კალათბურთელები (ნაწილი 8 დასასრული)

მოკლედ მაქსიმალურად ვეცადე იმედები არ გამეცრუებინა თქვენთვის, იმედუა მოგეწონებათ და რამეს არ მიწყენთ, ამ ისტორიას ვამთავრებ თუმცა ძალიან მალე შემოგიერთდებით ახლით, რომელიც უკვე მუშაობის პროცესშია, დროებით...

კალათბურთელები(ნაწილი 7)

ასე იცის გრძნობამ რომელიც ფეხის ფრჩზილოდან თმის ბოლო ღერამდე აგავსებს და ვერ მიხვდები თუ როდის იქნება დასასრულო და იქნებ ეს ხდება ძალიამ სწრაფად? იქნებ დასასრული ახლოვდება? მაშინ როცა ბუბუს ასეთი რამ არ წარმოესგინა, ალბათ ორი წლისწინ რომ გეკითხათ

კალათბურთელები (ნაწილი 6)

თიკა სახლში მარტოა, მოკლე, შავი, ნაჭრის შორტი ამოეცვა თეთრ და გრძელ ფეზებზე, (უბრალოდ არ მესმის ესგოგო მოდელი რატოარააა, მარა ზარმაცი რო დაიბადები) თიკაა სიგიჟეები და პოზიტიურება ყველას დაავიწყდა, ხშირად ხმასაც არ იღებდა, აივანზე გასულიყო, ფეხები

კალათბურთელები (ნაწილი 5)

დრო საშინლად ნელა იწელებოდა, თითოეული წამი და წუთი საუკუნედ ეჩვენებოდათ ორივეს, ვერ ხვდებოდნენ თუნდაც იმას თუ როგორ ძლებდნენ იერთმანეთოდ, მაგრამ ფაქტია რომ ცდილობდნენ, ძალიან ცდილობდნენ,

კალათბურთელები (ნაწილი 4)

- მისმინე, ამ ყველაფერს ჩვენი მომავლისთვის ვაკეთებ, კალათბურთი ჩემი პროფესიაა და ამ პროფესიაშიი აუცილებლად უნდა მივაღწიო დიდ წარმატებას რასაც ამერიკა მპირდება, შენ აუცილებლად მოიაზრები ჩემს მომავალში,

კალათბურთელები (ნაწილი3)

- ჭიშკარი მაქსიმალირად ფრთხილად გააღო თიკამ, თავის გრძელ ფეხებზე უმოკლესი გაცრეცილი შორტი ამოეცვა, ზემოთ კო შავი კაპიშუნიანი ზედა, ფეხი კრა ჭიშკარს და შეაბიჯა

კალათბურთელები (ნაწილი 2)

- გაჩუმდით ყველა და საღად ვიაზროვნოთ, აქ ტელეფონი არ იჭერს, ამიტო ვერავის ვერ დავურეკავთ, დენი წასულია, უნდა დაველოდოთ მოსვლას და როცა მოვა ჩვენც, გავალთ სამშვიდობოს, ეგარი რაა- ჩამოარაკრაკა გვანცამ

კალათბურთელები (ნაწილი 1)

- არაფერი, უბრალოდ აკომ აიჩემა კარგი ადგილები უნდა განახოთო, წავედით, მაგრამ თიკამ დემე გააბრაზა დემემაც ხუმრობით ხელი კრა, ამანაც წონასწორობა ვეღარ შეინარჩუნა და დაცა ფეხი ცუდად მოყვა და თავი ქვას დაარტყა,