სიყვარული ყველაზე ლამაზი, სუფთა და უმანკო გრძნობაა. ყველაზე დიდი ნიჭი, რაც ღმერთმა ადამიანს უბოძა.სიყვარული გრძნობაა, რომელიც საოცრებებს ახდენს. ეს არის საოცარი კავშირი ადამიანებს შორის, რომელიც აუხსნელია, დაუწერელია. ეს უნდა განიცადო!

-რაშვები? სადხარ?? მე მივედი უკვე
-ვა ვაა, სააღოლ შენ.. შენ და დროულად მისვლა? ნამდვილად შენ ხარ??ხოარ გამომიცვალეს დაქალი?
-ბევრს ნუ ტლიკინებ, სადხარ?
-გამოსული ვარ და მალე მოვალ
ამ დროს კი სიგნალის ხმა გავიგე გვერდით გავიხედე და პირდაპირ ჩემსკენ მოდიოდა მანქანა..
თვალწინ ჩამიარა ჩემმა 20 წლიანმა ცხოვრებამ, ვიდექი გაუნძრევლად და ვუყურებდი ჩემსკენ მომავალ მანქანას,რომელიც ნამდვილად დამეჯახებოდა,რადგან საკმაოდ ახლოს იყო,მაგრამ როგორღაც მოახერხა და ამაცილა, თუმცა გაჩერება ვეღარ მოასწრო და რაღაცას შეასკდა.. მე უვნებელი ვიყავი,უბრალოდ ოდნავ გამკრა და ოდნავი ტკივილი ვიგრძენი.
-ნორალური ხარ? სად გადადიხარ?? კინაღამ გაგიტანე, რასაკეთებ??
- ლამის გამიტანე და კიდევ მე მეჩხუბები? ნორმალური ხარ???
-მე ნორმალური ვარ,მაგრამ შენზე იგივეს ვერ ვიტყოდი, დამინახე რომ მოვდიოდი და არც კი გაჩერებულხარ, სრულ ჭკუაზე ხაარ?? თუგინდა სხვანაირად სცადე, მე რომ მივარდები და თავს იღუპავ და მეც მღუპავ!
-არანორმალურო, უსინდისო.მე როგორ მეჩხუბები? მე ვარ დამნაშავე?
-აბა ვინაა? არა ნამდვილად არანორმალური ხარ!
-დეგენერატი ხარ,იქნებ მკითხო მაინც ზრდილობისთვის როგორ ვარ?? ყველაფერი მე როგორ უნდა დამემართოს და ყველა იდიოტი როგორ უნდა გადამეყაროს ლამის გამიტანა და აქეთ მეჩხუბება..
-ჩემი სწრაფი რეაქციის დამსახურებაა რომ არაფერი გჭირს და არ დაგეჯახე,თორე არვიცი რაა..
-მადლობა ხომ არ გადაგიხადო,რომ არ გამიტანე ან ბოდიში ხომარ მოგიხადო მანქანა რომ დაგელეწა და შემთხვევით ხოარ გაგიკეთო?
-არა მაგაზე არ შეგაწუხებ
-ოჰ,კიდევ კარგი. თუმცა არ გამიკვირდებოდა,რომ გეთქვა გამიკეთეო
რაღაცის თქმას აპირება მაგრამ ამ დროს ჩემმა ტელეფონმა დარეკა,რა თქმა უნდა დეა იყო
-სადხარ გოგო ამდენხანს?? ყველა მოვიდა შენს გარდა
-მოვალ მალე,რაღაც შემემთხვა დაა
-რა მოხდა?
-მოგიყვები რომ მოვალ
-კარგი,მალე ქენი
-შევეცდები
ასე "მშვიდობიანად" დავშორდით ერთმანეთს, ის თავის გზაზე წავიდა და მე კი ჩემს.. ტაქსი გავაჩერე და როგორც იქნა მივაღწიე დანიშნულების ადგილამდე. დეას ყველაფერი მოვუყევი
-კიდევ კარგი,რომ არ დაგეჯახა.შენი უშნო სიარულის ამბავი კარგად ვიცი,გვერდით არც კი იხედები ისე გადადიხარ გზაზე
-გავიხედე მაგრამ არიყო, არდამინახავს
-აბა გაჩნდა იქ მანქანა?
-ალბათ
-არანორმალურო
-არდამინახავს და რაჩემი ბრალია
-აბა ვის ბრალია,ის მის გზაზე მოდიოდა
-მერე რა
-მერე ის რომ შარი არუნდა მოგედო,ხელი ძაან გტკივა?
-არა
შიგნით შევედით და შევუერთდით ბავშვებს. ჩვენი ჯგუფის გარდა დათოს ჯგუფიდანაც იყვნენ ბავშვები და რა თქმა უნდა, დათოც აქ იყო. მთელი საღამოს განმავლობაში თვალს არ მაშორებდა..
-წამო რაა ვიცეკვოთ (დეა)
-მოიცა ერთსაც დავლევ და.. გადავკარი და საცეკვაოდ გავედით მე და დეა..
-შეიძლება ვიცეკვოთ??(ლაშა)
-კი (დეა)
ლაშა დათოს ჯგუფელი იყო და მგონი დეა მოსწონდა.. ხოდაა აი ასე ამახიეს ჩემი გოგო.. დაჯდომას ვაპირებდი,როცა დათო მოვიდა ჩემთან და ამუმის საშუალება არ მომცა და ჯანდაბაა!! მანდამაინც ახლა დამთავრდა ეს მუსიკა და ჩართეს წყნარი და ცოტა ძააან რომანტიკული.. სერიოზულაად? რაღა მანდამაინც ეს?? იმედია მალე დამთავრდება.. გონებაში ვფიქრობდი და ვილანძღებოდი..
-ძალიან ლამაზი ხარ, ბარბი..
-მადლობა
-თვალი ვერ მოგწყიტე თანაც ისეთი
-ვიცი შევამჩნიე..(ჯანდაბაა ეს არუნდა მეთქვა)
-ძალიან მომწონხარ
-მე იგივეს ვერ ვიტყოდი
გაეღიმა ჩემს პასუხზე.. ოხხ მისი საოცარი ღიმილი.. რატომაა ეს ბიჭი ასეთი სიმპატიური?? მაგრამ თან რატომაა ასეთი?? აიი იცით როგორი იყო? ძალიან საყვარელი, გარეგნულად შეუდარებელი.. მაგრამ მხოლოდ გარეგნობით! სხვანაირად არანაირად!!! ჭკუით დიდად არ გამოირჩეოდა, ასევე ს ეწეოდა და დადიოდნენ ბედნიერები, დაბოლილები და მოცინრები,ჩემ ჯგუფელ ბიჭებთან ერთად.. მე კი საშინლად ვერვიტანდი ვერც სიგარეტს და მითუმეტეს მოსაწევს..თანაც ასეთი ნარცისიი.. ოხხ როგორ ვერ ვიტანდი ასეთ ბიჭებს. თავდაჯერებული ყეყეჩი!
-ასეთი უკარება რატომ ხარ?
-რადგან კისერზე არ გეკიდები ამტომ ვარ უკარება??
-უხეშო
როგორც იქნა დამთავრდა მუსიკა და მეც დავაღწიე თავი დათოსგან და დავუბრუნდი ჩემ ადგილს..
-აუ როგორი საყვარები იყავით (დეა)
-ხო ძაან
-დაფქვი მიდი ყველაფერი
-რაუნდა ეთქვა ახლა.. როგორი ლამაზი ხარო, ძალიან მომწონხარო, მერე უხეში და უკარება ხარო
-მართალი უთქვამს რაგინდა
-შემეშვი
-აბაა?? თვალებს მიჟუჟუნებდა
-არა!
-კარგი რაა, დავიჯერო არ მოგწონს? ცოტა მაინც??
-არა!
-მე კიდე მგონია,რომ კი..
-არა დეა! ხოიცი ვერ ვიტან ასეთ ტიპებს
-ყველაფერი აქედან იწყება ჩემო საყვარელო!!
-არაფერიც!!
მოკლედ მშვენივრად გავერთეთ და მოვისიყვარულეთ ერთმანეთი მონატრებულებმა, სადაღეგრძელოებით და ცეკვით..
ძალიან კარგი დრო გავატარეთ.. შემდეგ გადავწყვიტეთ ფეხით გაგვევლო ცოტა ამიტომ მეტრომდე გადავწყვიტეთ ფეხით წავსულიყავით.. ისევ ამეტუზა დათო.. ოხ უკვე ნერვებს მიშლიდაა!!
-სად ცხოვრობ?
-საბურთალოზე
-საბურთალო დიდია
-ვიცი
-ოხ,ბარბი! ბათუმელი ხარ ხო?
-კი გცოდნია და რაღას მეკითხები
-არშეგიძლია რომ ყველა სიტყვაზე არმიკბინო?
-უბრალოდ ასეთივარ.. როგორც შენთქვი "უხეში"
-მარათალია,თუმცა ძალიან საყვარელი
-გაიხარე
-მეტროდან შორს ცხოვრობ?
-არა
-მარტო ცხოვრობ?
-კი
-ხომ არ გეშინია? გვიანია და მიგაცილებ
-არა მადლობა არმინდა
-რაზე ჭუქჭუკებთ გვრიტებოო?? (დეა)
-საინტერესო არაფერი
-კარგი ხელს აღარ შეგიშლით
-არ გვიშლი
მოვკლავ ამ ბავშვს, რატომ არ ჯერა ამ ადამიანს,რომ არ მომწონდა დათო.. ოხხ მივხედაავ მაგას მეე.
-ჩემთან ხო მოდიხარ დღეს, დეაკო?
-აბა რა, გავაგრძელოთ ქეიფი
ამით მიხვდა დათო,რომ ზედმეტი იყო და ბიჭებისკენ გადაინაცვლა..
მეტრომდეც მივედით, დათომ ისევ შემომთავაზა გამოყოლა მაგრამ ისევ უარი განვუცხადე. შემდეგ კი ისე გადამეფსკვნა და ჩამეხუტა,რომ მეგონა ბოლოჯერ მნახულიბდა..
-აუუ როგორია,ცაკალელიი(დეა)
-აუ არ დაიღალე?
-ხო კაი რაიყო, გეღადავები.. უბრალოდ სიმპატიურია და დავიჯერო არგსიამოვნებს მისი ყურადღება?
-სიმპატიური ნამდვილადაა და მსიამოვნებს ყურადღება, მაგრამ ყეყეჩია!
-ვერ შეგედავები, მაგრამ მაინც საყვარელია
-ხო ძაან..
სანამ სახლში ავიდოდით, ნიკორაში შევიარეთ და სასუსნავები და სასმელი ვიყიდეთ. სადარბაზოში შევედით
-აუუ ხოიცი მეშინია მაგ ლიფტის,ფეხით ავიდეთ რა
-უიმე არც გადაირიო
-რო ჩავარდეს?
-სამი წელია არჩავარდნილა, არაფერი მოუვა. ნუ პანიკიორობ!
-ოხხ ვერგიტან
- მეც მიყვარხარ
ლიფტის კარი გაიღო და ვიღაც ბიჭი გამოვიდა. ძალიან ნაცნობი სახე ჰქონდა.. ხოო,რა თქმა უნდა, ეს ხომ ის იყო დღეს,რომ ლამის გამიტანა..
ნეტა აქ რაუნდოდა??
P.S ესეც მესამე თავი! იმდეია მოგწონთ და მოსაბეზრებელი არაა. თუ კითხულობთ არდაიზაროთ და დააკომენტარეთ.