-კარგი ხო ნუ ატრიალებ მაგ ლამაზ თვალებს.-თავზე მაკოცა ჩამეხუტა და მითხრა ჩვეული ფრაზა-ნელა ატარე შენი ველო. მე ყველგან გხედავ.-წაავედი სკოლაში. ჩვეულობრივად გადიოდა ის რამოდენიმე კვირა ერთ დღეს სკოლაში გასასვლელთან დამიანე შევნიშნე კლასელებთან ერთად გავდიოდი წინ რო გადამიდგა დამიანე.
-უნდა ვილაპარაკოთ!-ისეთი ტონით მითხრა გავღიზიანდი კიარ მთხოვდა მიბრძანებდა.
-მე და შენ სალაპარაკო აღარაფერი გვაქვს. არ მინდა შენთან ლაპარაკი-ეს ვუთხარი და გვერდის ავლა დავაპირე მკლავში რო მწვდა.
-ვერ გაიგე რა გითხარი? მე გითხარი გინდა თუ არა თქო?მე მინდა და შენს არას მნიშვნელობა არა აქვს წამოდი მანქანაში ჩაჯექი, შენი ნებით თორე მოვაწყობ აქ სცენებს და არ მოგოწონება- ისე ამბობდა ვიცოდი გამკეთებელი იყო ამას ისე მეჩურჩებულა არავის ესმოდა. წავყევი კაფეში მივედი იქ სადაც მე და დეა დავდიოდით.
-დიდი დრო არ მაქვს სამუშაოზე მაგვიანდება!- შევღრღინე როცა კაფეში შევედით და მან ლაპარაკის ნაცვლად კაფუჩინო და ნამცხვარი მოითხოვა და ჭამა დაიწყო მოთმინება მეწურებოდა.მიმტანს ისე გაუკვირდა ჩვენ ორის იქ მარტო ნახვა რო ერთი გადმომხედა ხო კარგად ხარო მე კი თავი დავუქნიე.
-იციან რო დღეს არ მიხვალ გაფრთხილებულნი არიან.-რაო?რა თქვა ეხლა ამან?
-ეგ რას ნიშნავს?
-ალექსმა სთხოვა და დასთანხმდენ.-პასუხს ვალის მოხდის მიზნით მცემდა თითქოს ისეთი შეგრძნება დამრჩა.
-კაარგი და აქ რისთვის მომიყვანე?
-სალაპარაკოდ.-ღმერთო მოთმინება მომეცი-მოთმინება და ღმერთან ლაპარაკი ეხლა შენ კი არა მე მჭირდება.-მოიცა ხმა მაღლა გავიფიქრე?-ნუ მიყურებ ეგრე ვიცი რო ეგ გაიფიქრე.
-მითხარი რა გინდა? არ მსიამოვნებს შენთან ერთად აქ მარტო ყოფნა.
-იმ ს**ის ერთად ხო გსიამოვნებს?-რაო ვის ერთადო?-მოიცა რა ქვია თომა თუ თორ...
-თორნიკე და წეიერად ილაპარაკე მასზე და საერთოდ ჩემს მეგობრებზე შენაირი ნაბი**ვარი მეგობრები არ მყავს მე.-ეს იმიტო ვუთხარი რო დეას ცოტაც და გაუპატიურებდა ერთერთი მისი მეგობარი რო არ შემესწრო მე და არ დამეძახა ალექსისთვი.
-ჯერ ერთი წესიერად ილაპარაკე რა სიტყვებს იყენებ?მეორეც ის არ იყო ჩემი მეგობარი ნაცნობი იყო, და არ ვიცი იქ როგორ აღმოჩნდა, და მესამე მან მიღო საკადრისი.
-ხო ვიცი იმის მაგივრად რო პოლიცვისთვის გადაგეცა, ცივ სისხლინმა დამიანემ გაუსწორდა მას ისე რო ცოტაც და შამოაკვდებოდა, იმის მერე გადასცა პოლიციას.-ეს რო ვუთხარი სახე დაეჭიმა.წამოდგომას ვაპირებდი ხელი რო დამიჭირა.
-მე აქ საჭორაოდ არ მომიყვანიხარ! მინდა დაბრუნდე სკოლაში და ისე გავაგრძელოთ როგორც ადრე-გესმით ხალხო რას მეუბნება. არ ვიცი თქვენს ჩემს ადგილას როგორ მოიქცეოდით მაგრამ მე ნამდვილად არ ვაპირებ არც დაბრუნებას და არც ყველაფრის ისე გაგრძელებას როგორც ადრე.
-მეღადავები ხო?
-მეტყობა რამე ღადავის?
-არასოდეს გესმის არასოდეს აღარ იქნება ისე როგორც ადრე,ახლა კი გაფრთხილებ ახლოს აღარ მომიახლოვდე, მაინც არდაგელაპარაკები.-ეს რო ვუთხარი ისე გაიცინა კაფეში ყველამ ჩვენ შემოგვხედეს.
-არა რა პატარა ბავშვი ხარ რომელიც სულ ჭირვეულობს.-არა ხოა ღირსი ეხლა ეს მივაკლა აქვე?.-აბა როგორ შამოგირიგიო? მოვიიქრეე.- იისე წამიყვირა შევხტი.-გინდა შენი საყვარელი ნაყინი ვჭამოთ?- მამასხარავებს ხო ეს უტქტო მამონტი მასხრად მიგდებს.