ყველაზე დიდ გაუგებრობაში იყო ვიდრე აქამდე ყოფილა. პირველი არავინ იცოდა მისი დაოჯახების შესახებ საუკეთესო მეგობრისა და ბიძის გარდა, არავის არაფერს უყვებოდა, ვინც იცოდა მათ ამ ქორწინების ფიქტიურობაზეც კარგად იცოდნენ. არავინ საერთოთ არავინ ფიქრობდა რომ თაკოს ლევანი შეიძლება სეყვარებოდა ასეთ მდგომარეობაში, ოჯახის დაკარგვა ძალიან რთულად გადაიტანა და ასე მალე ახალი ცხოვრების დაწყებას ვერ შეძლებდა, მხოლოდ ანკა იყო ერთადერთი რომელიც ყოველთვის ამჩნევდა ლევანის მოსიყვარულე თვალებს და თაკოსთვისაც ბევრჯერ უთქვამს ესს თუმცა გოგო ყოველთვის უარობდა, ახლა კი ყველაფერზე მოუხდა დაფიქრება, მიხვდა რომ ლევანის გარეშე ძალიან გაუჭირდებოდა, მიხვდა რომ შეეჩვია, ალბათ მიხვდებოდა რომ უყვარს, საკთარი თავისთვის აქაც წინააღმდეგობა რომ არ გაეწია, ფიქრობდა პირველი ერთი ორი კვირა და მერე შევეჩვევი ისევ ძველებურ ცხოვრებასო, თუმცა ახლა გაიაზრა რომ ძველებურად ვერაფერი იქნებოდა, უნდოდა ლევანან ყოფნა თუმცა რა უშლიდა ამაში ხელს თავადაც ვერ ხვდებოდა. ალბათ სინდისი რომ ოჯახი თითქმის სულ რაღაც ორი წელია დაკარგა და ასეთ მოკლე დროში შეძლო ვეღაც შემოეშვა ცხოვრებაში, რომელიც მის ცხორებას ჯანსაღ აზრს მისცემდა.
და მაინც არ უნდოდა ლევანის დაკარგვა მაგრამ რას იზამდა, მივიდოდა და ლევანს ეტყოდა თქვენი საუბარი მოვისმინე და ვერ დაგკარგავო, თუ ახლა თავად გაეპრანჭებოდა ლევანს, იცოდა ლევანი აღარაფერს გააკეთებდა, იცოდა რომ ძალიან იმოქმედა მის თავმოყვარეობაზე, ბევრჯერ საკმარისზე ბევრჯერ უთხრა უარი. ახლა რა უნდა ეთქვა არ მინდა შენთან განქორწინებაო თუ არ მოვაწერ ამ ჯანდაბა საბუთებზე ხელსო, ბოლო გამოსავალი ისევ ანკა იყო, თავისთან სთხოვაგამოსვლა, რომ მასთან ერთად სხვა ოთახსი დარჩენილიყო და ლევანს ცოტა ხანს გარიდებოდა, მარტო ცალცალკე არ გამოვიდოდა მიშკა რამეს იეჭვებდა.

- გამარჯობა ლევან, როგორ ხარ? - თბილად მიესალმა ანკა ლევანს
- ანკა, სენ როგორ ხარ, გამიხარდა სენი ნახვა, თბილადვე მოეხვია ლევანი და სახლში შეიპატიჟა
- თაკო სტუმარი გვყავს, დაუძახა ლევანმა , შეეცადა არ შეემჩნია თაკოსთან დაძაბული ურთიერთობა რომ ქონდა, თუმცა ანკა უკვე ხვდებოდა რომ რაღაც რიგზე ვერ იყო
- აბა რას შვები სად დაგვეკარგე, ისევ მიურუნდა ლევანი ანკას, როგორ მიდის საქმეები სამსახურში
- ძალიან ბევრი საქმეა, ვერაფერს ვასწრებ, ამიტომ ვეღარც შემოგიარეთ, როგორ ხართ? როგორ მიდის თქვენი თანაცხოვრების საქმეები ? იკითხა ანკამ ლევანს კი კიტხვაზე ჩაეღიმა
- ვერც ისე კარგად, თაკო თავად მოგიყვება, მე ყველაფერი ვცადე
- მისმინე, ახლა ვერ მოვასწრებთ და იქნებ ხვალ ცალკე გველაპარაკა
- სიამოვნებით ანკა
- ანკაა, ასე მალე არ გელოდი, შემოეხვია თაკო დაქალს, თვალები გაუბრწყინდა მის დანახვაზე,- როგორ ხრა, სად დამეკარგე
- მე კი არა შენ როგორ ხარ, კითხა ანკამ, როგორ არის ჩემი ქმარსვილიანი გოგო, გაეცინა ნათქვამზე და თაკოს და ლევანის სახეებს დააკვირდა, სევდა რომ ღიმილში გადაეტანათ,
- მე დაგტოვებთ და იჭორავეთ თქვენ კარგით? - ლევანი ცალკე გავიდა
- რას დალევ? უცბად ბარს მიასურა თაკომ
- არაფერს არ დავლევ მოდი აქ და მომიყევი რა ხდება,
- ყავა ავიტანოთ და ზემოთ ვილაპარაკოთ რა გთხოვ, საძინებელში,
- მოდი აქ, ტეხავს ახლა ცალკე ასვლა, ლევანი მაღლაა , მოყევო
- მოკლედ ძალიან გავაბრაზე
- რატომ არ მიკვირს, ამჯერად რა ჩაიდინე
- ანკაა..
- ხო კარგი, გეუბნებოდი მაგ ტიპს უყვარხართქო ესო ისო და ახლა მაგიტომ ხარ აქ ასეთი სახით
- აუ აღარ ვილაპარაკოთ მაშინ
- გცემ ახლა, მოყევი
- მოკლედ რა მიყვარხარო, და სენთან ყოფნა მინდაო, და მე არ მინდა მეთქი რა ეგრე გამოვიდა,
- ტიპმა მიყვარხარო გითხრა და შანსიც არ მიეცი? წელიწადზე მეტია ერთად ცხოვრობბთ და ეგეთ ტიპს როგორიც ლევანია შანსი არ მიეცი? ხოდა ამაღამ მე აქ არ ვრჩები, მოეჟღურტულები სენ ქმარს და მოგვარდება
- მარტო ეგ არაა, ადვოკატს დაურეკა და განქორწინების საბუთებს ამზადებინებს
- მოიცადე ერთი უარის გამო გეყრება
- ანუ ეგრეც არაა რა
- აუ მოყევი რა თავიდან ბოლომდე ვერაფერი გავიგე, რა უთხარი ეგეთი ეგრე რომ გააგიჟე
- რამდენჯერმე , როგორ გითხრა ძაან უხერხულად მექცეოდა, არ ვიცოდი სად გავქცეულიყავი ხოლმე, მაკოცა კიდეც , რომ არ დამეღწია თავი დიდი ალბათობით სხვა რამით დაამთავრებდა
- მისმინე ასეთ ტიპთან ოღონდ რამე ქონდეთ და ქორწილს არ ელოდებიან, თქვენ კიდევ ცოლქმრად ითვლებით, არავის წინაშე არაფერი განსარმარტი არ გექნება, საერთოდ არანაირი მიზეზი არ არსებობს რის გამო იკავებ თავს, და ასე კრეტინულად იქცევი აზრზე ხარ?
- რა მექნა გეხვეწები, მიყვარხარო ეგეც კი არ ქონდა ნათქვამი და ხან კუხნასი მიმიმწყვდია ხან სად, ეგეთი მარტივიც არ არის მემგონი სექსი გქონდეს ვეღაცასთან თან შენს ცხოვრებასი პირველად, არასდროს არავინ ახლოს არ მომიშვია, არ ვიყავი დარწმუნებული და რა მექნა, გაბრაზებულმა ხმას აუწია თაკომ , მერე მიხვდა რომ ზედმეტად აყვა ნერვებს და გაჩუმდა, ლევანმა ხმა გაიგო და მოაჯირს მსვიდად მიუახლოვდა, აინტერესებდა რაზე საუბრობდა გოგო, იცოდა ცუდი საქციელი სხვისი მოსმენა, მაგრამ თამუნას ტონმა და ასეთმა ხმამაღალმა საუბარმა გააოცა, მიხვდა რომ გოგო ზედმეტად ბრაზობდა რაღაცაზე
- მისმინე იმედია ისევ ძველეურად პირველი ღამის არ გეშინია- გაეხუმრა ანკა
- ეგ საერთოდ ცალკე თემაა, აქა არფერ შუაშია, რომც არ მესინოდეს , რა უნდა მექნა, არ სემეძლო ხვდები, რაღაც მიშლიდა ხელს რომ მეთქვა შენთან მინდა ყოფნათქო, რომც ვუთხრა რა , ხვალ და ზეგ ვინუჟდენს გამხდის თუნდაც დავწვე მასთან, იცი რა რთულია როცა ერთ ოთახში გძინავს, ზოგჯერ მინდა ხოლმე ჩავეხუტო, ოღონდ მხოლოდ ჩახუტება,ის კიდევ კაცია, არც იმაში ვარ დარწმუნებული რომ მერე ყველაფერი კარგად იქნება, ცოლაქმარი არ ვართ ერთმანეთის მიმართ ახლა ვალდებულებები ნაკლებად გვაქვს და გვგონია რომ ვუგებთ ერთამენთს და მერე ა იქნება, ისიც სეიცვლება ჩემს მიმართ , საერთოდ არ ვარ დარწმუნებული რო გამომივა კარგი ცოლი ვიყო, არც იმაში ვარ დარწმუნებული რომ ისიც ისეთი იქნება როგორიც ახლაა, დრო მჭირდება, და რა ვუტხრა ახლა დრო მჭირდება და მოდი შეყვარებულობანა ვითამაშოთ როცა ერთ ოთახსი გვძინავს მეთქი? აღარ შემიძლია რა, მირჩევნია დავშორდეთ მართლა მირჩევნია, ერთი ორი კვირა და ორივე სევეჩვევით რა
ლევანი ისმენდა გოგონების საუბარს, მიხვდა რომ რთული იქნებოდა თაკოს რამეში დარწმუნება, თან გაეღიმა ,ვერც კი წარმოედგინა რომ 24 წლის გოგოსთვის ასეთი რთული შეიძლება ყოფილიყო ეს თემა, უბრალოდ ერთს მიხვდა, რომ თაკოს ადრე თუ გვიან დაიბრუნებდა.
ანკა იმ ღამეს თაკოსთან დარჩა, მთელი ღამე იჭორავეს, დილით ადვოკატმა განქორწინების საბუთები მოიტანა, თაკომ ლევანთან არაფერი შეიმჩნია ისე მშვიდად მოაწერა საბუთებს ხელი, ლევანი ამაზე ცოფდებოდა, როგორ შეეძლო ამ გოგოს ეფიქრა ერთი და მოქცეულიყო სხვაგვარად. უკვე ანკას და ირაკლის წასვლას ელოდა ლევანი , ძალიან ბრაზობდა როცა თაკოს ასეთს ხედავდა, თითქოს მხოლოდ ლევანი განიცდიდა ამ ყველაფერს და თაკოსთვის სულ ერთი იყო, საოცრად კარგად თამაშობდა წუხელის რომ თავისი ყურით გოგონების საუბარი არ მოესმინა ვერ დაიჯერებდა რომ თაკო ასე ფიქრობდა, მაგრამ რა უნდა ექნა, თაკოს ასეთი ქცევა თავმოყვარეობას ულახავდა, რისი იმედი ქონდა გოგოს რომ ისევ ლევანი იბრძოლებდა? საშინლად ბრაზობდა გოგოს ასეთ ქცევაზე. ანკა და ირაკლი წავიდნენ თუ არა, თაკო ოთახიდან გადიოდა როცა ლევანმა გაბრაზებულმა დაახეთქა საბუტები მაგიდაზე,
- რატომ მეთამაშები, ჩემი ჭკუიდან გადაყვანა გინდა, ასეთი ტონი ლევანს ჯერ არასდროს ქონია, გოოგმ გაოცებულმა შეხედა, არაფერი უთქვამს
- ისე მოაწერე საბუთებს ხელი თითქოს არც არაფერი ხდება, ახლა ახვალ და ეგრე ჩაალაგებ ბარგს, ისე გაიხურავ კარებს თითქოს არაფერი ხდება არა? ჩემი ჭკუიდან გადაყვანა გინდა? რა გინდა ამიხსენი, საკუთარ თავს მაინც რატომ უკეთებ ამას?
- ლევან განქორწინება შენ მოითხოვე
- მე მოვითხოვე არა? მერემდენე უარის მერე? შენ მე უთავმოყვარეო გგონივარ? ან რა გგონია რომ შენთან მხოლოდ სექსი მინდა? ასეთი სულელი ხარ რომ ვერ ხვდები რა მინდა? გითქვამს ერთხელ მაინც დრო მომეციო? დამელოდეო გითქვამს ? და არ მოგეცი დრო ? არ დაგელოდე ? ასეთ მოშორებას ხომ ჯობდა გეთქვა რომ უბრალოდ დრო გჭირდება რაღაცეებთან შესაგუებლად, ხომ შეიძლება გულახდილად ჩემთან გელაპარაკა და არა სენს დაქალებს უყვებოდე? ისინი ვერაფერს მოაგვარებენ რაც ჩვენ გვეხება, ასეთი პატარა ხარ რომ ვერ ხვდები? ამ დილიამდე მეგონა რომ დილით აზრს შეიცვლიდი, სხვა ნაბიჯს გადაგდვდი, და თავდაჯერებულად აიღე კალამი და მოაწერე ხელი ამ დაწყევლილ საბუთებს, ოდესმე რომ უკან დაიხიო, რაღაც დათმო, შენი იდიოტური პრინციპები დათმო არ გიფიქრია
- ლევან ხელი გამიშვი, ლევანმა მხოლოდ ახლა სეამჩნია რომ იმდენად გამოსულიყო წყობიდან გოგოს მკლავებზე მაგრად მოეაწირა ხელი და თითქმის ანჯღევდა , თითქოს ასე სურდა გამოეფხიზლებინა, ლევანმა ხელი გაუშვა, საბუთები ხელში აიღო და ერთიანად გადახია
- ამას ხედავ? აი ამას ახლა გადავყრი ნაგავში, და არსად წახვალ, რადგან სენ თვითონ ვერ ხვდები რა უნდა გააკეთო მე გასწავლი, შემეჩვიე ხო, იცი რომ უჩემოდ გაგიჭირდება, და მაინც მიდიხარ, ვის ეწინააღმდეგები საკუთარ თავს? რისი გეშინია პირველი ღამის?
თაკო დარცხვენი იდგა ლევანის წინ, თავდახრილი და ვერაფერს ამბობდა
- იმის ნაცვლად რომ მე დამლაპარაკებოდი და დრო მოგეცა ირაკლის დაურეკე ლევან, იმის გამო რომ შენთან არ დავწექი განქორინების საბუთები გაამზადებინე, თავს იმართლებდა გოგო
- ჭკუიდან ნუ გადაგყავარ, მერამდენე უარი იყო ეგ, საქმე დაწოლაში კი არაა შენს სიტყვებსია, უბრალოდ ჩამხუტებოდი, და გეთქვა დრო მჭირდებაო, იმის ნაცვლად რომ წადი თუ ქალი გინდა სხვა მოძებნეო, აზრზე ხარ რას მელაპარაკები, რა აბსურდული მიზეზები მოგყავს?
- ნუ მიყვირიხარ, შენი ცოლი არ ვარ ხელით ეგრე მეხებოდე და მიყვიროდე, საერთოდ რატომ უნდა მიყვიროდე, იქნებ სხვა დროს სილაც გამაწნა
- წელიწად ნახევარია ერთად ვცცხოვრობთ და მაინც ვერ გამიცანი? ეგეთი გგონივარ ? იქნებ მითხრა კიდევ რა წარმოდგენები გაწუხებს ჩემზე? იქნებ მიტხრა რომელი კაცი არ დაგაკარებდა თითს წელიწადნახევრის მანძილზე, რომელთან იცხოვრებდი ასე მშვიდად, იქნებ მე ვარ დამნაშავე რომ შემიყვარდი
- გთხოვ ნუ მიყვირი, და ნუ ცდილობ ჩემს მაგივრად მიიღო გადაწყვეტილებები
- გასაგებია, დამოუკიდებელი ძლიერი გოოგ ხარ, ყველაფერი იცი და შეცდომებს არ უსვებ არაა
- ეგ არ მითქვამს ლევან, ხმას აუწია გოგომ
- იცი როგორ დამღალეე ? მშვიდად კითხა ლევანმა, თაკო დუმდა,ბიჭი მიუახოვდა, მკლავებში მოკიდა ხელი, ახლოს მიიმწყვდია
- თვალებში შემომხედე და მითხარი რომ არ მენდობი, არაფერს გრძნობ ჩემს მიმართ, არ გინდა ჩემთან ყოფნა და ჩემი გეშინია, მიშკას გეფიცები, აღარასდროს გთხოვ არაფერს, მიშკას გეფიცები, ახლავე დავამთავრებთ ყველაფერს, სამუდამოდ, საკმარისზე მეტად დავიმცირე შენთან თავი მხოლოდ იმის გამო რომ ვცდილობდი შენთვის გამეგო, მესმის ძნელია რომ ოჯახი დაკარგე, მაგრამ წარსულაი ეგ უკვე, და მომავალსაც ინგრევ, მითხარი რომ არ გინდა ჩემთან და ახლავე დავამთავროთ ყველაფერი- თაკო დუმდა , იცოდა რომ ახლა უარი ლევანის სამუდამოდ დაკარგვას ნიშნავდა
- ჰოო , მეშინია, მსვიდად უემოციოდა უპასუხა გოგომ
- ჩემი ? თუ ჩემთან ყოფნის
- ამ ურთიერთობის და იმედგაცრუების
- უნდა სცადო
- რომ არ გამოგივიდეს მერე? აცრემლებული თვალებით ახედა გოგომ ბიჭს
ლევანი თვალებზე მიაშტერდა , უნდოდა ეთქვა ყველაფერი გამოგვივაო და უბრალოდ ჩახუტებოდა მაგრამ თავი ვეღარ შეიკავა, გოგო მკერდზე აკვროდა, და ბაგეები უთრთოდა, ნაზად, ძალიან ნაზად მიუახლოვვდა გოგოს ტუჩებს და ფრთხილად აკოცა, თაკო არ განძრეულა, უბრალოდ უსიტყვოდ და უმოქმედოდ დაემრჩილა ბიჭის მოძრაობებს, ლევანმა ხელები მოხვია წელზე, ნაზად მოუსვა, შემდეგ საძინებლისკენ ალერსით გაიყვანა, ლოგინზე ფრთხილად გადააწვინა, გოგოს ბაგეებს მოსორდა, ტავზე თმები გადაუწია და შუბლზე მოეალერსა, მერე თვალებში ჩაასტერდა გოგოს, შიში ამოიკიტხა, გოგო უმოქმედოდ იყო, მთლიანად თრთოდა და წინააღმდეგობასაც არ უწევდა ლევანს. ბიჭი მიხვდა რომ გოგოს საბოლოოდ შეეშინდა ლევანის დაკარგვის, ცაფიქრდა მიხვდა რომ გოგოს იმისიც ეშინოდა რაც ახლა მოხდებოდა, იფიქრა დრო მივცეო, მერე დაფიქრდა, ადრე თუ გვიან ამის გადატანა მაინც მოუწევდა
- ნუ გეშინია- ჩაიღიმა ლევანმა- არც ისეთი რთულია როგორც გგონია- გოგოს შერცხვა აწითლდა, სახე გვერდით მიაბრუნა, ლევანმა კვლავ მისკნე მიიბრუნა გოგოს სახე და კვლავ ბაგეებზე შეეხო ნაზად, გოგოს აჩქარებულ გულის ხემას გრძნობდა, შემდეგ ფრთხილად კისერზე ჩაუყვა, თითებით ბრეტელებიანი მაისურის სახელურები გადაუწია და ნაზად შეეხო თითებით მის მკერდს, გოგო სიამოვნებისგან გაინააბა, და ახლა თავადე აყვა ლევანს კოცნასი, ლევანმა კისერზე გადაინაცვლა და ნელნელა მკერდისკენ ჩაუყვა, არ ჩქარობდა, ძალიან ნაზად და ნელა ეფერებოდა გოგოს, ნაზად კოცნიდა, თაკო თავი გადაწია და მთელი სხეული ლევანს მიანდო, თავიდან ლევანისს მკერდზე მიეყრდნო ხელები თითქოს არასასურველ მომენტსი რომ მოესორებინა დ აგანეზიდა, მერე ნელნელა ლევანის წელისკენ გადაანაცვლა და მოუწირა, ყველა სასიამოვნო კოცნაზე ლევანს წელზე უჭერდა ხელს თითქოს ემოციების სესაკავებლად, ცდილობდა არანაირი ხმა არ ამოეშვა,
- მოდუნდი, ნუ იძაბები, მშვიდად ჩასჩურჩულა ლევანმა
- გოგო მოდუნდა, ნელნელა იგრძნო როგორ გადაანაცვლა ლევანმა ხელები გოგოს შარვლისკენ, ნაზად შეუხსნა და გააშიშვლა, სემდეგ ხელებით ნაზად შეეხო, მალევე საკუთარი ქამარი შეიხსნა, აქ უკვე დამფრთხალი თვალებით ახედა გოგომ ბიჭს,ლევანს გაეცინა
- ბავსვი აღარ ხარ, უბრლაოდ მოდუნდი , კვლავ ჩასჩურჩულა ლევანმა, გოგომ თვალები დახუჭა და მოსალოდნელი ტკივილისთვის მოემზადა, საშინელი ტკივილი იგრძნო ფეხებშუა როცა ლევანმა ხელებით ფეხები გადააწევინა, ცრემლები ვეღარ სეიკავა, ვერც ხმა დაიმორჩილა და საშინელი კვნესა აღმოხდა, ლევანმა სიამოვნებით გაგარძელა რიტმული მოძრაობა, გოგო თავს ვერ იკავებდა, ცრემლები მოსდიოდა, თან კვნესოდა,
- ლევან გთხოვ გავჩერდეთ,
ბიჭს ძალიან გაუჭირდა გაჩერება, რამდენი ხანი ელოდა ამ დღეს, მოშორდა გოგოს სხეულს, მერე ცრემლები მოაშორა
- ვსო სულ ეგ იყო რისიც გეშინოდა, გთხოვ მოდუნდი კარგი? ხომ გინდა რომ პატარა გვყავდეს
- მინდა
- ხოდა მომენდე
გოგომ ამჯერად სასიამოვნო ბიძგი იგძნო, მოდუნდა , მთლაიანდ მიანდო სხეული ლევანს, თვალები მოხუჭა, რამდენიმე წუთში კი, ლევანის მკერდზე მიესვენა, დისკომფორტს გრძნობდა, აბაზანაში შევიდა, ლევანი უკვე მეორე აბაზანიდან გამოდიოდა როცა თაკომ თეთრეული გადამალ, სრცხვენოდა იმ ლაქების, ბიჭი კვლავ მიუახლოვდა
- დღეს მიშკა ძიძასთან იქნება ჩვენ სამსახურსი არ წავალთ, ისევ მიახლოვდა გოგოს წელზე ხელი მოხვია, გიჟდებოდა, ჭკუიდან გადადიოდა როცა ყველა ასეთ მომენტში გოოგ წითლდებოდა და დარცხვენილი იდგა.
კიდევ ერთი წელი გავიდა და უკვე ნამდვილი მშობლები გახდნენ, მიშკას პატარა და ყავდა რომელსაც მთელი გულით მზრუნველობას არ აკლებდა, თაკო აღარ იყო ის უკარება ძლიერი გოგო რომელიც ყოველ პრობლემას თავად აგვარებდა, საშინლად სიამოვნებდა როცა ლევანის უპირატესობას გრძნობდა, რომელიც არასდროს აძლევდა გოგს დარდის და ნერვიულობის უფლებას, რომელიც ყველა პრობლემას წყვეტდა, ლევანი იმ გასაღებად იქცა რომელიც ყველა ოცნებას ასრულებდა და ყველა კარს აღებდა, გოგო კი საოცრად მოსიყვარულე, მზრუნველი ცოლი იყო,
მათი ოჯახი მთელმა ქვეყაამ გაიცნო, მათი ნამდვილი ისტორიაც იცოდნენ და ყოველთვის ამაყობდნენ , ფიქტიური ქორწინებით დაწყებული ნამდვილი სიყვარულით, რომელსაც საფუძველშივე სიკეთე უმყარებდა საფუძველს
-----------------------------------
პირველ რიგში მადლობას გიხდით მოთმინეისთვის, რომ დაგვიანეის მიუხედავად აგრძელებდით ჩემი ნაწარმოების კითხვას. იქიდან გამომდინარე რომ ტელეფონში ვწერდი ტექსტს იყო ბევრი მართლწერის და გრამატიკის შეცდომა, ბევრზე ბევრი, და მადლობა რომ ამის მიუხედავად მაინც კიტხულობდი ამ ყველაფერს. ვეცდები საინტერესო ისტორიებით დაგიბრუნეთ, იმედი მაქვს მოგეწონათ და მადლობა რომ თქვენი ძვირფასი დრო ამ ისტორიის კტხვას დაუთმეთ. ძალიან მიყვარხართ და გაფასებთ