თაკომ მთელი ღამე ვერ დაიიძინა , უჭირდა გადაწყვეტილების მიღება , ცოლად უნდა გაყოლოდა 37 წლის კაცს რომელიც მასზე 13 წლით უფროსი იყო , გარდა ამისა , მერე რა რომ ყველაფერი ფიქტიური იყო , არაფრის გარანტია ჰქონდა , ყველაფერთან ერთად ამ ქორწინებას ვერ დამალავდა რადგან საქმე დეპუტატობის კანდიდატს ეხებოდა , რაც ოჯახი დაეღუპა ერთი წელიც არ იყო გასული და არ იცოდა ნათესავები ამ ფაქტს როგორ მიიღებდნენ , ძალიან რთულ ვითარებაში ჩავარდა და საბოლოოდ გადაწყვიტა ბიძამის დალაპარაკებოდა , მისთვის ეკითხა რჩევა , მანაც იგივე უთხრა რაც თავად თაკოს ადარდებდა , მშობლების ქორწინებიდან ერთი წელიც არ გასულიყო და ხალხს ამას ვერ აუხსნიდა , თუმცა ბიძამ გვერდში დგომა დაპირდა რითიც თაკოს გულზე მოეშვა . მეორე დღე გათენდა თუ არა ლევანმა კვლავ დაურეკა , შეხვედრაზე შეთანხმდნენ.
- გამარჯობა ლევან
- გამარჯობა თაკო , როგორ ხარ ? - სკამი გამოუწია ლევანმა თაკოს და შემდეგ თვითონაც წინ დაუჯდა
- არამიშავს - ამასობაში მიმტანიც დაადგა თავზე და მენიუ მიუტანა- ერთი ბროწეულის წვენი თუ შეიძლება - სთხოვა თაკომ
- ჩემთვისაც იგივე
- მენიუ დაგიტოვოთ თუ ?
- კი დაგვიტოვეთ და დაგიძახებთ-სიტყვა მოუჭრა მიმტანს ლევანმა - ზოგადად ჯანსაღად იკვებები თუ უბრალოდ ბროწეულის წვენი გიყვარს , გაუღიმა გოგოს
- უბრალოდ მიყვარს , ჯანსაღი კვების არც არაფერი მეტყობა , ჩაიცინა გოგომ
- შეჭამ რამეს ?
- არა , არ მშია მადლობა
- მოიფიქრე რამე ?
- იციი, ლევან , დიდი მადლობა მაგრამ უბრალოდ ჩემს გამო მგონი პრობლემებს შეგიქმნი , თან ეს არჩევნები , რეპორტაჟები .
- მისმინე , ჭკვიანი გოგო დარ , მაგ ყველაფერს მოვაგვარებთ , ვეცდები ჟურნალისტებს აგარიდო
- არაა , სხვა რამეს ვგულისხმობ ,მოკლედ არ მინდოდა ამ თემაზე საუბარი მაგრამ მიწევს , ათი თვის წინ ოჯახი დავკარგე , ავარიით , მშობლები და ძმა , მე ვიცი რომ ფიქტიურ ქორწინებას მსხვერპლად ვიღებთ მიშკასთვის მაგრამ ხალხს ამას ვერ ავუხსნი
- ხალხის აზრს , ცხოვრებას ხო არ დაანგრევინებ , მისმინე...
- ლევან , მესმის რასაც ამბობ მაგრამ , ანუ ვერ გამიგებ , შემთვის რთულია ამის გაგება , მაგრამ ვერ ავიტან , მართლა ვერ გავუძლებ , ყოველ წუთას ხალხმა იაროს და ჩემსკენ იშვიროს თითი, შეიძლება ვეღაცისთვის მარტივია , მე ვერ ავიტან , ყველას სათითაოდ იმას ვერ აუხსნი რა და როგორ მოხდა ...
- თაკო შენ ძლიერი გოგო ხარ , გესმიის...
- არა ლევან , არ ვარ , უბრალოდ ვერ გავუძლებ მაგას , ვიცი ჩემი ხასიათი , მთელი ცხოვრება გულზე ხინჯად მექნება რაა, ანუ არ ვიცი , მიჭირს ამ გადაწყვეტილების მიღება , ყველა გაიგებს ვერც დავმალავთ გესმის
- მისმინე , თუ ეგაა პრობლემა , გპირდები , ვერავინ გაიგებს , მესმის შენი , არ გეგონოს რომ ვერ გიგებს , ვერცერთი ჟურნალისტი ვერ მოგეკარება , ეს ინფორმაციაც არ გაჟონავს , საჭირო დროის შემდეგ უკვე ასევე უხმაუროდ მივაგვარებთ ყველაფერს , გულით მინდა დაგეხმარო
- და ეს შესაძლებელია ? გამოვა ? რომ გაიგონ
- ვინმეს ელაპარაკე ამ თემაზე ?
- კი ბიძაჩემს
- გამაცანი ბიძა , კარგი ?
- კარგი ,
- ხოდა მასაც დაველაპარაკები , მთელს პასუხისმეგბლობას საკუთარ თავზე ვიღებ
- ლევან , არ ვიცი მადლობა რითი გადაგიხადო
- არ არის მადლობა საჭირო , ჩემს ადვოკატს დაველაპარაკები , თუ გინდა საქორწინო კონტრაქტი გავაფორმოთ , ყველაფერს ის მიხედავს
- რა თქმა უნდა , ასე ორივე დაზღვეულები ვიქნებით
- თაკო , ყველაფერი მოგვარდება
- უბრალოდ არ ვიცი რა გითხრა , ძალიან დიდი მადლობა ყველაფრისთვის რასაც ჩვენთვის აკეთებ
- გთხოვ მადლობებს ნუ მიხდი და მიშკა ნუ გავიწყდება , ამას მიშკასთვის უფრო ვაკეთებ , ვიცი შენთან ძალიან კარგად იქნება
- მიშკა სულ დამავიწყდა , მინდა გავუარო
- ერთად გავუაროთ , კარგი ? მალე მშობლები გავხდებით , და ცოტა თამაში მაინც მოგვიწევს - გაიცინა ლევანმა, თაკომაც გაუღიმა , ლევანი ბედნიეირ იყო , უსაზღვროდ ბედნიერი რომ თამარი მის გვერდით იქნებოდა , მიშკაზე ერთად იზრუნდებდნენ , ბავშვთა სახლში ბედნიერი წყვილივით შეანათეს მიშკასთან .
- პატარა ფილოსოფოსი როგორ არის , ჰაერში აიტაცა ლევანმა მიშკა
- ლევანი ძია , მოეხვია პატარა
- და რას იტყვი , ლევანი მამიკო რომ დამიძახო ხოლმე ?
- რაა ? გაიოცა სიხარულით პატარამ - გინდა რომ ჩემი მამიკო იყო ?
- ხო მგონი კარგი სამეული ვიქნებით , მე მამიკო , ფერია დედიკო და ჩვენი კულულა უფლისწული - იღიმოდა ლევანი და ბავშვს ეხუტებოდა
- ეგ როგორ ? თქვენ ქორწინდებით და მეც მიგყვავართ ? - გახარებული სიტყვებს აკოწიწენდა პატარა
- ხო ვამბობ ეს ბავშვი ფილოსოფოსია მეთქი მაგრამ , როგორც ვხედავ ლევანის ჩახუტება ფერიას ჩახუტებასაც კი ურჩევნია , გაბუტვით უთხრა თაკომ , ბავშვმა მაშინვე მის მკლავებში გადაინაცვლა , თაკომ კი ჰაერში ააფრიალა
- მიშკა საკმაოდ მძიმე ბავშვია , პატარა არ არის უკვე , და სასურველია ასეთ მძიმეს თუ მოერიდები , გოგო ხარ - წყნარად ჩასჩურჩულა ლევანმა , თაკომ მიშკა დასვა, მერე უცბად გაიაზრა ლევანის ნათქვამი , მის სიტყვებში სითბო და ზრუნვა იგრძნობოდა , ესიამოვნა მამაკაცისგან ,
- მოდი დღეს ერთად ვისადილოთ რას იტყვით ? შესთავაზა ლევანმა , ბავშვმაც სიხარულით ხტუნვა დაიწყო
- ანუ მეც ისეთი ოჯახი მეყოლება როგორც ფილმებშია და სხვა ბავშვებს ყავს, თქვენ საუკეთესოები ხართ , ორივეს ერთდროულად მოეხვია პატარა და ლევანს და თაკოს აიძულა თავები ერთმანეთთან ძალიან ახლოს ჰქონოდათ , თაკო ბავშვს უყურებდა , ლევანი კი თაკოს ყვეიმალებს , ტუჩებს , თმებს მისი სახის ყველა ნაკვთს აკვირდებოდა , საშინლად უნდოდა იმ მომენტში , მის თმას , მის სახის კანს შეხებოდა , მოალერსებოდა , მაგრამ არ შეეძლო.
ზურაბს დაუკავშირდა და ყველა საქმე მას მიანდო, სასამართლო ბავშვის აყვანა , ჟურნალისტების ტემის მოგვარება და ასე შემდეგ . ერთი თვის შემდეგ კი მიშკა წამოიყვანეს და თაკოსაც ლევანთან მოუხდა გადაცხოვრება . პირველივე დღეს უხერხულად გრძნობდა თაკო თავს
- მიშკა ჯერ პატარაა და რაღაცეებს ვერ ავუხსნით , ფსიქოლოგი კი აუცილებლად კითხავს ბევრ დეტალს , ბავშვმა არ უნდა იცოდეს სხვადასხვა ოთახებში რომ გვძინავს , ამიტომ ჩემთან დივანი მოვატანინე , მე იქ დავიძინებ ხოლმე , ვიცი ცოტა დისკომფორტია , უცხო მამაკაცთან ერთად ერთ ოთახში ძილი მაგრამ მიშკას გამო , რაღაცეების დათმობა მოგვიწევს - აუხსნა ლევანმა თაკოს , გოგოც ეცადა გაგებით მოკიდებოდა ამ ყველაფერს, პირველი დღე განსაკუთრებით უხერხული იყო , მოშინაურება უჭირდა თაკოს , თან ლევანის მეგობრები უნდა გაეცნო , ვისთანაც თამაში მოუწევდათ
- დღეს სახლში დავრჩები, და რამეს მოვამზადებ , თან ვეცდები ცოტა მოვშინაურდა
- შეგვიძლია მზად ვიყიდოთ ყველაფერი , ან მზარეული დადის ხოლმე ჩემთან კვირაში სამჯერ და ამზადებს ყველაფერს , მას დავურეკავ , შენ ნუ გადაიღლები
- ბევრი რამის კეთება მაინც არ გამომდის , რასაც მოვახერხებ მოვამზადებ , რამდენნი არიან ?
- 7 ჩემი ძმაკაცი ორი ცოლთან ერთად
- კარგი , შენ სამსახურში წახვალ ?
- კი , ბევრი საქმე დამიგროვდა ,იმედი მაქვს ყველაფერს შეეჩვევი - ლევანი თამოს გადაეხვია , ლოყაზე აკოცა და დაემშვიდობა , თამომაც კარებამდე მიაცილა და კარები ჩარაზა , შემდეგ ბავშვის ოთახში შევიდა , ძიძა ჯერ არ მოსულიყო , ბავშვს კი ისევ ეძინა , თაკო სამზარეულოში გამობრუნდა , ბლინები დააცხო , შემდეგ ქათმის სალათი , ვინიგრედი და ცეზარი გააკეთა , შემდეგ ქათმის ფილე შეწვა , ბაჟა მოამზადა და შიგ ჩააწყო , კატლეტებიც დააცხო , ბოლოს ხაჭაპურები და პიცაც მოამზადა, ისღა დარჩენილიყო გაზქურაში შეეწყო , თუმცა მათ სტუმრების მისვლის შემდეგ ცხლად მოამზადებდა.
ლევანი სამსახურში ვერ ჩერდებოდა , ღელავდა , სახლში უნდოდა თაკოს გვერდით ყოფნა , საქმეს სწრაფად მორჩა , ვერ კონცენტეირდებოდა და სახლში მივიდა , თაკოს ძიძა სახლში გაეშვა და ბავშვთან ერთად სადილობდა , ლევანს არ ელოდნენ, მიშკას ძალიან გაუხარდა მისი დანახვა , შემოეხვია , მერე კალთაში ჩაუჯდა ,
- ლევან არ გელოდით , მორჩი საქმეებს ?
- კი , სიმართლე გითხრა არა , რატომღაც თქვენთან მინდოდა
- ისადილებთ ხო ?
- კი ვისადილებ , რა მოგვიმზადე აბა ? ლევანი წამოდგა და სამზარეულოს შეავლო თვალი , მერე გაზქურასთან მდგომ თაკოს მიუახლოვდა და ბავშვისგან ჩუმად ყურში ჩასჩურჩულა
- ვიცი რომ დიდი ვარ , შენზე ბევრად დიდი , მაგრამ ძალიან გთხოვ , ყოველ ჯერზე ნუ მახსენებ და თქვენობით ნუ მესაუბრები , გთხოოვ - თვალებში უყურებდა და ისე ესაუბრებოდა , ლევანის სიახლოვემ გოგო დააბნია
- ვეცდები , ჩემდაუნებურად გამომდის ხოლმე
- არ მინდა რომ გაგირთულდეს ჩემთან ყოფნა გესმის ?
- ვიცი- წყნარად უპასუხა თაკომ და მიშკა აიტაცა ხელში რომელიც ის ის იყო წყვილთან მიიჭრა და ფეხებზე მოეხვია
- იციით ? მიხარია რომ ჩემმა მშობლებმა მიმატოვეს , თქვენ ხომ ვერ გიპოვოდით , თანაც დარწმუნებული ვარ რომ თქვენნაირი ვერ იქნებოდნენ , ხსნიდა პატარა თავის გულისნადებს , თაკომ კი სევდიანი თვალებით ახედა ლევანს , ლევანიც თაკოს თვალებს მის სახეს , მის ეკოციებს აკვირდებოდა , მერე ბავშვს მოეხვია
- ჩვენი პატარა ვაჟკაცი ხარ . - ლევანი მაგრად მოეხვია პატარას და მთელი არსებით თაკოს აკვირდებოდა , რომელიც ლევანის დაჟინებულ მზერას გრძნობდა და თვალს არიდებდა , ახლა გრძნობებისთვის და სხვა რამისთვის ნამდვილად არ ეცალა თუმცა საკუთარ თავთან შიგადაშიგ მაინც აღიარებდა რომ მიშკა და ლევანი ყველაზე დიდ სიცარიელეს უვსებდნენ.