ოთახში დადიოდა და თითებს ხან თავზე ისვამდა ხან წვერზე
_მართლა გული რო გაუსკდეს მერე?
_ცოტნე დამღალე უკვე
_შენ ბიჭო ხო არ გამიბლატავდი ...
_გივი მაგრად გცემს _უცებ ახარხარდა და კარი რომ გაიღო წამსვე გაუნათდა სახე _მამას კაცი მოვიდაა . მამიი როგორი იყო სკოლაში?
_მინდა რომ სულ სპორტის გაკვეთილი იყოს არ შეიძლება? _დაღლილი მოათრევდა ჩანთას უკან კი ანა მოჰყვებოდა
_გამარჯობა ცოტნე _ კაცი რომ დაინახა წამსვე გაიღიმა და მოეხვია
_ანაა...როგორც იქნა პირადად შეგხვდი
_მიხარია შენი დაბრუნება...გეგაა დეე წუხელ რომ გეუბნებოდი ცოტნე ძია დაბრუნდა_თქო გახსოვს?
_ის არის? ფოტოებზე რომ სხვანაირია?
_ხო მამი დაბერდა და ჭაღარა აქვს უკვე
_უკვე სულ ჩვენთან იქნები ხოლმე? _ ბავშვს რომ ჩაეხუტა და მოეფერა მერე გაბედა კითხვის დასმა
_ხო და მამაშენი რომ გაგაბრაზებთ ყურებს ავუწევ
_მამა არ გვაბრაზებს ხოლმე
_ჭკვიანი ბიჭია ანუ?
_მე მაბრაზებს _ანამ ხელი ასწია და ირაკლიმ რომ შეუბღვირა წარბები აზიდა _მალამოს წასმა არ დაგავიწყდეს დალურჯებულ ზურგზე ... დეე წადი გამოიცვალე , ხელები დაიბანე და ვისადილოთ
_კარტოფილს შემიწვავ?
_ხორცთან ერთად ისე არა
_კარგიი
_ჩანთა დაგრჩა
_აუუ _ბუზღუნით დაბრუნდა და ისე წავიდა
_ირაკლიმ მომიყვა მოკლედ რაღაცები. როგორც აღმოჩნდა ჩვენზე იმაზე მეტი იცი ვიდრე წარმოვიდგენდით. ამიტომ გაცნობის ცერემონიები აღარ გვინდა. არ შემიძლია ეს შეჩვევის პერიოდები
_ცოლო ცოტნემ ბავშვს ჩემი სახელი არ დაარქვათო
_მე რაღაც არ მახსოვს მსგავსი რამ მეთქვას...ისიც იკმარე გეგას ცოტნე რომ არ ჰქვია და დაივიწყე ჩემი სახელი
_მე არ ვერევი ... არაფერი პირადული . მე ვაჩენ ის სახელს არქმევს _ანამ თქვა და დივანზე კომფორტულად მოკალათდდა_როდის მიხვალ სახლში? მეც ვნერვიულობ არაფერი დაემართოთ
_ამ საღამოსვე ვაპირებ
_მარიამი ჩამოდის _უცებ წამოიკივლა და ტელეფონი დადო- უფრო სწორად...ჩამოვიდა. ეგ გადარეული გოგო უკვე აქ არის _ანამ წამოიყვირა და უცებ წამოდგა
_ყველაფერი აირია...გაგიჟდება რომ გნახავს
_ჩიხში ვართ ძმაო _ ირაკლიმ თქვა და ცოლს გახედა _ მოკლავს !
_ასეთი გიჟიც არ ჩანს
_შენ რა იცი ... მოვკვდიო და დაგვივიწყე ყველანი. შორიდან ყურებით რას გაიგებ როგორია
_მინახავს როგორ სცემდა ბიჭს რომელიც თურმე მისი შეყვარებული იყო
_რაა? მარიამს შეყვარებული ჰყავდა და თან სცემა?
_მეოთხე კლასში იყო მაშინ და აი ხომ ხედავ მე მეტი ვიცი მასზე ვიდრე შენ
_აა თოკო რომ გაიფინა? ეგ მაგარი იყო . სხვათაშორის დარტყმა მე ვასწავლე...ვუთხარი ბიჭებმა რომ გაგაბრაზონ გლიჯე ეგრევე _თქო და რა მეგონა იმ საწყალ ბიჭს თუ სცემდა
_უნდა წავიდე...საღამოს ვახშამზე მოვალ
_მარტო შენ თუ ლიზაც
_სჯობს ჯერ ვუთხრა რომ ცოცხალი ვარ და მერე გავაცნობ სარძლოს ... ნახვამდის ანიკო _ლოყაზე აკოცა ქალს და ირაკლის გადახედა_ როგორ კაიფობ სიტიუაციით
_სულაც არა...უბრალოდ მინდა ბოლომდე მიხვდე რა გააკეთე რომ არ დაბრუნდი და როგორია როდესაც პატარა ბავშვივით მოგექცევიან. მარიამს უფრთხილდი !
სახლში შევიდა და დივანზე გაწოლილ ვაჩეს თავზე დაადგა
_მარიამი ჩამოვიდა
_პიზ*ეც ...რას აპირებ
_რა უნდა ვქნა . მაინც ხო უნდა მენახა
_ახლა ორ ფრონტზე მოგიწევს ბრძოლა. ჩაგქოლავენ მამიკო ...მამაა . მეც ხო არ წამოვიდე თუ რამე მარიამ მამიდას შევაჩერებ
_ყველას გეცინებათ და არ გესმით როგორ ვარ..რა არასერიოზული ხალხი ხართ
_კარგი ნუ ნერვიულობ რა...მორჩი ამ თვითგვემას ისე გაუხარდებათ რომ ვაფშე ყველაფერი საკაიფოდ იქნება
_და იმ დაკარგულ 20 წელს რა ეშველება
_ახალგაზრდები არიან ჯერ...შენი დაბრუნება ძალას მისცემთ და შვილთაშვილის შვილსაც მოსესწრებიან. ვითომ ემიგრაციაში მყოფი დაუბრუნდი...
_დამალევინე რამე რა
_გინდა მოსაწევს მოგცემ
_ჩამოხვედი და უკვე დაითრიე ხო?
_ლეგალიზებულია ტო ...
_ოხ ვაჩეე ...ვაჩე შენ მე შემიწირავ
_მამიკოო მაა დედიკო როდის წავიდა?
_გათიშულს გეძინა და მაშინ... მე ნუ დამაბრალებ არ გამაცანიო
_კვნესის ხმა ჩემამდე არ მოსულა და საიდან უნდა მცოდნოდა რო აქ იყო. რომც მცოდნოდა ხო არ შემოგივარდებოდი განდ*ნა ბავშვივით
_გაგაცნობ ხვალ ...
_სად მიდიხარ ახლა არ მოხვედი?
_სადღაც სადაც მელოდებიან ..ჭკვიანად მოიქეცი
_ძირს დაგდებულს არაფერს შევჭამ , წყალს მოშვებულს არ დავტოვებ და არაფერს გავტეხავ გეფიცები
_არანორმალური
ვერ ისვენებდა. ყველა ცდილობდა მხიარულად ესაუბრა, მაგრამ მის გულს ვერაფერი შველოდა. როგორც არ უნდა მოქცეულიყო წინ რთული საღამო ელოდა. იმდენად ენატრებოდა ორივესთან ყოფნა რომ გაქცევა უნდოდა, სწრაფად რომ შევარდნილიყო სახლში და ეთქვა მოვედი დე და რამე მაჭამეო ანდაც ოთახში ვიქნებით მე და ბიჭებიო. აღარც ბავშვი იყო, აღარც ბიჭები ჰყავდა და ზედმეტად დიდიც კი იყო ბევრი რამის გასაკეთებლად.
საფლავებს შორის მიდიოდა და ნაცნობ ადგილს ეძებდა პირველი ზურასთან მივიდა. ძალიან ციოდა, წვიმის წვეთები ნელ_ნელა ცვიოდნენ . საფლავზე ფოთლები ეყარა
_ზურიკო ნეტა მანდ რას აკეთებთ ჰა? ისევ თამაშობ ფეხბურთს? სულ ვუარყოფდი მაგრამ ყველან ვიცოდით რომ შენ ყველაზე მაგრად თამაშობდი ... ნეტავ ფეხბურთელი იქნებოდი რომ არ ჩამეჯინე მანქანაში თუ რამე სხვას გადაწყვეტდდი. მე მგონია რომ შენ უშველიდი ქართულ ფეხბურთს და ყველაზე მეტი ფანი გეყოლებოდა , ყველა გოგო შენზე გაგიჟდებოდა და შენ არასდროს მოიშლიდი ბაბნიკობას. შენი ძმა ვნახე , ვერ მიცნო . მგონი კარგიცაა რომ ვერ მიცნო რა უნდა მეთქვა მისთვის. რა ცუდი ყოფილა სათქმელი რომ არაფერი გაქვს , რომ გაქვს და ვერ ამბობ აზრი რომ არ აქვს ზურიკო ... წავალ ახლა და აწი სულ ვივლი... დავბრუნდი, მეც აქ ვიქნები , თქვენთან
წავიდა , მანქანაში ჩაჯდა და მეორე ადგილას გადაინაცვლა. უკვე ძალიან წვიმდა, მაგრამ დიდი ხანია რეაქცია არ ჰქონდა ამინდის ცვილებაზე. იმდენჯერ უვლია თავსხმა წვიმაში გათიშულს. როცა მოსწყდებოდა ყველაფერს და მიაბიჯებდა სრულიად სველი .
ქვაზე ჩამოჯდა და ნიკუშას ფოტოს შეხედა _ეს ფოტო სად იპოვეს შე ჩემა...უეჭველი შენი ბიძაშვილის ნაჩალიჩარია. რა სიმპათიური ხარ ტოო _გაიცინა და თითები შეახო ცივ ქვას _ ზურასთან ვიყავი უკვე...იმედია მანდ არ იჩხუბებთ. უბრალოდ ის გზად იყო . რამდენიმე დღის წინ ვფიქრობდი მართლა რომ გვეყოლოს მე და ლიზას ბიჭი ვისი სახელი უნდა დავარქვა . ნიკუშ ვბოდავ ხო? მაგარი ნაგლი ვარ არა? თქვენ მანდ ხართ მე აქ დავდივარ, ვიცინი, ვცოცხლობ ... მიყვარს, მომავალზე ვფიქრობ . ვაფშე თქვენი ბრალია რაა...რომ მესიზმრებოდით და მახსენებდით აქაურობას ჩამოვედი და აჰაა რაღა ვქნა ახლა. ან რომ ვკვდებოდი რატომ არ წამიყვანეთ. როცა სადმე გინდოდა წაგეყვანე კი ჩამავლებდი ხელს. ჩხუბის დროს რომ გვაზავებდი და მწვდებოდი კეფაში მატრიალებდი ბზრიალასავით . მაინც რა ძალა გქონდა შე ჩემა... გახსოვს თომას რო დაარტყი და ეგრევე გაითიშა? იცი ხო ის სულელი გოგო ცოლად რომ გაჰყვა . რომ ჩამოვედი ეგეც ხომ იცი , რომ მითხრა იმ სი*ზე მიყვარსო ეგეც ხო იცი ... ლაშიკო მართალი ყოფილა რომ გეუბნებოდა არ მომწონს ეგ გოგო და ტყუილად გადაეკიდე იმ ბიჭსო . რა სულელები ვიყავით არა? რაში ვკარგავდით დროს ... შენი და კარგ ბიჭს გაჰყვა ისე. დავაკვირდი , ჭკვიანი ბიჭია . შენი დისშვილი შენსავით დიდია, როგორ დაბაჯბაჯებს ხედავ მაქედან? რომ გაიზრდება უეჭველი ვნახავ და მოვუყვები როგორი იყავი ...რა დამპალი სიტყვაა ეს იყავი ... როგორ მინდა ვთქვა რომ ხარ ! ხომ ხარ არა? სულ ცემთან არ ხართ შე ჩემა? აბა დავიჯერო ღმერთს სცალია ჩემთვის და მთელი ოცი წელი ორასჯერ მიხსნა სიკვდილისგან? არ ვიცი, მაგრამ რომ მოვალ მანდ ხომ გავიგებ არა? მგონი მაგრად წვიმს უკვე ,სანამ დაღამდება მანამ უნდა ვნახო ლაშიკო ...
ბოლოს მასთანაც მივიდა. ლაშასთვის არაფერი უთქვამს მიწაზე დაჯდა და უყურებდა . სათვალეები ეკეთა, თვალები რომ დახუჭა უკეთ დაინახა მისი სახე და მინების მიღმა მწვანე თვალები. ლაშა ყველაზე სუფთა, კეთილი და წმინდა იყო ვინც კი ოდესმე უნახავს.
_მოცარტო ჩემი მარიამიც შენსავით უკრავს, მაგრამ პიანისტობა არ უნდა.. მთელი წელი წასული იყო ახლა ჩამოსულა , მაინცადამაინც ახლა და მე არ ვიცი როგორ მოვიქცე. შენ რომ იყო ხომ დამარიგებდი , ჯანდაბა ... დავდივარ გელაპარაკებით და თავს ვიმშვიდებ. ისევ საკუთარ თავზე ვზრუნავ , იმის მეშინია რომ არ მაპატიებენ. არადა არც ვარ ღირსი . მთელი 20 წელი არ მინახავს ისინი... 60 წლისაც არ არის დედა და როგორ დავაბერე. შენც ხომ გენატრება ლალი დეიდა ... მონასტერშია ხომ იცი. მასთან ვერ მივედი, ვერც მივალ . არ შემიძლია ლაშიკო ... როგორ წვიმს არა? შენ მაგრად არ მოგწონდა წვიმა , სათვალე სველდება და ვეღარ ვიხედებიო იძახდი. ვაფშე სულ გციოდა ტო... ზამთარში სახლიდან ვერ გაგაგდებდა კაცი. მაინც როგორი იყავი _სუნთქვა შეეკრა ,თავი დახარა . ცოტა ხანს ისევ ჩუმად იჯდა შემდეგ კი სახლში დაბრუნდა. ბიჭები იყვნენ , მაგრამ არ დალაპარაკებია. ზემოთ ავიდა გამოიცვალა, დუშის ქვეშ დადგა და შეეცადა ემოციები დაემალა. ისე ჩავიდა ქვემოთ თითქოს ყველაფერი რიგზე იყო
_ბიჭებს სალამი...ჩემს საგულშენატკივროდ მოხვედით? აბა უნდა წავიდეო?
_დავრჩი... ჩემი და ისე აწიოკდა აჰყვა დედაჩემიც და ცოტა ხნით დავრჩები _დაჩიმ განაცხადა და მზერა გაუსწორა_ ყველაფერი კარგად იქნება ხომ იცი...გადადება აღარ ღირს. უბრალოდ უნდა მიხვიდე და დანარჩენი ისე მოხდება როგორც უნდა მოხდეს
_ყველაფერი ეგრე არ არის? ისე ხდება როგორც უნდა მოხდეს...
_ხვალ ეს საღამოც ჩავლილი იქნება და ვინ იცის რა იქნება
_დავლიოთ რა თორემ ცრემლებს ვერ ვიკავებ ასე რომ ბაზრობთ ხომ იცით _ვაჩემ დაასხა ჭიქებში და თავისი აიღო _ჩვენ გაგვიმარჯოს რა... იმენა შენ გაგიმარჯოს მამიკო დაე ამ ქვეყანაში დაიბრუნო ის ბედნიერება რომელიც აქედან წასვლის შემდეგ დაკარგე !
არაფრის დამატება შეიძლებოდა. ბიჭებთან დარჩა ცოტა ხანს, შემდეგ დატოვა სამივე და წავიდა იქ სადაც ყველაზე ბედნიერი იყო. იქ სადაც სულ სიცილის ხმა ესმოდა, სულ სიმღერა, სიყვარული და მრავალი ფერი იყო. იქ სადაც დედა ანათებდა , მამას უყვარდა და სადაც ბავშვობა იყო.
სახლში შევიდა,საყვარელი სურნელი ტრიალებდა ირგვლივ. ასმათის სამზარეულოდან გამოსული სურნელი სახლის სუნს ერეოდა . ყველა კედელი სხვანაირი იყო. აღარაფერი იყო ისე როგორც ადრე, მაგრამ ის კედლები ახალი შპალერის მიღმა რომ იმალებოდნენ ყველა მოგონებას ინახავდა.
მისაღებიდან ხმა ისმოდა, ასმათის ხმა იყო, შემდეგ გივიც ჩაერთო საუბარში და სრულიად ახალი ხმა გაიგო. აქამდე მხოლოდ შორიდან რომ გაეგო, ჯერ კიდევ უცნობი და თან ნაცნობი მარიამ მეტრეველის ხმა .
ხმაური რომ შეწყდა და სიტყვები აღარ ესმოდა შემდეგ მიხვდა რომ იქ იყო. მათ წინ იდგა და უკვე ყველა მას აკვირდებოდა. დაბინდული მზერა მოავლო ყველას და ბოლოს მაინც ასმათთან გაჩერდა
_ცოტნე... ცოტნეა ხომ? გივი ... კაცო შეხედე ხომ ცოტნეა . არ მითხრა რომ მომელანდა , ცოტა ხანს არ მითხრა რა იქნება . ჩემი ბიჭია ... ჩემი ლურჯთვალება ბიჭია _ მის წინ მდგომს სახეზე შეახო თითები, ცრემლებმა ჯებირები გადმოლახა და სახეზე იწყეს დენა. ქალის თითები ტუჩებთან მიიტანა და ერთხელ რომ შეეხო მერე ვეღარ მოშორდა. მის წინ ჩაკეცილი იდგა და ხელებს უკოცნიდა. არაამქვეყნიურად ენატრებოდა მისი თვალები , მისი სურნელი. სხვას რომ არავის ჰქონდა ისეთი ხმა. სხვა ვერავინ რომ ვერ შეხედავდა ის მზერა .
ყბის ტკივილიც იგრძნო მოგვიანებით, გივის არეული მზერა დაინახა და მერე პატარა ბიჭივით ჩაიკარგა მის მკლავებში. მისი ცრემლების შეხება იგრძნო აქამდე რომ არავის ენახა იმ ცრემლების.
თავბრუსხვევას გრძნობდა, ყველაფერი ტრიალებდა და პატარავდენოდა ოთახში. თითქოს ისევ სიზმარში იყო. ირაკლი და ანაც იქ იყვნენ. მარიამი ? მარიამი იჯდა და უყურებდა. მერე ყველა რომ გაჩერდა სიცილი დაიწყო . ფეხზე წამოდგა და ცოტნეს წინ აესვეტა
_სწორად გავიგე? უფროს მეტრეველს, ბატონ ცოტნეს ვხედავ ხორციელს და არა სულს? მოჩვენება არ ხარ ხომ? მე შენ გნახე შენ ჩემს კონცერტს ესწრებოდი. შენი სახე მახსოვს. მინდოდა დაგლაპარაკებოდი , მაგრამ ისე გაუჩინარდი მეგონა მომეჩვენე. ისე ჰგავდი ირაკლის და იმ ბიჭს ვის ფოტოებსაც ყველა კუთხეში ვხედავდი ,რომ არ იყო ძნელი შენი ამოცნობა
_მარიამ არ შემეძლო მაშინ
_ერთი წუთით რა მე ხომ ვლაპარაკობ ... შენ საერთოდ არაფერი უნდა თქვა ! უფლება არ გაქვს დამელაპარაკო ! შენი გათამაშებული სიკვდილის გამო მთელი ცხოვრება მუცელში ყოფნის დროსაც კი პანაშვიდზე ვიყავი იცი? ორივეს ვუყვარვარ, ჩემზე გიჟდებიან , მაგრამ არასდროს ყოფილან ბედნიერები და სულ რომ ტყავიდან ამოვმძვრალიყავით მე და ირაკლი შენ სჭირდებიდით მაინც ორივეს. საამაყო , საოცარი, ერთადერთი და განუმეორებელი ცოტნე მეტრეველი ! სავარაუდოდ თავი დაისაჯე და იმიტომ არ დაბრუნდი ხომ? ეგოისტო მაზოხისტო ... ჩვენ აქ ვიტანჯებოდით იცი? ასე ნუ მიყურებ... ამ ლურჯ წყლიან თვალებს ნუ მანათებ ...იცი ხომ? იცი მკვდარი რომ შეგიყვარე და გგონია რომ მეც მარტივად შეგირიგდები? ამ ორმა იცოდნენ ხომ ? ისე მშვიდადაა შენი ტყუპისცალი და რძალი ... რამე მძიმე მჭირდება, რაღაც მძიმე მინდა მამა რომ მეც ჩავარტყა ... მუშტი ეყოფა ვითომ ? ან რამე მაინც უნდა გავტეხო ჯანდაბაა სიგიჟეაა... მგონი ფრენამ იმოქმედა ისევ მძინავს და მეჩვენება . ჩავფრინდები და სახლში დამხვდება ჩემი ულამაზესი შავებით შემოსილი დედა და სახეგაქვავებული მამა , რომელიც გულში ჩამიკრავს თბილად გამიღიმებს და მეტყვის მარუს მომენატრეო . _თავზე ხელები შემოიწყო. ღრმად ჩაისუნთქა და ერთ ადგილზე ტრიალი დაიწყო. ცოტნემ მკლავები რომ მოხვია და ჩაეხუტა აფართხალდა
_მოდი ჩემთან... აქ მოდი და მერე თუ გინდა დამარტყი. კარგ დარტყმას გასწავლი და მერე _ თმაზე ჩამოუსვა თითები და აკოცა _ როგორ მინდოდა მოვსულიყავი და მეთქვა ეს მაგარი გოგო ჩემი და არის_თქო. როგორ მინდოდა სცენაზე ამოვვარდნილიყავი და ჩაგხუტებოდი. ჩემო პატარავ
_შენ იყავი...ყველგან შენ იყავი. გგრძნობდი ! როგორ ვერ გიტან ასე რომ მიყვარხარ _პერანგზე მოუჭირა თითები , თავი მკერდზე მიადო და ცრემლები წამოუვიდა.
ბევრი ბოდიში იყო სათქმელი, ბევრი მაპატიე, ბევრი ამბავი, ძალიან ბევრი ცრემლიც იყო. სიხარულის ცრემლები რომლებმაც მთლიანად განდევნეს სევდის ცრემლები.
ასმათის თხოვნით ირაკლი ანა და გეგაც იქ დარჩნენ. თავიანთ საძინებლებში შევიდნენ. ყველა ოთახი შეცვლილი იყო , მხოლოდ ცოტნეს საძინებელი იყო ისევ ისეთი როგორიც 16 წლის ასაკში დატოვა. მისი ტანსაცმელიც კი იყო კარადაში, ძველი წიგნები თაროებზე . საწოლი და მისი საყვარელი თბილი პლედი .
_ცოტნე ... _მარიამის ხმამ გამოაფხილა
_არ იძინებ?
_აქ ვერ დაისვენებ. წამოდი თავისუფალ საძინებელში დაწექი . მოვამზადებ მე . დედას წამალი მივეცი და ჩაეძინა
_მარიაამ
_ჰოუუ _წინ მიდიოდა. საძინებლის კარი გააღო და პირველი შევიდა_უი მზად ჰქონია ...
_დარჩები ჩემთან? ლაპარაკი მინდა
_ისედაც ყველაფერი იცი ჩემზე და იმდენი გკითხეს დღეს კიდევ გაქვს ლაპარაკის სურვილი? თუ გინდა დანაკლისი აინაზღაურო და ძილის წინ თმაზე მომეფერო
_როგორი გოგო ხარ
_გამოვიცვლი და მოვალ. ხერხემალი მტკივა უკვე _სწრაფად გაიქცა და მალევე დაბრუნდა.
_მარჯვნივ მე ვწვები და კითხვებს მე ვსვავ
_წეხან რომ გეკითხა ჩემზე დარდობდი
_კითხვები მე მაქვს და არა შენ
_მეც მაქვს
_მაგალითად?
_პიცა უფრო გიყვარს თუ ხაჭაპური
_ღმერთო ჩემო როგორი ჩამჭრელი შეკითხვაა...არჩევა გამიძნელდება. ვინმე გყავს?
_ვინ ვინმე
_ქალი ან კაცი ...
_რა კაცი გოგო
_მაშინ ქალი
_გაგაცნობ ხვალ
_აქ არის?
_არც წასულა სადმე ... ქართველია
_როდის მოასწარი
_გრძელი ამბავია
_ასე რატომ მიყურებ
_რაც უფრო იზრდები მით უფრო ემსგავსები დედას...
_მე ვერ ვამჩნევ...თანაც ლურჯთვალება პრინცი მხოლოდ შენ ხარ . მე თაფლისფერები მაქვს , არაფრით გამორჩეული _ თვალები აატრიალა და ტუჩები დაბრიცა _შენს ადგილას ნეტავ როგორ მოვიქცეოდი , ალბათ გავგიჟდებოდი . საკუთარ თავს ყოველთვის ზედმეტს სთხოვო ირაკლი მეუბნება ხოლმე და იმასაც ამატებს ცოტნეს გავხარო
_საერთოდ არ მგავხარ...მე შენსავით თავნება არ ვიყავი
_უკაცრავად ?
_შუა ქუჩაში იმ იდიოტ ბიჭს როგორ აკოცე !
_კოცნა უბრალო სიტყვაა და ჩემს ხელოვნების ნაყოფს შეურაცხყოფს ეს მეტად აღმატებული ამბორი იყო _ბოლოს გაიცინა _შენ იქ იყავი?
_არა თორემ ნამდვილად მოგკლავდი
_რატომ?
_მარიამ !
_კარგი ნუ ვიკამათებთ დღეს მეტს. ხვალ იყოს ან ზეგ ... _ჩაეხუტა და თვალები დახუჭა _შენი არ ვიცი და მე მეძინება, მჭირდება ძილი თორემ თავი გამისკდება
_დაიძინე _ შუბლზე აკოცა და საბანი გაუსწორა
_მთელი ღამე ჭოტივით ნუ იქნები დაიძინე შენც _ჩუმად უთხრა და მერე ნელ_ნელა გაითიშა.
ნახევრად ეძინა, თვალები დახუჭული ჰქონდა , მაგრამ ფხიზელ ძილს იყო შეჩვეული და სახლში თითოეული მოძრაობა ესმოდა. ნაბიჯების ხმა რომ გაიგო მიხვდა ვინც იქნებოდა. მალევე შევიდა ოთახში ქალი , მისი სურნელოთ გაივსო ოთახი. სახეზე თბილი თითები შეეხო
_აქ ხარ...ჩემო ლურჯთვალებავ _ თმაზე გადავიდა და მერე შუბლზე აკოცა _ ჩემო ბედნიერებავ .
მარიამსაც მოეფერა , საბანი გაუსწორა და ჩუმად გავიდა.
დილას სიმძიმე იგრძნო და სიცილი ძლივს შეოკავა მარიამის ფეხები თავთან რომ დაინახა. ქალბატონის არეული თავი საწოლის ბოლოსკენ ჩანდა. მუცელზე იწვა , ბალიში მკლავებში ჰქონდა მოქცეული , დაბუშტული ტუჩები ერთმანეთისთვის დაეშორებინა ფეხები კი ცოტნეს მუცელზე და მკერდზე ეწყო
_არანორმალური _ფრთხილად წამოდგა საწოლიდან და ოთახიდან გავიდა.
მშობლიურ სახლში არ იცოდა სად ვისი საძინებელი იყო და ლამის შეუვარდა ანას და ირაკლის ოთახში. ორივეს გათიშულს ეძინა, მაგრამ მაინც. პირველ სართულზე ჩავიდა და თან ვაჩეს დაურეკა
_ჰოუუ
_ადექი და მოდი...ბიჭებსაც უთხარი თუ სცალიათ
_დაჩი გზაშია უკვე სადღაც მიდის. რატი თავის ქარბორბალას შეურიგდა და მე გამოვიდე?
_გელოდები მიდი ... ხო და რო მოხვალ მამა _თქმა არ დასცალდა გათიშული ჰქონდა უკვე ბატონს
_დილამშვიდობისა დე _ლოყაზე აკოცა ქალს და ზურგიდან ჩაეხუტა _მომენატრა შენი მომზადებული საუზმე
_ალადიკებს დაგიცხობ დე _ მოეფერა და ისევ ტაფას მიუბრუნდა
_ჩემი მეგობარი მოვა და ერთი თეფში დაამატე ხო?
_ვინ მეგობარი ? გოგოა?
_არა ამჯერად ბიჭია ... ნუ ჩქარობ დედიკო მოვლენებს ნუ გაუსწრებ
_ანუ გოგოც მოვა?
_დაგეწვებაა ტაფაა _ გაიცინა და ეოსი გავიდა. ლიზას ურეკავდა, იცოდა სამსახურში იქნებოდა , მაგრამ მაინც სცადა.
_დილამშვიდობისა
_ხო არ მოგაცდინე
_არა მცალია ახლა...როგორ გრძნობ თავს? ხომ მშვიდად დაიწყო დილა მშობლიურ სახლში
_შენ აკლიხარ მხოლოდ ამ სახლს...საღამოს შეძლებთ მოსვლას შენ და ელენა?
_ცოტნე იქნებ ჯერ შენს გაცოცხლებას შეეჩვიონ დავლაგდეთ და
_ხომ არ გეშინია ლიზიკო
_ცოტნე სერიოზულად
_უბრალოდ ვახშამზე გპატიჟებ ... მარტო მოგვიანებით დავრჩებით .იქ სადაც მხოლოდ მე და შენ ვიქნებით...
_ჩქარობ თან ძალიან...მიეჩვიე ნორმალურად ცხოვრებას არსად გეჩქარება
_მეჩქარება ელიზაბეტ, შენგან შორს არ მინდა ვიყო !
_მოგვიანებით ვისაუბროდ როდესაც შევხვდებით...დაგირეკავ რომ მეცლება
_მოიცა სამაგიეროს მიხდი?
_იცი მე ქირურგი ვარ და ოპერაციის დროს მობილურით ვერ ვისაუბრებ
_ღმერთო ჩემო ანუ მეორე ადგილას ვარ?
_მინდა მანდ ვიყო .. ვხედავდე შენს ღიმილს და ანთებულ თვალებს სევდის გარეშე
_ვიდეო ზარი მოიგონეს იცი?
_ნწ არ მინდა, უარესად გავხდები რომ დაგინახავ და ვერ შეგეხები
_ნუთუ
_შენ...მე მალაპარაკებს და ერთობა...კმაყოფილია ბატონი . ვთიშავ !
_გკოცნი
_ნუ მკოცნი ...გიკრძალავ!
_ექიმო
_შევიშალე ხო?
_იცი მე მესმის შენი ექიმო.

როგორც კი გათიშა მაშინვე სახლში დაბრუნდა. ნელ_ნელა გაივსო სამზარეულო. მაგიდასთან იჯდა და ჩუმად უყურებდა ოჯახოს წევრებს. შემდეგ ვაჩეც გამოჩნდა თავად გაუღო კარი და სახლში შეიყვანა
_გაიცანით ვაჩე ალავიძე, ჩემი არაბიოლოგიური ძმა...ესენი კი თავადაც იცი ვინც არიან და თვითონ გაიცანი _ დაეზარა ლაპარაკი და გეგას მიუჯდა გვერდით ჩუმად რომ იპარავდა ბლინებს.
ვაჩეს არ გასჭირვებია მათი გაცნობა. თავისუფლად მოთავსდდა მაგიდასთან მხოლოდ სიტყვების შერჩევას ცდილობდა ასმათთან რომ არ გამოეყენებინა ბილწი სიტყვები.
საუზმე ოჯახისწევრებთან, მხიარულ გარემოში სადაც სრულიად სხვა ელფერი ჰქონდა ყველაფერს. ერთმა მომენტმა ისევ შეცვალა ყველაფერი გივის სახეზე ღიმილი დაუბრუნდა, ასმათის შევერცხლილი ყავისფერი თმები უჩანდა, ისევ ისეთი ლამაზი იყო . ასაკიც კი უხდებოდა. ირაკლი ანა და გეგა ცალკე განზომილება იყვნენ , ღიმილის ხალხი . ვაჩე ? ვაჩე ცალკე ფერთა გამა იყო დიდი გულითა და ულევი ემოციით. მარიამი ... მარიამი უბრალოდ მეტრეველი იყო ზოგჯერ მწარე, ზოგჯერ ტკბილი ხან რომ გაკოცებდა და ხან რომ დაგარტყავდა.
ლიზაც უნდოდა მაგიდის თავისუფალ ადგილას ლიზას დანახვაც სურდა , ელენას ადგილიც იყო მაგიდასთან და შემდეგ ცხოვრება ახალ წიგნს დაიწყებდა ახლა კი ერთი წიგნის ბოლო ფურცლებს წერდა...

......
კაბინეტში შევიდა თუ არა ცოტნეს მკლავებში მოქცეული აღმოჩნდა. კარს ზურგით მიეყრდნო და მეტრეველის ტუჩების მოძრაობას თავისი ააყოლა. წამსვე მოიმატა ტემპერატურამ , იმატა გულისცემამ და ბედნიერების სხივები გაჩნდა სხეულში
_ცოტნეე
_ჩშშ ექიმი , ჩათვალე რომ ანტიდეპრესანტს იღებ შესვენების დროს _ყელში აკოცა და თითების უმისამართო მოძრაობა განაგრძო
_აქ არ უნდა იყო ახლა
_საღამომდე ვერ მოვითმენდი _ ხალათი მოაშორა იქვე დაკიდა და ეშმაკური ღიმილით დახედა _ რამდენიმე წუთიანი განტვირთვა
_არა...არა არ შეიძლება მე ექიმი ვარ აქ ეს...
_ეს კლინიკა ჩემია იცი? შემიძლია ერთი ოთახი იმ წყვილებისთვის გამოვყო ვისაც დრო არ აქვს _ კარი გადაკეტა და შემდეგ ჰაერში ასწია გონებაარეული ექიმი
_ცოტნე ეს ...
_მეტი სიგიჟე ექიმო...ესაა ვგიჟდებიო ?
_ვერ ვიტან სამსახურში მსგავს ... ჯანდაბა _დივანზე დაჯდა მეტრეველი ფეხებსშორის მოიქცია ექიმი და ლურჯი შარვლისგან გაათავისუფლა. მუცელზე აკოცა და შემდეგ თავისკენ მიიზიდა_ცოტნეე
_ექიმო ლაპარაკს გიკრძალავ _ ტუჩებზე წაეტანა , თითები თეძოებზე მოუჭირა და პირველ ბიძგს მოყოლილი კვნესაც გაიგო. კბილები რომ ჩაარჭო ქვედა ტუჩზე ლიზამ თავადაც ვერ გააკონტროლა ხმა. სიცილი ვერ შეიკავა ქალმა წამებში რომ დაივიწყა ყველაფერი და ჩვეულებისამებრ ვნებიანი გახდა მისი ალერსი.
შესვენების დრო შესანიშნავად გამოიყენა ისე ჯერ რომ არ გამოუყენებია. სწრაფად მოწესრიგდა და მეტრეველს მზერა გაუსწორა
_ცუდად იკრავ პერანგს _ ტუჩები მოიკვნიტა და თავად შეუკრა ღილები. არეული თმაც გაუსწორა და კიდევ ერთხელ აკოცა _ძალიან მიკბენია _ჩაიცინა და კაცის ქვედა ტუჩს თითები შეახო
_არ გინდა ?
_რა
_ჩემთან რომ იყო ... თუ დრო გჭირდება გრძნობებში დასარწმუნებლად და თუ გგონია რომ კიდევ რამეა საჭირო სერიოზული ნაბიჯისთვის არ დაგაჩქარებ , მაგრამ არ შემიძლია დამალობანას თამაში ამ ასაკში . ყველა რომ გაიგებს ვინც ვარ ისიც უნდა იცოდნენ რომ ერთად ვართ
_თან ჩემს აზრს პატივს სცემ და თან ისე იქნება როგორც შენ გინდა მეტრეველო?
_ჩვეულებრივ ცხოვრებას რომ დავიწყებ და ჩემს შესაბმელად ქალების რიგი დადგება მერე არ იეჭვიანო ვინმეს რომ ვეფლირტავო
ფეხზე წამოდგა თმაზე ხელი გადაისვა . მოსაცმელს დასწვდა და თვალი ჩაუკრა ექიმს _მოსვლას თუ გადაწყვეტ ელენიკო წამოიყვანე, დიდი ხანია არ მინახავს _დაიხარა რომ ეკოცნა და ლიზა საყელოში წვდა
_ვინმეს უბრალოდ ამ ანთებული მზერით რომ შეხედო ჩემს გარდა , ორივეს მშვიდად ამოგთხრი და სუვენირად შევინახავ მეტრეველო ! _ უღიმოდა , საოცრად მაცდური მზერით უყურებდა მერე თავისუფალი ხელი მოხვია თითები თმაში შეუცურა და ტუჩებზე ვნებიანად წაეტანა. ცოტნეს სუნთქვა რომ შეუკრა უცებ მოშორდა და პერანგის საყელო გაუსწორა_ჩემი შესვენება ამოიწურა ... საღამოს გნახავ
_გაღმერთებ ! _გადაიხარხარა და უკანსვლით წავიდა. ისე იცინოდა ლიზას სუნთქვა შეუკრა და სულ ჩამოდნა .
_ჯანდაბა მეტრეველო მართლა შევიშალე !
ფორმა გაისწორა, ხალათი ჩაიცვა და საქმეს დაუბრუნდა.
მეტრეველი კი ისევ სახლში დაბრუნდა. იმდენად გაბრწყინებული დააბიჯებდა მარიამი სიცილს ვერ იკავებდა რამდენჯერაც გახედავდა. საღამომდე განკარგულება გასცა დროა ჩემი საძინებელი შეცვალოთ და ხვალვე დაიწყონ რემონტიო . მერე გივის რამდენიმე რჩევა მისცა საქმეებთან დაკავშირებით. იცოდა ვინ რას აკეთებდა რატის დამსახურებით და ისიც უთხრა მთავარი ეკონომისტი რატი იქნება ან ირაკლიმ გადაიბაროს შენი ქონებაო. ირაკლიმ ისე შეიცხადა სხვა გზა აღარ იყო.
_მგონი მართლა ვგავართ
_რაო მარიამ ასეთი დამფრთხალი სახე რატომ გაქვს? მიხვდი მამიკო რა ძლევამოსილია? _ვაჩე გამოჩნდა ყავის ფინჯნით ხელში და მათ გვერდით დაჯდა _ცივა გარეთ თქვენ ცივსისხლიანები ხო არ ხართ
_ეგ ყავა დალიე შენ რა
_მამიკო უთხარი მასზე უფროსი რომ ვარ და ან ძია დამიძახოს ან მორჩეს ჩემთან ნაშვილები ბავშვივით ლაპარაკს
_ვლაპარაკობდით მე და ჩემი ძმა იცი?
_ეჭვიანობ? კარგი დამშვიდდი ჩემზე კი გიჟდება, მაგრამ შენც უყვარხარ მერე რა რომ ჩემთან უფრო დიდი დრო აქვს გატარებული ვიდრე შენთან _გაიცინა და თავზე გადაუსვა ხელი _პატარა მარიამო ეჭვიანობს მამიკო ხედავ?
_ვაჩე, მარიამ ორივე მორჩით ეჭვიანობას მე მარტო აი ის ბავშვი მიყვარს ... ხო გეგაა ? _ორივეს დასცინა და ეზოში ბურთით გამოვარდნილ ბიჭს წინ გადაეღობა _დაარტყი ვნახოთ ერთი მამაშენმა რა გასწავლა
_ჩვენს შორის მარადონა ვინ იყო ყველამ იცის ..._ირაკლიც გამოჩნდა და ბურთი ფეხით ააგდო ჰაერში
_ველურები...ამ სიცივეში თამაშს აპირებთ?
_ეს დამიჭირე პატარავ _ჭიქა მიაჩეჩა ვაჩემ და ბურთისკენ გაიქცა
ნოემბრის ბოლო დღე იყო ისინი კი ეზოში თამაშობდნენ პატარა ბავშვებივით. გეგაც მათ შორის დარბოდა ბოლოს ასმათიმ ჩაშალა მატჩი რომ დაიძახა ვახშამი მზადაა და მორჩით თამაშსო .
მინდორზე დაჯდა ძლივს სუნთქვდა ბიჭები სახლისკენ მიჰყავდა ირაკლის თავი უკან რომ გადასწია ლიზა დაინახა და უცებ დაიბნა
_ელიზაბეტ
_შოკი მქონდა ცოტნიკო რა იყო ეს ჰა? _ ელენა სიცილით მოეხვია და ლოყაზე აკოცა
_ელენიკო შენ მე ჯმუხი მოხუცი ხომ არ გეგონე ჰა.? როგორ ხარ ?
_შესანიშნავად ... დედა ისე დაბნეული დადიოდა მთელი საღამო ძალიან ბევრი ვიცინე _აკისკისდდა და ლიზამ რომ დაუბრიალა თვალები მერე ჩუმად უჩურჩულა _სახლიდან ჩუსტებით გამოვიდა
_აშკარად კეტებით წამოსვლა სჯობდა თურმე ის აქ ამ დროს ფეხბურთის მატჩს ატარებს _ჩაიცინა და ისე გაუსწორა ჭინკებათამაშებული მზერა მეტრეველს
_მაისურის გახდას ელოდი ალბათ, მაგრამ ზედმეტად ცივა _ზემოდან დაჰყურებდა , იღიმოდა , ცხელ სუნთქვას სახეზე აფრქვევდა და თითებით ლოყაზე ეფერებოდა
_ცოტნეეეე
_ჰოო _მისი ტუჩებისკენ დაიხარა და იქვე ახლოს ელენას სიცილის ხმა რომ გაიგო მერე უცებ გასწორდა _ისა ... ცივა გარეთ სახლში შევიდეთ . გეგა, ანა და ირაკლიც იქ არიან . კიდევ უნდა გაგაცნოთ ბიჭები და ჩემი მარიამი
_ხო რა თქმა უნდა , ცივა ...ძალიან , ძალიან . ჩაეხუტე დე იქნებ გაათბო , ცოდოა _ თვალი ჩაუკრა და წინ წავიდა.

სითბოთი იყო სავსე მეტრეველების ოჯახი. ისევ ბევრნი ისხდნენ მაგიდასთან, ისევ ყველა ოღიმოდა და დაკარგული დროც თანდათან ქრებოდა.
_მგონია რომ სიზმარში ვარ..
_დე , აღარ იტირო რა _ გულში ჩაიკრა ქალი და ცრემლები შეუმშრალა_ყველაფერი ცუდი წარსულში დარჩა დე , გეფიცები აწი სულ ჭკვიანად ვიქნები
_ადრე ასეთი კარგი გემოვნება არ გქონდა _გაიცინა და ლიზას გახედა _რძლები მყავსო მე უნდა ვთქვა ...ისე მესამე შვილიშვილზეც არ ვიტყოდი უარს
_ჯერ მეორე გაჩნდეს დედა
_ნუ ეწევი ამდენს
_აღარ ვეწევი მორჩა _გაიცინა და სიგარეტი გადააგდო.
მარიამი რძლებთან ერთად იჯდა და რაღაც ამბავს ყვებოდა სავარაუდოდ ირაკლიზე სამივე ბოლო ხმაზე იცინოდა და იმიტომ . ირაკლი და გივი დივანზე ისხდნენ გეგას ელაპარაკებოდა პაპა. ვაჩე კი არ ჩანდა. მაშინვე მოათვალიერა გარემო და ბოლოს ეზოში გავიდა. სკამზე იჯდა და ეწეოდა
_რა იყო დედიკო არ მოგეწონა და აღელვების ნიადაგზე მოწევა დაიწყე?
_მამიკო
_რამეს ისეთს ნუ მეტყვი რომ შენი ცემა მომინდეს
_წასვლა მინდა
_გგონია რომ აქ ზედმეტი ხარ?
_შენ სადაც ხარ ზედმეტად თავს არასდროს ვიგრძნობ...უბრალოდ წასვლა მინდა დღეს და ხვალ კი არა.
_დაჩის გზას ადგები?
_მე არაფერი მინახავს აქ ... მინდა წავიდე და ვიხეტიალო ცოტა ხანს
_ცოტა ხანს დარჩი და მერე რა...თორემ მეც ვერ ვეჩვევი ჯერ ამ სიტუაციას _სიგარეტის ღერი გამოართვა და მოუკიდა
_მაგარი ქალია ტო რა ბედი გაქვთ ამ მეტრეველებს
_გვარს მოგცემ და შენც შემოგხედოს იქნებ ვინმემ
_დავაიი რა
გაიცინა და ისევ გამოუშვა კვამლი._აქაც მაგრად ცივა მივეყინე ამის დედაც
_შედი სახლში და მეც წამოვალ .მარიამი ირაკლის აბრაზებდა და თუ დასცხეს გააზავე ჩემ მოსვლამდე
_ღადაობ? დავჯდები და სანახაობით დავტკბები

ლიზას თვალებით ჭამდა , მაგრამ ქალი აიგნორებდა . სამზარეულოში გავიდა იქ მიირთმევდნენ ყავას და ტკბილეულს ქალბატონები და კაცმა არ იცის ვისზე ჭორაობდნენ. ნაცნობი სიცილის ხმა რომ გაიგო უცებ მოსწყდა ყველას და იქეთ გაიხედა ასმათი იცინოდა , მერე ლიზას აკოცა და ისევ გადაიკისკისა. მარიამი კი მაგიდაზე იდაყვებით იყო დაყრდნობილი და თვალებამღვრეული უყურებდა დედას.
_ნუღა დარდობ იმაზე რასაც ვერ გამოასწორებ...იფიქრე იმაზე რისი გაკეთებაც შეგიძლია _გივის ხმა რომ გაიგო შემდეგ მოაშორა მზერა ქალებს
_მაპატიებ ოდესმე ამ ტკივილს?
_გაპატიე უკვე, ჩემი წილი ტკივილი იმ წამსვე გამოისყიდე სახლში რომ შემოხვედი , მაგრამ ჩემი ქალის სიცილის ხმა წუხელ გავიგე 20 წლის შემდეგ. მარტო რომ დავრჩით ისევ პატარა გოგოსავით დაიწყო კისკისი , ცქმუტავდა და მეხვეოდა მეუბნებოდა ცოტნე ცოცხალიაო ... დარჩენილი დღეებიდან ერთი მაინც რომ გაუფუჭდეს შენს გამო ან რომელიმე თქვენგანის გამო ჩემი გაკეთებულების დანაწევრებას დავიწყებ იცოდე !
_ბიძია მეც მემუქრები?
_შენ კიდე როცა გინდა ბიძას და როცა გინდა მამას ნუ მეძახი
_პირდაპირ გივის დაგიძახებ მაშინ თორემ მამაჩემი შვიდი წლის წინ წავიდა იმ ქვეყნად ... სხვათაშორის ციცინოს ვუთხარი ხვალ რაღაც ამბავი უნდა გითხრა ჩამოდი ქალაქში_თქო და რომ მოვა ეგრევე ნუ დაენახვები არ გაუხეთქო გული საწყალ ქალს
_ბებო მოდის? აუუ უთხარი ჩურჩხელები წამომიღოს რაა _გეგამ მაშინვე შეწყვიტა თამაში მობილური ვაჩეს დაუთმო და ყურებამდე გაიკრიჭა
_შვილო რამდენჯერ უნდა გითხრა ციცინო ჩურჩხელებს აკეთებს ჩემთვის შენ გაგიკეთოს დედაშენმა ან ასმათიმ
_აუუ ბაბუაა უთხარიი რამეე
_მოდი ბაბუ ჩემთან მამაშენი ვერ არის ხომ იცი... ასმათის მოვპაროთ ჩურჩხელები მე და შენ
_ვაა საღოლ გივი ძია _ვაჩემ სიცილი ვერ შეიკავა და მერე ჩუმად უთხრა_მეც მევასება და ერთს არ მომცემთ ?
_წავიდეთ რა სოფელში ამ კვირაში ... მომენატრა იქაურობა . ციცინოს რო წავიყვანთ წავიდეთ ჩვენც
_იარეთ რა გაქვთ მეტი საქმე...ამდენი უსაქმური . მე კი უნდა დავუბრუნდე ხვალ საქმეებს და ჩემი ცოლ_შვილი მაინც წაიყვანეთ
_უფროსო გამომძიებელო დასვენება მოგინდათ? თავს იკლავდი თბილისი დამნაშავეებისგან უნდა გავწმინდოო და დასვენების დრო სად გექნება
_გივი ნუ დამცინი რა
სანამ ისინი საუბრობდნენ ცოტნე სამზარეულოში გავიდა. ლიზას ხელი ჩაკიდა და წამებში აიკრა სხეულზე
_გადაუდებელი საქმე მაქვს...ექიმი მჭირდება უსწრაფესად თქვენ განაგრძეთ დიალოგი
_რა საქმე... ცოტნე რა...სად მიმარბენინებ_ისე უცებ გაიყვანა მის ნაბიჯებს ძლივს დაეწია .
_სასწრაფო დახმარება მჭირდება...ვაიჰ ვეღარ ვსუნთქავ ექიმო ... კოცნა კოცნა სასწრაფოდ მჭირდება _ ოთახში სანამ შეიყვანდა მანამ დაიწყო მსახიობობა მერე რომ აკოცა აღარც გაჩერებულა
_გადაირიე? მომშორდი... ცოტნე ბავშვივით ნუ იქცევი
_აქ რისთვის დაგპატიჟე ... იმათ ელაპარაკები და მე დამივიწყე... ეს კაბა საშინლად გიხდება
_შენ კიდე ფეხბურთის თამაში...მესექსუალურე ცოტათი
_ცოტათი?
_სულ სულ ცოტა
_მატყუარავ !
_ცოტნე ძალიან ძალიან კარგია რომ დაბრუნდი... დაკარგული დრო უნდა დაივიწყო . მე დაგავიწყებ შენ კი მათ _ თითებს მის თმებში დაატარებდა, წვერზე გადავიდა ყელზე განაგრძო გზა _ გაღმერთებ მეტრეველო !
_რაიმე ისეთი უნდა მოიფიქრო ექიმო ჩემ სიყვარულს რომ გადააჭარბოს და გამაკვირვოს
_არაუშავს...თანახმა ვარ უფრო ძლიერ გიყვარდე _ არ დაუთმო მეტრეველს და კიდევ ერთხელ აკოცა. შემდეგ ხელიდან დაუსხლტა და მარტო დატოვა სუნთქვაშეკრული კაცი.

*^*^*^*^*^*^*
ზაფხულიც მოვიდა ისე რომ ყველაფერი გიჟური ტემპით მიდიოდა. გაფერადდა მეტრეველების ცხოვრება. ცოტნე ისევ არ ჩქარობდა საქმეების წამოწყებას. ბიჭებთან ერთად ატარებდა დროს, მარიამს აგიჟებდა და ლიზას ისე ახვევდა თავბრუს მათი შემყურე ვერავინ იტყოდა ორი ზრდასრული ადამიანია ჩვენს წინო. ყოველ წამს შეიძლება გამოჩენილიყო და ყველაფერი თავდაყირა დაეყენებინა. მთელი კლინიკა უყურებდა როგორ მიჰქონდათ ათასნაირი ფერადი ქოთნის ყვავილები სახურავისკენ მხოლოდ იმიტომ რომ ერთ საღამოს ლიზამ თქვა კლინიკაში იმდენ დროს ვატარებ ყვავილებს და ბუნებას სადღა ვეხებით ექიმებს ეგ ბედნიერება არ გვაქვსო. ხოდა ყვავილები მოვიდა ექიმებთან. ლიზას საყვარელი კესანეები კი სპეციალურად მისი კაბინეტისთვის ჰქონდა განკუთვნილი ბატონ მეტრეველს. აზრზეც არ იყო უყლბრალოდ სხვებთან ერთად უყურებდა კიბეზე მიმავალ ყვავილებით დამშვენებულ ბიჭებს. შემდეგ კესანები აღმოჩნდა მის წინ და ყელში მხურვალე კოცნის კვალმა ჟრუანტელი მოჰგვარა. გაღიმებულმა წარმოთქვა კაცის სახელი და ყელზე მოეხვია
_არანორმალური ხარ...სიგიჟეა
_მოვიფიქრე... ჩვენს პირველ შვილს კესანეს ვარქმევთ _ კოცნა ღომ შეწყვიტა ჩუმად უთხრა _ჩშშ რა პირველი გოგო იქნება !_უცებ მოუჭრა და მერე კლინიკის თანამშრომლებს გახედა_დღეიდან შეგეძლებათ შესვენების დრო სახურავზე გაატაროთ
ტაშის ხმა გაისმა და მერე ისევ მოიტაცა ლიზა რამდენიმე წუთით. ეს მხოლოდ ერთი შემთხვევა იყო კიდევ ათასი რამ მოხდა.
ელენა ქრისტისთან იყო სახლში და მეგობრებს აღტაცებული უყვებოდა ამბებს
_მოკლედ ასე იყო... ამ ზაფხულს საინტერესო ამბები გველის ვგრძნობ
_ვგიჟდები მაგ ორზე...ნეტავ მეც შევუყვარდე ასე ძალიან ვინმეს
_ქრისტინე მანამდე გამოცდებს მიხედე ხო? ლიზა 33 წლისაა
_გიგა საიდან გამოჩნდები ხოლმე ბოროტი ჯადოქარივით და ჩაგვიშლი ოცნებებს
_აუუ კატერინკა თეთრ ცხენზე ამხედრებულ რაშთან ერთად მიჰქროდა და მგონი მწარედ გადმოვარდა _გაიცინა და გოგონებს თვალით ანიშნა გამომყევითო_მაგრად გვშია და წამოდით რამე მოგვიმზადეთ რაა .
_ხოო წამოვალთ... ელენიკო შენ აქ დარჩი ჩვენ მივხედავთ_ უცებ დააჯინა გოგო კატომ და სწრაფად წავიდა.
კარგად იცოდა ანდროს გამო რომ გაიქცნენ. უკან გაიხედა და დაინახა კიდეც კედელზე მიყრდნობილი ბიჭი. წარბები შეკრა და ისევ განაგრძო წვენის დაგემოვნება. ბოლო დროს სულ კამათობდნენ და ამჯერად ზედმეტად დიდხანს გაუგრძელდა გაბუტვა ქალბატონ ელენეს.
_ელენიკო _ხელი ჩაკიდა და ჭიქა გამოართვა
_რა ხდება ბატონო ანდრეა? _ქვემოდან ახედა და მაქსიმალურად ეცადა მისი მზერის დაიგნორებას
_მომენატრე _ ლოყაზე მოეფერა, ძალიან თბილი ხმა ჰქონდა ზედმეტადაც კი _ უჰაერობამდე მივყავარ შენს მონატრებას და უსამართლობაა _ ჩაიცინა , ლოყაზე მიაწება ტუჩები და ისევ მის თითებში ახლართა თითები_წამომყევი !
_ძალიან გთხოვ რა ... დავიღალე უკვე . ხომ შევთანხმდით რომ მე და შენ ვერ ვიმეგობრებთ ამიტომ უბრალოდ ნაცნობის პოზიცია დაიკავე და მადროვე მეგობრებთან ყოფნა
_ელენა მეორედ სიტყვა ნეიტრალუს ნუ მიხსენებ. შენ სადაც ხარ ნეიტრალური და საშუალო არაფერია, რომ იყოს მშვენიერი იქნებოდა მაგრამ წონასწორობას მაკარგვინებ , ჭკუიდან მშლი და მაინც ასე მშვიდად მიყურებ ,დაამრგვალებ თვალებს და ამ საოცარი მზერით შემომხედავ ...ჯანდაბაა, შენ მე მაგიჟებ ბავშვო!
_ახლა ჩემი მზერა გამხდარა პრობლემა...უკეთესად ვინც გიყურებს და ვინც არ გიშლის ნერვებს იმას ეკონტაქტე _ცდილობდა თავის კონტროლს , ყელში ბურთი გაეჩხირა და ლამის იქვე იმ წამს დაიწყო ტირილი
_რა გადარდებს ,თავი შემაყვარე დამაშტერე ამხელა კაცი ... მთელი წელია შენს აჩრდილად ვიქეცი მგონი სიზმარშიც ელენეს გავიძახი და სხვას ეკონტაქტეო მეუნები? და შენ ვის ეკონტაქტები ქალბატონო ელენე მიპასუხე ...იმ გამოშტერებული საბას გამო მეჩხუბე და როგორც ყოველთვის გაბრაზებულმა მაქციე ზურგი და გავარდი . ახლა ხომ მაინც გამოგიჭირე სად გამექცევი ! ან ნერვებს რატომ ვიშლი ჩემზე დანახვის პირველი წამიდან გიჟდები და შენს ერთ სიტყვასაც არ მოვუსმენ. მიყვარხარ , ჩემი ხარ და სამუდამოდ ასე იქნება !
თვალებგაფართოებული იდგა და ვერ იჯერებდა რომ ანდრო ეუბნებოდა ამ ყველაფერს. მერე მის მკლავებში აღმოჩნდა, მისი გულისცემა ესმოდა ის ისეთი ძლიერი იყო , ისეთი ხმაურიანი შეუძლებელი იქნებოდა არ გაებედნიერებინე .
გოგონები მეორე ოთახიდან კიოდნენ გვეშველაოო , გიგა იძახდა ღვინო მოიტანეთ ეს ამბავი უნდა ავღნიშნოთო. ელენა კი ისევ ისე იდგა და თვალებამღვრეული უყურებდა მომღიმარ ბიჭს
_მიყვარხარ _ ფეხისწვერებზე აიწია და ნაზად შეეხო მის ტუჩებს. ლოყები წამსვე აუწითლდა ანდრომ მარტივად რომ არ დათმო და მერე ისევ ჩაიმალა მის მკლავებში.
*^*^
ცოტნე ოთახში დადიოდა , ჯუჯღუნებდა და მის ჯუჯღუნზე ბიჭები ხარხარებდნენ
_მამიკო მაინც ვერ გავიგე რამ გაგაბრაზა
_მივლინებაში წავიდა და არავინ მეუბნება სად წავიდა . მამამ, საკუთარმა მამამ მითხრა აცადე საქმის კეთებაო
_აბა რას გეტყოდა ქირურგია ლიზიკო შენნაირი უსაქმური კი არაა
_დაჩი გადაგიწვავ იმ სასტუმროს და შენც უმუშევარი იქნები !
_დაჩიკო გამოეცალე თორემ დაგბრდღვნის _რატიმ გაიცინა და მასაც დაუბღვირა
_არა რაღაცას მიმალავენ აშკარაა , იქნებ რამე დაემართა . თქვენც იცით და მიმალავთ ხო? ავარიაში მოყვა თუ რა მოხდა. იქნებ იქ იყო ტერაქტი სადაც მოხდა და დაჭრილი წევს სადმე კლინიკაში
_სულ გაგიჟდი მამიკო ?
_ვაჩე შემომხედე? შენ ტყუილს ვერ მეტყვი ...სად წავიდა
_ასე ნუ მიყურებ
_ვაჩე იმ მუსტანგს გიყიდი თუ მეტყვი სად არის
_ხოო?
_გეფიცები !
_ლატვიაში , მაგრამ ჩამოვა მალე და წასვლას აზრი არააქ.
_ყოჩაღ ვაჩე რაა...ყოჩაღ
_კარგით რა თქვენ კიდე...ანერვიულებდით მამიკონას და კაიფობდით ყველა. მამიკო ირაკლიმ მოიფიქრა რომ იცოდე
_იმ მანქანას დაბადებისდღეზე გიყიდი
_მეღადავები? რა ვიცი როდის დავიბადე ისე დავწერე რიცხვი იმ დედამოტყ*^* მოწმობაში
_ხოდა ნებისმიერ დროს ელოდე _თვალი ჩაუკრა, ჭიქა გამოართვა და დივანზე დაჯდა _მშვენიერი დასასვენებელი ადგილი გამოგივიდა ვაღიარებ შენს ნიჭს.
_აქ გოგოები დადიან სავარჯიშოდ ისეთი მგონი მალე შვილით გაგვეჩითება ბავშვი _დაჩი ახარხარდა და გარეთ გაიხედა_ყველაფერი კარგია მაგრამ მეტი გასართობები დაამატე ...შე ჩემა მეტი გართობა მეტი მომხმარებელი . ჯანსაღი ცხოვრება ვისაც უნდა თან იმდენი ადგილია ყველა ასაკის ადამიანს შეიძლება შეუქმნა საინტერესო გასართობი ადგილი
_მოიცადე ჯერ ცოტა ფულს დავაგროვებ და მერე დავამატებ ხო არ გავკოტრდები ბოლომდე... სხვათაშორის მარიამ მამიდა იყო გუშინ ვიღაც ბიჭთან ერთად ისე მშვიდად საუბრობდა, ისეთი ტკბილი და თბილი იყო მეთქი მეჩვენება_თქო
_მაგრად აბოლებს იმ ბიჭს და იმას ჰგონია რომ თვითონ დააბოლა
_მართლა შენ გგავს რაა
_მგავს და უფრო მაგარია

ცოტნე საღამომდე ბიჭებთან იყო მერე დაემშვიდობა ყველას და მანქანისკენ წავიდა. უკვე ღამე იყო მანქანასთან მივიდა მიხვდა რაღაც ისე ვერ იყო , მაგრამ რეაგირება ვერ მოასწრო ისე მიაბინეს იარაღი
_არ გაინძრე _უცნობი ხმა გაიგო და მერე რაღაც გაუკეთეს. გამოსახულებას ხედავდა , მაგრამ მოძრაობა აღარ შეეძლო. ვერ ხვდებოდა სად იყვნენ , რა ხდებოდა მის ირგვლივ. თვალებიც აუხვიეს ბოლოს და მანქანიდანაც გადაიყვანეს. სავარძელში იჯდა რომ გამოფხიზლდა. ხელები შეკრული ჰქონდა, თვალები ახვეული მაგრამ სურნელს გრძნობდა , ნაცნობ სურნელს და წამსვე დაიღრიალა
_ელიზაბეეტ .... ლიზაააა . ვინ ხარ...ჯანდაბაა ნაწილებად დაგჭრი ლიზას თითი რომ დააკაროთ _ ისე დაიღრიალა უთუოდ ხელებსაც წამში გაიხსნიდა რომ არა ნაცნობი შეხება
_ჩშშ ... დამშვიდდი ყველაფერი კარგადაა ანგარიში გავასწორეთ . მეც მოგიტაცე და თუ გინდა რომ სამუდამოდ შენთან ვიყო შენი მთელი სხეული , თითოეული წერტილი უნდა დამითმო _ ელიზაბეტის ვნებიანი ხმა ესმოდა ყურში, ნელ _ნელა თავისუფლდებოდა სამოსისგან და მისი თითების შეხებას გრძნობდა კანზე
_ელიზაბეტ ... შენ გააფრინე?
_ჩშშ ... მოდუნდი _ ყელზე გადავიდა , ნელა კოცნიდა და ჩუმად ეჩურჩულებოდა
_შიშველი ხარ...ჯანდაბა ელიზაბეტ ახლა ხელებს გავიხსნი და იცოდე რომ ძალიან , ძალიან დიდხანს ყველაფერი ისე იქნება როგორც მე ვიტყვი _დაბოხებული ჰქონდა ხმა , იმდენად ხრინწიანი რომ ლიზას სუნთქვა შეეკრა. მის სხეულს შეუერთდდა და შემდეგ თავად გაუხსნა ხელები . ნელა , ძალიან ნელა მოძრაობდა და ჭკუიდან გადაჰყავდა მეტრეველი. მერე თვალებიდანაც მოხსნა სახვევი და ფართოდ გაეღიმა მისი ანთებული ლურჯების დანახვისას.

კიდევ ერთხელ გამეფდა ლურჯი, კიდევ ერთხელ მოიცვა ყველაფერი მეტრეველმა და სილურჯით გაჟღენთილი სიგიჟე მოედო მთელს არსებას


ესეც დასრულდა და ჩვეულებისამებრ საშინლად ვღელავ
ძალიან მინდა რომ გაგხსენდეთ ხოლმე ეს ისტორია
გელოდებით
იმედია ისეთი გამოვიდა რომ ემოციის გაზირება მოგინდებათ
მოკლედ გელოდებით