიანი, რომელიც სულ იცინის ან იღიმის მაინც, არავის არწარმოუდგენია ცრემლი ჩემსთვალზე. 18 წლის ვარ დაა ცხოვრებამ იმდენი რამ მასწავლაა რაც ბევრს არც კი წარმოუდგენია. დილით თათას ზარმა გამაღვიძა(თათა ჩემი საუკეთესო მეგობარი არაბიოლოგიური დაა ასევთქვათ)
-ტასო
-რაამ გააგაღვიძა ასე ადრე გოგო ამოვიფრუტუნე ძლივს
-რამ გამაღვიძა კი არაა დღეს კლუბში მივდივართ ალექსი გამოგვივლის 9საათისთვის
-ალექსანდრე ვინაა გოგო?
-უფფსს სორრი არიცნობ ნიას ძმაა გუშინ ჩამოვიდაა ამერიკიდან ბათ გაგაცნობთ ძაან ძაან სიმპატიურია
-კაი არმაინტერესებს
-უიმე გოგო რა უჟმ...
-სიტყვის თქმაა არ დავამთავრებიე ისე გავუთიშე
აბაზანაში შევედი და ერთი საათი არ გამოვსულვარ, სასაუზმოდ ჩავედი ძირს დაა ისევ დავიძინე. 8საათი სრულდებოდა როგამეღვიძა. შავი საკმაოდ მოჭრილი კაბა დაა ფეხზე მაღალქუსლიანები მოვირგე, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და ძირს ჩავედი გარეთ შავი BMW ეყენა მივუახლოვდი
ეზოში 5 წუთში შავი BMW შემოვიდა, მანქანის კარი გააიღო დაა მანქანიდან The სიმპატიური ბიჭი გადმოვიდა, იმ წამს მივხვდი რომ ალექსი იყო,
-შენ ალბად ტასო ჰო?
-ჰოო მოკლედ მოვუჭერი
მანქანის კარი გამიღო და წინა სავარძელზე შევსკუპდი კლუბში შევედით

თათა როგორც ყოველთვის ბართან სკამზე შესკუპდა, მეც იქვე ახლოს მაგიდასთან დავჯექი, ცოტახანში გვერდით ალექსი მომიჯდა, არაფერს ამბობდა რატომღაც დუმილი ისევ მე დავარღვიე,
-ალექს
-ტასო
ორივემ ერთხმად ვთქვით, ისტერიული სიცილი აგვივარდა ვერ ვხვდებოდი რაზე, უბრალოდ ბედნიერს მხდიდაა ეს ფაქტი.
-კაი გვეყოს ტასუსუნა
-ტასუსუნა
ამაზეე უარესად ავკისკისდი ისიც ამყვა, მერე თათა მოვიდა მთვრალი იყო, ჩვენი ხელები შეართა და სცენაზე აგვიყვანა
ასევთქვათ ალექსის მკლავებში მიმაგდო, აზზრზე ვერ მოვედი ისე სწრაფად ჩაირთო მუსიკა, ალექსი არ დაბნეულა წელზე ხელები შემომხვია და სხეულზე ამიკრა, სახეზე ავხედე კმაყოფილი ღიმილი დასთამაშებდა, მე კიდე სირცხვილისგან არვიცოდი რა მექნა, ყურში ჩამჩურჩულა
-დამშვიდდი პატარავ
-როგორ დავმშვიდე რას ნიშნავს ეს ყველაფერი? ხმას ავუწიესავით მაგრამ არ გამომივიდა როგორ შემეძლო მისთვის მეყვირა
-შენი გადარეული დაქალის ბრალია ყველაფერი
აღარაფერი მითქვამს, არც მას, უბრალოდ ნელ-ნელა ვეჩვეოდი, მუსიკა როგორც კი დამთავრდა მისი ხელებისგან გავთავისუფლდი და გარეთ გავედი, უცებ ისიც იქ გაჩნდა.
-ბოდიში ტასო
-რისთვის?
-ჩემი საქციელის გამო
-არაუშავს სითბო ნარევი ხმით ვუთხარი და წავედი, სახლში როგორც კი მივედი ეგრევე დავწექი მთელი ღამე ალექსიზე ვფიქრობდი არვიცი რა მჭირს, იქნებ მომწონს, არ მოგწონს ჩემი მეორე მე მეუბნება, ალექსიზე ფიქრში შემომათენდა, 4საათიი იყო როცა დავიძინე.
პ.ს ჩემი პირველი მოთხრობაა და ძაან ვნერვიულობ პატარაა მაგრამ მაინტერესებს ღირს თუ არა გაგრძელება ნუ გაგრძელება უფროკაიმაქ მარა :დ <3 წინასწარ მადლობა <3 <3