ნუ მეთამაშები.! (თავი 18)
სახლში რომ მივედით უკვე თენდებოდა, გზაში არცერთს ხმა არ ამოგვიღია, უსიტყვოდ შევედით. მის სახლში სასიამოვნო სითბო ტრიალედა, ახლაღა მივხვდი რომ სიცივეს ავუტანივარ და ვკანკალებდი. მისაღებში პატარა მაგიდიდან ორი ჭიქა და ვისკი სამზარეულოში გაიტანა, მე იქვე დავჯექი და თვალს არ ვაშორებდი ბექას, რომელსაც წვერი მოეშვა და სულ სხვანაირად გამოიყურებოდა. ხანდახან მიკვირდა ასეთ მამაკაცს როგორ შეიძლება ჩემმნაირი ქალი შეყვარეოდა, როგორ მოვახერხე მის გულში ადგილის მოპოვება. ფიქრებიდან მისმა დაჟინებულმა მზერამ გამომარკვია, კედელთან ნახევარი ტანით იყო მიყრდნობილი, ხელები გულზე დაეწყო. ნელა მომიახლოვდა ფეხზე წამომაყენა ისე რომ თვალი არ მოუშორებია, მეც უსიტყვოდ ვასრულედი მის სურვილებს, ცალი ხელი წელზე შემომახვია, ცალი ხელით უწესრიგოდ დაყრილი თმები მხრიდან გადამიწია. ცხვირით დამიწყო ფერება. ლოყიდან კისრამდე ჩავიდა და ჩემს სურნელს ისრუტდა.ხელები მაისურის ქვეშ შემიცურა და შიშველ წელზე ნაზად გააგრძელა ფერება. -ბექა-ზედ მის ტუჩებზე აღმომხვდა. -ხო ვიკა.-ხმა ჩახლეჩვოდა, თვალები ისევ ვნებისგან უელავდა. -არ შეწყვიტო ჩემი სიყვარული.-თვალებში ჩავაშტერდი,ვგრძნობდი როოგორ მევსებოდა ცრემლებისგან, ერთი დახამხამება უნდოდა და უწყვეტად წამოვიდოდა ბედნიერების ცრემლები.სიტყვა არ უთქვამს ისე დაეწაფა ჩემს ტუჩებს, მონდომებით მიკოცნიდა. ღმერთო როგორ მომნატრებია, როგორ მომნატრეია მისი სურენლი. ხელი თმაში შევუჩურე და ძლიერად მივიზიდე ჩემსკენ, ისე თითქოს მის კანში მინდოდა შეძრომა და იქ დარჩენა. ხელში ამიტაცა საძინებელში ისე შემიყვანა კოცნა არცერთი წამით შეუწყვეტავს. მაისური ნელა გამხადა, თვითონაც გაიხადა.საწოლზე დავწექი და სიამოვნების მორევში თავით გადავეშვი, შეუწყვეტლივ მიკოცნიდა ჯერ კიდევ დალურჯებულ სხეულს, სველ კოცნებს სიამოვნების პიკამდე მივყავდი. ნელა გამიხსნა შარვლის შესაკრრავი და ახლა უკვე მენჯებზე დამიწყო ფერება.სიამოვნებისგან ვიკლაკნებბოდი და ხელებით ჩავფრენოდი ზეწარს. რამდენიმე წუთში ჩემს ფეხებ შორის მოექცა მთლიანად შიშველი და სახეზე დამაკვირდა. ეშინოდა, ეშინოდა წამით არრ დაენახა ჩემს სახეზე ყოყმანი ან შიში. -ბექა, არ გაჩერდე!-მანაც არ დაააყოვნა და ამდგარი ას... შეასრიალა, ოდნავ ტკივილი ვიგრძენი, ფრჩხილებით ჩავაფრინდი მის განიერ მხრებს და მთელი ტანით ავეკარი, ყოველ ბიძგს დიდ ვნეაბს და სიყვარულს აყოლებდა, ნელა მოძრაობდა. მთელ ოთახში ჩემი სიამოვნების ხმები ისმოდა, შიგადაშიგ ისიც ამყვებოდა ხოლმე. -მიყვარხარ ვიკა.-ყურთან დაიჩუჩულა და ძლიერი ბიძგით კიდევ ერთხელ შემოვიდა ჩემში და მთელი ძალინ მიმიხუტა. მისი ხელები.. ღმერთო მისი ხელები მაგიჯებენ. რამდენიმე ბიძგი და ორივე ერთად მივედით სიამოვნების პიკამდე, მთელი ძალით მოხვიე ხელები..სიამოვნბისგან დაცლილები უგონოთ ვიწექითთ და ერთმანეთის ფერებაში ჩაგვეძინა.. დილით ჩემმა ტელეფონის ზარმა გაგვაღვიძა. -იყავი მე ვუპასუხებ.-თბილად გამიღიმა და შიშველი წამოდგა საწოლიდან.. -ხო კრისტი.. არ იდარდო კარგადაა. კი ჩემთანაა. საღამოს გამოვალთ თქვენთან. გკოცნი.-ისევ საწოლში შემოწვა და მთელი ტანით მიმიკრა სხეულზე. -გღვიძავს ჩემო პატარა?- ტუჩის კუთხეში მაკოცა. გამეღიმა. -აჰაამ.-თვალები გავახილე.-რაო კრისტიმ? -გული გამისკდა დილით რომ არ დამხვდაო. დღეს გეგას დაბადებისდღეა და დაგვპატიჟეს.. -მკერდზე თავი დამადო და მისი თლილი თითბით მუცელზე დამიწყო ფერება. -სულ დამავიწყდა, ღმერთო რა სირცხვილია, დღეს დილით დავადექი სახლში და არც გამხსენებია მისი დაბადებისდღე. რა ცუდი მეგობაარი ვარ.-თვალები მოვიფშვნიტე. -ნუ ნერვიულობ, გეგა გაგიგებს, ადექი ეხლა და დაურეკე, მიულოცე. -შუბლზე მაკოცა და ხელი მკრა ასადგომად. ავდექი და ტელეფონში ნომერი მოვძებნე.. -ჩემო პაწაწუნააა.. გილოცავ დაადების დღეს, ბედნიერებას გისურვებ, ჩემო სიხაარულო. ბოდიში რო დამავიწყდა და დღეს დილით არ მოგილოცე..-ტელეფონის მეორე მხრიდან მისი სიცილი მესმოდა.. -მადლობა ვიკუ. დღეს დილით სად გაიპარე?-გამეღიმა და ბექას გავხედე. -ბექასთან.-ჩუმად ვთქვი. -იმაიმუნეთ ხო თქვენ.. კაია მიხარია შენი ბედნიერება ხოდა დღეს ორივეს გელოდებით. მიყვარხართ ძალიან. -მეც მიყვარხარ ძალიან..-ტელეფონი გავთიშე და საწოლში შევწექი.. -ყველაფერი დალაგდა, ისევ ისე ვართ!-მშვიდად საუბრობდა ბექა.პასუხად მხოლოდ გავუღიმე და მივეხუტე. დიდი ხანი ვიყავით საწოლში, აღარც მახსოვდა წარსულის საშინელი დღეები, ბექას სიყვარულით ვტკებოდი. შუადღისით მისმა ტელეფონმა გაუჩერებლიდ იწყო რეკვა.. -ხო ლაშა. კი ჩემთანაა..-გაეცინა.-მაბედნიერებს.!-სერიოზული სახით თქვა და გამომხედა, გამეღიმა მის ნათქვამზე..-აუცილებელია? კაი კაი გამოვალ ერთ საათში.. გაიხარე ძმაო. -ტელეფონი იქვე სავარძელზე მიაგდო, ჩემს გვერდით დაჯდა და თავი მუხლებზე დამადო.. -ხომ არ გეწყინება ცოტახნით რომ წავიდე?-ამომხხედა და ხელზე ნაზად მაკოცა.. -ხო მშვიდობაა? -დავიხარე და დიდ ტუჩეზე ვაკოცე. -კი პატარავ, ლშას რაღაც საქმე აქვს, ისე მთხოვა უარი ვერ ვუთხარი. გეგასთან რომელზე უნდა ვიყოთ? -8 საათზე. ვერ მოასწრებ მანამდე მოსვლას.?-შეწუხებული სახით ვიკითხე. -არ ვიცი ჩემო ლამაზო, მოდი იცი რა ვქნათ, შენ წადი 8 მე მოსვლა თუ ვერ მოვასწარი,ხოლო მე იქ მოვალ პირდაპირ, საჩუქარსაც ვუყიდი.. -წამოჯდა და სააბაზანოსკენ წავიდა.. -კაი.. კაი..-მეც წამოვდექი და საძინებელში გავედი..-ბექაა.-დავიყვირეე.-ბექააა. -ხოო რა გაყვირეს,-სიცილით შემოვიდა. -აუ სახლში გამიყვანე მე რა, აქ არაფერი არ მაქვს, ისეთი.. თან იქ ქალატონი სოფოც იქნებაა და ხომ ხვდებიი ქალური კონკურენციაა და რამე..-გავიცინე და კისერზე შემოვხვიე ხელები... -ასეც რომ წამოხვიდე მაინც ყველაზე ლამაზი იქნები.. -სახე დამიკოცნა. -კაი ჩავიცმევ და გავიდეთ მაშინ..სანამ სახლში წამიყვანდა გამახსენდა რომ ჩემი ნივთეი და მათ შორის გასაღებიც კრისტის ქონდა და ჯერ მასთან ავირინეთ. სახლთან დამტოვა და თვითონ ლაშასთან წავიდა, იქვე სალონში შევედი.. -ვაიმეე ვიკუ..როგორ მოგვანატრე თავი.. სად დაიკარგე- მაშინვე კიხვები დამაყარა, ნინიმ. -რავი აბა ნინი.-მხრეი ავიჩეჩე.-ძალიან მოსაწესრიგებელი ვარ.-თმა გავიშალე.-გცალია ხოო? -შენთვის სულ ჩემო კარგო.. -გაიცინა.-მოდი დაჯექი. - შეღებვა და შეჭრა მინდა. ოღონდა ძაან არ დამიმოკლო რაა. -თმის ბოლოები ვაჩვენე. -კაი ჩემო ლამაზო..-დატრიალდა ნინი, სულ მიყვარდა სალონში მოსვვლა, რაც არ უნდა უდ ხასიათზე ვყოფილიყავი ნინი მუდამ ახერხებდა ჩემს გამხიარულებას მისი ქუთაისური იუმორით. თმები რომ დავასრულეთ ფრჩხილების მოწესრიგება დავიწყეთ, ორ საათში უკვე მზად ვიყავი და სახლში მოწესრიგებული ავედი. ტელეფონი ამოვიღე და ავალიანის ნომერი ავკრიფე. -რას შვები ჩემო პატარაა?-ტკბილად ვუთხარი -პატარა მე ვარ?-სიცილით მკითხა. -კიი.. კაი ხოო რას შვები? -ლაშას საქმეზე დავყვები და არამგონია მოვასწრო მოსვლა, წადი შენ ჩემო ლამაზო და იქ მოვა.. -კაიი. მიყვარხარ.-მისგანაც მოვისმინე იგივე სიტყვები და ტელეფონი გავთიშე. 7 საათი ხდებოდა მომზადება რომ დავიწყე, თეთრი წელში გამოყვანილი პერანგი ჩავიცვი, შავი ტანზე მომდგარი შაარვალი და ზევიდან აბრეშუმის შავი პიჯაკი მოვიცვი, თმა გავიშალე. მაკიაჟი მსუბუქად გავიკეთე და 8 საათზე სახლი დავტოვე.. ერთ-ერთი რესტორნის წინ გაჩერა ტაქსიმ და მეც გადმოვედი. შიგნით შესულს ბევრი ხალხი დამხვდა და აქეთ იქით დავიწყე ყურეა რომ ვინმე ნაცნობი შემემჩნია. -ვიკუუ...-ღმამაღლა დამიძახა კრისტიმ და ხლხ მიქნევდა. მეც ქუსლების კაკუნით მაგიდისკენ წავედი.. დაახლოებით 30 კაციანი მაგიდა იყო, გიგას მეგობრები და თანამშრომლები. მაგიდასთან მისულს რამდენიმე არასასიამოვნო სახეც დამხვდა. -კრისტი შენი ძმა სად არი? -ხმამაღლა ვუთხარი რადგან მუსიკა სამაოდ მაღალ ხმაზე იყო ჩართული. -გაარეთ არის გასული და მოვა მალე.. ბექა სად დაკარგე?-მანაც იგივე ინრონაციით მკითხა. -ლაშასთან იყო რაღაც საქმეზე, მოვა მალე. -გავუღმე და სკამზე მის გვერდით დავჯექი. ტტელეფონი ამ ამოვიღე და შეტყობინეის წერა დავიწყე.. “ბექა სად ხარ?? „ „გზაში ვარ ჩემო პატარა, მალე მოვალ“ „კაი თორე აქ ვიღაცა ცოცხლად შემჭამს“-შეტყოინებეს სიცილის სმაილიც მივაყოლე და ტელეფონი მაგიდაზე დავდე.. მოგესალმებით ჩემო ტკიბლებოო <3 ბოდიშით დაგვიანებისთვის... ველი შეფასებებს.<3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.