-გაგიჟდი გოგო? რას ნიშნავს შეყვარებული ხარ ბიჭზე რომელსაც არუყვარხარ -ინტერნეტით ვესაუბრები ჩემს კორეელ მეგობარს
-აუ ელენა მეც არ ვიცი, ის ჩემი ძმის მეგობარია -ტირის სანი
-ძმის მეგობარი კარგი რა , შენი ძმა ორივეს მოგკლავთ
-შენთან საქართველოში ეგრე ხდებახოლმე -მეკითხება შეშინებული სანი
-იშვიათად მაგრამ მაინც ხდება ხოლმე
-როგორ მოვიქცე ელეა რას მირჩევ
-არვიცი მეგობარო რა გირჩიო მას თუ არუყვარხარ ცუდია, მაგრამ საიდან იცი რომ არუყვარხარ თვითონ გითხრა
-არა არაფერი უთქვამს
-მოიცა მისი გრძნობების შესახებ არაფერი იცი და დასკვნები გამოგაქვს ახლა მანდ ვიყო თავში რაღაცას ჩაგარტყამდი
-მერე ჩამოდი, ისე უკვე სამი თვეა ვმეგობრბთ ერთმანეთს ყველაფერს ვუყვებით და ერთმანეთი არ გვიანხავს რეალურად მხოლოდ სკაიპით ვსაუბრობთ , ჩამოდი რა ჩემთან
-შენს რომეოს გამაცნობ
-კი ელენა შენ ჩამოდი და ჩემს რომეოს კიარა მთლიანად კორეას გაგაცნობ
-კარგი ოდესმე აუცილებლად ჩამოვალ სანი მაგრამ ახხლა ვერა
-ეგრე ამბობ უკვე ორი თვეა და რელურად არაფერი იცვლება
-კარგი რა სანი მართლა ვერ მოვახერხებ
-ერთ კვირაში სეულის აეროპორტსი თუ არ იქნები ძალიან მაწყინება
-სანი კარგი რა
-მე ჩემი გითხარი, ახლა კი უნდა დაგემშვიდობო ბიჭები მოვიდნენ
-კარგი მიდი გაიქეცი-ვეუბნები და ლეპტოპს ვხურავ
სანი მართლაც ჩემი საუკეთესო მეგობარია სოციალური ქსელით გავიცანით ერთმანეთი და მას შემდეგ განუყრელებად ვიქეცით ერთმანეთის შესახებ ყველაფერი ვიცით, დროში განსხავების მიუხედავად ვახერხებთ და ერთმანეთს ვეკონტაქტებით. ხშირად მთხოვს მასთან ჩავიდე და ვნახო მაგრამ არის ერთი პრობლემა , ჩემი ოჯახი . ვცხოვრობ ოჯახში სადაც ტრადიციები უფრო მნიშვნელვანია ვიდრე ადამიანის სიცოცხლე , ვცხოვრობ ოჯახში სადაც გოგოებს განათლების მიღების უფლება არ აქვთ, ჩემი ძმის დასახურებაა მე რომ ინგლისური და კორეული ვიცი ასე კარგად, სწორედ ის დამეხმარა მაჩუქა ლეპტოპი, მიხარია რომ ასეთი კარგი ძა მყავს, მოკლედ ვცხოვრობ ოჯახში სადაც ჩემი აზრი ყველას ფეხებზე კიდია რადგან გოგო ვარ. ქვეყნიდან არ გამიშვებენ თანაც უცხო გოგოსთან, კორეაში ჩემი გამგზავრება მშობლებისთვის ომის გამოცხადებას ნიშნავს და ამას ახლა ვერ შევძლებ.
-აბა დაო რაო სანიმ -გიო
-არაფერი მე კარგად ვარ შენ როგორ ხარო-ვეუბნები ჩემს ძმას და ვიცინი
-თავისთან ისევ გეპატიჟება -გიო
-კი უკვე ყოველდღე
-არგინდა რომ წახვიდე-მეკიტხება შეფარვით
-მინდა მაგრამ ხომიცი რომ ეს შეუძლებელია
-მე რომ დაველპარაკო მამას-გიო
-მაინც სეუძლებელია
-არ დაიღალე დაო? აქ ყოფნით არ დაიღალე , აქ ისე გექცევიან როგორც ნივთს , შენი აზრით რატომ გასწავლიდი ინგლისურს და სხვა ენებს , იმიტომ რომ ერთდღეს აქედან წასულიყავი , გული მტკივა შენს ცრემლებს რომ ვხედავ, გული მტკივა ოცნებებს რომ ვერ ისრულებ, დროა საკუთარი თავი იპოვო , დროა ამ მარწუხებიდან გათავისუფლდე დაო, ყოველთვის დაგეხმარები ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები, ახლა კი ბარგი ჩაალაგე კოლეაში მიდიხარ
-გიო , ეს როგორ?
-დაო მეგონა ცოტა ჭკვიანი მაინც იყავი, იცი სახლიდან წასვლაში რატომ გეხმარები?, მამაჩემს შენი გათხოვება უნდა ვიღაც ღიპიან მოხუცზე, ის კაცი რომ ვნახე გული სიბრაზით ამევსო, ცხოვრებაში პირველად მომინდა მამაჩემი მომეკლა, ადრე მხოლოდ მისი ცემის სურვილი მიჩნდებოდა. არმინდა უბედური იყო , მინდა ნორმალური მომავალი გქონდეს
-ახლა რომ კორეაში წავიდე ეს ხომიცი რასაც ნიშნავს მერე უკან ვეღარ დავბრუნდები, ამ სახლში ვეღარ დავბრუნდები
-ამ სახლში ოდესმე მაინც იყავი ბედნიერი
-არასდროს
-მაშინ აქ რაგაჩერებს
-შენ
-დაო მე ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები ყოველთვის დაგეხმარები ჩაალაგე ბარგი და წადი კორეაში, ჩემი იმედი გქონდეს , დღეს საღამოს მამა და დედა არიქნებია სახლში , ეზოში მანქანა დაგელოდება , ის წაგიყვანს აეროპორტამდე , მეც მშობლებს მივყვები ,ბედნირი იყავი დაო-მეუბნება და მთელი ძალით მეხვევა-იმედია ოდესმე მაპატიებ-თითქოს ხმამაღლა ფიქრობდაო ისე წამოიძახა ეს სიტყვები და ჩემი ოთახიდან გაუჩინარდა ფული და ორი ბილეთი დამიტოვა
ბარგის ჩალაგება მართლაც დავიწყე საღამოსთვის უკვე ყველაფერი მზად მქონდა , მშობლები მართლაც წავიდნენ და გიოც მატ გაყვა , ეზოსი შავი მერსედესი გაჩერდა მდიდრული მერსედესი ცოტა კი გამიკვირდა მაგრამ ჩემს ძმას ვენდობოდი. ჩემოდნები ავიღე და სახლიდან გავედი. მანქანიდან შუა ხნის ჩასუქებული მამაკაცი გადმოვიდა და ბარგი საბარგულსი მოათავსა , არც ეს მენიშნა კარგად , რადგან ძალიან გავდა იმ პიროვნებას რომელიც გიომ აღმიწერა, აეროპორტისკენ დავიძარით, ცუდი წინათგრძნობა მქონდა ძალიან ცუდი
-მე დავითი მქვია პატარავ -დაიწყო უცნობმა რომელიც საზიზღრად იღიმებოდა
-ელენა. ბატონო დავით შეგიძლიათ აფთიაქთან გამიჩეროთ მგზავრობას ცუდად ვიტან მითუმეტეს თვითმფრინავით და წამალს ვიყიდი თა ყავასაც წამოვიღებ ხომ დალევთ
-კარგი , -მეუბნება და მანქანას აფთიაქთან აჩერებს , მეც მაშინვე გადავდივარ მანქანიდან და აფთიაქში შევდივარ
-გამარჯობათ საძილე აბები მინდა თუ შეიძლება
-გამომართვით-მაწვდის გოგონა
-რამდენ ხანში იმოქმედებს
-დალევიდან 15 წუთში
-გმადლობთ -წამლებს ვიღებ და აფთიაქიდან გამოვდივარ და გვერდზე მდებარე აფეში შევდივვარ
-ორი ლატე თუ შეიძლება წავიღებ
-ეხლავე
-დაგელოდებიტ
-აი ინებეთ თქვენი ლატე-მეუბნება და ქაღალდის ჭიქას მაწვდის მასში სასწრაფოდ ვყრი დამაძინებელ აბესბ და გარეთ ავდივარ ,
-ადა ჩემი რომელია-მეკითხება დავითი და მანქანის კარებს მიღებს
-ეს -ვეუბნები და ყავას ვაწვდი
-მადლობა -ამბობს და მანქანას ქოქავს-შენგან მართლაც საუკეთესო ცოლი დადგება
-ეს რას ნიშნავს-მისმა სიტყვებმა შემაშინა
-რაო პატარავ შეგეშინდა -მეკითხება და ყავას სვამს
-აეროპორტში წამიყვანე
-პატარავ ჯერ ვერ მიხვდი ვერაფერს ხომ, შენმა ძამიკომ ჩემგან ფული ისესხა , თანხის დაბრუნება ვერ შეძლო , ამიტომ უნდა მომეკლა, მაგრამ შენმა ძამიკომ ფულის ნაცვლად შენი თავი სემოთავაზა, ხოდა ასე პატარავ ახლა შენ მე მეკუთვნი , გიყიდე-მოსმენილმა შემძრა , გული გადამიტრიალა , რას ვიფიქრებდი თუ ადამიანი რომელიც ასე მიყვარდა ამას გამიკეთებდა , გამყდიდა როგორც ნივთს
-ეს შეუძლებელია მატყუებთ
-შენი აზრით რატომ გექცეოდა შენი ძამიკო კარგად , რატომ გაქცევდა ყურადღებას , იმიტომ რომ შენი ნდობის მოპოვება უნდოდა, რადგან სახლიდან გაპარულიყავი
-ეს რაში დასჭირდა?
-მამაშენმა მისი ვალის შესახებ არაფერი იცის , მიუხედავად იმისა რომ მამაშენს ფული ძალიან უყვარს მაინც არ გაგცვლიდა მასში ამის წინააღმდეგი იქნებოდა, ამიტომ შენმა ძამიკომ გადაწყვიტა სახიდან გაპარვაში დაგხმარებოდა , მამაშენი გაბრაზდებოდა ძებნას აღარ დაიწყებდა , მასზე ეჭვს ვერავინ აიღებდა და ისიც სუფთად გამოძვრებოდა
-შეუძლებლია
-როგორც ჩანს შეუძლებელი შესაძლებლად იქცევა ხოლმე
-გამიშვით გთხოვთ
-სულელს ვგავარ
-მე ხო არაფერი დამიშავებია, ახლა რა ბედი მეწევა მე
-ახლა პატარაავ ჩემი თოჯინა იქნები , სახლში მისვლისთაავე უნდა დაგაგემოვნო
-ამის უფლბას არ მოგცემთ-ვამბობ აღშფოთებული
-მე გიყიდე , შენ ცემი საკუთრება ხარ და როგორც მიდა ისე მოგექცევი და შენ ვერაფერს შეცლი, დღეს ცემი გახდები დამიჯერე ძალიან ისიამოვნებ, იქნებ ეს პროცესი დაგვეჩქარებინა ამბობს და ტყისკენ უხვევს
-რასაკეთებთ, გტხოვთ გამიშვით-ვყვირი და მანქანის კარების გაღებას ვცდილობა მაგრამ უშედეგოდ
-ტყუილად ცდილობ-მანქანას აჩერებს და უკანა სავარძელზე გადმოდის გამიკვირდა კიდეც მისი მუცლის გადამკიდემ ეს როგორ მოახერხა
-არმომეკარო , არც კი გაბედო
-თორემ რას იზამ-მეუბნება და ჩემსკენ იწევს მე კიდევ მანქანის კარებს ვეწებები
-გთხოვ შემეშვი -ვამბობ და თვალები ცრემლებით მევსება უკვე ძალიან მეშინია
-მითხარი და მეც ეგრევე ფინიასავით დაგიჯერებ -მეუბნება და ხელის ერთი მოძრაობით მაისურს მახევს -აუ თურმე რას მალავდი - მეუბნება და ხელს მკერდზე მიჭრს მეც მაშინვე მერთვება განგაშის სინალი ხელების ქნევას ვიწყებ ვუძალიანდები მაგრამ უშედეგოდ არაფერი გამომდის , მკერდზე ძლიერად მიჭერს ხელებს -მოგწონს პატარავ ასე კარგია -მეუბნებ და ახლა ტუჩებით ეხება ჩემს მკერდს -უგემრიელესი ხარ -შარვლის ღილების შეხსნას იწყებს მაგრამ რატომღაც ჩერდება აღარ მოძრაობს . აბებმა იმოქმედა , შემთხვევით ჩემი ყავის ჭიქა მისთვის მიმიცია, მადლობა ღმერთს
მანქანის კარებს ვაღებ შემდეგ საბარგულს მაისურს ვიცვამ ბარგს ხელს ვავლებ და გზაზე გავდივარ . ტაქსის ვაშერებ და აეროპორტში მიდივარ , ფეხდ მოვუსწარი რეისს ჩასხდომა მრთავდებოდა , რეგისტრაცია გავიარე და თვითმფრინავში შემი ადგილი დავიჭირე თვითმფრინავი აფრინდა და მეც დავმშვიდდი. მომხდარზე დავფიქრდი და ტანში გამცრა სასწრაფოდ მინდოდა ის სიბინძურე ჩამომერეცხა მაგრამ ვერ ვახერხებდი, საკუთარი ძმა თუ ამას გამიკეთებდა რას ვიფიქრებდი , მან მე ამყიდა თან ისე რომ ვერაფერი ვიეჭვე , თურე ბრმა ვყოფილვარ , საკუთარმა ძმამ სულში ჩამაფურთხა, ზურგსუკან სამარე გამითხარა მე კი თვალებში შევციცინებდი და ღმერთს მადლობას ვწირავდი ასეთი კარგი ძმის ყოლისთვის . ჰმ რა ბედის ირონიაა, ის ვინც ცუდი მეგონა კარგი ყოფილა , თეთრის და შავის გარჩევაც კი არ ვიცი, რა სულელი ვარ . საბოლოოდ საკუთარი თავის ლანძღვისას ჩამეძინა .
მოკლედ კორეამდე ორი თვითმფრინავი ამოვიცვალე საბოლოოდ კი თვითმფრინავი სეულის აეროპორტში დაეშვა. აეროპორტიდან გამსულმა გამვლელს მობილური ვთხვე და მანაც უარი არ მითხრა მაშინვე სანისთან დავრეკე
-გისმენთ-მპასუხობს სერიოზული ხმით
-ქალბატონო სანი როგორ ბრძანდებით-ვიცავ ფორმალობას მეც და ვცდილობ არ გამეცინოს
-ელენა შენ , რმერთო ეს ხომ კორეული ნომერი ანუ შენ აქ ხარ -სიხარულისაგან მემგონი მთელი ხმით ყვიროდა
-კი აქ ვარ აეროპორტთან ვდგავარ მოდი და წამიყვანე რატომ მალოდინებ ან საერთოდ რატომ არ დამხვდი
-გეთქვა და დაგხვდებოდი, კარგი დამელოდე და ნახევარსაათში მანდ ვარ
-გელოდები -ვეუბნბი მობილურს ვთიშავს ნომერს ვშლი და პატრონს ვუბრუნებ. ნახევარსაათიანი ლოდისნის შემდე სანი მართლაც გამოჩნდა , კი მითხრა პუნქტუალობა მიყვარსო მაგრამ არ დავუჯერე უნდა დამეჯერებინა -სად ხარ გოგო ამდენი ხანი ფეხები მეტკინა
-ელენა ახლაც არ მჯერა რომ რეალურად გნახე და ააქ ხარ , ისეთი გახარებული ვარ რომ მინდა ვიყვირო -სანი
-კარგი დამშვიდდი და ჩამეხუტე , გუშინ ვერ გესაუბრე ამიტომ მომენატრე-ვეუბნები და ვეხუტები
-მეც მომანატრე , წამოდი სახლში წავიდეთ ალბად დასვენება გინდა-ამბობს და ტაქსის აჩერებს სახლში როგორც კი მივედი მაშინვე სააბაზანოს ვესტუმრე და შხაპი მივიღე იქედან გამოსულმა კი საცვლებისამარა დავიწყე სიარული რადგან ვიცოდი სანი მარტო ცხოვრობდა , არვიცოდი სანიმ ჩემი ბარგი სად წაიღო ამიტომ მის ოტახშ შევაჭრი
-სანი სადაა ჩემი ბარგი -ვეკითხები და ვხედავ როგორ ესაუბრება ვიღაცეებს ლეპტოპით
-კარადასთან დევს და აიღე
-კამერას თუ გამორთავ ავიღებ
-უი დამავიწყდა-ამბობს და კამმერას თიშავს , მეც მაშინვე მივდივარ ჩემს ბარგთან იქედან საღამურებს ვიღებ ტანზე ვირგებ და სანის საწოლში ვწვები-ეგ ჩემი საწოლია
-სანამ ჩემსას გაშლი აქ დავიძინებ კარგი
-ახლავე გავშლი ამბობს და ოტახიდან გადის
-დაო სად გაქრი -ალაპარაკდა ლეპტოპი , საწოლზე დადებულ ლეპტოპს ვიღებ კამერას ვრთავ და ინტერესით მომზირალ შვიდ ადამიანს ვხედავ
-შენი და არაა გასულია მე მეძინება თქვენ კიდევ ხელს მიშლით აბა ნახვამდის, ხო მართლა მე ელენა ვარ და სასიამოვნო არაა თქვენი გაცნობა -ვამბობ და სკაიპს ვთიშავ შემდეგ კი მშვიდდ ვიძინებ.

**********************

-ესეც ახალი ისტორია იმედია მოგეწონებათ გაგრძელებას მალე დავდებ. წინასწარ ბოდიშს გიხდით შეცდომებისთვის და ასევე მადობასაც ჩემი ისტორიის წაკითხვისათვის , მოუთმენლად ველი თქვენს კომენტარებს, მაინტერესებს ღირს თუ არა ამ ისტორიის გაგრელება