დილით ადრე მეღვიძება გადავწყვიტე ილიასთვის დამერეკა და გუშინდელის გამო ბოდიში მომეხადა. მერე კი სააბაზანოში შევედი შხაპი მივიღე ტანნისამოსი გამოვიცვალე და გარეთ გამოვედი
-თმების გაშრობას არ აპირებთ
-მათე შემაშინე
-მიდი თმები გაიშრე
-მემგონი მომიწევს ფანჯარა დავკეტო ხოლმე
-ჩემი მოკვლა გინდა -ამბობს და საწყალ გამომეტყველებას იღებს
-კარგი ხო ვიხუმრე
-აბა დღეს რა გეგმები გაქვს -მეუბნება და ჩემთან მოდის
-დღეს არანაირი
-ანუ მთელი დღე ჩემი ხარ , შესანიშნავია-ამბობს და ყელში მკოცნის
-მათე ვინმე შემოვა
-მერე შემოვიდეს-ამბობს და ახლო ლოყაზე მკოცნის
-მათე...
-დროა გაგაჩუმო-მეუბნება და ახლა ტუჩებში მკოცნის , გამოგიტყდებით და მომწონს გაჩუმების ეს ხერხი
-ანა საუზმე.... ბოდიში არაფერი დამინახავს-ოთახში შემოდის ჩემი და მერე კი ისევე სწრაფად გადის როგორც შემოვიდა
-ხომ გეუბნებოდი ახლა რა ვუთხრა ჩემს დას-ვამბობ და აქეთ იქით სიარულს ვიწყებ
-სიმართლე წამოდი ერთად ვუთხრათ, თან ჩემი სიცოცხლისთვისაც კარგი იქნებოდა-მეუბნება და ფანჯრისაკენ მანიშნებს
-არა არა მირჩევნია მარტო ვუთხრა
-თმები გაიშრე და ერთ საათში გამოგივლი -მეუბნება და ისევ ფანჯრიდან იპარება
მეკიდევ თმებს ვიშრობ და ქვევით ჩავდივარ სადაც მელოდებიან უკვე დეტექტივები. მშვიდად ვისაუზმე გამიკვირდა ვიფიქრე არაფერს მკითხავდნენ მაგრამ საუზმე რომ დავასრულე მერე მივხვდი რომ ვცდებოდი
-აბა შენით დაიწყებ თუ...-ლილუ
-ჩემით დავიწყებ
-ვინიყო ის კაცი შენს ოთახში-მეკითხება ლილუ და მიხარია რომ მისი სახე ვერ დაინახა
-არავინ -ვპასუხობ მოკლედ
-ვაიმე ანა მე კი დავინახე რომ ბატონ მათეს კოცნიდი, რაღა ბატონი სიძე უკვე ,მაგრამ მაინც მინდა დამიდასტურო იქნებ და მომეჩვენა
-მართალია მოგეჩვენა
-ანუ მართალი ვარ მათე იყო-ამბობს და გოგონებს უყურებს
-ხო მათე იყო
-და როდის აპირებდი ჩვენთვის თქმას-ლილუ
-უახლოეს მომავალში არა მაგრამ ყველაფერი ისე არხდება როგორც ჩვენ გვინდა
-ნინი კარი გააღე , რასაკეთებდა შენს ოთახში მათე -ლილუ
-ჩემი სახელი გავიგე და თავს უფლება მივეცი შემოვსულიყავი -მოდის მათეც
-გამარჯობა ბატონო ლექტორო-ერთხმაში ესალმება ყველა მე კი მეცინება
-გაგიმარჯოთ, პრობლემა ხომარიქნება ანა რომ წავიყვანო-მათე
-არა არანაირი-ამბობს ლილუ
-წავალ ქურქს ჩავიცვამ-ვამბობ და ოთახში ავდივარ ლილუც უკან მომყვება
-თუ გგონია გადარჩი ძალიან ცდები საღამოს ხომ დაბრუნდები დანარჩენს მერე გავარკვევთ
-მაპატიე დაო მათე მელოდება უნდა წავიდე-ვეუნბები ქურქს ვიცვამ და ქვევით ჩავდივარ
-ნახვამდის-ზრდილობიანად ემშვიდობება მათე ყველას და სახლიდან გავდივართ
-მადლობა რომ გადამარჩინე
-არაფრის
-სად მივდივართ ვეუბნები როგორც კი მანქანაში ვჯდებით
-ვიღაცეები უნდა გაგაცნო -მეუბენება და მანქანას ადგილიდან წყვეტს
-მათე ნელა იარე-ვეუბნები და ღვედს ხელს ვუჭერ
-ნუ გეშინია ერთი რამ დაიმახსოვრე ჩემი შემიძლია დავიკიდო მაგრამ შენს სიცოცხლეს საფრთხეს არასდროს შევუქმნი ამიტომ დამშვიდდი - მეუბნება და სიჩქარეს უკლებს
-მადლობა-ვეუბნები და ჩემივე ინიციატივით ლოყაზე ვკოცნი
-ანნა ასე ნამდვილად გადავიჩეხებით -ამბობს და იცინის -ხო და კიდევ ლოყაზე მეგობრები მკოცნიან შენკიდევ ჩემი მეგობარი არ ხარ
-გასაგეებია-ვეუბნები და თავს ვხრი არმინდა აფორაჯებული ლოყები დაინახოს
-გიხდება სიწითლე -მეუბნება და თავს მაღლა მაწევინებს
-მათე გზას უყურე
-კარგი ხო-ამბობს და ისევ იცინის
-ნუ დამცინი მართლა მეშინია -ვეუბნები და მეც მეცინება საოცარი სიცილი აქვს
-აი ისიც მოვედით -ამბობს და მანქანას რესტორანთან აჩერებს
-კი მაგრამ აქ რას ვაკეთებთ
-გილოცავ ჩემს დაბადებისდღეს-ამბობს და ტუჩებში მკოცნის
-მათე ხალხია, და გილოცავ დაბადებისდღეს, რამდენის გახდი?
-მაგას ვერ გეტყვი გაიქცევი
-მათე კარგი რა-ვეუბნები და წარბებს მაღლა ვწევ
-უკვე ოფიციალურად 30-ის ვარ-ამბობს და ხელს მკიდებს რესტორანში ერთად შევდივართ
-აი ისიც ჩემი აწუკვე ოფოციალურად მოხუცების რიგში მყოფი ძმა -ამბობს დემეტრე და თვალები მიფართოვდება. ძმა ?-გილოცავ ძმაოე
-მადლობა მადლობა
-ძმაო მოიცა ეს გოგო ლილუს და არ არის -დემეტრე
-კი ის არის. ხო და კიდევ ეს ის ქალია ვისთან ერთადაც დარჩენილი სიცოცხლის წლები მინდა გავატარო
-ანუ ... ძმაო გილოცავ როგორც იქნა რძალი გავიცანით -ამბობს დემეტრე და ხელს მკიდებს-სიმართლე გითხრა არმეგონა ეს ბებერი თუ ვინმეს თუ გაგვაცნობდა უკვე ეჭვიცკი გამიჩნდა გეი ხომარიყო
-მესმის -ამბობს მათე და დემეტრეს ართმევს ჩემს თავს -ამას არ მოუსმინო - გაიცანი ეს ნიცაა , ეს გუგა მისი საქმრო , ეს ორი კიდებ ნიკა და რეზოა დემეტრეს ძმაკაცები
-ნახე ტო მოგვტეხა დემეტრეს ძმაკაცებიო-რეზო
-დემეტრეს ძმაკაცები და ოკუპანტები რომლებიც სანაძლეოს წაგების გამო სახლში შემომისახლდნენ და ყველაფერს აკეთებენ ტანსაცმელებსაც კი მირეცხავენ მოკლედ ორი ძიძა მყავს -ამბობს და იცინის
მოკლედ რომ ვთქვა დრო შესანიშნავად გავატარე ყველაფერი კარგი იყო ბიჭები ისე დათვრნენ რასამბობდნენ არცკი იცოდნენ. მათეს არ დაულევია რადგან მანქაანით იყო
-რძალო შენს დას ვინმე ყავს-მეკითხება დემეტრე და თვალები მიფართოვდება
-რას გულისხმობ
-მეგობარ ბიჭს , შეყვარებულს რა
-მემგონი ერთი ბიჭი მოსწონს უფროსწორად უყვარს
-გადაუყვარდება-ამბობს მტკიცედ და სმას აგრძელებს
სახლში გვიან დავბრუნდი ყველას ეძინა , რესტორანში კარგი დრო გავატარე ნიცა გადასარევი ქალი აღმოჩნდა ერთმანეთს გავუგეთ . შხაპი მივიღე საღამურები ჩავიცვი და გარეთ გავედი
-ეს რომ არ გამეკეთებინა ისე ვერ წავიდოდი -მითხრა ტუჩებში მაკოცა და ისე სწრაფად გაუჩინარდა ვიფიქრე მომეჩვენამეთქი. რომ გავაცნობიერე არაფერი დამსიზმრებია აივანზე გავედი მაგრამ უკვე გვიანი იყო მათე წასული დამხვდა მობილური ავიღე და შეტყობინება გავუგზავნე
-<<ტკბილი ძილი >>
-<<აივანზე ნუ დგახარ ესეთ ფორმაში გაცივდები>>
-<< შეგეძლო შენც იგივე გესურვებინა>>
-<<ტკბილი ძილი იმედია დაგესიზმრები ახლა კი ოთახში დაბრუნდიდ და დაიძინე>>-ოთახში შევდივარ აივნის კარს ვკეტავ და მშვიდად ვიძინებ.
-ანა ადექი მივდივართ-მესმის ჩემი დის ანერვიულებული ხმა და მაშინვე თვალებს ვახელ
-რამოხდა ლილუ
-დედა და მამა -ამბობს და ტირილს იწყებს
-რამოუვიდათ -ვამბობ და მარცხენა მხარეს მკერდქვეშ ტკივილს ვგრძნობ
-ავარიაში მოხვდნენ
-ლილუ მითხარი რომ არაფერი სჭირთ და კარგად არიან , ლილუ მითხარი გთხოვ -ვამბობ და ვხვდები რომ სასოწარკვეთა მიპყრობს
-არშემიძლია, ადექი უნდა წავიდეთ-მეუბნება და ოთახიდან გადის.
არვიცი რა მჭირს, რატომ მტკივა მათი ცუდად ყოფნა ასე ძალიან, ხომ ვამბობდი რომ არმიყვარდა ისინი, რატომ მიჭირს მათგარეშე სიცოცხლის წარმოდგენა. რაცარუნდა ცუდი ადამიანები იყვნენ მაინც არმინდა მათი ცუდად ყოფნა. საწოლიდან წამოვდექი სწრაფად მოვემზადე და ქვევით ჩავედი სადაც ქეთო უკვე გველოდებოდა
-ჩაჯექით წაგიყვანთ-ქეთი
-არმინდა არდადეგები ჩაგიმწაროთ რამეს გავყვებით-ლილუ
-ახლავე ჩაჯექით თორემ ორივეს ხევში გადაგაგდებთ -ამბობს და მანქანის კარებს აღებს ჩვენც ვჯდებით რამდენიმე საათიანი მგზავრობის შემდეგ თბილისში ჩავდივართ . საავადმყოფოში მისულებს საშინელი ამბავი დაგვხვდა. არმეგონა ოდესმე ამ სიტყებს თუ მოვისმენდი
-სამწუხაროდ მამათქვენი საავადმყოფოში მოყვანამდე გარდაიცვალა-ჩავიკეცე ვერაფერი ვერ ვთქვი. რეალობის აღქმის უნარი დავკარგე. არვიცი რამდენი ხანი ვიყავი ამ მდგომარეობაში
-ანა დამშვიდდი ყველაფერი კარგად იქნება -მამშვიდებს ლილუ და ვიცი ის ჩემზე უარეს მდგომარეობაშია
-ლილუ მამამ მიგვატოვა? ეს ხომ სიმართლე არ არის? ექიმი გვატყუებს ხო? მამა არ დაგვტოვებდა შენც ხომ იცი რომ ასე არმოიქცეოდა, გახსოვს რას ამბობდა სანამ შვილიშვილს არ დავიჭერ ხელში იქამდე სიკვდილზე ფიქრსაც არ ვაპირებო, ჯერ არ მოკვებოდა შეუძლებელია
-ანა დამშვიდდი გთხოვ
-დედაც რომ მოკვდეს, მანაც რომ დაგვტოვოს, მერე როგორ უნდა ვიცხოვროთ?
-დედა კარგად არის ვერ გაიგე ექიმმა რაც თქვა
-მაშინ რატომ ტოვებენ ისევ რეანიმაციში, რატომ არ გადმოჰყავთ პალატაში
-კომაშია და დაკვირვება სჭირდება
-გონს რომ ვერ მოვიდეს
-მოდი ცუდზე ნუ ვიფიქრებთ
-როგორ შეიძლება ცუდზე არ ვიფიქრო, რა მომხდარა ჩემს ცხოვრებაში კარგი რომ ახლაც კარგი მოხდეს , რატომ ვარ ასე ლილუ , რატომ ხდება ყველაფერი ჩემს ცხოვრებაში ცუდი, რატომ ვკარგავ საყვარელ ადამიანებს, თეონა გახსოვს როგორ მოკლეს, ახლა მამაც აღარ არის, ლილუ მამა -ვამბობ და თავიდან ვიწყებ ტირილს
არვიცი ასე რამდენ ხანს ვიყავი, მაგრამ საავადმყოფოში გაჩერება აღარ შემეძლო , არმინდოდა დავლოდებოდი როდის გამოვიდოდა ექიმი და გვამცნობდა რომ მამასთან ერთად დედაც აღარ მყავს . არმინდა ამის მოსმენა, არშემწევს ძალა. საავადმყოფოდან დიდი ხნის წინ ვიყავი გამოსული შუაღამეა და ქუჩაში ისევ ხალხი ირევა , ახალი წელია და ალბათ ამიტომ. მიკვირს და ცოტა მეშინია კიდეც ჩემი მობილური რომ რეკვს , მაგრამ ვმშვიდდები რადგან ჩემო დის ნაცვლად ილია რეკავს
-გისმენ ილო- ვცდილობ რაც შეიძლება მშვიდად ვუპასუხო
-ანა ხმაზე რა გჭირს
-არაფერი
-იმ არაკაცმა დაგიშავა რამე?
-მათე არაფერ შუაშია
-რატომ მგონია რომ მატყუებ
-არვიცი
-ანა რახდება მითხარი
-ილო მამა
-რა დაემართა-ძალიან ცუდად რომ არ ვყოფილიყავი გამიკვირდებოდა ილოს ზიზღნარევი ხმა მაგრამ ახლა ამის აღქმის უნარი არ მქონდა
-აღარ არის, წავიდა, დამტოვა-ვამბობ და ისევ ვიკეცები ,
-ასე არუნდა მომხდარიყო, ანა შენ როგორ ხარ -მეკითხება შეშფოთებული
- არვიცი , ასე მგონია გული ამომაცალეს
-ასე არუნდა იყო არიმსახურებს
-ილო რასამბობ
-შენ არიმსაურებ ასე ყოფნას -ცვლის უცებ
-როგორც ჩანს ვიმსახურებ
-დამშვიდდი მოვდივარ -ამბობს და მობილურს თიშავს , სხვა დროს დავრეკავდი და ამის საშუალებას არ მივცემდი მაგრამ ახლა არაფერის სურვილი არ მაქვს. უამრავი გამოტოვებული ზარი ვნახე მათესგან, არმინდოდა ჩემგამო შვებულება ჩაშხამებოდა მივწერე რომ კარგად ვიყავი მეგობარი ჩამოვიდა და მასთან შესახვედრად წავედიმეთქი, ერთადერთი სიტყვა მომწერა მხოლოდ "გასაგებია" ვერმივხვდი რასნიშნავდა მისი ეს შეტყობინება.
მოკლედ ბევრი რომ არ გავაგრძელო გეტყვით რომ მამა დავკრძალეთ სანათესაო ძალიან დაგვეხმარა ყველაფერი მოაგვარეს, დედა ისევ უგონოდ იყო მე პანკისში დავბრუნდი რადან ყველაფრისთვის მე უნდა მიმეხედა. ხო ილო მართლა ჩამოვიდა მთელი ერთი კვირა ჩემს გვერდით იყო ყველაფერიში მეხმარებოდა. ჩემთვის მნიშვნელოვან ადამიანად იქცა . როგორც კი მამას დაკრძალვასთან დაკავშრებული პროცედურები დავასრულეთ მაშინვე თბილისში წავედით , ხო ისევ ილომ წამიყვანა. საავადმყოფოშიც ერთად შევედით და იქ მათე რომ დავინახე ძალიან გამიკვირდა, მათეს კი უფრო გაოცებული სახე ქონდა რადგან ჩემ გვრდით ილო დაინახა. არაფერი უთქვამს უბრალოდ წავიდა ისე ჩამიარა გვერდით თითქოს არაფერი , თითქოს ერთანეთისთვის უცნობები ვიყავით.
-ეს ის კაცი არაა რესტორნიდან რომ წაგიყვანა-მეკითხება ილო
-კი ისარის
-შიძლება გკითხო ვიცი ჩემი საქმე არ არის მაგრამ მაინც
-კი ერთად ვართ-ვეუბნები წინასწარ სანამ მკითხავდა. მეტი არაფერი უკითხავს
-ანა როგორ ხარ -ლილუ
-ყველაფერი რიგზეა კარგად ვარ
-მათე ნახე
-დედა როგორ არის
-ისევ ისე , მათე ნახე
-ვნახე
-იცი დედას ოპერაცია რომ მან გაუკეთა აქ იყო მთელი ამ დროის განმავლობაში -მეუბნება ლილუ და ახლა ვხვდები რას ნიშნავდა მისი რეაქცია როცა დამინახა, ახლა ვხვდები რას ნიშნავდა მისი შეტყობინება
-მაშინ სხვა ექიმი რატომ გვესაუბრა
-იმიტომ რომ ის მეორე ოპერაციაზე შევიდა, - ამბობს და ვხვდები რომ ძალიან გაბრაზებული იქნება ილოს ხელს ვუშვებ და მისი კაბინეტისაკენ მივდივარ, კარებზე არც კი ვაკაკუნებ ისე ვაღებ და შევდივარ
-მათე მე ... ბოდიში არვიცოდი პაციენტი თუ გყავდა -ვამბობ და გასვლას ვაპირებ
-გოგონა მოიცადე მე მივდივარ , რაც შეგეხება შენ მათიკო იფიქრე იმაზე რაც გითხარი არაა ცუდი გოგო ლიზა , შენც დაოჯახდები და ბიზნესსაც გააფართოვებს მამაშენი-ამბობს და გადის
-ეს ქალი
-კი დედაჩემი იყო
-მათე მე...
-მოდი ახლა არგვინდა კარგი
-კი მაგრამ...
- საკმარისია ანნა რაუნდა მითხრა ისეთი რაც არვიცი-ცდილობს მშვიდად მესაუბროს მაგრამ მე ხომ ვიცი რომ გაბრაზებულია
-მაპატიე
-კარგი-მეუბნება და საბუთებს უბრუნდება
-ახლა ასე აპირებ ჩემთან საუბარს ვიცი უნდა მეპასუხა შენთვის ვიცი არუნდა მომეტყუებინე მაგრამ არმინდოდა შენთვის შვებულება ჩამეშხამებინა
-კარგი
-კარგი? ხო რათქმაუნდა ახლა ლიზა გყავს ანნა ვის რაში სჭირდება -ვამბობ და კაბინეტიდან გავდივარ თვალებიდან ცრემლები მომდის ვიცი რომ დავაშავე მაგრა პატიება ხომ ვთხოვე
-ანნა მოიცადე
-რატომ ისევ უხეშად და ცივად რომ მესაუბრო
-არა-მეუბნება ჩემთან მოდის და მეხუტება-უბრალოდ გავბრაზდი შენს გვედით ილია რომ დავინახე, გავბრაზდი აქედან ერთად რომ წახვედით , გავბრაზდი იმის ღირსადაც რომ არ ჩამთვალე ყველაფერი მოგეყოლა, იმისდა მიუხედავად რომ ვიცოდი რაც მოხდა, გავბრაზდი ტყუილის მიუხედავად ჩემს ზარებს რომ არ პასუხობდი და ჩემს მოტყუებას აგრძელებდი. გავბრაზდი შენი დამშვიდება რომ არ შემეძლო
-მაპატიე მათე
-ასე აღარასოდეს მოიქცე თორემ მართლა დავფიქრდები ლიზაზე
-აბა გაბედე-ვეუბნები და მუშტს ვარტყამ მკერდზე
-კარგი არ მომკლა
-მათე გამიშვი ყველა ჩვენ გვიყურებს
-გვიყურომ ჩვენზე ლამაზ წყვილს სად ნახავენ
-მათე სერიოზულად
-რას გამორბოდი ნეტა ჩემი კაბინეტიდან -ამბობს და ხელს მიშვებს
-ვიღაცა მარტო კარგის გაიძახოდა და იმიტომ
-ეს ვიღაცა თქვენზე უზომოდ შეყვარებული ექიმი ხომარარის
-არ ცდებით ისაა.. ახლა რათქვი
-ვთქვი რომ შენზე უზომოდ ვარ შეყვარებული
-ბატონო მათე ოპერაციზე უნდა შეხვიდეთ-მოდის ექთანი
-მადლობა მაგდა მოვდივარ -ამბობს და მას მიყვება მე კიდევ ლილუსთან ვბრუნდები
-რაო რომეომ-ლილუ
-არაფერი
-რაც იმას ნიშნავს რომ ყველაფერი უთხრა მაგრამ ჩვენ არაფერს მოგვიყვება-განმარტავს ლილუ ჩემს სიტყვებს
-ილო სად არის
-დედასთან პალატაში დღეს კიდევ ვიღაც ქალი მოვიდა მის სანახავად არვიცი ვინ არის ხშირად მინახავს ჩვენი სახლის წინ მდგარი-ლილუ
-ალბათ მისი ბავშვობის მეგობარია
-არა ეს ილოს დედაა ქალბატონი დინა-ამბობს ქეთი
-კი მაგრამ ილო ხომ სვანეთში ცხოვრობს დედამისთან ერთად -ლილუ
-ალბათ ვიღაცაში აგერია , ალბად ქალბატონ დინას ძალიან გავს ის ქალი
-ხო შეიძლება
-ჩუმათ აი ისინიც მოდიან-ქეთი
-გამარჯობათ შვილებო ვიზიარებ თქვენს მწუხარებას -ამბობს ქალბატონი დინა და მე მიყურებს მერე კი ილიას რაღაცას ეუბნება ჩუმად ისიც თავს უქნევს-ანა თქვენ ხართ ხომ ასეა-მეკითხება და თბილად მიღიმის
-დიახ ასეა
-ძალიან ლამაზი ხართ ალბათ დედას გავხართ, ილია ბევრს მიყვება თქვენს შესახებ
-იმედია ცუდი არაფერი უთქვას
-არა შვილო, მიხარია შენი ნახვა, უნდა წავიდე, გამოჯამრთელებას ვუსურვებ დედათქვენს-გვეუბნება და მიდის ილოც უკან მიყვება
-ნეტა რაუნდოდა ამ ქალს აქ -ლილუ
-არვიცი და ვერც ილოს ვკითხავთ ჯობია დავივიწყოთ-ქეთი
ბევრი რომ არ გავაგრძელო უკვე ორი კვირა გავიდა და დედა ისევ კომაშია, ლილუს სწავლა დაეწყო ამიტომ ხშირად არიყო საავადმყოფოში, ხშირად ვეღარც მათეს ვხედავდი მაგრამ რომ მოდიოდა იმ საათებს და დღეებს ავსებდა როცა ჩემს გვერდით არიყო. ილია ჩემს გვერდით იყო საჭმელი და ათასი რამ მოქონდა ჩემთვის. უნდა ვთქვა რომ მათე და ილია ერთმანეთს დასანახად ვერიტანდნენ. ერთად თუ იყვნენ ისეთი დაძაბულები იყვნენ ორივე რომ შეიძლება ერთმანეთიც კი ეცემათ.
-ანა არფიქრობ რომ მათე შენი შესაფერისი არ არის-მეუბნება ილია
-არ არ ვფიქრობ, რატომ მეკითხები
-არა, არმინდა იფიქრო რომ შენთვის ცუდი მინდა უბრალოდ მგონია რომ მათე შენთან ერთობა , თანაც თქვენი ასაკი.
-ილო მიხარია რომ ჩემზე ზრუნავ, მადლობა რომ ჩემი ბედი გაღელვებს მაგრამ როგორმე ჩემს ცხოვრებას მე თვითონ მივხედავ, მე არმგონია რომ მათე მეთანაშება და ასაკს ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს-ვამბობ და ხმაში ბრაზი მეპარება
-ტყუილად მიბრაზდები მე უბრალოდ ჩემი ვარაუდი გითხარი
-ნუ ვარაუდო ილო თორემ გცემ
-მემუქრებით, მაინც როგორ აპირებ ჩემს ჩემას ნეტა
-გოგოებს ვთხოვ და ისინი დამეხმარებიან
-უსამართლობაა
-რასვიზამთ-ვეუნები და ვიცინი
-სულელო-მეუბენება და თმებს მიჩეჩავს
-ეგრე ნუ აკეთებ თავი ხუთი წლისა მგონია
-ხარ კიდეც, შეგიძლია დამეხმარო
-რახდება
-ბეჭედი ვიყიდე ნახე-მეუბნბა და ბეჭედს იღებს -აი ისიც როგორია
-მოიცა შენ რა
-ხო ვაპირებ ერთ გოგოს ხელი ვთხოვო -ამბობს და იცინის
-გილოცავ ილიკო-ვეუბნები და ვეხუტები
-ნახე აბა როგორია მოეწონება
-კარგია მოეწონება -ვეუბნები ბეჭედს ვიღებ და თითზე ვირგებ-აუ ილო ეს ბეჭედი მე უფრო მიხდება და არგინდა იმგოგოს სხვა უყიდო -ვეუბნები და ვიცინი
-არა , მოიხსენი -მეუბნება თითქოსდა მკაცრი ხმით
-ნეტა ვინაა ის უბედური ვინც შენნაირ სვანს მიყვება ცოლად
-ეს მე მაკადრე
-კაი ნუ გასვანდები ახლა
-მემგონი შენი ბოიფრენდი აპირებს გასვანებას ისეთი თვალებით უყურება
-ილია მიშველე -ვეუბნები და მის ზურგსუკან ვდგები
-მემგონი პირიქით შენუნდა მიშველო -ამბობს და თვითონ დგება ჩემს ზურგს უკან
-მათე რომ არ მოდიოდეს და ასეთი გაბრაზებული რომ არიყოს გავიცინებდი თანაც გულიანად
-აბა მოგილოცოთ-ამბობს მათე
-მე არა საყვარელო ილოს მიულოცე
-ილოს
-ხო ცოლი მოყავს, რამოხდა შენ რა გეგონა
-აახლაც მგონია
-ამდენი ხანია გეუბნები რომ ილო მხოლოდ ჩემი მეგობარია და აი მტკიცებულებაც-ვეუბნები და ბეჭედს ვაჩვენებ
-ანნა ეს რას ნიშნავს
-მოკლედ ილო შესანიშნავი ბეჭედია მომეწონა ალბად იმ გოგოსაც მოეწონება-ვეუბნები და ბეჭედს ვიხსნი-საყვარელო სანამ ილოს მოკლავ გეტყვი რომ ჩემთვის არუთხოვია ხელი და ეს ის არარის რასაც შენ ფიქრობ
-მომეშვა , გილოცავ ბატონო ილია, მთელი გულით მინდა ის გოგო დაგთანხმდეს-მათე
-დარწმუნებული ვარ ჩემზე გახარებულიც კი იქნები-ილია
-ეგ არვიცი მაგრამ ნამდვილად გამიხარდება-ამბობს და ნაძალადევად იღიმის -ანნა წამოდი -ხელს მკიდებს და მის კაბინეტში შევყავარ
-ახლა რა დავაშავე
-არაფერი უბრალოდ მომენატრე
-აღიარე რომ გაბრაზდი
-ხო გავბრაზდი ერთადერთი ბეჭედი რომელიც შენს არათითს დაამშვენბს ჩემსმიერ ნაჩუქარი საქორწინო ბეჭედი იქნება
-ახლაც გაბრაზებული ხარ
-კი
-და ნეტა როგორ უნდა გავაქროთ შენი გაბრაზება -ვეუბნები და ახლოს მივდივარ
-არვიცი
- მე ვიცი-ვეუბნები და ტუჩებზე ენას ვისვამ
-ანნა ამას ნუ აკეთებ
-რატო-ვამბობ და ახლა ქვედა ტუჩს ვიქცევ კბილებს შორის
-ანნა ბოლოჯერ გეუბნები
- დროა გაგაჩუმო-ვეუბნები მასთან მივდივარ და ვკოცნი
-მემგონი ძალიან გამითამამდი-მეუბნება და წელზე მხვევს ხელს -ხო და კიდევ კოცნა არიცი
-კარგი მასწავლებელი არ მყავს
-დროა გამოვასწოროთ შეცდომა
-კი მაგრამ სხვა დროს უნდა წავიდე -ვეუბნები და ვიღიმი
-ისევ გაბრაზებული ვარ
-გაბრაზებულიც ძალიან სექსუალური ხარ-ვეუბნები ქვედა ტუჩს კბილებს შორის ვიქცევ და თვალს ვუკრავ
-ამისთვის დაისჯები
-სიამოვნებით მივიღებ სასჯელს -ვამბობ და გარეთ გავდვარ
რამოდენიმე საათის შემდეგ ლილუ მოდის მე კი სახლში მივდივარ დასაძინებლად ზალიან დავიღალე ერთი კვირის საავადმყოფოში გატარება ძალიან რთულია. ბინაში მისული ტანისამოსს ვიცვლი და მკვდარივით მეძინება. ძილს მობილურის ხმა მიფრთხობს
-მმმმმ-ვპასუხობ მძინარე
-როგორ მინდა შენ გვედით ვიყო და შენი სახე დავინახო
-რახდება მათე
-დედაშენი
-რამოუვიდა
-გონს მოვიდა
-მართლა, მათე ხომ არ მატყუებ, მართლა გონს მოვიდა ,
-კი მართლა გონს მოვიდა როგორ მინდა შენს გაბრწყინებულ სახეს ვხედავდე
-მოვალ მალე და დაინახავ მიყვარხარ
-მეც ძალიან მიყვარხარ მაგრამ მოსვლას აზრი არ აქვს გამოკვლევებს უტარებენ და საღამომდე ვერ ნახავ ამიტომ საღამოს მოდი
-არა ახლა უნდა მოვიდე
-მითქვამს რომ საშინელი რომანტიკოსი ხარ
-ბოდიში მაგრამ ახლა ვერაფერზე ვერ ვფიქრობ ამიტომ რამე სისულელე თუ ვთქვი დაივიწყე
-არა ამის დავიწყება არ შეიძლება-მეუბნება და მობილურს თიშავს მე კი ტანისამოსს ვიცვლი და საავადმყოფოში მივდივარ...

**************8
იმედია მოგეწონებათ ... ვეცადე კარგი გამოსულიყო ....