მოკლედ, მე ვარ ნინი რატიანი. 19 წლის. ვარ მაღალი, მაქვს გრძელი ფეხები, ალუბლეისფერი ტუჩები(ისე, ალუბალი არ მიყვარს), საშუალო ზომის მკერდი, და რაც მთავარია უზარმაზარი საჯდომი, რომლის დანახვაზე ყველა ბიჭი ნერწყვს ყლაპავს... მომწონს ბიჭი ნოე, რომლის დანახვაზეც ყველა გოგონა დნება... და 100 პროცენტით დარწმუნებული ვარ, რომ უნივერსიტეტის ამდენი გოგოდან მე არ ამარჩევს... ძალიან თავშეკავებული და შეყვარებულიც ჰყავს-ლილე. ახლა არ აგიღწერთ ლილე როგორია... კარგი, თუმცა სილამაზეში ვერ მიჯოკრავს. თან მამამისს დიდი კომპანია აქვს, რომელიც გარიგებებს ნოეს მამის კომპანიასთან დებს, სწორედ კმპანიის გარიგებებით გაიცნეს ერთმანეთი.
არასდროს მქონია ისეთი ცხოვრება, როგორზეც ყველა გოგონა ოცნებობს: ვარდისფერ და იისფერ შპალერში გაწყობილი, დიდი საწოლით, კარადით, რომელიც სავსეა ტანსაცმლით. სამაგიეროდ ლილეს ეს დაბადების წამიდან ჰქონდა. სწორედ ამიტომ ჰყავს იმ პრანჭია, ამპარტავან და თავზეხელაღებულ გოგოს კურსის გოგონების 999/10000 სადაქალოში, მე კი მხოლოდ ერთი ნამდვილი მეგობარი მყავს-ელენე. კიდევ მყავდა ერთი მაგრამ აწ უკვე ყოფილ შეყვარებულთან ჟ*მაობისას წავასწარი, ასე დავკარგე მეგობარი და შეყვარებული, რომელსაც ჩემს ტანთან არ ვაკარებდი და ამის გამო "მიმატოვა"...
1-ლი დღე უნივერსიტეტში.
ვფიქრობდი, ნეტავ ჩემს ფინანსურ მდგომარეობაზე ვინმემ თუ იცის-მეთქი, მაგრამ საიდან?! არ ეცოდინებათ!
შევცდი, მწარედ შევცდი..... ყველა მე მიყურებდა, ყველა, აქეთ, ჩემი რიგისკენ მხოლოდ მე ვიდექი ჩემს წინ კი მთელი უნივერსიტეტი