ვიცი რო პატარაა, მაგრამ შემდეგი უფრო დიდი იქნება, იმედია მოგეწონებათ
__________

კალათბურთელები (ნაწილი 2)
- რეებს ბოდავ თიკა, რა საბაგიროს ჩამოწყვეტა, რა ტურები ან მგლები?(გვანცა)
- არაფერი მე უბრალოდ, ფაქტი ავღნიშნე, იმის რო ვერ გადავრჩებით, ასე რომ....- სიტყვა გაწელა და თვალები აატრიალა
- აუუუ გაჩუმდი რაა, ჩვენი ბიჭები მაინც იყვნენ აქ, ისედაც ცუდად ვარ (მაშო)
- ოოოჰჰ... ჩვენი ბიჭებიო- გააჯავრა თიკამ- მინდა გითხრა ჩემო მარიშკა რო ისინი რომც იყვნემ აქ ვერაფერს იზამდნენ, იმ მარტივი მიზეზის გამორო, ჩვენ ძალიან მაღლა ვართ, მხოლოდ ისღა დაგვრჩენია რო ვილოცოთ- მსახიობურად ააპყრო ხელები და ჩაიცინა
- როგორ გაკლიაა(გვანცა)
- კაი თიკა რაარი საღადაო? მართლა რო ჩამოვადეს...- ლაპააკობდს თეკლა, როცა თიკამ გააწყვეტინა
- ვიცით, რო ჩამოწყდეს "პიზდეეეცი" გვაქ
- გაჩუმდით ყველა და საღად ვიაზროვნოთ, აქ ტელეფონი არ იჭერს, ამიტო ვერავის ვერ დავურეკავთ, დენი წასულია, უნდა დაველოდოთ მოსვლას და როცა მოვა ჩვენც, გავალთ სამშვიდობოს, ეგარი რაა- ჩამოარაკრაკა გვანცამ და კმაყოფილი შეაჩერდა გოგონებს
- კი კი უეჭველი....რამაგრი აზრები გაწუხებს დაო, დენი შეილება მთელი ღამე არ მოვიდეს და აქ აპირებ ჯდომას?(ნინი)
- ჯერეგერთიც ჯდომას არა დგომას, აქ მარტო შენ ზიხარ და მერე მეორე მე არანაირი პრობლემა არ მაქ რო აქ ვიყო- მხრები უდარდელად აიჩეჩა თიკამ და ფანჯარაში გაიხედა
- ამას ისევ ტვინის შერყევააქ მგონი(მაშო)
- ტვინის შერყევა მეკი არა შენ გაქ, ივაჟკაცე და უკეთესი იდეა მოგვაწოდე აბა, გვააქ სხვა გამოსავალი?- თვალებში ჩააშტერდა თიკა მაშოს, მაშომ უტეხად გახედა, მაგრამ უბად დასერიოზულდა და თავი ჩახარა
- ჰოდა ეგრე...
- და ეხლა რა ვქნათ(ნინი)
- ვიცეკვოთ ნინი, რაუნდა ვქნათ? (გვანცა) - უცბად თიკა ფანჯარას მივარდა გამოაღო და რა ხმაც ქონდა იმით დაიყვირააა
- "დაგვეეეეეეხმააააარეეეეეეთთთთთ"- რამოდენიმეჯერ გაიმეორა, ფანჯარა დაკეტა და ჩასრიალდა თავი საბაგიროს კედელს მიადო და თვალები დახუჭა


ესე ისხდნენ ჩუმად, დიდხანს, როცა შორიდან რაღაც ტკაცანის ხმა გაისმა და საბაგირო შეირყა

- ვითომ იძვრება?(მაშო)
- მგონი კიი (თეკლა)
- გვეშველაააააა (გვანცა)
- ჩემმა ღრიალმა გაჭრა რაა, მერო არ გყავდეთ(თიკა)
- კიკი უეჭველი, შენმა ღრიალმა- ჩაეცინა ნინის, საბაგირო დაიძრა, და გოგონებაც სიხარულით შეჰკივლეს, ქვრემოთ ჩავიდნენ, პირჯვრის წერით და ღმერთს მადლობას ეუბნებოდნენ
- აი ტელეფონმაც დაიჭირა- როცა ძირს ჩამოვიდნენ, მაშომ ტელეფონი ამოიღო და შეამოწმა
- აუუუ დემე მირეკავსს- ამოიწუწუნა თეკლამ და უპასუხა
- ალიოო
- ......
- სად ვართ დაა...- აქეთბიქით დაბნეულმა დაიწყო ყურება როცა წამში თიკამ გამოართვა ტელეფონი
- სად ვართ და სასეირნოდ რა მოხდა?
- ..........
- ჰო მერე რა რო ღამის ოთხია?
- ....
- ოო კაი რა დემე? შენ კრეტინ ძმაკაცს ნუ დაემსგავსები უცბად
- ....
- კაი მოვალთ- ტელეფონი გათიშა და გოგონებს ახედა
- რაო?(გვანცა)
- რაოდა ამ ღამეს სასეირნოდ რა გინდოდათო
- კაი არაუშავს, მივალთ და ვეტყვით რო ძაან დაღლილები ვართ
- ვაფშე და რატო უნდა ვუთანხმოთ?(თიკა)
- იმიტორო მაგათთან ვართ სტუმრად(მაშო)
- მე ჯაჯოსთან ვარ და აქედან გამომდინარე ჯაჯოს ავუხსნი
- კაი კაი გვეყო და წავედით ეხლა
- აუ ფეხით?(ნინი)
- ლიმუზინს ხოარ ელოდები?(თიკა)
- კაი ჩუმად, წავედით(გვანცა)- წინ თიკა და მაშო წინ გაიჭრა და დაუყვნენ ფეხით გზას.....