-მგონი ერთნაირი გემოვნება გვაქვს! -ძლიერად შემოხვია მკლავები მის მუხლებზე მოთვსეულ სუსტ სხეულს და ერთ მარტივი მოძრაობით მოათავსა სავარძელზე. მის ფეხებს შორის იყო მოქცეული დიმიტრის ძლიერი სხეული რომელიც მონდომებით უკოცნიდა ლამაზ მკერდს, მხოლოდ საცვლის ამარა დარჩენილ ახვლედინს კმაყოფილი დაჰყურებდა და ხელებით გამოყვანილ წელს ეხებოდა. წამით არ უნანია ეს გადაწყვეტილება ელას, მთელი სხეულით გრძნოდა დიმიტრის სურვილს და არ აინტერესებდა სწორად იქცეოდა თუ არა. არც მომავალზე ფიქრობდა.. ამ წამით ტკბებოდა... ორი სხეული ერთმანეთს რომ შეუერთდა, ტკივილისგან წამოყვირა ახვლედიანმა..
-ჩშ.. დამშვიდდი ბბუნებრივია..-თავზე ხელებს უსვამდა და ნელ ბიძგებს ისე აძლევდა..ელენამ კაცის განიერ მხრებზე თითები ჩაასრიალა და ფრჩხილეით დაუკაწრა კანი.. ტუჩებს კი მის ყელზე დაასრიალებდა მაგრამ კოცნა უჭრდა.. კვნესას ვერ იკავებდა ყოველ ბიძგს ქალის სასიამოვნო ხმა ჰყვებოდა.. -ელენა.-ყურთან დიმიტრის ხმა გაიგო.. მისი ბიძგები ნელი და ძლიერი მოძრაობეით ატკობდა ქალს.. ელამაც სუნთქვას გაუხშირაა.-ელენა... ახლა მოვა!.. -ერთმანეთისგან დაშორებულ ბაგეებს მონდომებით უკოცნიდა.. სხეული რომ დაეკლაკნა ქალს და კვნესა რომ უფრო გაუხშირდა ბიძგები შეწყვიტა და მის სახეს დააკვირდა.. შიშველი სხეულით იწვა დემეტრეს დაცვარულ ტანზე და გულზე ედო თავი. თითებით კი რაღაც ორნამეტებს ხაზავდა..
-ნელ-ნელა დავხვეწავთ.. დღეს შენი სიმოვნების დღე იყო..-საჩვენებელი თითით ააწევინა თავი..
-მეძინება..-ამოიკნავლა და თვალები მინაბა.
-ადე ჩაიცვი და წავიდეთ.. აქ ვერ დავრჩებით არაა დალაგებული.. -შუბლზე აკოცა და მისი სხეულზე აკრული ახვლედიანი გადასვა.. ჩაიცვეს და თბილისის გზას დაადგნენ.. ელას შიშველი ფეხები კალთაში ედო ჯაფარიძეს და თითეს დაასრიალედა, შიგადაშიგ გაახელდა ხოლმე ელენა თვალებს და ჩუმად უყურებდა კაცის სახეს.. კმაყოფილია.. ახლა უკვე კმაყოფილია მისი ცხოვრებით.. და საერთოდ არ აქვს მნიშვნელობა მისი საყვარელი, „ნაშა“ თუ ცოლი იქნება.. მთავარია მასთან არის.. გონს მაშინ მოვიდა როცა სახლში შეიყვანა ჯაფარიძემ..
-არ დარჩები?
-არა პატარავ უნდა წავიდე, ხვალ რეისი მაქვს. დაიძინე.. -ტუჩები დაუკოცნა და მარტო დატოვა..
დილით ტელეფონის ზარმა გააღვიძა, ცალი თვალით დახედა ელეფონს და უპასუხა..
-ჰოო..
-როგორ ხარ?
-ნინი რატომ იცი ამ დილაადრიან დარეკვაა? შენ თუ არ გეძინება სხვა მაინც დააძინე..
-აბა ეხლა ხმა არ გავიგო.. გამიღე კარები..
-აქ ხარ უკვე? -თვალეი მოიფშვნიტა და წამოდგა.. ახლაღა მიხვდა რომ სხეულის ყვლე კუნთი ტკიოდა.. ტელეფონი საწოლზე მოისროლა და ხალათი მოიცვა..
-რა სახე გაქვს? -ქოთქოთით შემოვიდა ჯიქია..
-მეძინება და არ მასვენებენ..მიდი ყავა გამიკეთე.. -სკამზე ძლივს დაჯდა..
-რა უნდოდა გუშინ იმას?
-არაფერი რა არ მინდა ლაპარაკი..-კიდევ კარგი მეგობარი ზურგით იდგა და ვერ დაინახა დიმიტრის გახსენებაზე როგორ უკვნიტა ტუჩს სიამოვნებისგან..
-შენ რაღაც ამ ბოლო დროს დებილი გგონივარ?! ჰაა აბა შემომხედე ადამიანი რომელიც მთელი ცხოვრება გიყურებ... არ ვიცი რომ გუშინ ღამით რაღაც შეიცვალა და აბრჭყვიალებული თვალები რომ გაქვს მაგას ვერ მივხვდებოდი?
-არ მოგეწონება რასაც გეტყვი..-თითები აათამაშა მაგიდაზეე.
-მითხარი.!-დაბღვერილი სახით დაუდგა წინ ცალი ხელი მენჯზე დაიდო..
-გუშინ.. მოკლედ..
-ჰაა ახლა ამოღერღე რაა.
-ესე რომ მელაპარაკეი უფრო ვერ გეტყვი..
-ერთად იწექით?-ახვლედიანმა მხოლოდ თავი დაუქნია.. -მერეე..
-არანაირი სიყვარული.. მოკლედ მხოლლოდ სექსი გვექნება..-სწრაფად ჩამოჯდა გაბრაზებული ნინი სკამზე და ხელი შუბლზე მიიდო..
-მერე შენ ეგ გაკმაყოფილებს ვიღაცის საყვარელი რომ ხარ და ინგრევ მთელ ცხოვრეას?
-მე ახლა კარგად ვა...
-მერე როცა მობეზრდები მერეც კარგად იქნები? ან სხვა რომ შეგიყვარდეს? ასე ვიღაცის ნახმარს მიგიღებს ის სხვა?
-ნინი არ გესმის..-ხმა აუკანკალდა.. არ წყინდა მეგობრისგან სიმართე ყველაფერს ხვდებოდაა, გაანალიზებული ჰქონდა. -მე არ მინდა არავინ ახლა, იმის გამო არ შევიკავებ თავს მომავალში რომ ვიღაცამ არ მიმიღოს.მე ასე მინდა, ახლა მე კარგად ვარ.. არ აქვს მნიშვნელობა შემიყვარდება და გული მეტკინება თუ არაა. შეიძლება ბოლო დონის ქუჩიის ქალივით ვიქცევი მაგრამ მე ასე კარგად ვარ.. მე დემეტრე ჩემებური სიყვარულით მიყვარს. მე მასთან სხვანაირად არ მაქვს შანსი.. ვხვდები და ვიაზრე ყველაფერს. ვაანალიზებ რასაც ვაკეთებ და ეს არაა ჩემი ან მისი ხუშტური. მე მასთან მინდა და არ აქვს ჩემთვის იმას მნიშნველობა შეყვარებულის თუ საყვარლის სტატუსით ვიქნბი..-ყელი დაეძაბა, სულ გაუწითლდა სახე ახვლედიანს. ცხელი ცრემლები მოსდიოდა სახეზე და საშინელ მწველ კვალს უტოვვედა..
-ჯერ 20 წლის ხარ, რატომ ინგერვ ცხოვრებს.. არ მესმის ელა..
-შენ და ეკესაც ხომ გაქვთ სექსი.. რა განსხვავებაა?
-ჩვენ ერთმენთი გვიყვარს..
-მე არ მწამს ამ სიყვარულის.. მე ასე მინდა და ნუ ცდილო აზრი შემაცვლევინო.! -ფეხზე წამოდგა და უკვე ტონსაც ვერ აკონტროლედა..- თხოვ ნინი.. მე ასე კარგად ვარ.!
-ელა მე არაფერს არ ვცდილობს.. ხომ იცი ის ერთ-ერთი ადამიანი ვარ ვისაც შენი ბედნიერება საკუთარივით გაუხარდება.! ხომ იცი.. ხომ მიცნობბ არა.!? 5 წლისდან ვმეგობრობთ.. არ მინდა გამოყენებული იყო.. არ მინდა კიდევ გული გატკინონ..როგორ ვერ ვხვდები.. როგორ იქნები კარგად როცა გეცოდინება რომ შეიძლება ის წავიდეს.. არ მესმის ამის..
-ნინ მე ვხედავდი დედაჩემის სახეს როგორი გაბრწყინებული თვალებით უყურებდა მამას.. და ეს ბედნიერი სახე შემდეგ დალურჯებემა დაფარა.. ბავშვობაში მიყვეოდა მათ ჯადოსნურ ამბავს და მერე ეს ამბავიც კოშმარად ექცა.. არ მინდა მეც ასე დამემართოს.. მინდა ვიყო თავისუფალი მყავდეს კაცი და მივიღო ამით სიამოვნება.. არ მაინტერესებს ეს სხვისთვის მოსაწონი იქნება თუ არაა. ამ ხალხისთვის მხოლოდ მიღებული ისაა რომ ქმარს შეუძლია ცოლის ცემა.. რამდენჯერ შევსულვარ მეზობელთან და დახმარება მითხოვია და იცი რას მეუბნებოდნენ? ალბათ დაიმსახურაოო.მე აარ მაინერესეს ამ საზოგადოების აზრი. არ მინდა ჩემმა შვილმაც ეს გადაიტანოს.. გესმის?! მე და დიმიტრი მანამ ვიქნები ერთად სანამ არ მოგვბეზრდება ერთმანეთი..
-მერე რას იზამ.. ?
-მერე ის ასაკი მექნება შვილი რომ უნდა მყავდეს. მანამდე კი კარიერას შევიქმნი.. და შვილს გავაჩენ.!
-მისგან?
-რატომ მისგან? -თვალებ აწყლიანებულს გაეღიმა და წამებში დაეშვნენ ღაწვებცე ცრემლები.-მედიცინა წინ მიდის და ბავშვის გასაჩენად კაცი საერთოდ არაა საჭირო.!
-სულ გაგიჟებულხარ.-მადუღარა აიღო და ცხელი წყალი ფინჯნებში ცამოასხა..-ნინომ იცის?
-არაა და ვერც გაიგებს.! გთხოვ ჩემ სიცოცხლეს გაფიცებ, ამ თემაზე არ დამელაპარაკო და..
-ნუ გეშინია არავვის ვეტყვი. -გვედით დაუჯდა ჯიქია და ხელზე მოეფერა..-მე სულ შენს გვერდით ვინქბი... -აი ეს.. ეს მეგობრობა აძლევდა სიძლიერეს რადგან იცოდა რომ მის გვერდით რაც არ უნდა მომხდარიყო იქნებოდა ეს გამხდარი.. ძალიან გამხდარი გოგო.. უყვარდათ ერთმანეთ და ელენას თავშესაფარი ხშირად ჯიქიას გალეული მკლავები იყო..
მეორე დღეს უნივერსიტეტიდან რომ ბრუნდებოდა სახლშ უკვე შებინდებული იყო. ეზოში რომ შემოუხვია არ გამორჩენია მეზობელი ბიჭების მზერა.. არასასიამოვნოდ შეიშმუშნა.. მზერა ასფალტს რომ მოაშორა მაშინ დაინახა „რენჯ როვერის“მარკის ჯიპზე მიყრდნოილი ჯაფარიძე, ფორმაც არ ჰქონდა გამოცვლილი ფეხები ერთმანეთში აეხლართა და ტელეფონს ჩასჩერებოდა..
-დიტო..-ღიმილით ამოილაპარაკა.
-ტელეფონი სად გაქვს?
-სახლში დამრჩა დღეს..წამო ავიდეთ..-კაციც წელში გასწორდა და წვრილ წელს თითები ჩასჭიდა.. -გიხდება ფორმა..-ჯაფარიძეს გულიანად გაეცინა ქალის ამ კომპლიმენტზე..-რატომ დამცინი?
-არაფერი.. მაჭამე რამე რაა?
-შენი მზარეულიც ვარ ანუ..
-პრეტენზიები აღარ მიიღება.! -მუხლებზე დაისვა და მარწყვისფერი ტუჩები დაუკოცნა..
-გამოვიცვლი და მოვალ. -უკან თხელი გამჭირვალე ელასტიკით და გრძელი მაიკით დარუნდა, თმები ცხენის კუდად ჰქონდა შეკრული.. და მაისურიდან ლამაზად მოუშანდა შიშველი კკერდი.. -სპაგეტს გავაკეთე უცე ..
-აჰამ კაი.. -ხელები თავქვეშ ამოედო ჯაფარიძეს თვალები დაღლილობისგან დაეხუჭა.. ელენაც ბედნიერი ფუსფუსებდა სამზარეულოში და ღიღინებდა..
-კარგი ხმა გაქვს..-მოულოდნელოისგან შეხტა. -სხეულზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია, უკნიდა აეკრა ტანს ზემოთ შიშველი დიმიტრი და მაისური ოდნავ აუწია რომ საჯდომს თავისი მტევნებით შეხებოდა..
-ცოტაც და მალე მზად იქნება.. -ხელების ფათური დააიგნორა ახვლედიანმა. ძლიერად ჩასჭიდა ხელიდა მისკენ შემოარუნნაა.
-იცი შენი საცვლები არ მომწონს..-გაკვირვეულმა ელენამ წარბები მაღლა აზიდა..-ხო სტილიც უნდა შეიცვალო, სულ ჯისნი გაცვია.!
-აბა საბანკეტო კაბებით ხომ არ ვივლი ქუჩაში..
-ელენაა.-შეუბღვირა.
-კაი ჰოო აბა რა მოგწონს..?
-ყველაფერი რაც პრიალეს. ატლასზე ჭკუას ვკარგავ.. მითუმეტეს თუ შენნაირი სხეულის ქალს ეცმევა..
-კარგი ხვალ წავალ საყიდლებზე.-გაუცინა.. მოსწონდა ეს მხიარული ჭინკები მის თვალებში რომ ხტოდნენ და ხანდახან რომ ახსნებდნენ ქალის ასაკს.. თვალმოუშორელად უყუებდა ახვლედიანს..-რატომ მიყურებ ასე? -ღიმილი არ შორდებოდა..
-არ ვიცი. მშიაა ალბათ და იმიტომ.!
-ჰოო მალე ინქბა უკვე.-გაზქურაზე შემოდგმულ ჭურჭელს დახედა.. რამდენიმე წუთში მაგიდა გააჭყო..
-შენ არ გშია? -პირველი ლუკმა გემრიელად რომ გადაყლაპა..
-მე ჯგუფელეთან ერთად ვისადილე..-ყავის ფინჯანი თითებს შორის მოიქცია..
-ძალიან გემრიელია.. -ქალმა საპასუხოდ გაუღიმა.. იმ საღამოს მხოლოდ კოცნით დაიკმაყოფილა სურვილები ჯაფარიძემ, ან რატომ მივიდა ქალთან.არ ვიცი უბრალოდ საქართველოში დაბრუნებულს ძალიან უნდოდა ახვლედიანის ნახვა.დიმიტრი კარები გადაკეტა და სავარძელში ჩაეშვა..
-დე როგორ ხარ?-ტელეფონის ეეკრანზე გამოჩენილ მონატრებულ დედას სახე გაბადრულმა შეხედა..
-ჩემო ლამაზოო. მე კარგად დე შენ როგორ ხარ?
-მეც კარგად.მომენატრეე, იმ შენი უფროსის გადამკიდე ვეღარ გელაპარაკები..-ტუჩები გაბუსხა.
-არაუსავარ დეე. ელე როგორ გამხდარხარ დედიკო. რამეზე ხომ არ ნერვიულობ?
-არა დე ჩემთან ყველაფერი კარგადაა.-ცოტახანი გაჩუმდა.-შენ მკალიხარ მარტო.
-ვიცი ჩემო შვილო.. არაუშავრს იმედია ამ ზაფხულს მაინც შევძლე ჩამოსვლას.. საჩუქრებსაც ჩამოგტან.. რამდენი რამე გიყიდე დედას გახარებავ..
-დე არ დაიხარჯო რაა. მე ყველაფერი მაქვს..
-ფული გამოგიგზავე, ხვალ გადასახდელია ქირა არ დაგავიწყდეს მიეცი ლამარას. დანარჩენი სახარჯოდ ხელფასამდე გამოიზოგე..წავედი დე მეძახის უფროსი..
-მიდი დე გკოცნი.. თავს გაუფრთხილდი რაა.
-შენც..-კოცნა გაუგზავნა და ტელეფონი გათიშა..მეორე დილით უნივერსიტეტის შემდეგ საყიდლებზე წავიდა ნინისთან ერთად..
-რა უნდა იყოდო?-სავაჭრო ცენტრში შევიდნენ.
-არ ვიცი ჯერ.სტილის შეცვლა მინდა, ამოვიდა ყელში ეს ჯინსები..-ჩაეღიმა ახვლედიანს.-საცვლების ყიდვაც მინდა.-საცვლების კოლექცია სამი ფერით შეავსო, ისეთი იყიდა როგორიც მის „საყვარელს“ მოეწონებოდა. კმაყოფილმა დახარჯა საკუთარი დანაზოგი და სახლშიც მოასწრო მისვლა .. ახალი წითელი იუზღალტერი ჩაივა ამავერი მაქმანებიანი საცვლით, შავი ტყავის ელატიკი მოირგო სარკეში კარგად შეათვალიერა საკუთარი სხეული და კმაყოფილმა ახლა უკვე თეთრი პერანგი მირგო.. ნაჭრიდან მაინც მოსჩანდა წითელი ფერი და ეს უფრო მოსწონდა..
საღამოხანს ნაცნობი კორპუსის წინ იდგა და მომღიმარი სახით აირბინა კიბეები, კარები პატარა ქერა ქალბატონმა გაუღო..
-ელე მას..-დაიყვირა და წელზე მოხვია ხელები..
-მომენატრე ქეთო..
-მეც ძალიან.-ხელი მოკიდა და სახლში შეიყვანა.
-გამარჯობა თაკო.. როგორ ხარ?
-მადლობა ელენა შენ? ყავას დალევ?
-მეც მშვენივრად.. კი რა თუ არ შეწუხდები..უცნაურად გრილა გარეთ..
-ხო ჩვენ ხომ არ ვიცით შემოდგომა-გაზაფხული, ზამთრიდან პირდაპირ ზაფხულზე გადავდივარ.. კაი დაგტოვებთ, ყავას ახლავე შემოგიტან..
-მადლობაა. -ცანთიდან პატარა რვეული და კალამი ამოიღო..
-აბა ქეთევან.. დავიწყოთ.-გოგონამაც ბეჯითად გადაშალა წიგნი.. შუა გაკვეთილზე კარები ჯაფარიძემ შემოაღო და დააბნია მასწავლებელი.
-გამარჯობა..-უცნაურად გაუღმა და ქალი ააწითლა თავისი მზერით.
-გამარჯობათ..ქეთო წყალი შემომიტანე რაა..
-ახლავე.-სკამიდან ჩამოხტა და ოთახი დატოვა..
-დღეს სახლში წადი პირდაპირ. საღამოს მოვალ.. -საჩვენებელი თითი პერანგს გამოსდო და ჩაიხედა.- თან ახლა უფრო მომინდა შენი მოფერება, ისეთი სექსუალური ხარ.. -ტყავის ელასტიკში და თეთრ გრძელ პერანგში გამოწყობილი ქალი თავიდან-ფეხებამდე აათვალიერა.. ახლად შემოსულმა ქეთამ უცნაურად შეხედა ერთმანეთთან ძალიან ახლოს მდგარი წყვილი.. ჯერ მასწავლებელს გახედა შემდეგ საკუთარ ბიძას და ეშმაკურად ჩაახველა..
-კარგი მე წავალ..-თქვა ჯაფარიძემ და გასვლისას კიდევ ერთხელ აათვალიერა ძალიან სექსუალური მასწავლებელი..
სახლში დარუნებულმა ყველა ახალი ნივთი კარადაში შეაწყო და მოთმინების რეჟიმში იყო კარზე ზარის ხმა რომ გაიგო.. კარები ღიმილიანი სახით გააღო..
-რა მალე მოხვედი..-უკვე სხეულზე აკრულ კაცს უთხრა და კოცნაში აყვა.. ყველაფერი იმდენედ კარგად მიდიოდა არც კი სჯეროდა.. უკვე ზაფხული იყო დამდგარი გამწვანებული ბუნება და თბილი დღეები.. ყოველი დილა თუ არა, კვირაში რამდენიმე დღე ჯაფარიძის ალერით იწყებოდა.. კაციც არ იშურებდა მისი ლამაზი „საყვარლისთვის“ საჩუქრებს.. დიმიტრის ალერსი არასდროს არრ იყო მხოლოდ ვნების ჩასაცხრობი.. ქალს ისეთი სინაზით ეპყრობოდა თითქოს ფაიფურის თოჯინა იწვა მის მკლავებში.. მისი ფერებით კაიფობდა დიმიტრი ჯაფარიძე და ორგა*მი ამ ორი სხეულისთვის სულ სხვანაირი იყო, ბოლომდე იპყროდნენ მწვერვალებს და სიამოვნების პიკზე მიდიოდნენ..
-ალბათ ხვდებით რატომაც შეგკრიბეთ თქვენ ოთხნი აქ..-ხანშიშესულმა კაცმა ხელები ერთმანეთს გაუხახუნა და მის წინ სამ კაცს და ერთ ქალს გახედა.. -ახალი ხომალდები უნდა ჩამოვიყვანოთ. და გადამზადებაზე თქვენ ოთხნი წახვალთ.. თქვენზე კარგ პილოტებს ჩემს კომპანიაში ვერ ვნახავ.. წელიწად ნახევარი გადამზადება გექნებათ.. მერე უკვე ინგლისურის მეექვსე დონეს ჩააბარებთ იქვე და დაბრუნდებით.-მშვიდი ტონით საურობდა ბატონი თამაზი.. -რაც შეეხება ამ ყველაფრის ხარჯს კომპანია აანაზღაურებს საცხოვრებელი სახლის ჩათვლით..
-და როდისთვის გეგმავთ ჩვენს გაშვებას?-დიმიტრი ჯაფარიძე საკმაოდ წარმატებული პილოტი და უკვე კაპიტანი რომელმაც 28 წლის ასაკში მოახერხა და ამ წარმატებას მიაღწია ფეხზე წამოდგა და ფანჯარასთან დადგა..
-არ ვიცი თქვენ შეთანხმდით.. ოღონდ ამ თვეს არ გადასცდება.. უკვე შეძენილია ბოინგები.. ძალიან გთხოვთ არ გააჯანჯლოთ ეს საქმე.. -ფეხზე წამოდგა..-შეგიძლიათ წახვიდეთ.. მარიამ დიმიტრი თქვენ დარრჩითთ..-კოლეგებმა ერთმაეთს გადახედეს.. როცა უკვე მარტო დარჩნენ მაგიდის კიდეზე ჩამოჯდა უფროსი და გახედა მის დაქვემდებარებაში მყოფებს.. -თქვენ ორთან შემოთავაზება მაქვს,იმ კომპანიაში სადაც გადამზადება გექნებათ ასევე დაასაქმებას გთავაზობთ, მხოლოდ რამდენიმე წელი..-ეს გეგმაში არ ჰქონდა დიმიტრის ამიტომ სახე შეეცვალა..
-მალე გამოხვალ საქმე მაქვს?-ნაზი ხმის გაგების შემდეგ მკაცრად უთხრა..
-კი ათ წუთში გამოვალ..-მალევე ჩაირბინე კიბეები ახვლედნიამა და ნაცნობ მანქანაში მოკალათდა..თხელი ნაჭრის კაბა ფეხებზე გადაეწია და მომხიბლელი ფეხები მაცდურად გამოუჩნდა.. -რა გჭირს?-ლოყაზე აკოცა და ღვედი შეიკრა..
-სახლში რომ მივალთ გეტყვი..- დაძრა მანქანა. ელენამაც მხრები აიჩეჩა და მანაც გზას გახედა.. სახლში შესულმა ფეხზე გაიხადა და ფეხშველმა დაიწყო სიარული..
-დალევ რამეს? -სამზარეულოდან გამოსძახა გაღიზიანებულ ჯაფარიძეს..
-მივდივარ..-ხელში გაუშეშდა ჭიქა.. კი იცოდა რომ ერთ დღეს დადგებოდა ეს მომანტი თითქოსს შეგუებულიც კი იყო მაგრამ, ფაქტის წინაშე დამდგარმა ვერ გაანალიზა ისე წამოუვიდა კენტი ცრემლი..-ადრე რომ გელაპარაკე..
-ხოო ვიცი მახსოვს.. მერე? -არც შემობრუნებულა ისე გააგრძელა ყავის კეთება..
-ამ თვის ბოლოს წავალ ალბბათ.-მის გვერდით დადგა კარადას მიეყრდნო და ძალით მომღიმარ ქალს გახედა..-აუ როგორ ვერ ვიტან ასე რომ იღიმი..! -კბილებში გამოსცრა..
-ჩვეულებრივად ვიღიმი.. რა გავაკეთო გაცილების საღამო მოვაწყო თუ თავი ბედნიერად მოგაჩვენო..
-არაა ბუნებრივი იყავი თუ ტირილი გინდა შეგიძლია იტირო..
-შენს გამო? ვიტირო??ნუ მაცინებ..-თვალებზე მოწოლილი ცრემლი უკან დააბრუნდა და სიცილით გახედა.. -როგორც მოხვედი ისე წახვალ.. დიდი ამბავი..-არ მოელოდა დიმიტრი ახვლედიანის ასეთ რეაქციას.. გაუკვირდა და უფრო მეტად გაბრაზდა, წამით მაინც უნდოდა ეფიქრა რომ ქალისთვის რაღაც უფრო მეტს ნიშნავდა.."აი თურმე რა ხდება და შენ სად ბანაობ დიმიტრი?!"სახეზე ირონიულმა ღიმილმა გადურბიდა წინ მიმავალი ქალი ზურგით აიკრა სხეულზეე. მაგიდაზე გადაკუზა და კაბა საჯდომზე გადაუწია.. მისკენ დახრილმა კიდევ ერთხელ შეისუნთქა "ვნების სურნელი". გრძნობები რომლებსაც თავი უნდა გამოეჩინა ჯაფარიძის გულსა და გონებაში მაშინვე ბნელ კუნჭულში დაიმალვა გადაწყვიტეს. ესეც მხოლოდ თავდაცვის მიზნით.!
-მერე არ მოგენატრება?-ცალი ხელით მომრგველებულ საჯდომზე ეფერებოდა..
-ცოტა ხანი და მერე ეგეც გაქრება..-გახშირებულად სუნთქავდა. არ სიამოვნებდა მისი ასეთი უხეშობა, არც იყო მიჩვეული კაცისგან მსგავს ქცევვას.-ხელი გამიშვი არ მინდა..-საჯდომზე ჩაფრენილი ძლიერი ხელი ძლივ მოიშორა და ხელიდან დაუსხლტა..
-წასვლის წინ არ მომცემ? -სავარძელში ჩაეშვა დიმა და ღიმილით გახედა მის წინ მდგარ ახვლედიანს..
-არა..
-კაი მე შენთვის საჩუქარი მქვს.. -იქვე მიგდეუი ლამაზი ყუთი მიაწოდა..-ჩემი არ ყოფნის შემთხვევაში გამოგადგება.. დაგაკმაყოფილებს.
-ავადმყოფი ხარ.-კბილეში გამოსცრა.-სულ არ ვარ ვალდებული შენი ერთგული ვიყო! ცოლი კი არ ვარ.. ხომ არ დაგავიწყდა ჩემი სტატუსი.-ყუთი ისევ სავარძელზე მიაგდო.-ურჩხული ხარ.. ბოროტი კაცი.. ასსე გინდა მე გელოდო, და კაცმა არ იცის შენ დარუნდები თუ არა.! შეიძლება სხვა ნახო, ან შეგიყვარდეს და მე მაინც აცე უნდა გელოდო? არარსებობს!
-ძალიან ძალია ბოროტი კაცი ვარ ელენა.მითუმეტეს როცა ჩემ საკუთრებას ეხება .-თვალები აენთო სიბრაისგან.- რაც გინდა ის დამიძახე, მაგრამ ერთი რამ შეუშვი მაგ პატარა ტვინში..-თითი საფეთქელზე მიუკაკუნა..მეორე ხელი საჯდომზე ჩაავლო და ისევ სხეულზე აიკრაა. -აი მაშინ მცხეთაში რომ დამთანხმდი წინადადებაზე გახსოვს?-ზედ ტუჩებთან ელაპარაკებოდა მისი გრილი სურნელი ეფრქვევოდა ახვლედიანს სახეზე. -შეეგუე იმ ამბავს რომ სანამ ცოცხალი ვარ.. აი ამ ლამაზ ფეხებს შორის არსებულს ვერავისი ვერ შეეხება.-ხელი ააყოლა ფეხს და ბაყვეზე ძლიერად მოუჭირა..
-მართლაც რომ ურჩხული ხარ.. დემონი..! მე კიდე არ გეგონო პატარა სუსტი გოგო რომელსაც ისე ათამაშე როგორც გენდომეა.. ისიც კარგად დაიმახსოვრე რომ მე შენი საკუთრება არც არასდროს ვყოილვარ და მითუმეტეს არ ვიქნები.! შენი მუქარეის არ მეშინია!არც შენი სიყვარულით ვიწვი რომ უაზროდ დიდი ხანი გელოდო.-ხელები მკერდძე მიადო და მოშორება სცადა. სულ ავიწყდება, ის მასზე ძლიერი რომ არის..
-აი მაგასაც განახებ.. გირჩევნია ეს ლამაზი ტრ*კი დააყენო.. არ გამაბრაზო თორე იქიდანაც მოგწვდები.. და შედეგებზე პასუხს არ ვაგებ.-ანთებული თვალებით დახედა დაბურცულ ტუჩებს და ვნებიანად დაუკოცნა..-მე გამიფრთხილებიხარ..! -სახეზე მოეფერა და სახლი დატოვა..ელენაც დატოვა გაურკვეველი ვადით.!

***
პირველ რიგში წინასწარ გილოცავთ შობის ბრწყინვალე დღესასწაულს.. <3
ესეც ახალი თავი.. მოკლედ ნელ-ნელა იძაბება სიტუაცია და იმ მომენტისკენ მიემართება რისი დაწერაც ძალიან.. ძალიან მინდა. :D აბა ველოდები შეფასებას.<3