გამარჯობათ ეს ჩემი პირველი ისტორია იმედია მოგეწონებად აქამდე მინდოდა დაება მაგრამ ახალი წლის გამო ვერ მოვიცალე. დიდ იმედი მაქ მოგეწონებათ, შეცდომებისთვის ბოდისჰ გიხდით.მადლობა მათ ვინც წაიკითხავთ.
---------------

,.,ყველაფერი იქედან დაიწყო რო დაკარგა მშობლები დარჩა პატარა დაიკო სამი წლის. არ იყო მდიდარი და მამიკოს განებივრებული გოგო მაგრამ მისტვის მტავარი მისი მშობლები და დაიკო იყო მაგრამ მოხდა ისე რო დარჩა მსობლების გარეშე ავტო კატასტროფის დროს დაიღუპნენ უკვე ერტი წელია მაგრამ ვერ და ვერ მოინელა ეს ტკივილი ერტ კვირეში მის დას დაბი დუბია აქვს მას კიდე ხელფასი ჯერ კიდე არ აუღია. ხო მარტლა მშობლების გარდაცვალების შემდეგ სამი ტვის შემდეგ დაიწყო მუშაობა, ჯერ მოლაედ მუშაობდა შემდეგ კონსულტანტად ეხლა კიდე საკანცელარიო მაღაზეაში მუშაობს არარდა არ ეღირსა ხელფასის აღება იმ ქალს კიდე რო კითხო არ მოწონს მისი მუშაობა ნელი და ზარმაცია ჯერ 50 ლარი მოუკლო არ მიცა მერე 30 ეხლა კიდე ორი ტვეა ხელფასი არ აუღია გადაწყვიტა როგორც კი აიღებს ელფას წამოვა აქვს ცოტა ოდები დანაზიგი მაგრამ ეხლა ეს მისი დაიკოს დაბადების დღისთვის ჯირდება. გადაწყვიტა რო ხვალე გამოარტმევს მის ხელფას და წამოვა ახალ სამუშაოსაც იმედია მალე იშჰოვის ამ იმედით დაიძინა. დილიტ ადრე გაიღვიძა და დაიკოს მოეფერა აკოცა და გაღვიძა. -ბელს გაიღვიძე ბაღსში წასვლის დროა- ოტახიდან გავიდა მაგრამ ზუსტად იციდა რო ის პატარა ცქნაფი ასე ადვილად არ გაიღვიძებდა საუძმე გამზადა და ოთახსი შევიდა ბელს თვალბი დახუჯული კი ქონდა მაგრამ ზუსტად იცოდა რო არ ეძინა-ვაიმე ეს რა მომივიდა ბელსის საყვარელი კაბა დავწვი წავალ გადავაგდებ სანამ გაიღვიძებს-ის ის იყო ოთახიდან უნდა გასულიყო რო დაიყვარა პატარა ქალბატონმა
-ლა დაწვი? სარა რა თქვი წეგან? გაიმეოლე, სად ალის აბა მალთლა დაწვი ცემი პაბა? სარა რა გაცინებს? მომატყუე ხო ცუდი ხარ ცუდი გოგო ცუდი -უყურებდა როგორ მიბაჯბაჯებდა მეორე ოტახსი ტავისი პატარა დაიკო და სიცილს ვერ იშორებდა სახიდან . უცებ ისუზმეს ბელსი ტავისტ იცმევდა უკვე დიდი ვარო გაიძახოდა სარა მხოლოდ ულაგებდა რა უნდა ჩაეცვა ბელსის ჩაცმა და სარას ოტახიდან გამოსვლა ერთი იყო ქურტუკი ჩაცვა და სახლიდან ერტად გავიდნენ. ბელსი ენას არ აჩერებდა ხან ბაღზე ლაპარაკპბდა ხან სარას ეკიტხებოდა რაღაცას. კიდე კარგი არც ბაღი და არც სამუშაო შორს არ ქონდა ჯერ ბელსი დატოვა შემდეგ სამსახურში წავიდა რათა ხელფასი გამოერტმია და წასულიყო სამუსაოდან ცოტა კი ეკამათა უფროს მაგრამ ბოლოს მაინც გამოართვა და წამოვიდა სამსახურიდან. გზად ყველაფერი იყიდა და ისე ავიდა ბინაში რომელიც მსობლებისგან დარჩა. ორ ოტახიანი ბინა არც ისე მოუწყობელი მშობლებმა სიკვდილამდე რამოდენიმე თვით ადრე გარემონტეს.პარკებიდან ყველაფერი ამოალაგა და მაცივარში სეალაგა შემდეგ კი გაზეტი აიღო და დაიწყო სამსახურის ძებნა მაგრამ უსედეგოდ სადაც დარეკა უკვე აღარ შჭირდებოდათ, გაზეტი გვერდზე გადადო დაიწყო ფიქრი თუ სადამდე ეყოფოდა მისი 500 ლარი რომელიც ეხლა აიღო.მისი გამოტვლიტ სამი თვე მაინც უნდა ეყოს რაც საკმარისია ამ დროისტვის მერე ბაღიც დაუსრულდება ბელს და წავა სოფელში ბებოს სახლში და ამ ბინას სამი თვით გაქირავებს როგორც ეს წინა წელს გაკეთა. მართალია სახლი ძველი და დაზიანებულია მაგრამ მშობლების დანატოვარი ფულით ორი ოთახი მოაწყო ნუ იმდენად რო წყალი აღარ ჩადის და ამ წელსაც გადაიტანს მაგრამ სამუშაოს მაინც მოძებნის და იმუშავებს აქ ტუ ვერ იპოვა რაიონში იპოვის რამეს და ამ სამ ტვეს იქაც იმუშავებს მანამდე კი აქ მოიზევს და ტუ იპოვის აღარც წავა მაგრამ ბელსი ეცოდება სიცხეში . მოკლედ წელს აქვს ბევრი წასავლელი გზა ეხლა ბელს უნდა კიტხოს და ისე გადაწყვიტოს საათს შეხედა უკვე ბელსის გამოყვანის დრო იყო. ბელსი გამოიყვანა და სახლში ფეხით მიდიოდნენ როცა შენიშნა რო ბელსი რაღაცას თვალს მოუშორებლად უყურებდა,გ იქეთ გაიხედა და დაინახა როგორ უყურებდა ბელსი კრემის ფერ კაბას რომელიც ძალიან ლამაზი იყო სარას არაფერი უთქვია პატარა ქალბატონისთვის. თავი გვერდით შეატრიალა და განცხდებას მოკრა თვალი სადაც მიმტანი ესჭირეობადათ მიმტანი საკმაოდ დიდი რესტორანი იყო ბელს ხელი დავლო და შიგნით შევიდა, შიგნით შესულს თავი ზღაპარში ეგონა. უცებ მოათვალიერა იქავრობა და მისი მომარტებული ბიჭი შენიშნა -რით შემიძლია დაგეხმაროთ?
-მე განცხადება ვნახე და….-დაიწყო მაგრამ არ დაასრულებინა ბიჭმა -ააა გასაგებია ეხლავე გადავცემ უფროს ეხლახანს მოვიდა გაგიმართლათ, მაგრამ ბავშვი გყავთ დამტოვებელი ხო გყავთ? -იცით ის ბაღში დადის ამ დროს გამოდის ეს არ იქნება პრობლემა. და იქნებთ მანამ სანამ მე გავესაუბრები აქ იყოს და ეს ცვენი პატარა საიდუმლო იყოს, გტხოვ რა- სარმ ისე შეხედა რომ უარის ტქმაც სდომოდა ვერ ეტყოდა გაუღიმა და თავი დაუკრა მას კი უფროსის კაბინტი მიასწავლა და გაეცალა იქაურობას ბიჭი. კარზე ფრთხილად დაკაკუნა და თანცმობის შემდეგ შევიდა.იქ მოხუცი მამაკაცი დახვდა -გამარჯობა შვილო აქ ალბად განცხადების საფუძველზე მოხვედი ხო?
-დიახ ბატონო.....
-თორნიკე შავაძე და არვითარი ბატონო, ეს ბოლო კვირაა ჩემი მუშაობის, შემდეგ ჩემი შვილი გაუძღვება აქაურობას, და მინდა ყველაფერი მოწესრიგებული დავახვედრო და ამიტო შენ ყოველ გვარი მიზეზის და ზედმეტი კითხვების გარეშე ამყავხარ, მაგრამ არის რაღაც რაც უნდა იცოდე უკვე ამ თვეში 8 მიმტანი ხარ ყველა მიდის იმის გამო რო დატვირტული გრაფიკია ამიტო გადავწყვიტე გამოსაცდელი ვადით აგიყვანო ერთი კვირა იქნები შემდეგ გინდა დარჩები გინდა არა.დღის 9 საათიდან საღამოს 12 საათამდე დასვენების დღები შაბატი კვირა, მაგრამ ჩემს ვაჟს აქვს მძიმე ხასიათი არ უყვარს როცა მიმტანი ეკეკლუცება კლიენტს და ძალიან ვულგალურად აცვია. გასაგებია ხო?
-დიახ რატქმაუნდა იცით ჩემთვის არ არის ეს ყველაფერი რთული მაგრამ მყავს დაიკო რომელიც ბაღში დამყავს თუ მექნება დრო ან თუ მომცემთ იმის ნებას რო საღამოს სამი სატიტ გავიდე და მივხედო შუადღის შესვენებაზე არ გავალ და მერე გამოვიყენებ თუ შესაძლებელი იქნება?
-და შენ არავინ გყავს შვილო რო გამოიყვანოს ან დაიტოვოს?
-იციტ არა არვინ მყავს-ეს თქვა და ცრემლებით აევსო თვალები
-კარგი შვილო შეგიძლია გახვიდე და მოუარო უკან მალე დაბრუნდი ძალიან არ დაიგვიანო.და რა გქვია? -სარა, სარა ნაკაშიძე
-კარგი წადი და ხვალე ცხრა საათზე აქ იყავი-გარეთ სიხარულით გავარდა ვიღაცას შეჯახა არც კი მიტრიალებულა ისე დაეშვა კიბებზე და იქეთ გაქანდა საიდანაც ბელსის ხმა ესმოდა
-ბელსს ამიყვანეს -ბელსი გაკვირებული უყურებდა მიკენ მორბენალ დას და ვერ გაეგო ასე რა ახარებდა -სალა გაგიზდი ლა გაყვილებს ყველა ცვენ გვიყულებს-საყვარლად წაიტიტინა სარას გაეღიმა და თავისი და გულში ჩაიკრა გარკვია რა ერქვა იმ ბიჭს ვინც სემოსასვლელში შეხვდა და უკან უნდა გამობრუნებულიყო ბელსმა რო გაებუტა და ხმა არ გასც
-ესა სენი მეგობლობა ხო დამპილდი რო ერთმანეთს არაფერს დაუმალავდით რატო არ მითქალი სამსაქულიდან თუ წამოქვედი?-ბუტბუტებდა და ტავისით მიაბიჯებდა სარას ხელს არ კიდებდა შენობიდან უნდა გასულიყო როცა პატარა ქლბატონმა ფეხი გადაიბრუნა და ცოტაც და ძირს გაიშხლართებოდა რომ არა მისი დაიკო.სარამ ხელში აიტაცა და ყველაფერი მოუყვა და შეირიგა ტავისი ჯიუტი დაიკო. ერთი კვირა ისე გავიდა არაფერი მომხდარა ბატონი თორნიკეც წავიდა და დღე დღეზე ელიან ბატონ სანდრო შავაძეს რომელზეც ისეტ რამებს ყვებიან უკვე ძალიან ეშინია სარას მისი.
ორ დღეში ბელს დაბადების დღე აქვს და ნებართვის თხოვნა უნდა მაგრამ არ იცის ვის მიმართოს, ამიტო ლუკას თხოვა რომელმაც დაპირდა რო გაუშვებდა დამის მაგივრად იმ დღეს მან იმუშავებდა და შეძლო არ დაბრუნებულიყო ძალიან კი ერიდებოდა რამოდენიმე დღის გაცნობილ ბიჭს რო ასე აწუხებდა მაგრამ ლუკამ უთხრა
-სარა მე მინდა ჩვენ ვიმეგობროდ არ მინდა მხოლოდ თანამშრომლები ვიყოდ ამიტი საიდანღაც ხო უნდა დავიწყოდ? ხოდა ეს შესანიშნავი შანსია, ხმა აღარ გავიგო შენი,
-გახარებულმა სარამ არ იცოდა რა გაეკეთებინა და ლუკას ჩაეხუტა, სწორედ ამ დროს გაიგეს ჩახველების ხმა, სარამ მიტრიალდა და დაინახა კაცი მაგრამ რა კაცი,კლასიკურად ჩაცმული ცოტა მოზრდილი წვერით და ღამის ფერი შავი თვალები. ცოტაც და მან რო იცის ისე წაუშტვენდა მაგრამ, ლუკას სიტყვებმა შეაწყვეტინა თვალიერება.
-გამარჯობად ბატონო სანდრო, რით შემიძლია გემსახუროთ?
-გამარჯობა ლუკა, არაფრით უბრალოდ შამოგიარეთ ხვალიდან გამოვალ და იმედია ყველაფერი წესრიგში დამხვდება. -დიახ ბატონო სანდრო ყველაფერი წესრიგშია, ეს ჩვენი ახალი მიმტანია სარა, -სარამ ხელი გაუწოდა სანდრომ ხელზე დახედა და გატრიალდა, ის ისიყო უნა გასულიყო რო სემოტრიალდა და თქვა
-სამსახურში არანაირი რომანი ლუკა მგონი შენ ეს უნდა იცოდე და არ უნდა გეშლებოდეს- ეს თქვა და ისე გავიდა პასუხს არ დალოდებია
-ამან ეხლა რა თქვა?
–გახევებული იდგა სარა მხოლოდ ეს ორი სიტყვა ძლივს თქვა მაგრამ აი ლუკას სიცილის ხმა რო გაიგონა აზრზე მოვიდა- რა გაცინებს გაგიჟდი? ეხლახანს საყვარლები გვიწოდეს და შნ კიდე აქ დგახარ და იცინი.
-კარგი რა დიდი ამბავი ჯერ არ გიცნობს და იმიტო გონია ასე.- გამხნევა მეგობარი. ამის შემდეგ ამაზე აღარც ულაპარაკიატ ისე განაგრძეს სამუშაო. მეორე დღეს დილით ადრე მივიდა სამსახურში გაიგო რო უფროსიც უკვე მოსულა და დიდი მონდომებით ცდილოდა არიდებოდა და თვალში არ გაჩხიროდა. უკვე თითქმის ექვსი საათი იყო ბელსის გამოყვანის დრო იყო უნდა წასულიყო გამოიცვალა და კარში გადიოდა როცა ბატონი სანდრო დადგა თავზე. -მე როგორც ვიცი ჯერ არ დასრულებულა შენი სამუშაო დრო, სად მიდიხარ?
-ბატონო სანდრო მან შეუთანხმდა ბატონ თორნიკეს და ის დღის შესვენებას არ იყენებს და ამ დფროს გადის სამუშაოდან 2 საათით და ბრუნდება შემდეგ მაგრამ დღეს მნიშვნელოვანი საქმე აქვს და მე ვეცვლები-უცებ საიდანღაც გამოჩნდა ლუკა, სარმ თვალებით გადაუხადა მადლობა -მე არ ვიცი რაზე შეუთანხმდით მამაჩემს მაგრამ დღეიდან ჩემს უკითხავად არსად გახვალ საამუშაო სათებში შესვენების დროს კი როცაა მაშინ გამოიყენებ და არა ორი სათით არმედ 30წუთიდან 1 საათამდე გასაგებია?
-დიახ შევეცდები
-სეცდები არა ასე იქნება თუ არ მოგწონს შეგიძლია წახვიდე არავინ გაკავებს აქ.შენ კი ლუკა იქ ნუ ჩაერევი სადაც საჭირო არა, გასაგებია? -დიახ მაგრამ.....
-არავითარი მაგრამ ლუკა სამუშაოს დაუბრუნდი ლუკა. შენ კი დღეს წადი ხვალიდან კი ისე იქნება როგორც მე გეტყვი-გატრიალდა და წავიდა სარა კი დადგა ბაღისკენ მიმავალ გზას.უცებ ტელეფონის ხმა გაიგო და გაეღიმა რამდენი ხანია მისთვის აღარავის დაურეკავს თითქმის ორი კვირააა მიხვდა ვინც იქნებოდა და სწრაფად ამოიღო მობილური და სწრაფადვე უპასუხა
-როგორ ხარ ბაჭია?- ჩაყვირა ყურმილში წკრიალა ხმით გოგონამ
-კარგად კესუნა შენ-იცოდა ეხლა წუწუნს რო დაიწყებდა და სანამ ის დაიწყებდა მანამ დაიწყომან ისევ- ხო ვიცი რო შენ კესუნა კიარა კესანე ხარ და ნუ გიმახინჯებ სახელს მაგრამ მე ასე მინდა და გეძახი. რა ქენი ჩამოხვედი გოგონი
-არა სარუ იქ ვარ და ვერ გელაპარაკები არ იჭერს ალო არ ისმის შენი ხმა სარაააა
-ოოოოხ რა საძაგელი ბავშვი ხარ. სად ხარ?
-რავი წამოვედი და მგონი დავიკარგრ
-რაა არ გადამრიო სად ხარ? ეხლავე განვაცხადებ პოლიციაში, შენს ირგვლივ რააა რას ხედავ?
-რაღაც ბაღი აწერია, მგონი საბავშვო ბაღთან ვარ,
-აუუუუ გამიხეთქე გული უჰ ვიფიქრე მართლა დაიკარგა თქო .........მოცა რა? სად?რა ბაღთან?
-ოჰჰჰ ძლივს ალ მიქვდა ამ ბლუნგმა
-ეეეე ბელსთან ხარ?
-დიდება შენს მიხვედრილობას რააა გოგო ასე რამ გამოგაშტერა
-ალბათ მისმა სიპატიკულმა უფლოსმა,ეეე რა რით ვერ ვიწავლე ეს სიტკვა ვააა.
-მოიცა რა რა სიმპატიური გოგო მანანა როდის გახდა სიმპატიური?
-ბელს ენას ამოგაცლი გამოადგით ფეხი გელოდობით მიდი გხედავთ რა ნელა მოდიხართ 100 წლისეებს გევხართ. ბელს კესოს ხელს ნუ უშვებ-დიდი ხნის უნახავი მეგობარიც ნახა.ბელსის დაბიდუბიც აღნიშნეს ბელს მისი სანატრელი კაბაც აჩუქა და ასე გახარებულმა დაიძინა ბელსმა. გოგონები გვიანობამდე ლაპარაკობდნენ ინფორმაციები გაცვალეს და დაიძნეს.კესანემ უთხრა მე გამოვიყვან ბელს ბაღიდანო და ეს სადარდებელიც მოეხსნა.ხო მართლა კესო მისი საუკეთესო და ბავშვობის მეგობარია არც მას აქვს მდიდრული და დაკხენილი ცხოვრება ამიტო რითაც შეუზლია იმით ეხმარება მეგობარს.
მეორე დღეს სამსახურში მივიდა ისეთ პოზიტიურ განწყობაზე იყო ყველას გადადო მისი პოზიტიური განწყო.ასე გადიდა დგები კვირები და უკვე ერთი თვეა რაც აქ მუშაობს ყველასთან კარგი ურთიერთობა აქვს გარდა ერთისა ურჩხულის გარდა.დღესაც როგორც ყოველთვის კარგ ხასიათზე იყო, კარში უნდა შესულიყო როცა ლუკას მოკრა თვალი და დაელოდა
-ნეტა ჩვენი ურჩხული უფრ.....-ვეღარ დასრულა ლუკამ ანიშნა გაჩუმდიო - ნეტა ჩვენი ურჩხული უფრი სად არის თუ მოვიდა?-მას რო კითხო კი გადასწორა მაგრამ სანდრომ კი გაიგო და მიხვდა მასზე რო იყო საუბარი,ამიტო კითხა
-ვინ არის ურჩხული უფრი?-აი ცამჟვრელი კითხვაც
-დარასელია ბატონო სანდრო
-დარასელია?? რომელი ლილიანა?
-ხო ხო
-არაა დარასელია ურჩხული კარგი გოგო ჩანს
-ოჰ კარგი გოგო ჩანს თურმე აბა მე რა ცუდი ვარ
-რამე მითხარი
-არა ხო, არ ჩანს და არც არის ისე შევარქვით. კარგით დაგტოვებთ თქვენის ნებაეთვით.
-20 წუთში ყველა ზევით იყავით
-მგონი შარში ვარ? გაიგო ხო მასზე რო ვთქვი? იქნებ ყველას თვალწინ უნდა გამომლანძღოს და გამაგდოს?აუუუ შენ რაღა გაცინებს ლუკა? -ნეტა შენი თავი განახა როგორ იმართლებდი თავს, არა ნუ ნერვიულობ მასეთს არაფერს არ იზამს თუ რამე პირდაპირ გაგიშვებდა.ხო შეიძლება არცე ეგ იყოს გამორიცხული და მხოლოდ გამოლანძღვასაც არ დაჯერდეს და მიგტყეპოს კიდეც.
-უკვე ზევით იყვნენ ბოლოს ეს რო დამატა ლუკამ და ნამდვილად გადიხარხალებდა სარას წაშლილი სახე რო არ დაენახა-ვიხუმრე ხო რა იყო? -სარა კარგად ხარ? სახეზე ფერი არ გადევს მოდი ჩამოჯექი თუ გინდა-სანდრომ თვალი მოკრა სარას გაფითრებულ სახეს და მასთან მიაჭრა თვითონაც ვერ გაიგო ასე რატო ინერვიულა მასზე
-არა მადლობთ კარგად ვარ -ეს თქვა და ლუკასკენ გაიხედა რომელიც იქვე სიცილს ძლივს იკავებდა თვალებით დაემუქრა დაა იქაურობა მაოთვალიერა და შენიშნა ახალ გაზრდა სიმპატიური მამაკაცი სანდომიანი ღიმილით.
-მოკლედ აქ იმითვის შეგკრიბეთ რომ გითხრათ ახალი და საიხარულო ამბავი,გავხსენით ახალი სასტუმრო რაჭაში, და მინდა მანამ სანამ იქ მიმტანები თქვენგან ისწავლიან რა და როგორ გაკეთონ იქ იყოთ რამოდენიმეს ვთხოვო და წამოვიდეს ყველაფერი უფასო იქნება არაფერზე არ მოგიწევთ ნერვიულობა ასევე გექნებათ დასვენების დღებიც და სათებიც იქ უბრალოდ ისეთი ვინმე გვინდა ვინც მათ ამ ველაფერს ასწავლის. ეს კაცი კი ჩემს აქ არ ყოფნაში იქნება აქ მე მას ვენდობი ის ჩემი მეგობარი და ძმააა,ეხლა კი გეტყვით ვინ იქნება ის ორი ადმიანი ვინც ჩემს ერთად წამოვა ლუკა და სარა გაემზადეთ ხვალ დილით გავდივართ. ეხლა კი წადით და თქვენ თქვენ საქმეს მიხედეთ -ყველა გავიდა სარა კი არ წასულა- სარა რამის თქმა გინდა? -იცით კი, მე ვერ წამოვალ -მე გკითხე წამოხვალ თუ არა მეთქი მოდიხარ -იცითმე მე მარტო არ ვარ პატარა მყავს ..... -შენ რა შვილი გყავს? -რა მნიშვნელობა აქვს უბრალოდ ვერავის დაუტოვებ და ვერ წამოვალ. -წამოხვალ და წამოიყვან, ეხლა კი წადი. -კარგით.-იქურობას გაეცალა.სანდრომ სახლში წასვლის ნება მისცა ლუკასა და სარას. მიდიოდა და კესოს ელაპარაკებოდა ტელეფონით. -ხოარ შეგიყვარდა -რა სისულელეა მე და ის ურჩხული ღმერთმა დამიფაროს, ისე რა სიმპატიურია როცა ბრაზდება როგორ უელავს ის შავი თვალები, -ხო და ამის მერე თქვი შენ არ მიყვარსო -აუუ რა სისულელეა- საკუთარ თავს არწმუნებდა იმაში რო უფროსი არ შეყვარებია ტუ კესოს ეს თვითონაც ვერ გაიგო -ისა და მეც რო წამოვიდე არა? -აუუუ მიდი რა გთხოვ-ისე გაუხარდა კესოს წამოსვლა რო სიხარულით ცას ეწვია
-აუ მერე მე სად წავიდე სასტუმროში დავრჩე? -მაგას მე მოვაგვარებ-არ იცოდა როგორ ეთქვა სანდროსთვის მაგრამ როგორმე მაინც ეტყოდა ამას კესოს ხათრით მაინც.კესოს დაემსვიდობა და მობილური მოიმარჯვა რო დაერეკა სწორედ ამ დროს შემოვიდა მის ტელეფონში უცხო ზარი ვერ გადაეწყვიტა ეპასუხა თუ არა რადგან მისი რომელიმე ნათესავი ეგონა რომლებსაც მხოლოდ მაშინ თუ გახსენდებოათ თუ სოფლიდან ჩამოვიდიდათ და დასარჩენის გამო გაიხსენებდნენ, მან სანამ ფიქრობდა ეპასუხა თუ არა გაითიშა და სმს მოუვიდა . -“სარა სანდრო ვარ მიპასუხე„-საიდან გაიგო ჩემი ნომერი ამ ფიქრებში იყო როცა ზარი განმეორდა -გისმენთ ბატონო სანდრო-ისეთი მორიდებით და შიშით ელაპარაკებოდა თითქოს ხედავდა -რატო არ მპასუხობდი? -იცით ტელეფონთან ახლოს არ ვიყავი -ურცხვად იცრუა -უკვე ნახევარი საათია ვცდილობ შენთან დაკავშირებას და დაკავებულს მიჩვენებს ასე უცებ სად წადი ასე შორს?კარგი არ მაინტერესებს ხვალე მე გამოგივლი და წაგიყვან რაიმე პრობლემა ხოარ იქნება -იცით არა არანაირი პრობლემა არ იქნება მაგრამ-არ იცოდა როგორ მიღებდა კესანეს ამბავს და არ იცოდა როგორ ეთქვა. უარი რო მითხრას კესოს ხო დავპირდი ალბათ რგორ უნდა წამოსვლა არა უნდა ვუთხრა რაც არის არის.... - რა მაგრამ? სარა აქ ხარ?-მისმა ხმამ გამოიყვანა -ჩემა მეგობარმაც რო წამოვიდეს რაიმე პრობლემა შეიქმნებაა? -არა არნაირი წამოიყვანე ვინც გინდა. დილას 8საათზე გამოგივლი ნახვამდის-ეს თქვა და გათიშა მობილური-მისამართი რო არ მკითხა ალბათ დილას დამირეკავს და მკითხავს. წავალ ეხლა ატარა ქალბატონს გამოვიყვან სადარბაზოდან გადიოდა როცა კესნემ დაურეკა -მე და ბელსი უკვე გზაში ვართ ამაღამ შენთან დავრჩები და ხვალ შენგან წავალთ.-ჩაყვირა კესომ -ძალინ კარგი მოდი ჩვენ კაფეში შევხდეთ -კარგი 10 წუთში მანდ ვართ-გოგონებს მიასწრო და კარს თვალს არ აშორებდა, უცებ ნაცნობ სულიტს რო მოკრა თვალი რაღაცაზე გაცხარებით რო საუბრობდა თანამშრომლებს ელაპარაკებოდა. დიდად ყურადღება აღარ მიუქცევია ისევ შემოსასვლელისკენ გაიხედა და მობი;ურს დახედა როცა ვიღაც წამოადგა თავზე -ჯერ მართმევ და მერე მიბრუნებ?-გული გადაუქანდა ასე უცებ რო დადგა თავზე გულზე ხელი მიდო და ისე ახედა მაღალ სილუტს-მაპატიე არ მინდოდა შეგშინებოდა. -უკაცრავად და რას გართმევთ და რას გიბრუნებთ? ვერ გავიგე, -ეს კაფეც ჩემს საკუთრებაშია და ისეც ნუ იზამ ხელფასი ისევ აქ რო დატოვო, ეხლა კი თქვენის ნებართვით დაგტოვებთ-ეს უთხეა და ისე გაუჩინარდა სარა აზრზეც ვერ მოვიდა მანამ სანამ გოგონებმა არ შეანჯღრიეს. -ეე ეხლა თქვი რა უნდოდა იმ სიმპო ტიპს? -ეს ერთი როგორც შენ უწოდე ეგ სიმპო ჩემი უფროსია და მეორეც ეს კაფეც მისია თურმე და იცი რა მითხრა ისეც ნუ იზამ ხელფასი სულ აქ დატოვო თუ რაღაც მაგდაგვარი-ეს თქვა დაიქურობა მოათვალერა გრძნობდა რო უყურებდა მაგრამ საიდან ვერ მიხვდა -ეეე ასეთი ბიწი ვის არ დაქლიავებდა სულაც არ მკვილს სენი დაო ექლა ვქდები ასეთი უფლოსი მეც დამაქლიავებდა- ეს როთქვა ორივემ ბელს შეხედეს -ეეე ლა იკო ვიქუმლე -ბელს სად ისწავლე ეგეთი რამები?-გაუბრაზდა დაიკოს სარა -ეჰუ ეჰუ -ჩახველა კესომ -ნეტა რატო არ მიკვირს?შენ კიდე პატარა ქალბატონო ესე შემდეგში აღარ დაილაპარაკო თორე დაგსჯი -ეეე რატო უბრაზდები ჩემს პრინცესას? მართალია რაც თქვა და რა გინდა -კესო ისე ნუ იზამ ეს პატარა ალქაჯი რო ააღარ გაგკარო-უნდოდა სერიოზულად ეთქვა მაგრამ მაინც გაეღიმა. -ლოგოლც ყვავილი ველ გაზლებს წყლის გალესე ისე ვერ გავზლებ დაიკო მე კესოს გალესე -ოხ შენ გენაცვალე მე ჩემო პრინცესა-კიდე დიდხანს იყვნენ.სემდეგ სახლში დაბრუნდენ ფილმის ყურება გადწყვიტეს ამიტო ამივეს ერთად უნდა დაეძინა ასეც მოიქცნენ ძირს გაშალეს საწოლი და მოტავსდენ -ფილტვების ანთება გარანტილებული გვაქვს, -ეეე ნუ წუწუწნებ ლაა მაცადე გავიგო ლა უტქლა თქვენმა ლომანტიკამ ხო წაიგო ტვინი ჩაგვერთო ლამე სხვა მელე მეტყვის სალა საიდან იცი ამდენიო აი საიდან ვიცი. -ბევრს ნუ ტიკტიკებ და რა ჩაგვერთო პრინცესა? მიკი მაუსი, თუ ფიფქია და შვიდი ჯუჯა? -ნეტა ამას აგარ ჯობია თუ/კალგი ეხლა მასმენიეთ- ფილმის დასრულებამდე სამივეს ჩაეძინათ დილით ადრე მოემზადნენ და სანდროს ელოდნენ აი ზარიც გაისმა მობილურზე -ჩამოდით გელოდები-ეს თქვა და გათიშა -ნეტა რა მოუვიდოდა ჯერ რო დილა მშვიდობის ეთქვა?უკულტურო ხეპრე. ან მისამართი საიდან გაიგო-მიდიოდა კიბებზე და თან ბუტბუტებდა ხელშსი ბელსი ყავდა რომელიც ვერფრის დიდებით გამოაფხიზლეს.ქვევით რო ჩავიდნენ გაცნო ერთმანეთი სარამ და უკან დაჯდომა გადაწყვიტა როცა წინა კარი გამოუღო. -ბავშვით წინ ვერ დავჯდები -და უკან კესოს გაღებულ კარში შეხტა კესომ ერთი შეუბღვირა და წინ წავიდა. სანდროს მის საქციელზე გაეცინა.ქალაქიდან გადიოდნენ და ბელსს კიდე ეძინა -ხო გითხარი ფილტვების ანთება დაგვემართება თქოდა აჰა მედა შენ კი გადავრჩით მაგრამ მგონი მაგან აიკიდა! -ჩაკდი გოგო რა ფილტვების ანთება წუხელ ჩვენ რო დავიძინეთ ამასაც ხო ეძინა ცოტა ხნის მერე გავიღვიძე და უყურებდა ფილმს ისევ გაუთიშე და მერე დაეძინა სხვათა სორის მიკი მაუსი ჩაერთო და რო ვუთხარი რატო ჩართე რაყო არ გძინავს თქო მიპასუხა გამეღვიძა და კესოს სიტყვები გამახსენდა და ჩავრთეო.ეხლა კი წინ იყურე არ გაწყინოს. -ოოო აგენი ხო ალც ძილს გაცლიან დარც ალაფელს ვა ხალხი ალ ხალთ დამაზინეტ ნუ მაჯაღჯღებთ, -ავშენდით გაღვიძა მძინარე მზეთუნახავმა, ბელს გაიღვიძე რა მოვიწყინე უშენოდ ხო იცი ეს არაფერში არ აყვება კაცს. -ისე შეგახსენებ რო შენ უჩემოდ სულ მოწკენილი ხალ ეხლა კი დამაზინეთ თორე გაჩელება მოგიწევთ ლო აკ დამაზინოთ -ოჰჰჰ გაიღვიძა თუ არა გახსენდა ნეტა ვიცოდე ამდენ საჭმელს სად ატევ რო მაინც არ სუქდები -სალა გაგებინე ლო გენებში გვაქვს ეს -ხო ალბად მამაც არ გყავს მსუქანი და მაგიტო-სიტყვაში გამოვიდა სანდრო მაგრამ პაუხი არვის გაუცია მხოლოდ სარას ეჩურჩულა რაღაც -ეი პრინცესა რა უთხარი სარას მე არ მეტყვი? -ალა მელე იკოს. სარა მსია -ცოტა დარჩა საყვარელო მალე ჩავალთ და გაჭმევ, ბლინები კი წამოგიღე მაგრამუკვე გაცივდა-უცებ მანქნა გაჩერდა მანქნის მეორე კარი გამოაღო და სარას ბავშვი გამოართვა-რას რას აკეთებთ? -აბა პატარავ რა გიყვარს რა მივირთვათ?-სარას და კესოს კი გაეცინათ მაგრამ ჯერ ვერ მიხვდა რატო -ალ ვალ მე პატალა პლინცესა ვალ, და ისე ფლი მინდა-ეს ჩუმათ წასჩურჩულა ქალბატონმა. -არავითარი ფრი და ჰოდოგები! -სარა გთხოვ -დღეს მე რასაც გაჭმევ იმას შეჭამ მას არ დაუჯერებთ -იქ მირტვეს და გაგრძელეს გზა.ჩავიდნენ მოეწყვნენ.გადიოდა დღეები კვირეები სანდროსა და სარას შორის ურთიერთობაც იცვლებოდა გაიგო რო ბელსი მისი შვილი კიარა და იყო მაგრამ ამს დიდი ზეგავლენა მაინც არ მოუხდენია მასზე.მას უკვე უყვარდა სარა და მანამ სანამ აქედან წავიდოდნენ უნდა ეთქვა ეს მაგრამ არ იცოდა როგორ.მოდით ჯერ იმას გეტყვით თუ როგორ გაიგო რო სარა და ბელსი დები რო იყვნენ.ერთ დღეს სამივე სარა კესო და ბელსი სასტუმროს რესტორანში იყვნენ სარა გოგონებთან ერთად სეკვეთებს იღებდა ის ორი კი შორი ახლოს იყვნენ და სარას ნერვებს უშლიდნენ, კესომ ბელსი გაბრაზა და რესტორანში დარბოდნენ როცა ცოტაც და კესო დაიჭერდა ბელს დაიყვირა. -დაიკო მისველე თოლე დალცები დის გალესე სალააააააააა მიშველეეე, დაიკოო-სწორედ ამ დროს შემოვიდა სანდროც და გაიგონა ეუცნაურა მაგრამარ გაბრაზებულა სარაზე სარას ღიმილი იმდენად შეუყვარდა თანახმა სულ უყუროს.აი ასე გაიგო სანდრომ ეს ამბავი.ეხლა კი უნდა მანამ სანამ წავლენ უთხრას რასც გრზნობს მაგრამ როგორ.აი რაღაც მოიფიქრა აბა ვნახოდ რა.სარას ორი ყუთი გადასცა და უთხრა -ამ საღამოს გამოგივლი წვეულება და მინდა ჩემი პარტნიორი იყო იმედია უარს არ მეტყვი? -ხო მაგრამ მე უბრალოდ მიმტანი ვარ? იქ ჩემი გამოჩენა თქვენს გვერდით უხერხულია. -შეიძლება მიმტანი ხარ მაგრამ ჩემთვის არაა აქვს მაგას მნიშვნელობა მინდა რო ჩემთან ერთად წამოხვიდე და თან მინდა ის ჩაიცვა რაც მანდ არის.-ეს უთხრა და გაქრა როგორც ყოველთვის.საღმოსთვის გამოეწყო ულამაზესი კაბა იყო თითქოს იცოდა რო უყვარდა იის ფერი და ამიტო მოუტანა ასეთ ფერის. წინ მოკლე უკან კი პატარა კუდით ულამაზესი იყო.მობილურზე სმს მოუვიდა -“თუ მზად ხარ გავიდეთ“-ეს კესომაც წაიკითხა და წაუსტვინა -მე შენ გეუბნები აქ სულ სხვა საქმეა და ჭკუით იყავი ჭკუით.-სარა გართ გავიდა და დაინახა სანდრო მანქნაზე მიყრდნობილი როგორ ნერვიულობდა. -ასეთი მნიშვნელოვანი წვეულებაა ასე რო ნერვიულობ? -ამსეთი მნიშვნელოვანი ჯერ არფერი ყოფილა ჩემს ცხოვრებაში -უტხრა და მანქნის კარი გაუღო.დანიშნულების ადგილას მისვლამდე ხმა არცეერთს ამოუღია. როცა შიგნით შევიდნენ იქურობა ისეთი ლამაზი იყო სარა გაოცებული იდგა და უყურებდა პირველად მომღიმარ სანდროს.როგორ უხდება ღიმილი გაიფიქრა. -მოდი დავხდეთ -აბა წვეულებაო? -მოგატყუე მოდი დავსხდეთ და ველაფერს აგიხსნი -კარგი-სანდროს ჩაეცინა-რა გაცინებს? -იცი შენ უიშვიათესი გოგონა ხარ რომელიც შემხვედრია სხვა შენს ადგილას ყვირილ დაიწყებდა რას ქვია მომატყე ეხლა სახლში წამიყვანეო მაგრამ შენ ამ ყველაფერს არ აკეთებ/მინდა პირდაპირ გითხრა არ მინდა ეს მიკიბულ მოკიბული საუბარი და ყალბი სიტყვები, -გისმენ მითხარი-სარა უკვე ხვდებოდა რას უნდა ეთქვა და ერთი სული ქონდა როდის ეტყოდა, მაგრამ სწორედ ამ დროს შემოვიდა, 60 წლამდე ქალბატონი. რომელსაც თავი ისე ეჭირა თითქოს სამყარო მის ირგვლივ ბრუნავდეს,სარას ერთი ამრეზით შეხედა და სანდროს მიუტრიალდა . -შენ აქ ერთობი! შენი საცოლე კი მე დამიტოვე იქ, რა მე ხოარ მომყავს ის გოგო ცოლად?-ამის გამგონე სარას თიტქოს რაღაც ჩაწყდა გულში ორი სიტყვა თქმა ძლივს -მე წავალ ბატონო სანდრო-ეს თქვა და იქურობას გაეცალა