-თანახმა ხართ გაყვეთ ცოლად ალექსანდრე ჯაფარიძეს?
-თანახმა ვარ!
-თქვენ თანახმა ხართ ცოლად შეირთოთ ნუცა მაჭავარიანი?__ ახლა ბიჭისკენ შეტრიალდა მღვდელი
-თანახმა ვარ!
და გაისმა აპლოდისმენტები იქ მყოფებისაგან რომელთაც სახეზე ღიმილი იყო მოფენილი
-შეგიძლიათ აკოცოთ ერთმანეთს

დილით მზის სხივებმა გააღვიძა. თვალები ნელა გაახილა და ფანჯრისკენ გაიხედა. კარგი ამინდი იყო გაზაფხულის მიწურულს. გუშინ ნაწვიმარზე ქალაქში ნესტის სუნი ტრიალებდა. ადგა და ხალათი მოიცვა, სიმღერა ისე ჩართო რომ მეზობლები არ გაეღვიძებინა და სამზარეულოში გავიდა ყავის მოსამზადებლად. ვინაიდან დღეს შაბათი იყო არსად ეჩქარებოდა, არსად ანუ სამსახურში. თავისი კომპანია ჰქონდა არა ძალიან დიდი და ცნობილი, მაგრამ ნორმალური. მთელი დღის გატარებას მარტო გეგმავდა მაგრამ ვინ დაგაცდის ამ დროს კარზე კაკუნი გაისმა. ფეხზე წამოდგა, სიმღერა გამორთო და კარების გასაღებად წავიდა. სახეზე კმაყოფილება ნამდვილად არ ეტყობოდა. კარი გააღო და ხელში დედამისი შერჩა. გაუკვირდა არა კი არ გაუკვირდა, ძალიან გაუკვირდა.
-გამატარებ თუ იდგები ასე?
-აქ რა გინდა?
-რა არ შეიძლება საკუთარ შვილს ვესტუმრო?
-აა, ახლა გავხდი ხო საკუთარი შვილი? მაშინ შვილადაც არ მაღიარებდი, როცა ქმარს გაყევუ და გეჩხუბე, ფინანსურადაც მიჭირდა, არ დამეხმარე, ახლა ვიშოვე ფული და მოგინდა დედობა?
-რას ამბობ? პირიქით ჩემი მადლიერიც კი უნდა იყო მაშინ რომ დაგხმარებოდი ახლა შენი ბიზნესი და ფული არ გექნებოდა
-კიდევ იგივეს და იგივეს იმეორებ, თუ ისევ საჩხუბრად მოხვედი...
-არა ჩხუბი თაცი ნამდვილად არ მაქვს ახლა ისე ყავას დავლევდი, თან მოგიყვები რატომ მოვედი შენთან
-შენთან ჭორაობას არ ვაპირებ ყავას გაგიკეთებ დალიე და შემდეგ შეგიძლია წახვიდე
-ეს შენ გეხება და ძალიან მნიშვნელოვანია
-რა გინდა
-კარგი მოკლედ დაჯექი__ ერთი ღრმად ამოისუნთქა და დაიწყო - ხომ იცი ის კაცი მამაშენის კომპანიის მეწილე, შალვა ჯაფარიძე __ ნუცამ თვალები დააწვრილა და თავი დაუქნია
-ვიცი
-შალვას მეორე კომპანიაც აქვს რომელსაც თავის შვილს გადასცემს, თუმცა ასეთი პირობა აქვს რომ მისი შვილი აუცილებლად უნდა დაქორწინდეს
-დედა არც კი გაიფიქრო რომ მე მას...
-ერთი წუთით დამასრულებინე, რადგან უს უფროსია მას შენს დას ვერ გავაყოლებ და თან შენი და ცხრამეტი წლისაა შენ კი ოცდაოთხის ის ბიჭი ოცდაექვსის ამიტომაც...
-დედა არა!
-კი შვილო, კი შალვამ მითხრა რომ კომპანიის რაღაც ნაწილის მფლობელი შენც გახდები და ეს შენს ბიზნესსაც წაადგება
-მე შენ არ მოგცემ უფლებას ჩემი ცხოვრებით ითამაშო ფულის გამო დედა არა საიდან მოიტანე რომ გათხოვება მინდა მასთან ვინც არ მიყვარს?
-მხოლოდ ერთი თვით, გთხოოოვ
-მე რა სათამაშო ვარ?
-მე თუ არ გიყვარვარ მამაშენის ხათრით მაინც გააკეთე ეს გთხოვ, ხომ იცი მამაშენი როგორიც იყო ამას ის გააკეთებდა
-ჯერ ეს ერთიც მამას ნუ ახსენებ და მეორეც რომ თუ მამა ამას გააკეთებდა ყოველიშემთხვევისთვის ჩემს ხარჯზე არა, გასაგებია?
-ვიცი მაგარამ...
-რატომ? რატომ მაინც და მაინც მე ერთი მიზეზი მაინც დამისახელე და დაგთანმდები
-მჭირდები! ახლა მე მჭირდები! ვიცი არ ვარ ღირსი მაგრამ მიჭირს, მინდა რომ უზრუნველი სიბერე მქონდეს და ვალებში არ ვიხრჩობოდე, გავკოტრდი მას შემდეგ რაც მამაშენი გარდაიცვალა, ახლა ფული მჭირდება თან ძალიან ერთხელ მაინც სულ ერთხელ ჩემთვის გააკეთე ეს, გთხოვ! __ ცრემლები ღაპა-ღუპით მოსდიოდა უკვე, შეეცოდა რა ქნას წყენას მალე ივიწყებდა. მაგრამ სიმტკიცე არ დაკარგა
-კარგი რამეს მოვიფიქრებ
-ჩემი კარგი გოგო, ჩემი ჭკვიანი ასეთი იყავი ბავშვობაშიც, ჩემი პატარა ძალიან გამახარე, ძალიან__ტირილი შეწყვიტა და ახლა ნუცას ეხვეოდა _ კარგი წავედი ამოვალ საღამოსთვის კიდევ
-კარგი, ნახვამდის
კარებამდე მიაცილა და შემობრუნებას აპირებდა
-მაგრამ იცოდე ამ აზრის შეცვლა არ შეიძლება მხოლოდ სამი თვე, გასაგებია?
არც შემობრუნებულა კარის მიკეტვის ხმა რომ გაიგო ეგრევე გაჩერდა და გაანალიზა მომხდარი
-არა რა გავაკეთე? ჩემი ხელით ჩავიგდე თავი მგლის ხახაში__თავზე ხელი გადაისვა და თავის ოთახში გავიდა

-ღმერთო დედა ასე ადრე კაბის ასარჩევად გამაღვიძე? საერთოდ არ ვიცნობ იმ ბიჭს, მე გითხარი მოვიფიქრებთქო, კი არ დაგთანხმდი და თან სამსახურში უნდა წავ...__ბალიშში თავჩარგული ლაპარაკობდა და თან ხელებს იქნევდა
-ჯერ ეს ერთიც ადრე არ არის უკვე დილის თორმეტი საათია ბუძილნიკი გამოგირთე ამიტომაც სამსახურშიც ვერ წახვალ, უფროსი ხარ და ყოველდღე სამსახურში რა გინდა? მერე მეორე იმ ბიჭს გაცნობა არ უნდა ისედაც ძალიან სიმოატიური და ფულიანია__დაფიქრდა და განაგრძო თან თითებზე ითვლიდა - მესამე რომ არ დამთანხმებულიყავი არას მეტყოდი მოვიფიქრეს არა __ ნიშნისმოგრბით უთხრა და ოთახიდან გავიდა და იქიდან დაიძახა __ მეოთხე კაბის ასარჩრვად კი არა ბიჭის გასაცნობად მივდივართ
როგორც კი გაიაზრა ეს ყველაფერი ფეხზე წაოფრინდა და საათს ახედა
-არა, არა დედა ყველაფერი როგორ უნდა გააფუჭო დღეს მნიშვნელოვანი თათბირი მქონდა დაგეგმილი, არა თან ბიჭის გასაცნობადო ისე გამოდის თითქოს მე ვკვდებოდე მისი გაცნობით სირცხვილიი - თავისთვის ბურტყუნებდა და თან ემზადებოდა. სააბაზანოს სარკეში თავისი თავი შეათვალიერა - ისე ასე ხო არ წავსულიყავი თმები ყვავის ბუდეს მიგავს რომ დამინახავს ეგრევე გადაიფიქრებს ქორწილს __ თავისთვის ჩაიხითხითა და კბილების გამოხეხვა დაიწყო
-აბა შენ იცი
-შენ არ მოდიხარ?
-არა
-კარგი და სად უნდა წავიდე
-ასეთი ჩაცმულობით ვერსად
თეთრი ტოპი მაისური, რომელსაც შავად Freedom ეწერა, შავი დახეული, ჯინსის შარვალი და თეთრი სნიკერსები ეცვა, თმები ზემოთ ჰქონდა აწეული
-წვეულებაზე მივდივარ არაფერი არ უჭირს, შენ ის მითხარი სადუნდა წავიდე
-არსად
-რა?
-უკვე აქაა

ააბააა როგორია შემიფასეეთ, ისე მაბედნიერებს თქვენი თითოეული კომენტარი რო არ ვიცი რა ვთქვა პატაარაა მაგრამ გავზრდი უფრო დიდებს შემოგთავაზებთ
გელოდებით პატარა სიყვარულიკებო