თავი პირველი

ENJoY LIFE

-გოგო გაიგე ვინ ჩამოდის?-ტატო დავითაშვილი თურმე წელს ამთავრებს კოლეჯს-ახალი ამბით გაოცებულმა გადახედა კატომ მიას
-მოიცა ეგ რომელია გოგო ლადოს ძმაკაცი?-ვაიმე ეგ თუა გავაფრენ ეხა!!-სიხარული ვერ დამალა მიამ როცა გაახსენდა ის უსიმპათიურესი ბიჭი რომელიც მთელი ცხოვრება მის საოცნებო ბიჭად მიაჩნდა
-ხო მია ეგაა-გადაისკისა გოგონამ როდესაც გოგონას შეფარკლულ ლოყებს დახედა
-ვაიმე არ მეცინება საერთოდ არაბულო დეგენერატო!-იწყინა გოგონამ- არა მაინც რა სიმპატიურია ნერწყვებს რო მაყლაბინებდა მთელი ბავშვობა!- სევდიანად და თან სიცილით ამოილაფარაკა მიამ
-რას აპირებ ეგეც უნდა მონუსხო?
-მეგადავები?! არც პირველი იქნება ჩემით მონუსხული და არც უკანასკნელი! თან მაშინ ძალინ პატარა ვიყავი და ეხლა პირველ კურსელი გოგო რატომ არ უნდა მოვეწონო?-ამაყად მოიღერა ყელი გოგონამ
- მესამე კუსზეა არც ეგაა ძაან დიდი მარა თურმე ცალკე მუშაობს კიდევაც და დიდი ძმაკაცები ყავს ანუ უფრო კაცურია და დავიღერო შენ დიდი კაცები გხიბლავს?-გაკვირვებას მსუბუქი სიცილი ამოააყოლა კატომ და დაქალის პასუხს დაელოდა
-ნამდვილი მამაკაცი უნდა გყავდეს გვერდით კატუს აბა შენ მოგბაძო?
-მე ვაფშე რა შუაში ვარ?-იწყინა კატომ
-ეჰჰ კატუს კატუს ნუ მეურჩები ბურდულის ქალს ასჯერ მაინც მითქვამს შენთვის საყვარელო-გადაიკისკისა გოგონამ
-კაი ნუ მაიმუნობ, შეხედე ვიმები მოდიან!
-ესენი გვაკლდნენ რაა!-შეიცხადა გოგნამ როცა მათკენ მიმავალი გოგოები შენიშნა
-ვაიმე გოგოებო როგორ ხართ?რა მდენი ხანია არ მინახიხართ სადააცა მოვკვდები-ირონიულად და ვითომ თბილად გაუგიმა გოგონებს ტასომ
-ვაიმე კარგად ტასი შენ? ჩვენც მოგვენატრეთ ძაან! ღამეებს ვათენებ ისე მენატრებით-წაუსისინა მიამ
-ხოო? -ჩაეცინა გოგონას- დაიძინე ნუ ღელავ ჩვენზე ხო იცი ფორმაში უნდა იყო რასაც ნამდვილად ვერ გადყობ-ირონით ჩაიცინა და გაუკვირდა როდესაც მია პიდაღებული უცქერდა
-რაა?-გაიკვირვა
-კატო ამჩნევ მგონი ტასუნას ცხვირი გაზრდია ვინ დაიჯერებდაა-ნწ ნწ- თავის ქნევას მოყვა ანასტასია
-კაი ნუ ხარ გველი მია-გადაიკისკისა გოგონამ დაქალის სიტყვებით "მონუსხულმა"
-კი გველია -მაგრამ ჯერ წიწილაა სანამ მახრჩობელა გახდება ბევრი აქ სასწავლი, შესაბამისად დიდ და ყველასთან საშიშ კობრასთან თამაშს არ გირჩევ ხო გაგიია მიზანში არასდროს აცდენს-მართლაც გველივით და ირონიულ ღიმილ აკრული ლაპარაკობდა ანასტასია რომელიც მაშინვე გაეცალა ამაყად "დაქალებს" როგორც კი სათქმელი დაამთავრა
-ბრავვო...ბრავო-სიცილი ვეგარ შეიკავა დაქალის ანამოსწრებულობით გაქვირვებულმა ლულუმ
-მეტის გირსი იყო დავაწიწკნი იმ თმებს ერთხელ იქნება-არ ჩერდებოდა გაცოფებული ტასო
-ვაიმე შენ არ აიჩემე მივიდეთ მივიდეთო მე სულ არ ვარ ამ დებილი ჩხუბების მოყვარული შენთან განსხვავებით ანასტასია
-ლული შენთან ამოვალ რა, ჩემები სახში არარიან და ერთად ვიმეცადინოთ-შეეხვეწა ტასო და პირველად დატკბა ასე
-რას მეკითხები?-რათქმაუნდა წამოდი თან ალბათ დაჩიც საგამოს მოვა რაც ამ კომპანიას მართავს სულ გამოლენჩდა 24 საათი სამსახურშია
-კაი მაშინ დაურეკავ ხემებს და დგეს ძაანაც რო შეეცადო ვერ მომიცილებბ
-რა გეშველება შენ რა?
-19 წელია ამ კითვას ვუსმევ ჩემ თავს და ვიცი?-გაიკვირვა გოგონამ და გაეცინა.
ლულუს სახლი მართლაც რეზიდენციას უფრო მოგაგონებდათ ვიდრე მოკრძალებულ სახლს მართლაია მშობლები პატარაობიში გარდაეცვალნენ გოგონას მაგრამ მისი ძმის წყალობით არაფერი აკლდა. დაჩი მასზე 7 წლით დიდი იყო და ყოველთვის იჩენდა მზრუნველობას დაზე.
-მომნატრებია შენი სახლი ლუ!
-კარგია კარგია.აუ მოდი ყავა გავიკეთოთ, ვიმეცადინოთ და წავიდეთ კლუბში რა. გავერთოდ იმედია დაჩი არ აშარდება დამგალა უკვე!
-ოჰჰ ეს რა კარგი აზრები დაგარტყამს ხოლმე თავში ამირეჯიბო მომწონს მოწონს-გადაიკისკისა ტასომ
-ხო ზოგადად ეგრეა-თავი შეიქო გგონამ და ასე გალიეს დაქალებმა საათებიმეცადინეობაში და კისკისში. 8 იწყებოდა როდესაც სახში დაჩი მოვიდა გვერდით კი მაგალი სიმპატიური მამაკაცი ედგა ლულუმ მაშინვე ამოიცნო "უცნობი" და მჭიდროდ მოეხვია
-ალექს მომენატრე ბიჭო რა არი საერთოდ რო მიგვივიწყე?!
-რავიცი აბა ჩემო ლუ ესეა თავზე რო გაყრია სამუშაო
-თქვენ ძმაკაცებმა არ დაისვენოთ არა!-თავი გააქნია ტასომ და ლაპარაკში ჩაეთო რომ შეემჩნიათ
-ვაჰჰ ანასტასია ქალდანს ვახლავართ?-დიდი ხანია არ შევხვედრილვარ ანასტასია არა?-გაუცინა სანდრომ გოგონას და მოეხვია
-დაჩი როგორ ხარ?-ახლა დაქალის ძმას მოხვია ტასო და გაუღიმა
-რავიცი ანასტასია მე არამიშავს მაგრამ შენ როგორ ხარ ამ გიჟის ხელში-გაეღიმა და თავით მისი დიკენ ანიშნა
-მაგ გიჟს დგეს კლუბში მივყავარ და ესე მითხრა არ მაინტერესებს დაჩი რას იტყვისო-როგორც კი შანსი მიეცა შეაპარა ტასომ სათქმელი მამაკაცს
-რაო?
-კაი ეხა დაჩი არ გააფრინო შენებურად 11ზე სახშო ვიქნებით-კეკლუცად გაუცინა ლულუმ და ლოკაზე აკოცა საყვარელ ძმას-ჩვენ ზემოთ ავალთ მოვემზადებით
-10ზე სახში იქნები-მკაცრი ტონით თუმცა იქვე შეპარული ღიმილით მიაძახა გოგონას დაჩიმ. თუმცა გაიგო?
-გაეზარდნენ გოგოები გაიზარნენ ჩემო ძმაო-გაეცინა ალექსანდრეს
ლულუ და ტასო ძალიან მალე უკვე მზად იყვნენ. ლულუს ძალიან ლამაზი თეთრი კაბა ეცვა ხოლო ანასტასიას ატლასის წითელი სიფროფანა კაბა ორივესსუბუქი მაკიაჟი ეკეთა და უკვე მზად იყვნენ.
-ვაიმე ქალდანო იქ არ დაგავლოს ვინმემ ხელი ისეთი სექსუალური ხარ მაგ კაბაში რო არ არი გამორიცხილი
-ნუ ხარ საზიზღარი!რა არი რა ჩავიცვი
-არა მე ნამდვილად არ ვარ!-სიცილით მიაძახა გოგონას ლულუმ
ქვემოთ ჩასულებს ბიჭები პირ ღია უყურებდნენ
-ზედმეტად გამომწვევად ხომ არ გაცვია ლულუ?-მკაცრად უთხრა ძმამ გოგონას
-მე?-შეიცხადა-ეხა მე მაცვია სან გამომწვევად-იმედით გადაიტანა მზერა ალექსანდრეზე ლულუმ
-ერმმ...იცი როგორ არის...არა საიდან მოიტანე დაჩი რო გამომწვევადაა?
-სანდრო!-გამომცდელად შეხედა დაჩიმ ბავშვობის ძმაკაცს
-კარგი ბიჭი ვარ მეც მაპატიეთ, კი ლულუ ძალიან გამომწვევად გამოიყურები ანასტასიაზე არაფერს ვამბობ
-ეგ თავისთავად საყვარელო!-არდააყოვნა პასუხი ტასომ-არც ვმალავ რომ დგეს მამაკაცების გულის დასაპყრობად მივდივართ!
-მიდიხართ არა მიდიხარ!-შეუსწორა დაჩიმ
-ჩემი იმედი გქონდეს ძამიკო-მხარზე წამოაარტყა ხელი ძმას და დაქალები იქაურობას გაეცალნენ


-ქეთის არ დაურეკავს ხო? გვეტყოდა რამეს ტატოზე-ტუჩი მოიკვნიტა მიამ ტატოს გახსენებაზე
-ვაიმე დამღალე ეხა მაგის დასაც აეკიდე რა გჭირს მიააა
-აუ რა ვქნაა? მთელი ცხოვრება მაგ ბიჭზე ვარ შეყვარებული და რა დავაშავე ასეთი
-მოიცა რა შეყვარებული გოგო მეღადავები? მია ბურდული და შეყვარებული?! კაი რა მე მაგის არმჯერა-გადაიკისკისა კატომ
-აუუ რა ცუდი გოგო ხარ რა ვაფშე არც მისმენ და არც...
-კაი გეყო ეხა გაბუტვები ხო იცი ვერ ვიტან ჩემო ქალთა შორის ულამაზესო
-ოოო ქალთა შორის ულამაზესო მომწონს უკვეე-კომპლიმენტი მოუწონა და თან გადაეხვია კატოს და შეფაკლული ლოყები დაუკოცნა. უცებ კატის სახში რომელიც სასახლეს უფრო გავდა ზარის ხმა გაისმა
-ჩემები იქნებიან გავაღებ მე და იმედია შენ არ დამხვდები ბაწარზე დაკიდებული ან ვენებგადაჭრილი "იმაზე" ფიქრებით-გაიკრიჭა და მიიგო კიდევაც თავში ბალიში.ქვემოთ ჩავიდა და ოჯახის წევრებს კარი გაუგო
-გიო მარტო შენ ხარ?დედა და მამა სად არიან?-მხოლოდ ძმის კარში დანახვის შემდეგ კითხვები მიაყარა კატომ
-ჯერ ვერ მოახერხეს გამოფრენა ჩამოვლენ ესე ერთ კვირაში. შენ მარტო ხარ?
-არა მიაა ჩემთან, პრობლემაა რამე?
-მია?...არა რა პრობლემა უნდა მქონდეს კაცო დარჩეს როცა უნდა
-ხო რავიცი.-უემოციოდ აიჩეჩა მხრები გოგონამ.-ჩემს ოთახში ვიქნებით თუ რამე დაგჩირდა დამიძახეე-უკვე გასულმა კარებში მიაძახა სათქმელი ეკატერინემ
-ხო ხო აუცილებლად


-აუუ ტას ვინმე ნაცნობს ხედავვ??-თითქმის ყვიროდა ლულუ
-კი სხვათაშორის დავინახე უკვე "იმის" კლასელები არიან იმედია თვითონ ეგ იდიოტიც არაა მაგათან
-შენ კიდე ვერ დაივიწყე ეს თორნიკე?
-აუუ ძაან კარგადაც დავივიწყე რაა და თუ გინდა მივიდეთ მე
-მივიდეთ!-გაკვირვებით გადაიკისკისა ლულუმ
ბავშვებს ძალიან გაუხარდათ ნაცნობებთან შეხვედრა. ტასო მაგრად დადგა და ისე გადაკოცნა თორნიკე თითქოს ორი თვის წინ ერთად არც ყოფილიყვნენ. ამწარებდა თორნიკე სასტიკად ამწარებდა ჯერ გოგოებს ხო ეცეკვებოდა თითქმის ყველას ისე ერთობოდა თითქოს საერთოდ არ აინტერესებდა ანასტასია. ამ უკანასნელს კი მხოლოდ ეს უნდოდა და არაყის ჭიქებს ერთი მეორის მიყოლებით ცლიდა.
-ტასო კარგად ხარ?-დაქალის სასიტიკი სიმთვრალე არ გამოპარვია ლულუს
-კი კი ოგონდ საპირფარეშოში გავალ რა ერთი წუთი
-ხო არ გამოგყვე?
-უნდა გამომიხოცო?-ირონიულად გაეცინა და იქაურობას გაეცალა.
როდესაც საპირფარეშოში შევიდა შუქი ვერაფრით აანთო და სიბნელეში არჩია საქმის მოთავება ღიღინით და ხელების ფათურით მოძებნა ონკანი.
"სადღაც შორს ისევ ლამაზად თოოოვს" ყროყინებდა და თან ხელებს იბანდა მანამ სანამ მასთან განსხვავებით ბოხი ხმა გაიგო რომელიც უბრალოდ აყვა მაგრამ არა სიმღერით
"მზის სხივებსაც შეპაარვიათ სევდა"
-თორნიკე შენ ხარ?-აკანკალებული ხმით იკითხა რადგან ვერაფერს ხედავდა და არჩევდა
-თორნიკე....ვინ არის? მოიცა არ თქვა გამოვიცნობ მეთვიონ-ირონია ერია მამაკაცის ხმაში და ტასო მიხვდა რომ ისიც გვარინად მთვრალი იყო-მმმ.. შენი საყვარელი სწორად მივხვდი?
-ვინ ხარ შეგილია მითხრა?-დაიბნა ანასტასია
-ოოო მაგას არ გეტყვი, მაგრამ შეგვიძლია გავერთოთ-მაკაცის ჩაცინების ხმა გაისმა
-აჰა, და იქნებ მე არ მინდა რომ გავერთოთ?-ნიშნის მოგებით ჰკითხა ანასტასიამ მამაკაცს და გადაიკისკისა.
-როგორ არ გინდა, საკმარისია ჩემი ერთი მოქმედება და მოგინდება, აუცილებლად მოგინდება
-წოტა დაბალი თვითშეფასება რომ გამოგეჩინათ უკეთესი იქნებ...-სუნთქვა შეუკავდა ქალდანს მართლაც წელზე იგძნო მამაკაცის ძლიერი ხელი და რომ არ წაქცეულიყო მას დაეყრდნო.
მსუბუქად მოწყვეტით კოცნიდა გაუჩერებლად.ანასტასიას იმდენად ესიამოვნა ყიველივე რო კისერზე მოხვია ხელები. მამაკაცმა კი მაშინვე უფრო მაგრად მიიკრა წელზე გოგონა. ალკოჰოლი და ვნება ერთიანად აუვარდა თავში.თმაში ხელები შეუცურა და რბილი და ოდნავ მოზრდილი თმისგან ხელისგულები მოეღიტინა. მთვარალი იყო ძალიან მთვრალი თორემ ასეთ რამეს იზამდა? თან უცხოთან რომლის არათუ სახელი არამედ სახეც კი არ ჰქონდა მზის შუკზე ნანახი.უცებ მოშორდა მამაკაცი ანასტასიას. და იმ ერთმა სიტყვამ რომელიც მამაკაცს პირიდან მოსწყდა ანასტასია ქალდანის ცხოვრება ძირ ფესვიანად შეცვალა
-გამომყევი...

ცისფერი ოთახი ლამაზი უზარმაზარი და თეთრი საწოლი. ზემოთ მაღალი ჭაღი მარჯვნივ ტუმბო.წინ კი დიდი უზარმაზარი სარკე.იყურებოდა ანასტასია და ვერც კი ფიქრობდა სად შეიძლებოდა ყოფილიყო. თმა აბურძგვნოდა და რაგაც დაუოკებელ სიამოვნებას გრძნობდა მაგრამ ეს გრძნობა შიშმა შეცვალა. გააკანკალა როდესაც გვერდით მწოლიარე მამაკაცი დაინახა. დახედა ლამაზი ფიგურა მოუჩანდა თუმცა მისდამი ზიზღით აივსო, არა მისდამ კი არა საკუთარი თავის გამო აივსო ზიზღით როდესაც მიხვდა რომ ამ სრულიად უცხო გარემოში, სრულიად უცხო მამაკაცის გვერდით შიშველი შიშველი იწვა და მხოლოდ სიფრიფანა თეთრი ზეწარი ჰქონდა შემოხვეული. არა ეს ვერ მოხდებოდა. რამ გამოაშტერა? არაფერი ახსოვდა საერთოდ არაფერი მხოლოდ ბოხი ხმა ჩაესმოდა "გამომყევი". თავი ხელში აიყვანა და უცბათ წამოხტა. თავის კაბა ძირს სადგაც კუთხეში რომ დახვდა დაგდებული ამან საეთოდ ააფორიაქა ვერ წარმოიდგენდა მის პირველ ღამეს ვერასდროს. და ახლა? ახლასაეთოდ არაფერი ახსოვდა. ხმადაბლა შეიკურთხა როდესაც კაბა გახეული დახვდა. "მხეცი" ჩაილაპარაკა თავისთვის და ზიზღით გახედა წყნარად მძინარეს. ამ ბიჩს რომ არ უძალადია და ანასტასიას მთვრალი გონება კიდევ დაუფიქრებლად რომ დათანხმდებოდა ამ ყველაფერზე ეს კარგად იცოდა. უბრალოდ ბიჭის უხეშობა არ მოეწონა.ახლა რა უნდა ექნა? რითი წასულიყო? მხოლოდ ფეხსაცმელები და ჩანთა ქონდა ამიტომ მამაკაცის ტამსაცმელს დაავლო ხელი და იქვე დაგდებული შავი გრძელი პალტო მოიცვა. როგორც კი დაამთავრა მაშინვე გამოვარდა სახლიდან. მყუდრო ადგილი იყო ლბათ დაჩა იყო ამ ბიჭის მაგრამ აშკარა იყო აქ არ ცხოვრობდა. სწრაფად გააჩერა ტაქსი და სახში წავიდა. ქურდივით შეიპარა სახში ამოისუნთქა როცა გაახსენდა რომ დედამისი საქმიანი ვიზიტით გაემგზავრა 5 დღით საფრანგეთში. მაშინვე გაიძრო მამაკაცის ტანსაცმელი,გადააგდო და მხოლოდ გრძელი პალტო და პერანგი დაიტოვა. პალტო იმიტომ რომ საკმაოდ მოწონდა, ხოლო პერნგი თვითონაც არ იცოდა რატომ. სარკეში შეავლო საკუთარ თავს თვალი "ჯანდაბა" ნიკაპზე სისხლჩაქცევა.1 ქულა უცონბის სასარგებლოდ.
-მე ისეთი გიჟი ვარ მეც ბლომად დაგიტოვებდი-ჩაეცინა ისე რომ მის ანარეკლს თვალს არ აშორებდა.
მგელივით მოშივდა თუმცა მარტო ეზარებოდა და თან ვალდებულებასაც გრძნობდა რომ საუკეთესო მეგობრისთვის უნდა დაერეკა და ეთქვა რო კარგად იყო. ლულუს ამბავი რომ იცოდა გააფრენდა მასზე ნერვიულობით. ტელეფონი ამოუგო და მისი ნომერი აკრიფა. გავიდა..
-ლუ განერვიულე ვიცი...
-ანასტასია შენ ხარ? ალექსანდრე ვარ, შევყარეთ ქვეყანა სად ხარ? ხომ არაფერი დაგიშავდა?-ანერვიულებული ჩანდა ალექსანდრე
-არა კარგად ვარ-ბიჭის უცნაური ნერვიულობა გაუივირდა და სიცილი ვერ შეიკავა
-რა გაცინებს?-სანდროსაც გაეცინა-შენ იცინი და აგერ შენი დაქალი მოკვდა ნერვიულობით.ტელეფონი აქ დარჩა და მე ავიღე.
-აჰა გასაგებია
-დედაშენთანაც ვაპირებდი დარეკვას მაგრამ თუ კარგად ხარ...
-კიდევ კარგი რომ არ დაგირეკია.
-მიდი გამოდი ლულუსთან გელოდება ასე გამომძახა მე არ მივალ გაბრაზებული ვარო
-უიმეეე-ამოიბუზღუნა ანასტასიამ-კარგი ხო მოვდივარ.
-კარგი მიდი.-გაეცინა ალექსანდრეს.
ამირეჯიბების სახლში ანასტასიას სამეგობროს მოეყარა თავი. ყველა ნერვიულობდა და გოგონას გამოჩენას ელოდა. შევიდა თუ არა გოგო სახში ეგრევე პირი დააფჩინა თან ამ ადამიანებში გაგიჟებული თორნიკე რომ დაინახა ამზე მთლა გადაირია
-ჩემ გამო შეიკრიბა ეს პატივცემული საზოგადოება?-გაკვირვებისგან გაეცინა გოგონას.
-არა ბებიაჩემის მეზობლის გამო!-გამოხტა
ლულუ და თვალები დაუბრიალა-შენ გოგო სულ გადაირიე!?
-არ გიხდება ეს ვითომ მკაცრის იმიჯი-გაეცინა ანასტასიას და სავარძელში მოკალათდა-წადით ეხა დაიშალეთ ყველა მე ლულუს აუხსნი ყველაფერს და გათავდება საქმე.
-მოიცა მაგით რისი თქმა გინდა, რომ ჩვენ არ ვნერვიულობთ? ჩვენ არ გვადარდებს რა დაგემართება?- გამოხტა იკა რომელოც ანასტასია და ლულუს კლასელო და კარგი მეგობარი იყო.
-მაგის თქმა არც მიფიქრია იკა უბრალოდ ვფიქრობ რომ ვისთვისაც მაქვს ასახსნელი თუ რატომ გადავიკარგე ასე უგზოუკვლოდ გუშინ ეს ლულუა და მორჩა. თქვენთვის მხოლოდ იმის ცოდნა კმარა რომ კარგად ვარ არაფერი მჭირს.
-კაი შეეშვი ხო იცი როგორია-მხარზე დაკრა ხელი გიგამ ძმაკაცს.
-კაი წავალთ მაშინ ჩვენ და თუ რამე დაგჭირდა ხო იცი აქ ვართ ბიჩები მთელი შემადგენლობით. და კიდე ესეთი რაგაც აღარ გააკეთო. ნუ გვანერვიულებ!-დანებდა იკა და კარებისკენ დაიძრა
-კარგი გასაგებია ირაკლი ბატონო აღარ დავიკარგები ხოლმე-ამოიბუზღუნა ანასტასიამ და თბილ სვიტრში ცხვირი ჩამალა.მალევე მიხვდა რომ ერთი სულიერი წასვლას სულაც არ აპირებდა და ქვევიდან ახედა თავზე მდგარს.
-რაგინდა თორნიკე?
-გატეთ გავიდეთ-მკაცრი ხმა ჰქონდა მამაკაცს.
-ოჰჰ არ გამაგიჟო რა გინდა?
-დალაპარაკება რათქმაუნდა
-კი ბატონო დავილაპარაკოთ-უცბათ წამოხტა ტასო და წინ ჩამოყრილი თმები ყურს უკან გაიწია.
-მე და თორნიკე “დავილაპარაკებთ”ლუ და მოვალ-გაძახა გოგონამ როცა უკვე კარებში იდგა


-ბიჭო აი თუ ვიფიქრებდი რო 3 წლის მერე ჩამოხვიდოდი ესე ზა პროსტა რაა-ემოციებს ვერ იკვებდნენ ტატოს ძმაკაცები
-რა ზა პროსტა ხო გითხარით უნივერსიტეტის დასამთავრებლად ჩამოვედი-გაეცინა ტატოს
-კაი ბიჭო ასი წელი ფეხებზე გე'კიდა ეგ შენი მაგისტრატურა და ეხა რამ გადაგრია?-ამჯერად საბამ შეუტია ძმაკაცს რომელიც ყოველთვის ფიცხელი და მკაცრი ხასიათით გამოირჩეოდა
-ნუ მოკალით ეხაა!! გულაობა უნდოდა ბავშვს და ჩამოვიდა-გაახალისდა ლადო რომელიც ტატოს უახლოესი მეგობარი იყო და თანაც დგეს ბიჭების მასპინძელიც თავად იყო.
-ხო ერთი ცოტა რო ვიგულაო ნაშებში და რამე არა? თან ჩვენთან ისეთი გოგოეეები გვყააავს!-მაგიზე ხელი დაცხო ტატომ და შემდებ დასერიუზოლდა-ეხა სერიოზულად. იმიტომ ჩამოვედი რომ სწავლა დავამთავრო და დიპლომი ავიღო სერიოზლი სამუშაო შემომთავაზეს ამერიკაში არ უნდა გავუშვა ხელიდან ასეთი სამუშაო ხოდა ამიტომ მჭირდება დამთავრება რა.-ჩაფიქრდა პაპასკირი და ოდნავ მოზრდილ წვერზე მოისვა ხელი.-ნუ ნაშებიზე არ მომიტყუებიხართ-დაამატა მოგვიანებით ეშმაკური ღიმილით და ვისკი მოწრუპა.
-ოჰჰ პაპასკირო არ იცვლები არა.-გაეცინა მაამკაცის მაიმუნობით საბას და ძლისვს გახსნა შეჭმუხნული წარბები.
-ტატო მე მაქ მაგარი იდეა-წამოიწყო ლადომ-ჩემ ძმას ხო აქ კომპანია და მაგასთან რო იმუშაო სანამ ამერიკაში წახვალ გამოცდილების პონტში არ გინდა?
-ბექას კომპანიაში?
-ხო რაიყო?
-რავიცი ბიჭო თუ შევძელი თან სწავლა და თან სამუაო ერთად დავიწყებ აუცილებლად
-კაიგი მაშინ გავაფრთხილებ რო თუ რამე და ვაკანსიაა, სხვა ვინმე არ დანიშნოს-შესძახა გახარებულმა
მაქაცარიამ
-ისე რა შვება ბექა არ უნა მნახოს. მაგის ამბავი რო ვიცი მეც კი მჯობია რაგაცრაგაცეებში-გადაიხარხარა ტატომ
-მართალია ეგ არი თუ არის ქალების გულთამბყრობელი-გაეცინა საბას და მანაც მოყლუპა მათრობელა სასმელი.
-აუ ბიჭო ხვალ რა გაუძლებს ეხა ლექტირების მოკითხვააას-ამოიოხრა ტატომ როგორც კი უნივერსიტეტის აუტანელი სიტუაცია გაახსენდა.
-ეთერის განსაკუთრებით
-არარსებობს ეგ კიდე კითხულობს ლექცუებს? აუ ჩემი მეღადავები? რამდენი წლისაა 120?
-მინუს პლიუს ათი წელი-გადაიხარხარა ლადომდა ვერანდისკენ გასწია.



თორნიკე და ანასტასია ბაღში გავიდნენ. ცუდი შეგრძნება ქონდა ანასტასიას და უნდოდა რაც შეიძლება მალე დასრულებულიყო მათი საუბარი. არ შეურიგდებოდა თორნიკე ალასანიას არასდიდებით შეურიგდებოდა. ეგ არ იყო ტასოს სიყვარულს რონ არ აფასებდა და რომ ერთობოდა სხვებთან? ხოდა მიიღებდა ახლა თავისას.
-რაგინდა თორნიკე პირდაპირ თქვი. ყურადგებით გისმენ.- ცივად დაელოდა მამაკაცის მოქმედებას ტასო. მისთვის უკვე სულერთი იყო ალასანია.
-გოგო შენ სულ გამოშტერდი!?სად იყავი გუშინ?! მთვრალ მდგომარებაში რო გავარდი კლუბიდან?!-ცოფებს ყრიდა თორნიკე
-პირველი, ტონს დაუწიე და მეორე, რა შენი საქმეა მე სად ვიქნები? აი შენი რა საქმეა?როდის იყო მამიდა გახდი ჩემი?-გამწარდა ალასანიას თავხედობით ანასტასია.
-აჰა ესეიგი ჩემი გოგო სად წავა ღამის ორსაათზე სრულიად გათიშულ მდგომარეობაში არ უნდა მანაღვლებდეს?
-შენი ვინ? უკაცრავად შენი ვინ?!-გაკვორვებით ჩაცინა ანასტასია
-ტასო შენ ძალიან კარგად იცი ვინ ვართ ჩვენ ერთმანეთისთვის და აღარ გვინდა ამ სისულელეებზე ჩხუბი
-გოგოს რო ე**სავებოდი ჩემი თანდასწრებით ეგ რა იყო? სისულელეზე ჩხუბი იყო?
-შენ ძალიან კარგად იცი რომ არ მინდოდა ეგ დაგენახა და ისიც გითხარი რომ ძალიან ვნანობ.
-"ვნანობ" არ უშველის ამას ალასანია!წამოიყვირა ტასომ
-და შენ რომ დადიოდი მაგ ამბის მერე ყველასთან პაემნებზე ეგ თუ გახსოვს? არ ქონდა მნიშვნელობა მახინჯი იქნებოდა, ლამაზი, **დარასტი თუ ს*ირი ყველას რო დაყვებოდი ეგ თუ გახსოვს?ოღონ ჩემთვის მოგეტ*ნა ნერვები და ყველაფერს აკეთებდი!-დაიღრიალა ალასნიამ და კისერზე ძარღვები დაებერა. ანასტასია იდგა უბრალოდ და ხმას ვერ იღებდა. შემდეგ დამშვიდდა თორნიკე და უფრო დაწყნარებულმა უთხრა.-ესეთი რაგაცეები მეორედ აღარ გავიგო თორემ
-თორემ რა?-არ დაამთავრებინა ანასტასიამ მამაკაცს და ირონიულად ჩაეცინა-"კოჭებს დამიხვრეტ?"
-თორემ სამუდამოდ დამკარგავ-მხოლოდ ესღა თქვა და დატოვა ანასტასია ერთ ადგილს მიყინული.

ანასტასიამ და ლულუმ იმ ღამეს ბევრი ილაპარაკეს . ტოსო სიმართლეს ვერ ეტყოდა დაქალს გრძნობდა რომ არ შეეძლო ამიტომ აუხსნა რომ თვითონაც არ ახსპვდა რატომ მაგრამ ჯერ სახში ავიდა ხოლო შემდეგ კი დიდიხნის უნახავ მეგობარ სალის დაადგა თავზე. ბევრი დაცინა ამაზე ლულუმ და ნელნელა გადააგორეს ეს ამბვი. დაიძინეს და უნივერსიტეტში წასასვლელად მოემზადნენ. დილით ისაუზმეს და ლულუს მანქანით გასწიეს სკოლოსკენ.
ეზოში უამრავი ხალხი შეკრებილი საჭორაოს რა დაულებდათ ამიტომ ჩოჩქოლი იყო და ერთი ღრიანცელი. ანასტასია როგორც კი მანქანიდან გადმოვიდა მაშინვე შენიშნა მისი მეგობარი საბა მართალია დად ახლო ურთიერთობა არ ჰქონდათ მაგრამ კარგად უგებდნენ ერთმანეთს.
-საბუუუ რაშვები ბიჭოო-მაშინვე მივარდა სკოლის ეზოში მყოფს და მაგრად მოეხვია-მომენატრეე რატო არ დადიოდი დიდი ხანია არ შემიმჩნევიხარ
-რავიცი ჩემო ტასო საქმეს რა დალევს მაგრამ ხომ ხედავ მოვიცალე და მოვედი. ისე კი მაქ ყელში ამოსული ეს აქაურობა ერთი სული მაქ დავამთავრო.
-აბა მე მკითხე 3 წელი მაქ კიდე წინ.-ამოიოხრა გოგონამ და ლულუს გახედა-ლული მოდი ჩვენთან ხო იცნობ საბას.
-კი კი როგორარა. როგორ ხარ საბა?
-რავიცი მე კარგად ვარ! ძმაკაცი ჩამოგვივიდა და არ ვართ ჩკუაზე-გაეცინა მამაკაცს
-ძმაკაცი?-დანტერესდა ლულუ
-ხო ტატო, ტატო პაპასკირი ამერიკაში იყო 3 წელი და ჩამოვიდა სწავლის დამთავრება უნდა აქ.
-აჰა გასაგებია-ღიმილით დააქნია თავი ანასტასიამ.
-ხოდა მაინც ვაპირებდი თქვენთვის თქმას და დღეს ტატო აღნიშნავს ჩამოსვლას თავისთან და მისამართს მოგწერთ და ამოდით უარი არ მიიღება.
-ნუ თუ ეგრეა საქმე მაშინ ამოვალთ ხო ლული?-დაქალს მიუბრუნდა ქალდანი
-კი კი ავიდეთ ჩვენგან რა მიდის-მსუბუქად ჩაეცინა ლულუს.
-აუ ეხა არ მითხრა რო მიას დეგენრატი სასტავიც იქ იქნება თორე თავს მოვიკლავ-წარბები შეჭმუხნა ანასტასიამ
-მია ბურდულიზე მელაპარაკები?
-ხო მაგ გველზე მაქ საუბარი
-ალბათ იქნებიან ეგენი ტატოს დას ედაქალებიან და ალბათ ეტყოდა ქეთა.
-მომიწევს ესეიგი ერთი საღამო გულის რევის შეგრძნების ატანა.
-კაი რა დაგიშავათ ესეთი-დაინტერესდა საბა
-გველები რო არიან ის დამიშავეს!
-იმხელა სახლი აქ ტატოს ვერც კი დაინახავთ მაგათ გპირდები!-თვალი ჩაუკრა გოგონებს და შემდეგ დაამატა-საღამომდე გოგოებო!
-საღამომდე საბუუ-მაგრად გადაეხვია გოგონა მეგობარს შემდეგ კი დაშორდნენ ერთმამეთს.

კატო, მია და მათი დაქალი ანანო ბუფეტში ისხდნენ და ახალ ამბებებზე ჭორაობდნენ.
-გოგო ესეიგი ვგპატიჟებს ტატო ხოო?-მოაუსვენრი ჩანდა დღეს მია.
-ტატო არა ქეთა, მია-თვალები დაუქაჩა გოგონას კატომ და ტყავის კურტკა მოიფარა მხრებზე.
-ვაიმე რა მნიშვნელობა აქ ესეიგი ვნახავ ჩემს ტატოს და დანარჩენი არ მაინტერესებს
-გიცნობს საერთოთ?-დაინტერესდა ანანო
-ნანო შენი აზრით? ვინ არ იცნობს მის ბურდულს? უბრალოდ შეიძლება არ ვახსოვდე რაა, ეგ მაქ სადარდებელი-ამოიოხრა მიამ და იდაყვით ბუფეტის მაგიდას დაეყრდნო.
-არა მე მაინც მგონია რომ არ ემახსოვრები. არასდროს არ იცნობდი მაგ ბიჭებს წესიერად მე ხო მითუმეტეს
-კატო რა გინდა მიმატებ? აი ნახავ ვემახსოვრები!
-კაი ეხა ტატო და მია იქით იყოს და დღეს რას ვიცმევთ?-იკითხა ნანომ
-აუუ მე ვიციი-წამოიძახა მიამ-ოღონდ არავის უთხრათ თორე შეიძლება ჩემნაირით მოვიდნენ ხო იცი რამდენი მტერი მყავს
-მია არარსებულ რაღაცეებს ნულაპარაკობ.
-კაი ხოო. რას ვიცვამ დაა, მამამ ჩამომიტანა საფრანგეთიდან იასამნისფერი კაბა მოტკეცილი მუხლებს ქვემოთ ოდნავ. გახსოვს კატო? მგონი განახე შენ.
-მგონი გამახსენდა კი. ლამაზია მართლა. თმები ჩამოიშალე, მსიბუქი მაკიაჟი და ვსო ანგელოზი იქნები-გაეღიმა დაქალის წარმოდბენისას არაბულს.
-მე წითელს ვიცვავ ლამაზიკაბა მაქ ძაან. რო მოვალ ნახავთ.-შესძახა ანანომ.
-კატუსია შენ?
-არვიცი.
-რანაირად არ იცი?-გაუკვირდა მიას.
-თქვენ რაც ქეთა წავიდა მაგაზე ფიქრობთ და მე საერთოდ არ მაინტერესებს როგორ ვიქნები არავინ არ მომწონს და რატო უნდა გამოვიყურებოდე განსაკუთრებულად?
-ვაიმე კატო მოწონება რა შუაშია-აწითლდა ანანო
-არაბულო ერთი დგეს ლამაზად არ მოხვიდე გაგინაყავ თავს. შენ გაქ ყველაზე კარგი გემოვნება და არშემაცვლევინო აზრი გთხოვ!
-მე გითხარით რომ განსაკუთრებულად არ ჩავიცვამდი. ის კი არ მითქვამს ბომჟივით მოვიდოდი და გავაგიჟებდ ყველას.-გაეცინა კატოს
-კარგია დამიმშვიდდა გული.-გაეცინა მიასაც.
-აუუ აზრზე ხართ რას გამწარდებიან ტატოს სასტავთამ რო დაგვინახავენნ-უცბათ თქვა ნანომ
-ვინები?-იკითხა კატომ
-ანასტასია და ამირეჯიბი რათქმაუნდა სხვები ვინები-გაეცინა ანანოს
-ნეტა მეტი საფიქრალი არ გქონდეთ რაა. ამ სასტავებზე და შეტენვებზე ფიქრით ტვინი არ იტკინოთ ძაან გთხოვთ.
-ოჰჰ კატო კატოო. ჭამე დროზე თორე დავაგვიანებთ ინგლისურზე და ეგ იქნება-უსაყვედურა მიამ დაქალს და გაეცინა.


ღამით ბურდული და ბერიძე (ანანო) კატოს მანქანით უცდიდნენ და ელოდებოდნენ როდის გამოვიდოდა სახლიდან გოგონა. ორივემ შოკი მიიღო როდესაც ლამაზ, ულამაზეს მოკლე სადა კაბაში გამოწყობილი არაბული დაინახეს.ზურგი მოშიშვლებული იყო კაბა ლამაზად ბრჭყვიალებდა. არც ძალიან მოტკეცილი გახლდათ კატოს ტანის სამოსი. თმა ლამაზად ჰქონდა ჩაპწნილი.
-აბა გოგოებო ზედმეტი ხომ არ მაქვს მაკიაჟი?... რაა? მოხდა რამე?
-აბა განსაკუთრებულად არ ჩავიცმევო?
-განსაკუთრებულად?-დაიბნა კატო
-კატო წარმოდგენაც არ გაქვს რა საოცრად ლამაზი ხარ-შესძახა მიამ და გაეცინა
-ოოო ხო იცით ძალით მეპრანჭინება. ვერც ვიაზრებ რომ გადავამეტე.
-კაიბმოვრჩეთ ეხა ჩაჯექი ისედაც ორი საათი გელოდეთ-ამოილაპარაკა ნანომ და მანქანა დაქოქა.

დავითაშვილის სახში უამრავ ხალხს
მოეყარა თავი. ძირითადად გოგოებს. ბიჭებიც ბლომად იყვნენ კერძოდ საბა და ტატო ბარს იყვნენ დაყრდნობილნი და სასმელს შეექცეოდნენ.
-სადაა მაქაცარია?-იკითხა ტატომ
-მითხრა ვიღაც ნაშასთანაა და მოვალ მაგასთანერთად ესე ნახევარ საათშიო.
-ოჰჰ არ იცვლება ეგ ბიჭი
-შენ ხო რას ამბობ რაა, ნეტა რატო გყავს ამდენი გოგო დაპატიჟებული-გაკვირვებით გაეცინა მაისურაძეს
-ბექა ხო მოვა?
-ესე თქვა რაგაც საქმეები მაქვსო და თუ მოვახერხე შემოვივლი და ვნახავ ტატოსო
-აი მოვიდნენ ჩემი გოგოებიიი-შესძახა საბამ
-ვინები?
-მეც დაგიპატიჟე სტუმრები.
-აჰა გასაგებია.-ამოილაპარაკა ტატომ და ოდნავ წინ წაიწია.

როცა ანასტასია და ლულუ მივიდნენ უკვე ბლომად მოეყარა თავი ხალხს.ლულუს შავი გამოსასვლელი კომბინიზონი ეცვა უკან ლამაზად ქონდა ამოღებული ზურგი. აი ანასტასიაზე არ დავკონკრეტდები
-არა ან ეს ჩაჩაჩული დახეული ჯინსები რა იყო ან ეს პალტო სად გაჩითე?
-აუუ გადი რაა ყველაზე ძერსკად თუ არ ვიყო გადადყლარწული რო ხარ და და როგორც ვატყობ აქ ყველა ეგრეა-თვალი მოავლო არემარეს ანასტასიამ.
-ხო აი ჩვენ ვართ ცუდად და შენ ხარ ძაან მაგრა რაა
-კაი კაი რას აიფოფრეე-გაეცინა ანასტასია.
-ოჰჰ კლუბში რო იყავი იმ დღეს კაბით წამობრძანებული?
-აქ არავის არ ვეპრანჭები და იქ მეთქი გამოვკრავ ვინმე კარგს ხელსთქო (გამოვკარი კიდეც)-არ ესიამოვნა ანასტასია იმ კაბის და საერთოთ იმ დღის გახსენება რომლის დავიწყებაც ასე უნდოდა.
-ან ეს პალტო რა არის? როდის მოასწარი ყიდვა?
-შენ გაბარო აჩოტები?
-კიდევ კარგი მართლა არ გაცვია გამომწვევად თორე კი ჩაგიტარებდა თორნიკე სეირს.-გადაიკისკისა ამირეჯიბმა
-ვაიმე მაგ არანორმალურის სახელს ნუ მიხსენებ. გადავრჩი რო არ არი აქ.ვერ იტანენ საბა და მაგათი ბიჭები.
-გიყვარს-გაეცინა ლულუს და ქალდანს თვალებში შეხედა.
-არ მიყვარს-გაიბრძოლა ტასომ
-რომ არ გიყვარდეს მის დაკრულზე არ იცეკვებდი.-გაეღიმა შემდეგ კი თვალი ჩაუკრა ლულუმ გოგონას.
-უიმეე ნუ იცი ხოლმე ეს ბრძნული გამონათქვამები. მაგას გვიჯობს რამე მაგარი დავლიოთ.
-აბაა გოგოებო ერთობით?-საბა მიესალმა გოგოებს
-რავიცი ამ წუთას მოვედი ეხა ვეუბნებოდი ლულუს რო რამე დაგველია.
-აჰა.-გაეღიმა საბას-ძალიან ლამაზად გამოიყურები ლულუ-ამირეჯიბს მიუბრუნდა მაისურაძე
-მადლობა ვიცი რომ ლამაზად ვარ! -კეკლუცად გაუღიმა ლულუმ ბიჭს და ყელი მოიღერა
-ანასტასია შენ კი სექსუალურად-დაამატა შემდეგ როდესაც ლულუს მოაცილა თვალი
-სექსუალურად?-გაიკვირვა ქალდანმა
-ხო. როცა ამდენ გაპრანჭულ გოგოში რამით გამოირჩევი ესეიგი სექსუალური ხარ- საბამ სახე ეხლოს მიუტანა და ყურში ჩაჩურჩულა.
-ოჰჰ ფრიად სასიამოვნოო თეორიაა ბატონო საბა-ჩაეცინა გოგონას-მომწონს ,მომწონს.
-რას დალევთ გოგოებო?
-ვისკის-შესძახა ლულუმ
-ვისკის? ცოტა ძლიერი ხომ არ არის თქვენთვის?
-გავუძლებთ საბუუ-გაეცინა და კისერზე მოხვია ხელი ტასომ მამაკაცს
-კარგი რიგორც იტყვით გოგოებო. ბართან მივიდეთ, გამომყევით.


მია კატო და ნანო მივიდნენ თუ არა ყველას ყურადღება მიიქციეს ლამაზები იყვნენ გოგონები აბრწყინებდნენ იქაურობას კატოს თამადობით.
-მიდი ეხა მიდი ტატოსთან ჩამოსვლაზე მიულოცე და იქნებ გაახსენდე-დაარიგა მია ანანომ.
-ხოო? არა არა ჯერ ცოტას დავლევ-დაბნეულად ლაპარაკობდა ბურდული.
-კაი თუ დათვერი და ჩაუვარდი მკლავებში გალეშილი რათ გინდა ეგრე? მიდი წადი თუ გინდა ჩვენც წამოვალთ-გაუღიმა კატომ დაქალს
-წამომყევით ეგრე მირჩევნია.ეს ქეთა კიდე სად წავიდა დღეს რო არ არი სახში მაინდამაინც.-ამოიოხრა მიამ
-კაი წადი ეხაა!-გაეცინა ნანოს.
მიამაც დაუჯერა გოგოებს ა იქვე ტახთან მოცინარ ბიჭს მიუახლოვდა.
-ტატოო?როგორ ხარ? მია ვარ გახსოვარ?-მაშინვე გადაკოცნა გოგონამ პაპასკირი. ხელებს აწვალებდა და კაბის კალთებზე ნეევიულად ისვამდა ხელებს.
-მიაა? -წარბები შეჭმუხნა მამაკაცმა
-ხო მია ბურდული-ახლა კი ძალინ ანერვიულდა ამია შემდეგ კი როცა პასუხი ვერ მიიღო დაამატა-შენი სკოლელი
-აა როგორ არა მახსოვხარ-გაეცინა მამაკაცს და მხარზე ხელი დაადო გოგონას. სინამდვილეში აზრზე არ იყო ვინ იდგა მის წინ მაგრამ ტატო პაპასკირი რის ტატო პაპასკირი იყო თუ არა კარგი მსახიობი ?
-კარგია თუ გახსოვარ.-გაეღიმა მიას.-გილოცავ დაბრუნებას!- უფრო ფართეთ გაუღიმა ბურდულმა მამაკაცს.
-გმადლობთ გმადლობთ-თქვა ისე რომ სხვას უყურებდა. უფრო სწორედ კატოს და ნანოს უყურებდა.-შენს დაქალებს არ გაგვაცნობ ბიჭებს?
-ჯერ შენი ბიჭები გაგვაცანი და მერე აუცილებლად-დასძინა მიამ.
-რათქმაუნდა! გამომყევით აქეთ უნდა იყვნენ წესით.
როდესაც ბართან მივიდა ტატომ ლადო დაინახა, რომელსაც ორი გოგო სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ზედ ეჯდა. პერანგის ორი ღილი შეხსნილი ქონდა.
-ვაა ლადო მოხვედი ბიჭო?
-კი და მოვიყვანე "ჩვენი" გოგოები.-გაეცინა ლადოს და ვისკი მოსვა შემდეგ კი დაამატა-წადით გოგოებო შეგიძლიათ გაერთოთ.გოგოებიც მაშინვე წამოხტნენ.
-მოკლედ მია ესენი არინ ჩემ ბიჭები ლადო მაქაცარია, ნიკოლოზ ზედგენიძე, და საბა.. ეეე საბა სადაა?
-თვითონ ხო დაპატიჟა გოგოები და მაგათთანაა გაჩე დაუძახებ-თქვა ლადომ და დაიყვირა -აეე საბაა მოდი გოგოებს გაეცანი.
-რა ხდებაა?-ვერ გაიგო საბამ როდესაც მმაკაცებს მიუახლოვდა.
-უნდა გავეცნოთ გოგოებს საბა-გაეცინა ტატოს და თვალები დაუქაჩა ეს თვალების დაქაჩვა კი საბამ "მაგარი გოგოები ვიშოვეთ ენა ჩაიგდედ" მოოღო ასე რომ მსახიობურად გაიღიმა.
-საბა მაისურაძე სასიამოვნოა-მიუახლოვდა ქალბატონებს მამაკაცი და ყველას ხელი ჩამოართვს
-ძალიან ძალიან სასიამოვნოა-ოთახში გააჟღეთა ბურდულმა მისთვის ასე სასიამოვნო სიტყვები-ხო ესენიჩემი მეგობრები არინიან. კატო არაბული და ანანო ბერიძე.
-სასიამოვნოა!-გაეღიმათ ბიჭებს გოგონებმა კი მხოლოდ თავი დააქნიეს.
-აუ მე წავალ ჩემს სტუმრებს უნდა მივხედო!
-რა სტუმრები არიან ამისთანა-ჩაილაპარაკა მიამ ისე რომ მხოლოდ გოგონებს გაეგოთ.
-აი მოდიან!-შესძახა საბამ-მოდით ჩემი ტასო უნდა გაგანოთ
-ვაიმე ეს ღა მაკლდა-აიფოფრა მია და ჩუმად გადაულაპარაკა კატოს
-რა ბედნიერი საღამოა რაა-ამოილაპარაკა ამჯერად ტასომ ბევრად უფრო ხმამაღლა და თვალები აატრიალა.-ლამისა ვიყირო ისეთი ხალხი გამეჩითა
-ეს სოფლის ბომჟი ნახე რაა-თავი ვერ მოთოკა ანანომ და წამოიძახა სრულიად მოურიდებლად.
-არ აგყვები საყვარელო ტყუილა ნუ მაქეზებ-ნიშნის მოგებით ანიშნა ტასომ ანანოს შენს ადგილას დაეტიე და გვაცადეო. -აღარ ვსვამთ საბუუ?-შემდეგ კი საბას მიუბრუნდა საყვარელი სახით
-მოიცა გაგაცნოთ ბიჭები.
-საჭირო არ არის ეს ცერემონიები-წამოიძახა მაშინვე ლულუმ და ტასოს ანიშნა რომ ბიჭებთან მისულიყვნენ.
-ლულუ ამირეჯიბი ეს კი ანასტასია ქალდანი სასიამოვნოა და ნახვამდის-მიაყარა ბიჭებს უცბათ და ბარისკენ გაემართა ეს ის შემთხვევა იყო როცა ლულუ არაადეკვატური ხდებოდა -აღარ ვსვავთ?-მიუბრუნდა საბას და ანასტასიას გოგონა
-კი კი მოვდივართ -დაბნეულად ამოილაპარაკა საბამ და გოგონებს გაყვა.
-ესეიგი კატო? ხო?-თვალს ვერ აცილებდა მაქაცარია გოგონას რომელიც ულამაზესად გამოიყურებოდა.
-კი კატო.შენ?-სახელი ვერ გაიხსენა არაბულმა
-ლადო, ლადო მაქაცარია-რატომღაც სარკასტულად ჩაეცინა მამაკაცს
-აჰა.- გაეღიმა კატოს
-მოდი დაჯექი რატომ დგახარ?
-ხო მართალი ხარ-დაბნეულად ამოილაპარაკა კატომ.
-აბა მომიყევი ჩვენთან სწავლობ?
-კი მგონი ყველა ერთ უნივერსიტეტში უნდა სწავლობდეთ.
-საინტერესოა მე რატომ არ ვიცი რომ ესეთი ლამაზი გოგოს სწავლობს ჩვენთან?-თითქოს თავის თავს დაუსვაო კითხვა ისე იკითხა და შემდეფ საყვარლად გახედა კატოს.
-არვიცი არვიცი მე ვერ გეტყვი ნამდვილად-გაეცინა გოგონას და უფრო დაიძაბა.
-გავითვალისწინებ ქალბატონო ეკატერინე!
-ეკატერინე?
-ხო რა იყო?
-არა ეგრე არ მეძახის არავინ-ჩაეცინა გოგონას და მაქაცარია პირველად გაუსწორა მზერა
-ხოდა ამიერიდან მე დაგიძახებ!არცერთი არ იღებდა ხმას მანამ სანამ კატოს ტელეფონი აზიზუნდა.
-გისმენ გიორგი.
-...
-ეხლა?
-...
-კარგი ხო!-ამოიოხრა კატომ-გამომივლი?
-...
-კარგი გელოდები.
-უნდა წავიდე ლადო სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა.
-ჩემთვისაც ქალბატონო ეკატერინე! -თავი დაუკრა ლადომ გოგონას და ხელზე ეამბორა. კატოს ფართოთ გაეცინა და თმები ყურს უკან გადაიწია.
-უნდა წავიდე-ჩაეცინა არაბულს
-რათქმაუნდა-ხელი შეუშვა კატოს მამაკაცმა და დაშორდა.



ანასტასია ბართან იჯდა და ვისკის წრუპავა მობეზრებულად. ვერაფრით გაერთო დგეს. საბამ ლულუს ცეკვა შესთავაზა და მარტო დარჩენილიყო ქალდანი. ისევ იმ დღეზე ეფიქრებოდა თავიდან ვერაფრით იგდებდა მას ხომ მხოლოდ დავწყება უნდოდა? მისი ფიქრებიდან გამორკვევა და მამაკაცის ბარზე დაჯდომა ერთი იყო. საკმაოდ სიმპათიური მამაკაცი ეჯდა გვერდით ქალდანს. სულ ოდნავ მოზრდილი თმები ასჩეცვოდა და ლამაზად ისხამდა ვისკს, ბოთლიდან ჭიქაში. ისე მიაშტერდა ქალანი მამაკაცს რომ ვერც კი გაიგო როგორ შემოხედა უცნობმა
-გინდა?- თავით ბოთლზე ანიშნა ბიჭმა
-რა? ჰა?
-გინდა მეთქი?
-ა თუ შეიძლება-ჭიქა გაწია უცნობისკენ ქალდანმა.
-შემოგაპარეს?-გაეღიმა მამაკაცს და თან სასმელი დაასხა ჭიქაში
-და რატომ?-დაინტერესტა ტასო და ჩაეცინა უცნაური შეკითხვის გამგონე.
-უნაურად გამოიყურები და არა ისე როგორც..
-ეს გადაპრანჭული გოგოები? მართალი ხარ არ მიყვარს ხოლმე ეფექტის მოხდენა როდესაც ეს ასეთი საჭიროა. და კიდევ არა. არ შემომაპარეს ამ ბავშვებთან ერთად ვსწავლონ კოლეჯში.შენ...
- ჩემი ძმა სწავლობს თქვენთან ლადო მაქაცარიას იცნობ?
-რატომღაც დღეს გავიცანი რა დამთხვევა-ჩაეცინა ერონიულად ანასტასიას.-ანასტასი ქალდანი-ყელი მოიღერა გოგონამ და ხელი გაუშვირა
-მჰ -ამოილაპარაკა მამაკაცმა, აშკარა იყო არაფერი გაუგონია.
-უკაცრავად დაქალი მყავს მოსაძებნი და უნდა წავიდე.-უთხრა თუ არა მაშინვე მოშორდა მამაკაცს, აშკარა იყო არ ესიამოვნა მამაკაცის საქციელი და ლულუს მოძებნას შეუდგა.

-მია მგონი მოეწონე ხო?
-იმედი მაქვს! ხვალ თუ მოვიდა სკოლაში ვნახავ აუცილებლად!



ლადო, ტატო, ნიკო, ბექა და საბა ტახდებზე ესვენნენ დაღლილები და განვლილ დგეს განიხილავდნენ.
-აუუ როგორ დავიღალე დღეს რაა. აი ძაან.-ამოიოხრა ტატომ
-მე კი გავერთე და -ხელი აწია საბამ და ჩაიცინა
-შენ რა გიჭირდა ერთობოდი შენთვის-გალანძღა ძმაკაცი ლადომ
-რა გინდათ ისწორებდა თავისთვის ბავშვი-გაეცინა ნახევრად მძინარე ბექას
-ხოო თან ანასტასია ისეთია ვერ მოიწყენ მაგასთან-გაეღიმა საბას.
-ეხა რა დაალაგებს ამდენ რაგაცას-ზლოზნით წამოდგა ტატო ფეხზე.
-არ გადაგეხადა ეს სახლი ფართი და აგარ იქნებოდა შენი დასალაგებელი-მიაძახა ლადომ
-არა ბიჭო არ დავალაგებ აქაურობას გამორიცხულია ნინიკოს დაურეკავ ხვალ და გამიწრიალებს აქაურობას.
-არ გაანძრიო ხელი შენ ხო.
-ეეე ნახე ვიღაცას პალტო დარჩა აშკარად კაცისაა. თქვენი ხო არაა?-დაინახა პატარა სავრძელში მიგდებული შავი გრძელი პალტო ნიკუშამ
ყველამ იუარამ მხოლოდ უფროსი მაქაცარია იჯდა გაქვავებული და მხოლოდ ეს ამოილაპარაკა
-ჩემია