სიბნელეა, გარშემო სიჩუმეა გამეფებული... გული საშინლად მტკივა იმდენად რომ მინდა სამუდამოდ გაჩუმდეს, უბრალოდ მომეშვლას. ალბათ ერთ სააათზე მეტი მეძინა ოთახში არავინაა, ელენას ოთახში ვწევარ კარი იღება და და ძმა შემოდის, ელენა ჩემთან მოდის და მეხუტება
- როგორ ხარ? როგორ შეგვაშინე იცი
- კარგად ვარ, მაპატიე არ მინდოდა თქვენი შეშინება, უბრალოდ... არვიცი რა დაემამრთა...
- ჩუუ, არაუშავს ანასტასია ყველაფერი კარგადაა, მთავარია შენ იყო კარგად
- ავდგები
- არა ცოტა ხნით იწექი, მე ფორთოხლის წვენს მოგიტან - ელენა ლოყაზე მკოცნის და ოთახიდან გადის, ბეკა მიახლოვდება და გვერდით ჯდება
- მართლა კარგად ხარ? თუ არ გინდა რომ მითხრა რა მოგივიდა...
- არა მინდა - ბეკა გაკვრვებული სახით მიყურებს
- არა არ გაძალებ
- ხმები მომესმა, როგორ მიძახოდა ლილი მან მითხრა რომ ხელი არ უნდა გამეშვა, მითხრა რომ ეტკინა - ტირილს ვიწყებ ყელში მომდგარ ბურთს უკან ვეღარ წავიღებდი
- ჩუუ, არ იტირო არაფერია, ყველაფერი კარგად იქნება - მეხუტება და ცრემლებს მწმინდავს
- აღარაფერი იქნება კარგად, ათი წელია ასეა უკვე მივეჩვია, მაგრამ მსგავსი რამ არასდროს დამმართნია
- მომისმინე ანასტასია, ეს უბრალოდ ზეწოლააა, შენ უბრალოდ გჯერა იმის რაც მოისმიმე ეგ შენი გულის ხმა იყო და არა მისი. სხვა რამეზე უნდა გადაერთო, ამაზე არ უნდა იფიქრო -მეხუტება და ყურჩი ჩამჩურჩულებს, მის შეხებაზე ყველაფერი მახენსენდება, გული ძალიან სწრაფად მიცემს და ვერ ვხვდები რატომ
- ელენი სახლშია?
- არა ჯერ არ დაბრუნებულა, ნუ ღელავ ვერავინ ვერაფერს გაიგებს
- მადლობა ბეკა - ელენა დიდი ფორთოხლის ჭიქით შემოდის და ბეკას გვერდით ჯდება
- გინდა აუზში ვიბანაოთ? - ელენა ხელს მკიდებს და თვალები უციმციმებს, უარის თქმას ვერ ვახერხებ
- საცუარო კოსტუმი აქ არ მაქვს
- მე ბევრი ახალი მაქვს, ადექი და ჩაიცვი - ბეკას უყურებს, კს კი მე მიყურებს
- ჰეეი, ძამიკო გინდა გვიყურო როგრ ვიცმევთ? ხოიცი პრობლემა არ მაქვს - და მაიკა გაიძრო
- კარგი, კარგიი გავდივარ - ბეკა ბუზღუნი გადის, მე და ელენას კი გვეცინება, რაზეც ბეკა უფრო ბრაზდება
ელენას ახალი კუპალნიკი ჩავიცვი, შავი თეთრ ზოლებში, ელენამ კი მთლიანი რაც მის ულამაზეს ტანს საოცრად უხდებოდა, პირველ სართულზე ჩავედით აუზი ძალიან თბილი და სუფთა იყო
- აბა? ბურთის თამაში წყალში რას იტყვით? -ბეკა აუზში ჩამოხტა, სველი თმა თვალებამდე ჩამოუვიდა მე კიბურთზე კონცენტრაციას ვეღარ ვახდენდი.
სანამ ელენი არ მოვიდა და არ გვითხრა ამოდით უკვე დაბნელდაო ვერც კი მივხვდით დრო როგორ გავიდა, წყალი გადავივლე და ქვევით ჩავედი სიცილის ხმა რომ გავიგონე მვხვდი ჩემი მხიარულება დამთავრებული იყო
- გამარჯობა ანასტასია, როგორ ხარ? - ანის ხელი ბეკას ხელზე ჰქონდა ჩაკიდებული
- კარგად, შენ როგორ ხარ?
- არაჩვეულებრივად - ბეკას შეხედა და ხელი იფრო მოუჭირა
- აბაააა, ჩემი ძმა და მისი საყვარელიიიი, დედამ რო დაგინახოთ? - ელენა ჩემ უკან დადგა და წყვის ირონიულად დაუწყო ყურება
- რას ნიშნავს საყვარელი? -ჰკოთხა გაბრაზებულმა ანიმ
- საყვარელიიი, აი შენს ლექსიკონში არ გაქვს ეს სიტყვა?
- გეყოფა ელენა - ბეკა თვალებიდან ცეცხლს აფრქვევდა, ცოტატი შემეშინდა და ელენას შევხედე, რომელიც აშკარად უფრო გამხიარულდა
- დედაააა, დედიკოოო ანი მოვიდაა - ყვირის ელენა და იცინის, ბეკა ხელს სწრაფად უშვებს ანის და ანის ცოტაც და აფეთქდება
- გამარჯობა ანი საყვარელო, ბეკას არ უთქვამსს თუ მოდიოდი - ანი გადაკოცნა წინსაფარი შეისწორა
- სიურპრიზი მოვუწყვე, თვითონაც არ იცოდაა
- ელენა ანასტასია შენთან იძინებს? - ეკითხება ელენი
- რათქმაუნდა დეე
- მიხარია, რომ საქართველოში მეგობარი გაიჩინე ჩემო სიცოცხლე - ჯერ ელენას შემდეგ მე მაკიხა ლოყაზე
- რატო რჩება ანასტასიაა? - ანინგამწარებული სახით კითხულიბს და ელენას ეღიმება
- მაპატიე ანიიი, შენი ადგილი ლოგინში აღარ მაქვს
- გეყოფათ ბავშვები, წამოდით მამაც მოვა და ვისადილოთ
ელენი არაჩვეულებრივი ლუკიმარი აღმოჩნდა, სოკო სულგუნში შემწვარი და მისი სოუზით უუგამერელესი იყო, ბეკას და ელენას მამა ნიკოლოზი კარგად მოსაუბრე კაცი აღმოცნდა, გაუხარდა რომ ვრჩებოდი და ხვალ ჩემთან სადილზე მოსვლაზეც დათანხმდა, ელენს თეფშების სამზარეულოში გატანაში ვეხმარებოდი როდესაც დედამ დამირეკა
-დეე? როგორ ხართ
- ანასტასია მაპატიე რომ აქამდე ვერ დაგირეკეე, ელენა ძალიან კარგი გოგოა და ვთხოვე შენს გვერდით ყოფილიყო
- ვიცი დედა ის მართლაც არაჩვეულებრივია, დღეს მათთან ვრჩები ელენმა მთხოვა და უარი ვერ ვუთხარი
- ძალიან კარგი ანასტასია, მაშ შენზე არ ვინერვიულებ, მიყვარხარ ძალიან
- მეც ძალიან დეე
დედამ არ უნდა გაიგოს დღეს რაც მოხდა, კოშმარი რომ დამესიზმრა იმდენად ინერვიულეს მთელი ღამე არ ეძინათ, ეს რომ გაეგოთ ეხლავე წამოვიოდნენ და ეს საერთოდ არ მინდოდა, ქარველიშვილები ისეთი თბილები და სწუმარმოყვარეები იქვნენ არანაირ დისკომფორტს არ ვგრძნობდი, ბეკა და ანი ზევით ბეკას ოთახში ავიდნენ, ელენა კი მის ნიუ-ორკელ მეგობრებს ვიდეოჩათით ელაპარაკებოდა, აუზის წინ პუფზე დავჯექი და ფიქრმა შთანთქა ყველაფერი, რას ვაკეთებდი? მიყვარდებოდა ბიჭი რომელსაც ესეთი ლამაზი შეყვარებული ყავდა, მათ იდეალური ურთიერთობა ჰქონდათ იმას თუ არ ჩავთვლით რომ უჯახისწევრებს ბეკა ჯერ ვერ ეუბნებოდა ეს მხოლოდ დროის საკითხი იყო, გული შემეკუმშა და სახლში წასვლა მომინდა, მაგრამ უკვე გვიანი იყო ამ გადაწყვეტილების მიხედვისთვის და საბოლოოდ მივხვდი მე უსაზღვროდ შემიყვადა ბეკა ქართველოშვილი.
- ვერ ვხვდები ელენა, რა უნდათ იქ მარტო როდესაც შენ და ანასტასია აქ ხართ, ოთახში ჩაკეტვა რა უბედურენააა? - ამბობს ელენი, ელენას უყურებს და წითელ ღვიმოს სვამს
- ადი და კითხე, ხომ იიცი როგორ არ მომწონს ის გოგო, მაგრამ ჭორიკამა არ ვარ
- არა ანი კარგი გოგოა ესე ნუ ლაპარაკობ ბეკას მეგობარზე, ბეკას სხვა დროს დაველაპარაკები
- მე ავალ და დავუძახებ - ელენა დგება და გაბრაზებული სახით ადის კიბეებზე

***
ვერ ვხვდები რა უნდოდა ჩემს იდიოტ ძმას იმ გოგოს რომ ეფლირტავებოდა, კიბეებზე ავდივარ და ნერვები მეშლება დედას ბეკა ესე რომ ატყურებს, იმ ამას არ იმსახურენს ორივეს გვიგებდა ყოველთვის. მაშინაც კი გამიგო რომ ვუთხარი გოგოები მომწომს თქო. ეს ცალკე სანერვიულო თემაა როგორ უნდა ვუხარა ანასტასიას, ეს ჩუმი და საყვარელი გოგო როგორ მიიღებს ამ ამბავს. იქნებ იფიქროს რომ ისიც მომწომს? არა ის ძალიან ლამაზია მაგრამ თავიდანე ისე შევხედე როგორც დაქალს და არა გოგოს, ნიუ-ორკში ეს არავის უკვირდა მაგრამ აქ? აქ ეს მკვლელობის ტოლფასია, ბეკას კართან ვჩერდები და ანის კისკისი მესმის. ნერვები მეშლება ამ გოგოზე ადამიანს თავიდანე თუ ავითვალიწუნენ აზრი აღარ აქვს წარმოდგენა აღარ შემეცვლება მასზე. ჩემი იდიორი ძმა კი ვერ ხვდება და ვერ ხედავს როგორ უყურენს ანასტასია მას, ან როგორ უყურენს თვითონ.
- გაააღე, დროზეეე იდიოტო- კერებს მუშტებს ვურტყამ გაუჩერებლა
- ელენაა? რა ჯანდაბაა...
- რა ჯანდაბააა? მომისმინე, შენ და შენი "ნაშა" ყველაზე უჭკუო ადამიანები ხართ
- ნაშააა?
- მოკეტე ანი და დამამათავრებინე ლაპარაკი როთემ გეფიცები შემომაკვდებით ორივე, ხოდა რას ვამბობდო? შეენ რა დედა იდიორი გგონია? ამოდოხართ აქ მარტო ოთახში კისკისებს ათას უბედურებას შვებით და მერე ისწ ჩამოდიხართ ვითობ ბესთ ფრინდები იყოთ, ამომივა ყელში და დედას ყველაფერს ვეტყვი. თუ ტრა'კი არ გაქვს და მშობლენს ვერ ეუბნები მაშინ დაშორდი და მორჩება?
- შენ ვინ გეკითხება საერთოდ?
- ოჰოო, პატარა ანის ხმა ამოიღოოო, ვინ მეკითხება და ჩემივთავი... დედაჩემის მოტყურების უფლებას არც ერთს და არც მეორეს მოგვემთ გასაგებია? ორ დღეს გაძლევთ ეხლა კი თქვენი ნებართვით ანსასტასიასთან უნდა ჩავიდე.
კარებს ვაჯახუნებ და მათ გაოცებულ სახეებს თვალვს ვაშორებ. თუ სიმართლის თქა შეგიძლია ე.ს ძლიერი ხარ და ხმას თუ ვერ ამოიღებ უბრალოდ "მუდო" და შეუმჩნეველო. ცხოვება ომია რომელიც რამოდემიმე წამში ან რამოდენიმე დღეში ბოლოს ისე მოგიღებს თვალის გახელასაც კი ვერ მოსწრებ.