სიკვდილის წყარო
უფსკრულის კიდეს ასვეტებულს გრძნობა-დამექცა ხრიოკ კლდეებში ჩავიმარხე ცა- ჩამომექცა!... სახეზე მაწვიმს, წკაპაწკუპით-სისხლს უერთდება, ნაკადულივით ჯებირჯებირ მიირაკრაკებს, გრძნობათა ხნულებს- ნაპრალნაპრალ ეალერსება.. ესაუბრება! წარსულის ხურჯინს ელამუნება.. თავს დასტრიალებს, ტკბილტკბილი სიტყვით ებაასება. გველივით ყელზე ებჯინება- შხამავს მოთაფლულს, წვეთწვეთ ისრუტავს მაცოცხლებელ -განვლილ დღეთა რიგს! შემოაყინა ძარღვებიდან მოდინარი სიცილკისკისი, ძაძით შემოსა მოკაშკაშე ჟამთა მრიცხველი.. გაანადგურა, რასაც ირგვლის წამით შეეხო, ყელმოღერებით, ხელგაშლილი ეგებება მისით მონუსხულთ, გულუხვად ასმევს მომაკვდინებელ -სისხლისფერ ბადაგს. ვუყურებ-უსისხლოდ მწოლიარე ქვათა მწკრივებში, წყაროდან წვეთწვეთ განკაცებულ სიკვდილს -ყორნისფერს, ფრთაშესხმულ ძვლებზე სამოსელად ცრემლებს იქსოვდა, თავზე ქუდივით იფარებდა ჩემეულ განცდებს... შემოტრიალდა.. შიშისაგან გული-გამიქრა! კლდეებში სადღაც მიიმალა- განცდებს გაექცა.. უკანასკნელად- სანამ სიკვდილს ფსკერფსკერ დავლევდი, ვხედავდი დღედღე! -წამწამ განცდლის ბედნიერებებს.. ____ არ ვიცი,წაიშალა თუ წაშალეს, მაგრამ, რომაღარ დევს,მგონია,ვღალატობ ლექსს.. მომენატრეთ. თქვენი:ანასტასია პ.ს მეორე ლექსი ლისთში. შენიშვნებს ველი |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.