ფეხი ჩამიცდა და თავი ძლიერად დავარტყი, გონება დავკარგე
ისევ საავადმყოფოში ვიღვიძებ, ისევ მათეს ვხედავ,
გამოღვიძებული დამინახა თუ არა შეშინებული წამოდგა ფეხზე
-თავს როგორ გრძნობ? კარგად ხარ?
-კი კარგად ვარ, უნდა წავიდე! დავიჟინე
-არა ჯერ უნდა იწვე! ექიმმა მკაცრად გამაფრთხილა! გაიმკაცრა ხმა
-კარგად ვარ და რაღა საჭიროა?
-ნუხარ შენ ჯიუტი! დაწექი ახლავე!
-არვაპირრებ დროის აქ წოლაში დაკარგვას!
წამოვდექი და ქვემოთ ჩამოვედი, მათეც მომყვებოდა, სიცილით
-იმედია ისევ ჩემი მანქანის დამტვრევას არ აპირებ
მითხრა სიცილით ჩემს უკან მომავალმა, კორინთელმა
-თუ გინდა გავიმეოროთ არაა პრობლემა!
ხელი მოვიმარჯვე მანქანის სარკის მოსამტვრევად
-ხოდა ისევ შენი გასაკეთებელი გახდება ჩამიღიმა ეშმაკუურად
-იყოს გადავიფიქრე მივუგე მხიარულად
და მანქანაში ჩავჯექი, მათე გვერდით მომიჯდა და ლაპარაკი დაიწყო,
-მისმინე მართლა არ მინდოდა ასე მომხდარიყო!
დანანებით წარმოსთქვა, მათემ
ჩემი ხელი მის ხელში მოიქცია და თვალი თვალში გამიყარა,
მისი თვალები თითქოს ჰიპნოზს მიკეთებდა, მადუნებდა მისი ეს მზერა მისი თბილი ხმა ჟრუანტელს მგვრიდა, მთელს სხეულში და მისი შეხება, გულს მითბობდა.
-არა შენ არაფერ შუაში არ ხარ!
დუმილი დავარღვიე,
-არ მინდოდა რამე, რომ დაგმართნოდა მითუმეტეს გტკენოდა!
აწყლიანებული თვალები მომაშტერა
ცოტაც და მის მზერას ვერ გავუძლებდი, მისი თვალები თითქოს სადღაც შორს მითრევდა თითქოს ყველა პრობლემასა და
დარდს მავიწყებდა რაღაც ჩემთვის ძალიან უცხოს და ძლიერ გრძნობას იწვევდა, ჩემში კორინთელის წყლიანი თვალები თბილი მზერა და ათრთოლებული ხმა გულს მითბობდა
ასე მივაშტერდი კორინთელს,
რომ უეცრად ტელეფონის ზარის ხმა გაისმა
კორინთელმა ტელეფონს დახედა ლაშა და გვერდით ორი გული
-ოჰჰ მგონი შეყვარებული მირეკავს
დაიცადე ვუპასუხო თორემ იეჭვიანებს, გადმომხედა მკაცრი და გაჯავრებული მზერით
-მე მირეკავენ დამიბრუნე წამოვიყვირე, აღტაცებით
ლაშას ნომრის დანახვაზე
უსიტყოდ გადმომცა ტელეფონი და მაკვირდებოდა
-ხოოლააშ მხიარულად მივესალმე ლაშას
-სადხარ სააალ ?
-არ ვარ სახლში
-მალე მოხვალ?
-კი მალემოვალ რახდება ლააშ?
-დღეს ნინო ჩამოვიდა ვიფიქრე სადმე დავსხდებით ძველ დროს გავიხსენებდით და გავერთობით თქო.
-ვაიმეე მართლა ნინი ჩამოვიდა?
აღტაცებას ვერ ვმალავდი სასიხარულო ამბის გაგებისას
-კიი დღეს ჩამოსულა
-აუუუ ვეცდები რაც შეიძლება მალემოვიდე
-კარგიმიდი გელოდებით არ დააგვიანო
-კარგი არ დავაგვიანებ არ ინერვიულო
-გოგო შენ მოსაყოლიგაქ ამბები ხოარ გავიწყდება?
-ვაიმე არაა მოგიყვები აუცილებლად!
მიდი გკოცნი
ტელეფონი გახარებულმა გავთიშე
მალე წავიდეთ რა სახლში მელოდებიან
მანქანა უსიტყოდ დაქოქა კორინთელმა მთელი გზა არც შემოუხედავს და ხმაც არ ამოულია, კორპუსთან დამტოვა და მანქანა საშინელი ბღუილით მოსწყვიტა, ადგილს
თითქოს რამე სწყენოდა ჩემგან
დამაფიქრაა, მისმა ასეთმა საქციელმა მაგრამ შემდეგ მივხვდი, რომ ეს კორინთელია! ბიჭი რომელსაც არაფერი არ აინტერესებს, რომლისთვისაც არაფერი წარმოადგენს პრობლემას
ეს ერთი მდიდარი და განებივრებული ბიჭია რომელიც სხვის გრძნობებზე თამაშობს!
ლაშას დავურეკე
- სად შევხვდეთ?
-ჩამო ჩემთან და ერთად გავიდეთ ნინის ჩავაკითხოთ სახლში ჩემი მანქანით და შემდეგ ერთად მოვიფიქროთ სად გავერთოთ
-კარგიი მოვრბივარრ მომენატრეთ ჩემო გიჟებო! აღტაცებით წარმოვსთქვი
-ხო შენ მოსაკლავი მყავხარ! გამიხარდა მეთქი ჩამოვიდა, სულ ერთად ვიქნებითთქოდა ეს კიდე ძლივს იცლის თურმე ჩემთვის.
-აუუუ სულ იმ ვირის ბრალია ყველაფერი რა!
-ვინაა გოგო ის ვირი?
ხმა გაუმკაცრდა ლაშას
-რო გნახავ მოგიყვები.
-ორი დღეა ჩემთვის მაგ ამბის მოყოლას, ცდილობ და ჯერ კიდევ ვერაფერი მითხარი.
-მომიტევეთ ბატონო ცისფერთვალა მოვეაფერისტე,
-იცოდე აღარ გაგივა, თავის შეცოდება! მომიგო სიცილით
-კარგი ახლა გავთიშავ!
დანარჩენი როცა გნახავ მერე !
გავთიშე ტელეფონი და ტაქსი გამოვიძახე, მისამართი მივეცი,
და წამში ლაშასთან გავჩნდი.
-შინაბერა მოხვედი მომეგება ლაშა და თავისი გველური ენით დამგესლა,
-ჩემი დიდ ცხვირა არჩამოვრჩი მეც
-სალო მოსულა,
შემომეგებნენ, სიხარულით მეგობრის ოჯახის წევრები
-მამიდა როგორ ხარ?
ჩავეხუტე, მონატრებულ მაკა მამიდას.
-ჩემი ლამაზი სალოო როგორ შეცვლილხარ მამიდა
გადამეხვია,
ყველა მოვისიყვარულე, ლაშამ ჩაიცვა და წამოსვლაც დავაპირეთ,
-მამიდა ასე მალე წახვალ?
-კი ნინო უნდა ვნახოთ
-დარჩენილიყავი ერთად გვესადილა
-არა სხვადროს იყოს მამიდა ახლა სხვა გეგმებიგვაქვს
-კარგი ოღონდ გამოგვიარე, აუცილებლად!
დავემშვიდობე, ყველას და მანქანაში ჩავჯექით
-აბა დაიწყე! ვინაა ის ვირი? გაწუხებს?
ინტერესით გადმომხედა ლაშამ
-ვაიმე ნამდვილი კოშმარია ჯერ მანქნით დამეჯახა...........................
წამში ყველაფერი მოვუყეევი ლაშას ის კი გაოცებული მიყურებდა
-ამოისუნთქე გაიგუდები!
მითხრა სიცილით
-ხოო ეს იყო სულ ვუთხარი და ღრმად ამოვისუნთქე
-მოკლედ არ მეგონა კიდევ თუ არსებობდა შენნაირი გიჟი ვინმე
-კარგი რა იცი როგორი აუტანელია ნამდვილი ვირიი ვირიიი მამწარებს! ჩემნაირი რომ იყოს რაღა უჭირს! შევიფერე
-არმეგონა შენს ცხოვრებაში ისეთი ადამიანი თუ გამოჩნდებოდა, რომელიც შენს გამწარებას მოახერხებდა
ისევ დამცინოდა მეგობარი
-ნუხარ საზიზღარი
სიცილითვე მივუგე
-მგონი სასწაულიხდება რა ბედნიერებაა ჩემს ჯავრსაც იყრის.
-დამპალოო !! ახლა შენც დაემატე იმ ვირს და კარგად იქნება ჩემი საქმე
-კარგი ხო ხოიცი მე შენთან ვარ ჩემი გადარეული ხარ და არავის მივცემ შენი გაბრაზების უფლებას!
-მომეფერა ჩემი კულულლა მეგობარი და გზა განაგრძო.
ნინის ავუარეთ სახლში
-ნიიინნნნნ გავექანე ხელებ გაშლილი მეგობრისაკენ ძლიერად ჩავიკარი გულში მონატრებული 2 წლის უნდახავი ნინი რომელიც სასწავლებლად ამერიკაში იყო წასული
-სალო როგორ შეცვლილხარ ჩემო ლამაზო სათვალე ძალიან გიხდება!
მომესიყვარულა ნინი
-აბაა მეგობრებო რავქნათ? გავიხსენოთ ძველი დრო?
ხტუნვით წარმოვსთქვი სიტყვები
-აბა რაა
ერთხმად გამცეს პასუხი გახარებულებმა
-მაშინ წავედით!
ჩავჯექით მანქანაში
-კინოში წავიდეთ?
-კიი წავიდეთ რამე მძაფრ სიუჟეტიანი ვნახოთ
-ვუპასუხე აღტაცებით, ლაშას დასმულ კითხვას
-აუ შენ ისევ ისეთი ჯალათიხარ? გადმომხედა ნინომ
-მარტო მე?
-არა ლაშაცცც უცებ დაამატა
-ოო მაშინ ეგ სხვასაქმეა ჩავიცინეთ, მე და ლაშამმ კი ისევ ადრენალინის მოყვარული გიჟებივართ
-ღამე მარტო სახლში დიდი ეკრანი სინათლე ჩამქრალი და საშინელებათა ფილმი
აი რო გეშინია და კანკალს რო იწყებ მააგრამ ეს გრძნობა დიდ ადრენალინს რომ გგვრის და მოგწონს ეს გრძნობა
-აუუუ სასტიკებოო რატო არ გეცოდებათ თავები?
-აუ მაგარი შეგრძნებაა,
თქვა ლაშამ
კინოთეატრ რუსთაველში შევედით, პოპკორნი მოვიმარაგეთ და ფილმს ჩავუჯექით , ბევრი ვიხალისეთ
ნინის რეაქციებზე არ უყვარდა საშინელებათა ჟანრი და შიშისგან აკანკალებდა,
სიცილისაგან აღარ შეგვეძლო მედა ლაშას ჩავკუჭეჭდით
ბევრი საყვედურიც მივიღეთ, გვერდით მსხდომებისაგან და გაფრთხილებებიც, რომ ბევრს ვხმაურობდით მაგრამ უბრალოდ
გაჩერება არ შეგვეძლო! ჩვენი ერთად ყოფნა დიდი აურზაურია!