ტქვენი აზრით
--------------
ავდექი დავამხე ყველაფერი და ვურტყი
----------------
აი ჩემი აზრი კი სულ სხვანაირია
-----------------
ავდექი სააბაზანოში შევარდი დავიბანე თითქოს და სხეულიდან კანს ვიძრობდიისე ვისვამდი ხელს სხეულის ყველა კუნჭულში, თხუთმეტი წუთის განმავლობაში და გამოვედი სამზარეულოში იჯდა ბატონი ნიკოლაი.
ნიკოლაი როგორია გითხარით?
შავგრემანი ძალზე სიმპატიჩკა და სექსუალური აღნაგობის, (პ.ს.რომ ვიცოდე ის რომ გამოგონილი ადამიანი არაა აუცილებლად დავკარგავდი ქალიშვილობას) მიყვარს, და რავქნა ან უბრალოდ შეჩვევის ბრალია.
მაკრატელი ავიღე და ჩემი 60 სანტიმეტრიანი თმა გავკრიჭე ალბათ 30-25 სმ დამრჩებოდა შევიჭერი ეხ როგორ შემენანა მაგრამ ახალი ცხოვრება ხომ უნდა დამეწყო ალბათ ნიკოლაი ფიქრობდა რომ არაფერი ვიცოდი მაგრამ რად გინდა გატყდა ეს ცოცქნა გული, და ვეღარ შევაწებე( ისე ვლაპარაკობ ალბათ იფიქრებთ რომ ერთი წელი გავიდაო მის მერე ) სამზარეულოში იჯდა კვერცხს მიირთმევდა. მე კი ამ ბინაში სადაც ერთად ვცხოვრობდით და კვირის განმავლობაში ალბად ორჯერ მოვდიოდით ამ კვირაში კი უკვე მეოთხედ მომიყვანა გამიკვირდა მაგრამ ეხლა მივხვდი რატომაც ჩემს სახლს სიგნალიზაცია აქვს და ბაზაშია შეყვანილი ჩემი სახე და სახელი პლუს ხმაც ამიტომ აუცილებლად მომივიდოდა ზარი ან შეტყობინება უცხო პირის მოსვლაზე, კარადა გადმოვაღე ტანსაცმელები გადმოვყარე ყველა უკლებლივ რაც კი ამ ბინაში მქონდა და სამზარეულოში გავედი. ალბათ მშვიდი ვჩანვარ იმ ადამიანის კვალობაზე ვის გაკოტრებას და გადაგდებას უპირებდნენ ნიკოლაი და ის ფუ ამის დედ.აც სახელი როგორ დამავიწყდაააა. ეჰ რა ვქნათ მაშინ ბ.ზი.ს სახელს შეიფერებს. მოკლედ მივედი ნიკოლაისთან წინ დავუდექი და ვთხოვე.
-ნიკოლაი შეგიძლია რაღაც გთხოვო??
- დაკუნა შენი თმები რატომ შეიჭერი?
-მე ხომ რაღაც გკითხე?
- კი ყოველთვის.
-ნიკოლაი ამ ბინის გასაღები რომ მომცე შეგიძლია?
-რატომ? ლიკუნაჩემი ბოძაშვილი ხომ გახსოვს?
-კი
- ეგ და მისი შეყვარებული ჩამოდიან საქართველოში მექსიკიდა ნ და ბინას ვათხოვებდი.
- კარგი მაშინ ჩემო სიხარულო.
ოოო რა სიხარულო უკვე ატრაკებ.ს მალე უნდა მოვშორდე Yორემ გავდღლიზავ აი ზუსტად გავდღლიზავ.
- კაი სად გაქ?
- ქურთუკში შიდა ჯიბეში.
- ამაში ხო?
-ხო მაგაში
- კაი
მივედი მისი კურტკიდან გასაღები ამოვიღე ბინის და კიდევ მანქანის აგრეთვე აი ეს გასაღები არასდროს რომ არ მიმხელდა ვისი ბინის გასაღები იყო აი ეს მჭირდებოდა სამფულესაც წავავლე ხელი საკრედიტო ბარათიდან ორი მათგანი გადავტეხე და ფულის მონასაც რამოდენიმე ანგარიაში დაებლოკა. ცემი მიზანიც ხომ ეს იყო მაგრამ მაინც დიდი ლოდი მადევს გულზე.ორას ლარიანი ჩემი "ბოიფრენდის " შარვლის ჯიბეში ჩავდე. ვინც არ იცით ბოიფრენდი ბრენდის სახელწოდებაა თორე ჩემი შეყვარებულის შარვლის ჯიბეში ხო არ ჩავდებდი თავის ფულს)
მანქანის გასაღები ფანჯრიდან მოვისროლე საიდანაც ხედი მდინარე მტკვარზე გადიოდა. ჩემი მიზანიც ეგ იყო მანქანის გასაღებმა მიზნამდე მიაღწია და ტყლაშანი გაადინა( მოიცა თუ თქაშანი, ნუ როგორც არი რა).
მე ბინიდან გავედი ჩემი ბარგით და ნიკოლაის ვუთხარი რომ მასაც ჩაელაგებინა ყველაფერი და სახლი დაეტოვებინა. დამთანმხდა სამსახურში წავედი და ალექსს ვუთხარი რომ ერთი წლის განმავლობაში ქვეყნიდან უნდა წავსულიყავი სასწრაფოდ რადგან ჩემ უახლოეს მეგობარს ბავშვი შეეძინა ქმარი დაეღუპა შვიდი თვის წინ და ის მშობიარობას გადაყვა, რა სამწუხაროაო მითხრა ყველაფერი მოაგვარა ბინის გასაღები ჩემს მეზობელს ვაჩუქე რომლის ქალიშვილიც იმდენ ფულს ვერ აგროვებდა რომ დედამისი და ის ერთ წესიერ სახლში ცხოვრებულიყვნენ და თან დავუბარე რომ თუ ვინმე კითხავდა ბინის შესახებ ეთქვა რომ მიყიდეს. ქვეყნის რამე მოაგვარა ქვეყნიდან გასვლამდე იმდენმაადამიანმაუთხრა რომ თმა სხვანაირად რომ ქონდა მოუხდა იფიქრა სულასე ვიქნებიო ღამის პრ საათზე კი აეროპორტში იჯდა და იცდიდა როდის გამოცხადდებოდა თბილისი ანკარას რეისი აუ რამდენი ხანი მოუწევდა მგზავრობა ჯრერ თურქეთში 24 საათის გასვლის შემდეგ კი ნიუ-იორკის მიმართულებით. ხო რას ვამბობდი და აეროპორტში რომ ვიჯექი დავინახე დომენიკი ოხ წყეულიც იყოს ესეც როგორი სიმპატიურია.