შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.)#4


13-04-2019, 09:53
ავტორი Phoenix..
ნანახია 2 215

უამრავი ღამე გაატარა აივანზე მიქაელ ონიანმა და სულ რამდენჯერმე მოჰკრა თვალი წარსულის ლამაზ და ხანმოკლე მოგონებას. გონება და გული ერთმანეთს ებრძოდა. ეჭვები გულს უღღრნიდა. ინერესით კვდებოდა, აინტერსებდა ვინ იყო ის თავხედი ვინც ეხებოდა ამ ლამაზ სხეულს.
***
თეთრი კედლებით სავსე შენობაში ისხდნენ ცოლ-ქმარი და ექიმთან შესასვლელად საკუარ რიგს ელოდნენ. კითხვაზე პასუხი კარგად იცოდა აიანო მაისურაძემ მაგრამ მაინც მშვიდად იჯდა, ხომ ვერ შეეწინააღმდეგეოდა ქმარს.
-აი ჩვენი ნომერია.-კარების მაღლა ანთებულ ციფრებს დააკვირდა მაისურაძე და უკან აედევნა ბელქანიას. -შეიძლება?
-დიახ მობრძნადით.-შუახნის ქალბატონი თბილად მიესალმა წყვილს და ხელით სავარძლებზე ანიშნა. -აბა რამ შეგაწუხათ?
-მოკლედ უკვე ხუთი წელია ცოლ-ქმარი ვართ, ჯერ შვილი არ გვყავს და გამოკვლევებზე მოვედით. სიმართლე გითხრათ თავიდან არც ვჩქარობდით უბრალოდ ახლა ძალიან გვინდა და რაღაც შეგვეშინა.-მაისურაძის მაგიერ საუბრობდა თემო და ცოლის მტევანს ხელებით ეფერებოდა.
-გასაგებია, მოკლედ ანალიზები ავიღოთ ჯერ და პასუხებს დაველოდოთ. შემდეგ ვისაუბროთ რა და როგორ მოვიქცცეთ. -ანკეტაში ყველაფერი ჩაწერა ექიმმა და ანალიზების გასაკეთებლად გაუშვა ცოლ-ქმარი. რამდენიმე დღე მოუთმენლად გალია თემო ბელქანია.
-აიანო რა ხდება?-სავარძელში გასწორდა თემო და შუბლშეკრულმა გახედა ცოლს.
-რაზე მეკითხეი თემო?
-ვერ ვხვდები რატომ ხარ ასე მშვიდად? საერთოდ არ გინდა ხომ შვილი გვყავდეს თუ რა ხდება გამაგებინე?-ნელ-ნელა ტონს უწევდა და ოთახში დაძაბული გარემო იქმნეოდა.
-რა შუაშია თემო ეს, რომ ვინერვიულო რამეს შევცვლი თუ? პასუხებს როცა გავიგებთ მერე ვინერვიულებ, თუ სანერვიულო იქნება.-მაგიდიდან ჩაის ფინჯანი აიღო და სამზარეულოში გავიდა.
-ზედ წამწამზე გიზივარ და რომ შეგეძოს ერთი თვალის დახამხამებით გადამაგდებდი შენი ცხოვრებიდან.!
-თემო..-ღრმად ამოისუნთქა.-ჩხუბის ხასიათზე ხარ?
-არა უბრალოდ დავიღალე უემოციო ცოლთან ცხოვრებით.!-ტონს აუწი.
-ხოდა შეგიძია წახვიდე!-არც აიანომ დაკლო და ცხოვრებაში პირველად აუწია ხმას ბელქანიასთან. სწრაფი ნაბიჯით გავიდა აივანზე, იქნებ აქ მაინც მიეცა საშუალება ესუნთქა. უკნიდან ჩააფრინდა უხეშ ხელები მხრებში და მისკენ შეაბრუნა..
-სხვა გყავს?. ხმა ამოიღე ამის დედაც მოვ**ან.
-ავადმყოფი ხარ, მომეშვი რა.-მტევნები მკერდზე მიაბჯინა და მთელი ძალით ცადა თავის განთავისუფლება.
-ფუ შენი..-უხეშად ჰკრა ხელი და მოაჯირს მიაჯახა.-მე წავედი შენი ყურება ამოვიდა ყელში.-გულზე მოეშვა მაისურაძეს, სკამზე მოწყვეტით დაეშვა და აკანკალებული ხელები მოისვა სახეზე. დიახ ჰყავდა სხვა, გონებაში მასთან იყო ბედნიერი, მისი იყო და ამას ვერავინ წაართმევდა. მერე რა რომ ცხადად ის ერთადერთი არასდროს უნახავს?! საერთოდ აარაა საჭირო, მისი გონების პატრონს არასდროს გასჭირვეია ფანტაზიებში ბედნიერად ცხოვრება. წინ გაიხედა და ადრე მუდამ დახურული დარაბები დღეს ღია დახვდა.
-ალბათ აქ გადმოვიდნენ ახალი მეზოლები. -გაიფიქრა და საზურგეს მიეყრდნო, ფეხები განზე გაშალა და კაბა, წვივებს შორის მოიქცია. საკმაოდ მაღალი ტემპერატურაა, მიუხედავად იმისა რომ საღამო საათები იყო. ღრმად ამოისუნთქა.
„რა არის ჩემი ცხოვრება?ერთი მსხვერპლად შეწირული სხეული თუ მთლიანად გონების და სხეულის გაჩუქება? არა მე ხომ ჩჩემი ფიქრებით თავისუფალი ვარ! მე მთელი ლამაზი სამყარო მაქვს თავში და იქ ვარ ბედნიერი. აი თვალებს დავხუჭავ, წკაპ და წამებში ლამაზ გაფერადებულ ადგილას ვხვდები, იქ ბედნიერი აიანო იღიმის, უხარია სიცოცხლე და უყვარს.. ძლიერად უყვარს თავისი კაცი. „-თვალებ დახუჭულ აიანოს გაეღიმა და მისი ფანტაზიით შექმინ კაცს გახედა.-„ ისე ნეტა ადრე მაინც გამეცანი, მიქაელ.! იქნებ როგორმე ჩვენი გზები გადაკვეთოდა ერთმანეთს.“-თლილი თითები ყელზე დაისვა და მკერდამდე ჩამოატარა.-„არა.!“-საკუთარ მეს უყვირა და მთელი ფერადი სამყარო გააშავა.-„იქნებ ის ამ ცხოვრებაში ბედნიერია, რატომ უნდა ვნატრობდე სხვისი ცხოვრების შეცვლას მხოლოდ იმიტომ, რომ მე ვარ დღეს უბედური.! „-თვალეი გაახილა და მზერას გადააწყდა, ადგილზე გაიყინა და თვალებიც შუშისფერი გაუხდა. ნუთუ გონებით ისე შორს იყო წასული ჯერ კიდე ვერ მოვიდა გონს? –„ისა, ღმერთო მგონი ისაა. ეს რა ხდება ჩემს თავს.?!“-ფეხზე სწრაფად წამოხტა და მთლიანად ალმოდებული შევარდა საძნებელში, მოწყვეტით დაეშვალ საწოლზე. სახე ბალისში ჩამალა და ხმით ატირდა..
-აი ხედავ, შენი თხოვნა თავადვე დამარღვევინე, რამდენი ხანი არ მიტირია და ახლა შენს გამო ვტირი. ღმერთო რატომ მივლენ ამხელა განსაცდელს. ნუთუ იმდენად ვიყავი გონებით მასთან რომ ჩემამდე მოიყვანე?! ახლა რა უნდა გავაკეთო?-მთელი ძალით უჭერდა ხელებს მატერიას და ტანით თრთოდა. გული რომ მოითქვა ტირილით ფეხზე წამოდგა და ფარდები ფანჯრებს ჩამოაფარა, საერთოდ არ სურდა კიდევ ერთხელ დაენახა ის სასურველი.
დილით მეუღლესთან ერთად გავიდა საავადმყოფოში პასუხების გაასაგებად. კანკალით შევიდა კაბინეტში..
-გვარები შემახსენთ?-თეთრ კარადასთან მდარმა ექიმმა გამოხედა ცოლ-ქმარს.
-ბელქანია და მაისურაძე.-მშვიდი ტონით უთხრა ქალმა, მაგრამ კარგად რომ მოგესმინათ დიდ შიშს გაიგებდით მის რამნდენიმე წარმოთქმულ სიტყვაში.
-აი ესეც აქა..-შავ სავარძელში ჩაჯდა და ორი კონვერტი გახსნა. დიდი ინტერესით უყურებდა ჯერ ერთ ფურცელს შემდეგ მეორე. -კაი ამბავი მაქვს, სამკურნალო არც არაფერია.-ხელები ერთმანეთში გადახლართა და ჯერ აიანოს გახედა შემდეგ ბელქანიას.-აიანო ხო?
-დიახ.
-დაორსულება რომ გინდათ ალბათ დაგავიწყდათ წამლების მიღების შეწყვეტა..
-წამლებბის?-გაოცებულმა გახედა ცოლს.
-დიახ, ჩასახვის საწინააღმდეგო აბებს იღბეს აიანო და მაგიტომ ...
-გასაგებია. -სახეზე საშინელი ავდარი ეტყობოდა ბელქანიას და აიანოც გულს ამზადებდა მომავალი შტორმისთვის.-მადლობას გიხდით ექიმო, ჩვენ წავალთ.
-კი მარა..-სიტყვა არ დაასრულებინა კაცმა ისე გაიყავა კაბინეტიდან ცოლი და მანქანაში ჩატენა.
-შენი ხმა რ გავიგო სანამ სახლში არ მივალთ.! -კრინტი არც დაუძრავს მაისურაძეს, აწურული იჯდა ავტომობილის სავარძელში. ხელის კვრით შეაგდო სადარაზოში ცოლი და ფეხით აატარა ხუთი სართული. კარები დაკეტილი არ ჰქონდა თემო ბექლანიას საშინლად შემაშინებელი ხმა რომ ამოუშვა იოგებიდან.
-ეს როგორ გაბედე? რატომ დამიმალე სიმართე, იქ ს**ი კაცივით რომ დამაყენე ჰა?-კიდევ ერთხელ ჰკრა ხელი და მისაღების ცენტრში მაგიდასთან აღმოჩნდა ანო.
-არ მინდა ჯერ შვილი.-გაპარული ხმით თქვა.
-მე მინდა გოგო მე.!-მკერდძე მიიჭირა თითი თემომ .- ჩამოუყალიბებელი არსება ხარ.
-შეურაწყოფას ნუ მაყენებ.
-ხმას დაუწიე და არ გაბედო ჩემთან ასე ლაპარაკი.
-არ მინდა შენი შვილი..-გვერდი აუარა და საძინეელში შევიდა.
-რა თქვი?
-რაც გაიგე, არ მინდა შენი შვილის დედა ვიყო. არ მინდა ყოველ დღე ხედავდეს როგორ ამცირებს მამა მის დედა. გესმის? არ მინდა არა..! -ყელზე ძარღვები დაებერა სახე გაუწითლდა მაისურაძეს. მალევე იგრძნო მწარე ხელი სახეში და ლოყა გვარიანად აეწვა. -აი კიდევ ერთი მიზეზი რატომაც არასდროს გაგიჩენ შვილს.!
-მაგასაც განახე.-გიჟივით იყვირა და ტუმბოებს ეცა, ყველაფერი ამოატრიალა და რა წამალიც იპოვა, უნიტაზში ჩარეცხა. ფანჯარასთან იდგა ანო და აკანკალებული უყურებდა.
-არ მომეკარო, თემო არ მომეკარო.-ჩასისხლიანეული თვალებით მისკენ წასულ თემოს ხელები დაახვედრა მაგრამ აქაც უძლური იყო. მუცლით დააგდო საწოლზე, ლოყაზე გაშლილი ხელით დააწვა. -არ გინდა გთხოვ..-ცხელი ცრემლები ედინებოდა სახეზე აიანოს და თემოს ხელით აწეულ კაბას უკან აბრუნებდა. ტკივილმა დაუარა მთელ სხეულში, ტანზე მთელი ძალით ჩაფრენილ ხელებს გრძნობდა. ასე რომ იმეტებდნენ გაუსაძლისი ტკივილისთვის.. ბიძგები რომებიც ბოლოს უღებდნენ..
-შენ მაიძულე.! -ქოშინით ეუბნეოდა. დაუნდოლად ამოძრავებდა მის დიდ სხეულას ქვემოთ მოქცეულ სუსტ აიანოზე. ბელქანიას დაძაბული ტანი რომ მოდუნდა მიხვდა, დასასრული იყო.ფეხზე წამოდგა რიღსება ისევ შარვალში დააბრუნდა და მოშიშვლებული საჯდომი ნაჭრით დაფარა. -შენი ბრალია ყველაფერი.-მის ყურთან დაიჩურჩულა და ქამრის შეკვრით დატოვა ოთახი..
-ყველაფერი კარგად იქნება..-კვლავ იმედიანად ჩაილაპარაკა და საწოლიდან ჩამოცურდა. -აკანკალებული ფეხები ძლივს დაიმორჩიალა.აბაზანაში გავიდა. დედამიწაზე ყველაზე იაფასიანი საქონელი ეგონა თავი.! ყველაზე ამაზრზენი რასაც კი შეიძლებოდა ამ ქვეყნად ევლო. დუშის ქვეშ დადგა და თვალებ დახუჭული კვლავ ფერად სამყაროში გადავიდა. მაგრამ იქ აღარავინ დახვდა, მხოლოდ ფერადი გარემო იყო, ალბათ იქაც დატოვეს მარტო.
-მე ვარ აიანო! ჩემი ცხოვრება არ ყოფილა სრულყოფილი,მაგრამ მე ბედნიერი ვარ იმის ცოდნით, რომ ყველა ჩემი დემონის დამარცხება მოვახერხე.! ძველი მე მკვდარია.! მე თითოეული შეცდომით ვისწავლე, ყველა გამოწვევამ მე უფრო ძლიერი გამხადა.! -უკვე კარგად გაცვეთილი სიტყვები გაუმეორა თავს და ოდნავ მაინც შემატა გამბედაობა გაეგრძელებინა ცხოვრება.! განადგურებული, გადათელილი, ყველანაირი ემოციით დაცლილი, გამომშრალი გავიდა აივანზე და ფინჯანი ყავა დაიდო პატარა მრგვალ მაგიდაზე. ნაცნობი მონერი აკრიფა და ზუმერის შეწყვეტისთანავე ხმა ამოიღო.
-როგორ ხარ დე?
-კარგად ანო, შენ როგორ ხარ დე?
-მე?. მე კარგად დე, ცუდად როგორ ვიქნები. შენ მყავხარ.! -ბოლოს დაამატა და ობლად ჩამოვარდნილი ცრემლი მოიწმინდა. ნახევრად გამშრალი თმა რომელიც სახეზე ეფერებოდა უკან გადაიგდო და ყავა მოსვა.
-დედი ხდება რამე?
-არაფერი, ქეთი რა კითხვებს მისვამ? არ შეიძლება დედას ისე დავურეკო?
-კი როგორ არ შეიძლება.
-დე იცი რა დრო მენატრება? ..აი ფუნთუშა რომ ვიყავი, მაშინ ყველაფერი როგორი მშვენიერი იყო, ხო?
-ხო?!
-ხო დე. იმ აიანოს ეგონა რომ დაცინვაზე ცუდი ამ ცხოვრებაში არაფერი ხდებოდა, ახლა კი დე ვხვდეი რომ მაშინ ყველაზე ბედნიერი ვიყავი.
-აიანო რამე მოხდა დედა?-ხმა გაუცივადა ქეთიას.
-არაფერი დე. მიყვარხარ.-ყელში გაჩხერილმა ბურთმა საგრძნობლად შეუცვალა ხმა.
-გინდა მოვიდე შენთან?
-არა, მარტო მინდა ყოფნა.! სუნთქვა მინდა დედა.. მინდა ვისუნთქო გესმის? აი აქ.-ყელზე მოისვა ხელი.-ყელში იმხელა ბურთი მაქვს გაჭედილი არაფრით არ მაძლევს სუნთქვის საშუალებას.მაპატიე დე თუ აგანერვიულე, უბრალოდ რაც ლიკა დავკარგე იმის მერე მეგობარი მხოლოდ შენ დამრჩი.!
-მიყვარხარ დედა. თუ სუნთქვა გინდა, დაბრუნდი ჩემს სახლში. დაბრუნდი შენს ოთახში დედა და ისევ ჩემი ფუნთუშა აიანო გახდი.
-არ შემიძლია დე.! კაი წავედი. მიყვარხარ.-ტელეფონი გათიშა და მაგიდაზე დადო. ხელეს შორის მოიქცია თეთრი ფინჯანი. ისევ ის მზერა, ასე რომ უფორიაქევს სულს. წამით გაუსწორა თვალები კაცის შავ თვალებს და ისევ უსასრულობაში დაიკარგა.
***
მაგიდის გარშემო მეგობართან ერთად იჯდა მიქაელი და ჩაფიქრებული დაჰყურებდა ჭიქას.
-რაღაც მაფორიაქებს და უნდა გითხრა დიმა, თორე მე მარტო დიდ სისულელეს ჩავიდენ.
-გისმენ შე**მა, რა შორიდან მივლი.
-ჩემ წინა კორპუსში ის გოგო ცხოვროს.
-ვინ გოგო?
-ადრე თუ გახსოვს ვარჯიშზე რომ მივდიოდით და მუშტაედის ბაღში გოგო ტიროდა.
-აა, ჰო გამახსენდა. ნუ გაა**აკე ასე ერთი შეხედვით იცანი?
-გამიჭირდა, მაგრამ ვიცანი ძმაო.! -გაღიმებულმა ამოხედა ქერა ბიჭს.
-მერე შე**მა?
-მერე ის რომ ვიღაც კაცთან ერთად ცხოვროს.! -საფეთქელთან მიიჭირა ხელი.
-გათხოვდა ტო?
-რამ გაგაოცა ასე ძალიან დიმა, არრ იცი გოგოები თხოვდებიან?!
-რავიცი..-დაიბნა.-ვატყობ, მოგწონს ის ქალი და ცუდი გეგმები გქვს.
-ხოდა არ ვიცი, ქმარი ყავს შეყვარებული ხომ არაა ასე ამრტივად რომ გავწიო.?! -გაღიზიანდა და ფეხზე წამოდგა.-მაგრამ როგორც ჩანს ცუდი ურთიერთობა აქვს.!
-რა იცი შენ?
-ეტყობა, არაა ბედნიერი. სულ მოწყენილია, ღამე იმის მაგიერ ეძინოს გარეთ ზის და ფიქრობს. ბევრს ფიქრობს, რომ იცოდე რა ლამაზია მთვარის შუქზე.
-შენ კიდე დარაჯივით ადგიხარ ხო?-თავი გააკანტურა დიმამ.-ერთს გეტყვი.-დასერიოზულდა და მეგობარს ხელი დაჰკრა ბეჭზე.-თუ ამჩნევ რომ ქალი ბედნიერია, კარგი ქმარი ყავს და ასე შემდეგ, უნდა შეეშვა. არაა კარგი როცა ქალს პრობლემებს უქმნი. მაგრამ სხვა თემაა თუ კაცთან ბედნიერი არა. თუ ფიქრობ რომ ის შენთან უკეთესად იქნება,ვიდრე იმ ყ*ესთან. იბრძოლე ძმაო და წაართვი. მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ დარწმუნდები რომ ბედნიერი არ არის.!-ჩაფიქრებულ მეგობარს გახედა. -გაიგე?
-გავიგე.. გავიგე.!
-ის მაინც იცი რა ქვია?
-აბა საიდან? შარფზე მხოლოდ ინიციალები წერია. ისიც ძლივს გავარკვიე რა იყო.-გაიცინა.
-ეე ძმაო დაგრია ხელი სიყვარულმა.. -სიცილში აჰყვა მეგობარს.
-ნუ დამცინი რა.-ფიქრებით ისევ იმ ღამისკენ წავიდა პირველად აივანზე რომ ნახა უცნობი ქალი. ღმერთო ისე უდუღებდა სისხლს ის პატარა გოგო, უცნაურ ემოციებს იწვევდა მიქაელში და სურვილს, ძალიან დიდ სურვილს უჩენდა ეს სევდიანი თვალები მისთვის გაბრწყინებულიყო.!

****
მოგესალმებით, გუშინ ვერ მოვახერხე დადება ამიტომ იმედია ერთ დღიან დაგვიანებას მაპატიებთ. ხო კიდე რისი თქმა მინდოდა.. ეს ისტორია არ ეხება თემოს ცუდად გამოჩენას. ეს არის მთლიანად აიანო მაისურაძის ცხოვრება, რომელმაც არასწორი ადამიანი აირჩა მეორე ნახევრად და მისგან გამოწვეულ ტკივილებზე. დღს-დღეისობით არსებობენ კაცების ის კატეგორია რომლებიც ურთიერთობის დასაწყისში ანგელოზების ნიღაბს ირგებენ და მაშინ იხსნიან და ავლენენ თავიანთ პიროვნულ სახეს, როცა ქალი მთლიანად ხელში ჰყავთ.
მადლობა ყველას თბილი სიტყვებისთვის. იმედია კვლავ გააგრძელებთ კითხვას და შეფასებებსაც მომცემთ. <3



№1 სტუმარი Mari

კარგი იყო ახალ თავს ველოდები

 


№2 სტუმარი სტუმარი Tamu

ასეთი უსუსური ქალები მაღიზიანებენ //

 


№3  offline მოდერი Phoenix..

სტუმარი Tamu
ასეთი უსუსური ქალები მაღიზიანებენ //

ყველა ძლიერი ვერ იქნება! ძლიერი ადამიანები რეალურ ცხოვრებაში ყალიბდებიან! ასე რომმ...

 


№4 სტუმარი ია

მაინც არ მესმის და მომკალით,რატომ უნდა გაიუბედუროს ქალმა თავი ასე,??, ,,,,ბევრია რეალურ ცხოვრებაშიც ასეთი ქალი,,,,წარმატებები შენ

 


№5  offline მოდერი Phoenix..

ია
მაინც არ მესმის და მომკალით,რატომ უნდა გაიუბედუროს ქალმა თავი ასე,??, ,,,,ბევრია რეალურ ცხოვრებაშიც ასეთი ქალი,,,,წარმატებები შენ

მადლობაა❤️

 


№6 სტუმარი anna

ღმერთო ჩემო ეს გოგო მაგარი დებილია რა, არა თემოსგან როდისმე წასვლის მცდელობა რომ ქონოდა და იძულებით გაეჩერებინა თავისთან მაშინ შემეცოდებოდა და ეხლა საერთოდ არ მეცოდება. ანუ მთელი ცხოვრება აპირებს თავისი მოკლე ჭკუით რომ რადგან ქალიშვილობა თემოს ჩააბარა, ესეიგი მაგას უნდა შეაბერდეს და უშვილოდ უნდა სიკვდილი? smile მე ის მიკვირს თემო როგორ იტანს ასეთ უემოციო ქალს გინდა ყოველდღიურ ცხოვრებაში და გინდა საწოლში, მართლა ძალიან მიკვირს რომ აქამდე არ მიატოვა, ნუთუ ასე უყვარს confused რა ვქნა ვერ ვუგებ ამ გოგოს რა, იმიტომ რომ საკუთარ თავს თვითონ იტანჯავს უაზროთ, მაზოხისტია და მსხვერტლის როლი ისე მოირგო და შეისისხლხორცა რომ არაფრის შეცვლის სურვილი და მცდელობაც კი არ აქვს, ამიტომ რა ვქნა არ მეცოდება.

 


№7  offline მოდერი guroo

აიანოს მსხვერპლობისა აღარ მჯერა...
სული ამომძვრა იმის ლოდინში როდის გამოაფხიზლებ აიანოს.
ველოდები ახალ თავს❤️

 


№8 სტუმარი დგ

ასეთი ამაზრზენი ქალი პერსონაჟი ჯერ არ მინახავს, ძალიანაც მოწონს მსხვერპლის როლის თამაში, რომიტანჯება მას რომ კითხო რაშიც მე ეჭვი მეპარება ეგეც მოწონს, ხელს არ ანძრევს რამე შეცვალოს, ერთი დებილი ქალია ქმართან წევს და სხვაზე ფიქრობს, ჩემთვის აიანოს საქციელი გულის ამრევია, მასეთი დებილები ცხოვრებაში არაფრის ღირსები არ არიან, თემოსაც კი ვერ ვამტყუნებ.

 


№9  offline მოდერი Phoenix..

anna
ღმერთო ჩემო ეს გოგო მაგარი დებილია რა, არა თემოსგან როდისმე წასვლის მცდელობა რომ ქონოდა და იძულებით გაეჩერებინა თავისთან მაშინ შემეცოდებოდა და ეხლა საერთოდ არ მეცოდება. ანუ მთელი ცხოვრება აპირებს თავისი მოკლე ჭკუით რომ რადგან ქალიშვილობა თემოს ჩააბარა, ესეიგი მაგას უნდა შეაბერდეს და უშვილოდ უნდა სიკვდილი? smile მე ის მიკვირს თემო როგორ იტანს ასეთ უემოციო ქალს გინდა ყოველდღიურ ცხოვრებაში და გინდა საწოლში, მართლა ძალიან მიკვირს რომ აქამდე არ მიატოვა, ნუთუ ასე უყვარს confused რა ვქნა ვერ ვუგებ ამ გოგოს რა, იმიტომ რომ საკუთარ თავს თვითონ იტანჯავს უაზროთ, მაზოხისტია და მსხვერტლის როლი ისე მოირგო და შეისისხლხორცა რომ არაფრის შეცვლის სურვილი და მცდელობაც კი არ აქვს, ამიტომ რა ვქნა არ მეცოდება.

რთულია ის გაიგო რავ არ განგიცდიაა.. შიში რომელიც არსაიდან მოდის ყველაზე საზარელია ვიდრე ის შიში რომელსაც სახე აქვს.. რატომ არ გიფიქრია თუნდაც ის რომ იცის რისი გამკეთებელიც არის თემო და მაგიტომ ვერ მიდის?

 


№10 სტუმარი anna

[quote=Phoenix..][quote=anna]ღმერთო ჩემო ეს გოგო მაგარი დებილია რა, არა თემოსგან როდისმე წასვლის მცდელობა რომ ქონოდა და იძულებით გაეჩერებინა თავისთან მაშინ შემეცოდებოდა და ეხლა საერთოდ არ მეცოდება. ანუ მთელი ცხოვრება აპირებს თავისი მოკლე ჭკუით რომ რადგან ქალიშვილობა თემოს ჩააბარა, ესეიგი მაგას უნდა შეაბერდეს და უშვილოდ უნდა სიკვდილი? smile მე ის მიკვირს თემო როგორ იტანს ასეთ უემოციო ქალს გინდა ყოველდღიურ ცხოვრებაში და გინდა საწოლში, მართლა ძალიან მიკვირს რომ აქამდე არ მიატოვა, ნუთუ ასე უყვარს confused რა ვქნა ვერ ვუგებ ამ გოგოს რა, იმიტომ რომ საკუთარ თავს თვითონ იტანჯავს უაზროთ, მაზოხისტია და მსხვერტლის როლი ისე მოირგო და შეისისხლხორცა რომ არაფრის შეცვლის სურვილი და მცდელობაც კი არ აქვს, ამიტომ რა ვქნა არ მეცოდება.[/quote]
რთულია ის გაიგო რავ არ განგიცდიაა.. შიში რომელიც არსაიდან მოდის ყველაზე საზარელია ვიდრე ის შიში რომელსაც სახე აქვს.. რატომ არ გიფიქრია თუნდაც ის რომ იცის რისი გამკეთებელიც არის თემო და მაგიტომ ვერ მიდის?[/quot



მაპატიე მაგრამ ამ გოგოს ვერაფრით ვამართლებ, რას გაუკეთებდა რომ არ გაყოლოდა ცოლად, მოკლავდა თუ რას უზავდა? ეთქვა რომ არ უყვარდა და აღარ უნდოდა მასთან ყოფნა, ერთხელ მაინც რომ ეცადა დაშორებოდა და არ გამოსვლოდა, აი მაშინ ვიტყოდი რომ ძალადობის მსხვერპლია, მაგრამ ეს გოგო თემოს ჩათვლით ყველას ატყუებდა და თვალთმაქცობდა. ძალიან გინდა რომ თემო სასტიკ და ცუდ ადამიანად წარმოაჩინო, მაგრამ ამ ორის ურთიერთობაში აიანო უფრო დამნაშავეა. ქორწილის მერე რომ შეცვლილიყო და მოსიყვარულე კაციდან სასტიკ და მოძალადე კაცად გადაქცეულიყო კიდე ხო და ქორწილამდე დიდი ხნით ადრე გაიგო რა ხასიეთიც ქონდა და მაინც რომ ცხოვრებას იმ კაცს უკავშირებ, მერე არარც უნდა იწუწუნო.

 


№11  offline წევრი კლავდია

ქალს რომელიც დაამცირეს, ფიზიკურად შეეხენ, გააუპატიურეს ალბათ ნებისმიერ ფასად დავიცავდი, მაგრამ ქალს რომელსაც ამცირებენ, ცემენ და ძალადობენ ისეთივე დამნაშავე და ამაზრზენია როგორც მოძლადაე. არ მესმის ასეთი კატეგორიის, ყოველთვისაა არჩევანი, ყოველთვის შეიძლება წასვლა, და პერსონაჟის ფნტაზიები სადაც კარგადაა და ვიღაცას ელის ვინც უშველის ასევე გაუგებარია.

 


№12  offline წევრი elene2619

უკვე შემიყვარდა ეს ისტორია heart_eyes
თითქოს ქართული მენტალიტეტის გამოძახილია, არაქალიშვილი სხვას ხო არ გაყვებოდა ცოლად და ამის გამო საკუთარი ბედნიერებით აგებს პასუხს აიანო... ვერ ვიტყვი რომ სუსტი ქალია ალბათ ყველაზე დიდი სიძლიერე ჭირდება იცხოვრო ადამიანის გვერდით რომელიც არამცთუ გიყვარს გეზიზღება კიდეც თან ისე, რომ შვილის გაჩენაც კი არ გინდა მისგნ...
მოკლედ ძალიან მომწონს და მოუთმენლად გელოდები ახალი თავით heart_eyes

 


№13  offline წევრი Kalina

აიანოს გაქცევის ეშინია.
ჰგონია, რომ მიაგნებენ, უარესად აზღვევინებენ.
მისი აზრით, არსებობაც კი დანაშაულია.
პარანოიაში გადასული საფრთხის მოლოდინი. ვეღარ ხვდება ამდენ ტკივილში(ფიზიკურსა და ფსიქოლოგიურში) ვის დაუჯეროს და ვის არა. ეშინია, რომ მის ტკივილს ვერ გაიგებენ. ეშინია იმის, რომ ვიღაც გაამტყუნებს, გალანძღავს, ყველას სალაპარაკოს გახდის.
ისედაც პატარა ასაკში შექმნილ ოჯახს გაუკრიტიკებს და ასე შემდეგ.

მეცოდება, მაგრამ უნდა გაიქცეს.
უნდა გაიქცეს.
მაგრამ ძალა უნდა ჰქონდეს სამაგისო.
რაიმე უნდა გახდეს მისი ძალა.
ან ვინმე.

ეს რაები ვიბოდიალე, მაგრამ არც ერთ სიტყვას არ ჩავასწორებ. ჩემი პირველი ფიქრები ესაა.
--------------------
საით მივყავართ ოცნებებს?

 


№14  offline მოდერი Phoenix..

Kalina
აიანოს გაქცევის ეშინია.
ჰგონია, რომ მიაგნებენ, უარესად აზღვევინებენ.
მისი აზრით, არსებობაც კი დანაშაულია.
პარანოიაში გადასული საფრთხის მოლოდინი. ვეღარ ხვდება ამდენ ტკივილში(ფიზიკურსა და ფსიქოლოგიურში) ვის დაუჯეროს და ვის არა. ეშინია, რომ მის ტკივილს ვერ გაიგებენ. ეშინია იმის, რომ ვიღაც გაამტყუნებს, გალანძღავს, ყველას სალაპარაკოს გახდის.
ისედაც პატარა ასაკში შექმნილ ოჯახს გაუკრიტიკებს და ასე შემდეგ.

მეცოდება, მაგრამ უნდა გაიქცეს.
უნდა გაიქცეს.
მაგრამ ძალა უნდა ჰქონდეს სამაგისო.
რაიმე უნდა გახდეს მისი ძალა.
ან ვინმე.

ეს რაები ვიბოდიალე, მაგრამ არც ერთ სიტყვას არ ჩავასწორებ. ჩემი პირველი ფიქრები ესაა.

ზუსტასდ ის დაწერე რაც სინამდვილეშია მადლბაა❤️

 


№15  offline აქტიური მკითხველი grafo

Kalina
აიანოს გაქცევის ეშინია.
ჰგონია, რომ მიაგნებენ, უარესად აზღვევინებენ.
მისი აზრით, არსებობაც კი დანაშაულია.
პარანოიაში გადასული საფრთხის მოლოდინი. ვეღარ ხვდება ამდენ ტკივილში(ფიზიკურსა და ფსიქოლოგიურში) ვის დაუჯეროს და ვის არა. ეშინია, რომ მის ტკივილს ვერ გაიგებენ. ეშინია იმის, რომ ვიღაც გაამტყუნებს, გალანძღავს, ყველას სალაპარაკოს გახდის.
ისედაც პატარა ასაკში შექმნილ ოჯახს გაუკრიტიკებს და ასე შემდეგ.

მეცოდება, მაგრამ უნდა გაიქცეს.
უნდა გაიქცეს.
მაგრამ ძალა უნდა ჰქონდეს სამაგისო.
რაიმე უნდა გახდეს მისი ძალა.
ან ვინმე.

ეს რაები ვიბოდიალე, მაგრამ არც ერთ სიტყვას არ ჩავასწორებ. ჩემი პირველი ფიქრები ესაა.


და რაც სჭირს ამაზე უარესი რა უნდა დაემართოს თუ გაიქცევა?!
უბრალოდ, თქვენი ჩამოთვლილი მიზეზებიც იმას ადასტურებს, რომ ზარმაცია და კიდევ წმინდა წყლის დებილი ანუ არარაობა, რომელიც მხოლოდ იმას იღებს რაზეც ხელი მიუწვდება! ქალზე იძალადეს და ფერადი ფერებიო...ვაი, საწყალო!

 


№16  offline წევრი Kalina

grafo
Kalina
აიანოს გაქცევის ეშინია.
ჰგონია, რომ მიაგნებენ, უარესად აზღვევინებენ.
მისი აზრით, არსებობაც კი დანაშაულია.
პარანოიაში გადასული საფრთხის მოლოდინი. ვეღარ ხვდება ამდენ ტკივილში(ფიზიკურსა და ფსიქოლოგიურში) ვის დაუჯეროს და ვის არა. ეშინია, რომ მის ტკივილს ვერ გაიგებენ. ეშინია იმის, რომ ვიღაც გაამტყუნებს, გალანძღავს, ყველას სალაპარაკოს გახდის.
ისედაც პატარა ასაკში შექმნილ ოჯახს გაუკრიტიკებს და ასე შემდეგ.

მეცოდება, მაგრამ უნდა გაიქცეს.
უნდა გაიქცეს.
მაგრამ ძალა უნდა ჰქონდეს სამაგისო.
რაიმე უნდა გახდეს მისი ძალა.
ან ვინმე.

ეს რაები ვიბოდიალე, მაგრამ არც ერთ სიტყვას არ ჩავასწორებ. ჩემი პირველი ფიქრები ესაა.


და რაც სჭირს ამაზე უარესი რა უნდა დაემართოს თუ გაიქცევა?!
უბრალოდ, თქვენი ჩამოთვლილი მიზეზებიც იმას ადასტურებს, რომ ზარმაცია და კიდევ წმინდა წყლის დებილი ანუ არარაობა, რომელიც მხოლოდ იმას იღებს რაზეც ხელი მიუწვდება! ქალზე იძალადეს და ფერადი ფერებიო...ვაი, საწყალო!


რა თქმა უნდა, ამაზე უარესი არ დაემართება, მაგრამ ეშინია.
რა თქმა უნდა ზარმაცია, იმიტომ, რომ თავს ძალით იუძლურებს.
რა თქმა უნდა, გაქცევა გამოსავალია, მაგრამ ხომ არიან ქალები, რომლებიც დაუძლურებულები არიან, ან უბრალოდ ილუზია აქვთ ასეთი.
აი ასეთი ქალია აიანოც. მე ასე ვთვლი.
თორემ აქამდე, ალბათ გაიქცეოდა.
იმიტომ, რომ არ უყვარს.
ძალა სჭირდება. იმიტომ, რომ არც დედამისის იმედი არ აქვს ბოლომდე, მგონი. არავინ არ ჰყავს.
,,ხომ გეუბნებოდი?”
ამის ეშინია.
მოკლედ, ბევრი რამაა და გრაფო, შენ ცამდე მართალი ხარ.
--------------------
საით მივყავართ ოცნებებს?

 


№17  offline წევრი Hellarosse

ფენიქს შენი მკითხველი ვარ და მიყვარს შენი ისტორიები, შენს ისტორიებში იგრძნობა რეალობა და ის რომ ასეთი რამ შეიძლება ნებისმიერ ჩვენს გვერდით მდგომს გადახდეს. არაა აქ ზღაპარში არსებული ძლიერი ქალი, რომელიც, ჰოი საოცრებავ, ძლიერად დაიბადა და ასეთადვე აგრძლებს ცხოვრებას. არც ზღაპარში არსებული თეთრ ცხენზე ამხედრებული მამაკაცია მთავარ როლში.საერთოდ კომენტარების წერა არ მიყვარს, მაგრამ როდესაც სხვების კომენტარები წავიკითხე მივხვდი უნდა დამეწერა.
გაუგებარია ჩემთვის რას მოითხოვთ. აი თითოეული თქვენგანი რომ დაფიქრდეს ნუთუ თვითონ თქვენ ან თქვენს გარემოცვაში აბსოლუტურად ყველა ისეთი ძლიერი ქალია, რომ აი დაისახა მიზანი იბრძვის, კიდია ყველა და ყველაფერი, ისიც რას იფიქრებენ მასზე და რას იტყვიან მის ზურგს უკან? უბრალოდ ვერ დამაჯერებთ! აიანო უბრალოდ ჩვეულებრივი გოგოა, ისეთი როგორიც საქართველოში უმრავლესობას წარმოადგენს. ეშინია იმის თუ რას იფიქრებენ მასზე, მისი ახლობლები, მეზობლები, დედა და ასევე თემოც, რომელიც რაც არ უნდა იყოს მისი პირველი სიყვარულია და ხალხნო მთელი წლების განმავლობაში ძალადობდა მასზე როგორც ფიზიკურად ასევე სულიერადაც. აიანო ფსიქოლოგიურად უკვე ისეთ დღეშია რომ წინააღმდეგობის გაწევის სურვილი კი არა ძალაც ვეღარ ექნება უბრალოდ.
ვფიქრობ ბავშვობის ისტორიის მოყოლით ავტორმაც იმიტომ დაიწყო რომ დაგვენახა ეს გოგო ბავშვობიდან ასეთი იყო, შეაჩვიეს სიჩუმეში გადაყლაპულ ცრემლებს, იმას რომ უნდა ითმინო და რაც არ უნდა დაგატყდეს თავს ყველაფრის გადატანა შენი ხვედრია. ბავშვობიდან შეეჩვია რომ მარტო იყო და ვერასოდეს ვერავინ დაეხმარებოდა და რაც მთავარია არასოდეს არავის ჰქონია მისი დახმარების სურვილი. აქ დედამისს არ ვგულისხმობ, მას ნამდვილად უყვარს შვილი, თუმცა მისგან გვერდში დგომა კი არ სჭირდებოდა აიანოს, არამედ ის რომ აეხსნა შვილისთვის რას ნიშნავს იყო ძლიერი ქალი, თუნდაც სრულიად მარტო, რომ არ ვერავინ გადაგიწყვეტს იყო სხვისი საკუთრება თუ ეს შენ არ გინდა, მაგრამ აიანომ ეს არ იცის.შეეჩვია ვიღაცის უკან დგომას და სიჩუმეს.
ჩემთვის ეს გოგო ძლიერია, მხოლოდ იმიტომ რომ არ ჩერდება თავის გზაზე, გეთანხმებით სუსტია ნებისმიერ იმ მომენტში რაც ამ თავებში დავინახეთ. მაგრამ მისი განვითარების პერიოდში რომელიმე თქვენგანმა თუ დაინახა როგორ იზრდება სულიერად ასაკის მატებასთან ერთად. რამდენი დანებდებოდა, რამდენი იტყოდა ყველაფრის გაგრძელებაზე უარს, როდესაც არც მეგობარი გყავს, არც ტკივილის გამზიარებელი, ერთადერთი ადამიანი რომელიც ცხოვრებაში შეგიყვარდა შენი გული გაუხსენი შენი ყველაზე დიდი დემონი აღმოჩნდა. ვფიქრობ მას ასწავლეს რომ თუ გიყვარს მას უნდა აპატიო და თუ გიყვარს ბოლომდე მის გვერდით უნდა იყო, ქეთიც ვფიქრობ მასეთი ტიპაჟია.
ფენიქს, ვამაყობ ასეთი პერსონაჟით. რეალური პატარა გოგო რომელიც ნელ-ნელა ნაბიჯ-ნაბიჯ იღვიძებს და იბრძვის იმისთვის, რაც რეალურად მთელი ცხოვრება მას ეკუთვნოდა, თავისი ცხოვრებისთვის.
ვფიქრობ, მისთვის არავის უსწავლებია, რას ნიშნავს იყო ძლიერი, რას ნიშნავს ნამდვილად უყვარდე სხვა ადამიანს, მამა არასოდეს ჰყოლია ხალხნო, არასოდეს უნახავს რას ნიშნავს როდესაც უბრალოდ ქმარს საკუთარი ცოლი უყვარს. ეს ყველაფერი გააერთიანეთ და მიიღებთ აიანოს რომელიც უბრალოდ უბრალოდ დინებას მიყვება. მაგრამ მთავარი ისაა რომ უფრო და უფრო ძლიერდება და მალე დინებასაც გამოექცევა და ნაპირამდეც ამოაღწევს. ფენიქს მინდა რომ ამ პერსონაჟმა თავისი ძალებით შეძლოს ამ გზის პოვნა და იქამდე მისვლა როდესაც შეძლებს გაიღიმოს ბედნიერად და თქვას რომ თავისუფალია. მადლობა , ასეთი ლამაზი ისტორიისთვის <3

 


№18 სტუმარი Hemi

ვერ მოთხოვ ყველას ერთნაირად ძლიერი, ამაყი ან მებრძოლი იყოს უბრალოდ ყველა უნდა გავიზარდოთ და მაშინ ვიზრდებით როცა ვხვდებით სამყაროს არ ვაინტერესებთ და ეს ჩვენ უნდა ვიბრძოლოთ თუ რამე გვინდა. არავინ არ მოვა, სასწაულებიც არ ხდება, არაფერი შეიცვლება თავისით. და თუ უფლენას მიცემ არამარტო იძალადებენ გაგანადგურებენ და გადაგივლიან დაგამონებენ და იმის დაშვების უნარსაც წაგართმევენ რომ რამის შეცვლა შეგიძლია. ჩემთვის გაუგებარია მოთმენა, ხო ეშინია სიკვდილის მაგრამ მორალურად რომ კვდება ყიველდღე ეს უფრო აუტანელი და საზიზღარი არაა. ასეთი ქალები სულ ვიღაცას ელიან, სასწაულს, პრონცს ან არ ვიცი კიდე ვის არადა ყველაფერი ძალიან მარტივადაა, უნდა მიხვდე რომ შენ თვითონ ხარ ის ყველაფერი რასაც ელი. თანავუგრძნობ ყველა ასეთ ქალს თუ ასეთები არიან, მაგრამ ვინც ეგუება და ითმენს საკუთარ თავს უნდა აბრალებდეს ყველაფერს

 


№19  offline წევრი Hellarosse

Hemi
ვერ მოთხოვ ყველას ერთნაირად ძლიერი, ამაყი ან მებრძოლი იყოს უბრალოდ ყველა უნდა გავიზარდოთ და მაშინ ვიზრდებით როცა ვხვდებით სამყაროს არ ვაინტერესებთ და ეს ჩვენ უნდა ვიბრძოლოთ თუ რამე გვინდა. არავინ არ მოვა, სასწაულებიც არ ხდება, არაფერი შეიცვლება თავისით. და თუ უფლენას მიცემ არამარტო იძალადებენ გაგანადგურებენ და გადაგივლიან დაგამონებენ და იმის დაშვების უნარსაც წაგართმევენ რომ რამის შეცვლა შეგიძლია. ჩემთვის გაუგებარია მოთმენა, ხო ეშინია სიკვდილის მაგრამ მორალურად რომ კვდება ყიველდღე ეს უფრო აუტანელი და საზიზღარი არაა. ასეთი ქალები სულ ვიღაცას ელიან, სასწაულს, პრონცს ან არ ვიცი კიდე ვის არადა ყველაფერი ძალიან მარტივადაა, უნდა მიხვდე რომ შენ თვითონ ხარ ის ყველაფერი რასაც ელი. თანავუგრძნობ ყველა ასეთ ქალს თუ ასეთები არიან, მაგრამ ვინც ეგუება და ითმენს საკუთარ თავს უნდა აბრალებდეს ყველაფერს

მე კიდე ვფიქრობ რომ ჯერ უბრალოდ ამ ქალის ცხოვრებაში არ დამდგარა ის გადამწყვეტი მომენტი რომელიც გააძლიერებს, რომელიც საკუთარი თავის მნიშვნელობას დაანახვებს. გეთანხმები, ცუდია როდესაც ვიღაც სხვისგან ელი დახმარებას მაგრამ თუ ვერ ხედავ რომ შენ ძლიერი ხარ და საკუთარი თავის გადარჩენა შეგიძლია, ვერც ვერაფერს შეძლებ

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent