ჩემო საყვარლებო ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისათვის მიყვარხართ
______________________________________________________________________________

მათე სახელის გაგონებაზე სახეზე წამომაწითლა
-ნუთუ ის გიჟია ? არა აქ რაუნდა ? არა გასაკვირი არაა მსგან მსგავსი უეცარი გამოჩენები.
ფიქრებში გართული
ვხედავ, ჩემსკენ მომავალ წითელ ფორმაში შემოსილ კორინთელს. ამაყად და გაჭიმული მოაბიჯებდა, ჩემსკენ.
-მოგესალმებით, თავი დამიკრა ულვაშებში შეპარული ღიმილით
-გამარჯობა
მივუგე გაოგნებულმა
-თქვენი სახელი?
-სალომე
გაკვირვებით ვუპასუხე.
-ჩემი სახელი კი მათე
-სასიამუვნოა! გაოცებას ვერ ვმალავდი
ისე მომმართავდა თითქოსდა პირვლად ვენახე
წამობრძანდით აგიხსნით, თქვენს მოვალეობას.
- ანუ რახდება აქ დამტვრევა, გადაყრა, დასველება და გაფუჭება მკაცრადაა აკრძალული! შესაბამისად აკრძალული გაქვს ნივთებსა და სხვადასხვა პროდუქტებზე შეხება! განსაკუთრებით კი მტვრევად ნივთებზე 1 მეტრის რადიუსზე მიახლოვება გეკრძალება! გადმომხედა წარბის აწევით
-ყველაზე მთავარი ესაა ახლა სხვა დანარჩენს გეტყვი.
-მორჩი ახლა ამ მასხარაობას და მითხარი აქ რას აკეთებ? კითხვა ვესროლე ჩემს წინ მიმავალ კორინთელს.
-გავიგე, რომ ამ მაღაზიას საშინელებები ელის დღეიდან და მე როგორც სუპერმენი გამოვემართე გადასარჩენად,
ისევ ხუმრობის და მასხარაობის ხასიათზე იყო ბატონი კორინთელი
გამიხარდა მისი ხუმრობა და მისი ისევ ძველებურ მდგომარეობაში დანახვა არ მოგატყუებთ და ისიც გამიხარდა, რომ ჩემზე ნაწყენი არ ყოფილა მიუხედავად იმისა, რომ მისთვის არაფერი არ მიწყენინებია მე უბრალოდ მოწყენილი მათე ვერ ავიტანე ამას ვაღიარებ!
- ანუ მაღაზიის გადასარჩენად გამოგგზავნეს მისიაზე? არა? გავუღიმე კორინთელს
-და ვისგან უნდა გადაარჩინო ეს მაღაზია ერთი ძალიან მაინტერესებს?
-რათქმაუნდა ქალბატონი ტორნადოსაგან, ქალბატონი ქარიშხალისაგან და ქალბატონი აურზაურისაგან!
ჩამოთვალა ჩემი ზედმეთ სახელები მომღიმარი სახით
-ამ სახელებს დიდხანს იფიქრებდი?
-არა დაგინახე თუარა მაშინვე ამომიტივტივდა გონებაში !
-ანუ აქაც არ მასვენებ არა?
აქაც უნდა გამაგიჟო და გადამრიო? აქაც უნდა გამხვიო შარში?
-შენ ისედაც გადარეულიხარ და შარში მხოლოდ საკუთარი სიფსიხე გხვევს ამიტომ მე ნუ მაბრალებ!
საიდან გაიგე აქ, რომ ვაპირებდი, მუშაობას?
-მე ხომ მათევარ კორინთელი! შეიფერა ბიჭმა.
-ოჰ დიდი ვინმე ყოფილხარ! დავმანჭე სახე
- ხო ახლა ბევრს ნუ ლაპარაკობ და გამომყევი ჩუმათ! პირზე თითი დაიდო და მიმანიშნა სიჩუმისაკენ
-დახლებზე ყველაფერი უნდა დაცარიელდეს მანამ ყველაფერი არ დაიცლება დახლს არ შეეხები იმშემთხვევაში შეავსებ პროდუქტით როცა ყველაფერი გამოილევა გასაგებია? მითხრა საეჭვო ღიმილით
-საზიზღარო არ გიჯერებ მე შენ! რაღაცეებს მეტყვი არასწორად !
-აი ნახავ მერე საყვედურს რო მიიღებ ინანებ სუპერმენს რატომ არ დავუჯერეო
ჩაიღიმა,
-არ ვინანებ!
ავიბზუე ტუჩები
წამოდი, საწყობში შევედით, აქედან გაიტან, საჭირო პროდუქტს
ხოდა კიდე შეგიძლია ხილ ბოსტნეულში დააწყო, სარეცხი საშვალებები
სათქმელი არ დაუსრულებია, რომ გადაიხარხარა
-დამპალოო ! მეშენ არაფერს არ დაგიჯერებ! დამანებე თავი!
აქ ბნელა შუქი აანთე! მივაყოლე სათქმელი
-არვიცი სადაა
-ოფფფ მათე !
-რაიყო შეგეშინდა
მისი სიახლოვე ვიგრძენი
-კი შემეშინდა სიბნელის მეშინია მითუმეტეს შენთან ერთად! არ ვიცი როდის რას მოიმოქმედებ და რითი შემაშინებ
-ნუთუ ასეთი საშიში ვარ? ხმა დაუთბა უფრო მიახლოვდებოდა მის სუნთქვას ვგრძნობდი
-აქ რატომ შემოვედით?
-კითხვაზე პასუხს ველი
-შემეშვი
მისგან მოშორებით ვცადე დადგომა, რომ ფეხი დამისყლდა წავბარბაცდი და გვერდით თაროს დავეყრდენი ხელის კვრით სავარაუდოდ თაროზე არსებული პროდუქტი გადმოიყარა ძირს საკმაო ხმაურიც გამოიწვია, ფრთხილად რასაკეთებ ხელი ძლიერად ჩამავლო და ძირს დაცემისაგან გადამარჩინა გიჟიხარ! ამმ წუთში არ გაგაფრთხილე არაფერს მიეკაროთქო? შენკი ჯერარ მოსულხარ და უკვე მტვრევა დაიწყდ მითხრა სიცილით
-გითხარი ბნელა და ვერაფერს ვხედავ, მეთქი გავბრაზდი
-ხო მაგრამ მართლა არ ვიცი შუქი საიდან ინთება !
-ხოდა გავიდეთ აქედან
-ჯერ პასუხს ველოდები ! დაჟინებით მითხრა კორინთელმა და ძლიერად დამქაჩა მკლავში ნელ-ნელა მიზიდავდა თავისკენ
მისი სხეულის სიმხურვალეს ვგრძნობდი მის სუნამოს სუნი რომელიც უკვე მიყვარდა, სურვილი მიჩნდებოდა ჩავხუტებიდი და ხარბად მეყნოსა, ეს სურნელი მაგრამ თითქოს რაღაც მაკავებდა კიდეც და მათეს მეორე მხარეს ხედავდა ის ხომ შენისთანა გოგოს მხოლოდ გასართობად გამოიყენებს? წარმოიდგინე რამდენი შენნაირის გრძნობებზე უთამაშია, სალომე! თავი აკონტროლე!
არ წამოეგო მის ანკესს შენ ძლიერი გოგო ხარ! შენ ვერავინ გამოგიყენებს! თავისი ბინძური სურვილების დასაკმაყოფილებლად!შემართებით ვამხნევებდი საკუთარ თავს ძალა მოვიკრიბე და მათეს სათქმელი მივახალე,
-ხო საშიში ხარ იმიტომ, რომ შენ ყველაფერი ფეხებზე გკიდია არ გაინტერესებს თუ რას განიცდის სხვა ! შენთვის ინტერესის სფეროს მხოლოდ სხვისი დაცინვა და სხვს გრძნობებზე თამაში წარმოადგენს!
შენთვის მხოლოდ ფულით გვარდება ყველაფერი!
მიიღე პასუხი? ახლა კი შემეშვი და მეტჯერ ნუღარ შემიშლი ჩემი საქმის კეთებაში ხელს!
ბრაზით მივაყარე სიტყვები და საწყობიდან გავედი
-ანუ სულ ესაა რასაც ჩემზე ფიქრობ ხო?
კი !
-კარგი მაშინ ირონიით მესროლა სიტყვები და უკან მოუხედავად გავიდა
თითქოს მისი საქციელი მიკვირდა მინდოდა დარჩენილიყო ისევ ძველებურად მოეშალა ნერვები ჩემთვის მაგრამ შინაგანად რაღაც მღრღნიდა ეს შიში იყო შიში იმისა, რომ მათე ჩემს გამოყენებას ცდილობდა იმისა, რომ მხოლოდ ჩემს გრძნობებზე ითამაშებდა ბოლოს როდესაც მოვწყინდებოდი ალბად სანაგვეშიც კი მომისვრიდა მეშინოდა რომ მისთვის სულ ერთი ვიყავი!
-აბა ახალო არ გაგვეცნობი ფიქრიდან გამომარკვია, გოგონას ხმამ მწკრივში მდგომმა გოგონებმა ჩემი გაცნობა მოისურვეს თურმე
-კი რათქმაუნდა მოჩვენებითი ღიმილით გავეცი პასუხი
სალომე ბაქრაძე 18 წლის თქვენ?
-მე ქეთი
-მე მარი
-მე ლიკა
-მე შენი სეხნიავარ
მითხრა სალომემ ღიმილით
-მართლა? გამიხარდა! სასიამუვნოა თქვენი გაცნობა გოგოებო, გავუღიმე
კარგი შენ ტკბილეულის სექცია გაბარია მომახსენა ჩემმა სეხნიამ
-ოღონდ ეგარა მანდ როგორ გავძლო ტკბილეული ხომ ჩემი სუსტი წერტილია? საკმაოდ ხმამაღლა მომივიდა ფიქრი
- ოფფფ მაშინ ცუდათ გაქვს საქმე ღიმილით მომიგო სალომემ წამოდი მე აგიხსნი, ყველაფერს
როგორც ჩანს სალლომეს სახით კარგი მეგობარიც კიშევიძინე სამსახურში
ყველაფერი ამიხსნა სალომ და შემდეგ თავის ადგილს დაუბრუნდა
მე კი მიჭირდა ტკბილეულთან ასეთი სიახლოვე თან არ მინდოდა მათეზე მეფიქრა მაგრამ რაღაც არ მასვენებდა
ლაშა მჭირდებააა! წამოვიძახე, ხმამაღლა კლიენტების გაოგნება კი გამკვიწვიე, მაგრამ ამას მიჩვეული ვარ.
ტელეფონი მოვიმარჯვე და
დავრეკე,
-ლააშ მჭირდებიიი !
-რამოხდა? რაგჭირს ? ცოტა შეშინდა
-ისეთი არაფერი უბრალოდ შენთან ლაპარაკი მჭირდება ისე როგორც ჰაერი!
-ჩემი ციცქნა მოვიდე გინდა? სადხარ?
-სამსახურში ვარ
მერე გცალია შენ?
-დღეს გახვედი უკვე? ახლა მიმთავრდება მუსიკა, მოვალ შენიგულისთვის ხოიცი მთებს გადავდგავ!
-ჩემი გადარეული ხარ !
აუ შენი ხმა მესმის თუ არა ყველაფერი მავიწყდება და პოზიტიურ განწყობაზე ვდგები! ბედნიერი ვარ, რომ მყავხარ!
-ჩემი გიჟიიი მიყვარხარ!
კაი ვთიშავ ახლა და 2 წამში შენთან ვარ მანამ კი შეინარჩუნე პოზიტიური განწყობა ჩემს მოსვლამდე !
-ვეცდებიი!
ყურმილი გათიშა
-გოგონი ეს შოკოლადი ამიწონე თუ შეიძლება ორი კილო
-შოკოლადიოოო რას მერჩის
-უკაცრავად რამე მითხარით?
როგორც ჩანს, იმდენად გამომთიშა, რამოდენიმე საათის წინ განვითარებულმა მოვლენებმა, რომ უკვე ვეღარ ვხვდები, ხმამაღლა ვლაპარაკობ თუ გონებაში ვფიქრობ, ჩუმად ჩემთვის.
-არა ალბად მოგესმათ. მოჩვენებითი ღიმილი ავიკარი სახეზე
- აგიწონით ახლავე შოკოლადს
ავუწონე და გავისტუმრე ეს ქალბატონი ამასობაში ლაშაც მოსულიყო
-შე საწყალოო შენა ! საცოდავითვალებით გადმომხედა
-ჯერ ძლებ ხო?
-ვცდილობ !
აჰააჰა წარმომიდგენია, უფროსი შემოდის ტკბილეულის სექციაში და ხედავს, სალომეს რომელიც მისგან ზურგითაა და საშინელ ხმებს გამოსცემს, მარტო სალომეს ხელები ტრიალებს, ციბრუტივით და იღებს უამრავ შოკოლადსადა ტკბილეულს პირში იტენის თან იძახის ჩემი ხარ ტკბილეულოო ჩემი და ჭამს
-აუუუუუ ნეტა დამანახამაგ დრიოს შენი უფროსი ვაიმეე გადაბჟირდა, ლაშა
-ვაიმე მგონი მომიწევს მასე იცი? ავყევი მეც
- თანნ დილიდან უჭმელი ვარ ალბად აქ მომიწევს სიკვდილი!
-ნუხარ სულელი!
კაი დამელიდე ცოტახნუთ გავალ
-სადმუდიხარ ნუთუ მტოვებ?
-არა დავბრუნდები მალე
უკანმოუხედავად დამტოვა მეგობარმა
ისევ მათეზე მეფიქრებოდა ჩემდა უნებურად,
რომ ჩემსკენ მომავალ ლაშას მოვკარი თვალი ხელში უამრავი პარკი ეჭირა გამიკვირდა გამეღიმა მის სასაცილო სიარულზე
-მოვედიიი
-სად იყავი ?
-სად და ჯერ ტკბილეული გიყიდეე ბევრი სნიკერსი და ბაუნტი შენი საყვარელი
ხოდა კიდევ სენდვიჩი ხაჭაპური ლობიანი და ორი წვენი
-ანუ აღარ მომიწევს შიმშილით სიკვდილი? ვაიმე ჩემი ბედნიერება ხარ
-ჰეახლა მალე ამთავრებ?
-9 ზე
-ხოდა ცოტაც მოითმინე გზაში შეჭამ ჩამიღიმა ცისფერთვალამ
-ხოოოო იმედია
სამუშაო საათები როგორც იქნა გავლიეთ მე და ლაშამ
მანქანაში ჩავხტით და გემრიელად წავიხემსეთ
-აუ დღეს ჩემთან დარჩი რაგთხოოვ მარტო მოვკვდები ვერ დაგიძინებ, არგამწირო სიმარტოვისთვის! ფლიზზ! შევეხვეწე და ხელი ყელზე მოვიკიდე
-კარგი ხო დაწყნარდი დავრჩები ჩემოგადარეულო!
-აუ მიყვარხარ ლოყაზე ვეცი ლაშას და ვაკოცე
თანნ სერიოზული თემამაქვს შენთან განსახილი,
-შენ და სერიოზულობა? გაეცინა
-ხო რაიყო მოსაყოლი მაქ ბევრი რამ.
-ოჰჰო ანუუუ არ მიწერია დღეს ძილი?
-არააა!ამასობაში სახლშიც მივედით კიბეები როგორც ყოველთვის ქოშინით მაგრამ სიცილ ხარხარით ავიარეთ ,
ზარი ლაშამ დარეკა მე კედელს ამოვეფარე
-ლაშა შენ ხარ? კარში ლიზა გსმოვიდა.
-ხო ლიზ სალო სახლშია?
-ვაიმე დღეს 9 ზე უნდა მოსულიყო შენთვის არ დაურეკავს?
-არა მემეგონა მოვიდა უკვე
-არ გადამრიო სადაა ამდენხანს 11 ნახევარია უკვე შეეშინდა ჩემს დას და ტელეფონს წვდა
-აქვარ აქ გამოვხტი უცეფ
-ოჰჰჰ სალომე ასე აღარ მოიქცე მეორეთ! შენ ბიჭო შენ რაღა გჭირს ?
თუმცა რას გელაპარაკებით სუფთა მავნე პაპარაცებიხართ! გაგვიწყრა ლიზა და ბოლოს სიცილი ვერმღარ შეიკავა არა ასე როგორ შემაშინეთ ჰა?
-საზიზღრებო
-კარგი ლიზა ჩველგან ხო არ გიკვირს, ასეთები.
-არა საერთოდ თქვენ ხომ სულით ნათესავებიხართ სულიით! გადავიხარხარეთ
ოთახში შესულს საბა და პატარა ანა შემომეგებნენ ანა ჭოჭიალით მობარბაცდა რა მოგვიტანე დეიდა ? მითხრა ტკბილი ხმით საბამ
-ოფფ სულ დამავიწყდა სახლში რა მომიტანე რომ მყავდა
ვაიმე რა მოგიტანე? აჰ კი შოკოლადები მოგიტანე,
საბას მივეცი ლაშას ნაყიდი შოკოლადები
და სამზარეულოში ლიზასთან გავედით.
-ლიზ გიორგი არ მოსულაჯერ?
-რა გჭირს გოგო ? გიორგი ამდროს როარმოდის სახლში ახლა გაიგე?
-ვაიმე არ მომაქციო, ყურადღება ალბად გადავიღალე.
ვიმართლე თავი.
-ეჰჰ შენ მოგივლი მე!
შენ მევიცი რაც გჭირს!
წამისისინა ლაშამ ჩურჩულით
-აბა ბავშვებო რას შეჭამთ?
-აუ ლიზ დაველოდოთ გიოს და ეთად ვჭამოთ ღა
-კარგი თუ მოითმენთ 1 საათამდე მაშინ არააპრობლემა
- კი კაცოოო
-მიკვირს რომარ გშია
-ჩვენ ვჭამეთ ცოტა გზაში
-აი თურმე რაში ყოფილა საქმე
ოთახში შვედი საშინაო თავისუფალი ტანსაცმელი ჩავიცვი,
და ლაშას მივუჯექი აბა რავქნათ?
-რავქნათ კიარა დაიწყე დროზე მოყოლა!
ეხლა არა ოთახში, რომ შევალთ მერე!
-ოფ კარგი ხო
-მოდი ბავშვებთან გავერთოთ
საბას და ანას მივუსკუპდით და ველაპარაკებოდით ბევრი ვიცინეთ
და ამასობაში გიორგიც მოვიდა ,
-ლაშუკა გვესტუმრა, თურმე გაუხარდა ლაშას დანახვა,
ლიზას სუფრა უკვე გაეწყო, ყველანი შემოვსხედით და მხიარულად მოვილხინეთ
-ლაშუკა როგორი პატარა მახსოვდა ეხლა კიდე რამხელაა არა ლიზა?
გადახედა ჩემმა სიძემ ჩეს დას ღიმილით.
-ეჰ ტანი კი აიყარეს ორივემ მარა ჭკუა ისევ იმხელა დარჩათ, რაც ქონდათ პაპარაცები არიან ნამდვილიი!
-მაგაში არ შემიძლია, რომ არ დაგეთანხმო საყვარელო უთხრა გიორგიმ
-ლიზ დაგეხმარები ჭურჭელს დავრეცხავ
-არა წადით თქვენ გაერთეთ მე მივხედავ, ყველაფერს !
ოთახში შევედით
-გინდა ჩემსას მოგცემ რამე პიჟამოს? გადავხედე სიცილით ლაშას
-დამცინი ხო?
-არა რატო? გავიკვირვე
-შენი შარვალი შეიძლება ერთ ფეხზეც კიარ ამივიდეს.
-აუუუ წარმომიდგენია, გადავიხარხარეთ,
-კარგი ახლა დაიწყე კოპებიშეკრა, ლაშამ
-ხო მოკლედ ისევ ვნახე, მათე თითქოს რაღაც მემართება მის დანახვაზე, მისი თვალები არ მავიწყდება მისი სურნელი შემიყვარდა თითქოს მთელს ტანში ჟრუანტელი მივლის მასთან ახლოს, რომ ვარ მაგრამ ამ ყველაფერთან ერთად თითქოს ჩემი მეორე მე მკარნახობს, რომ თავი შევიკავო მას ვენდო რადგან ვიცი გულს მატკენს ჩემი გრძნობებით ითამაშებს თუმცა აქ რა გრძნობებზეა საერთოდ ლაპარაკი?!