საღამოს მოვკალათდი ჩემს ადგილას ლეპტოპით და წითელი ღვინით...დავიწყე ჩანაწერების წერა,რაღაც უახსიათოდ და უიმედო ფიქრებით ვიყავი გართული,რა თქმა უნდა,ლიტუკას და აკოს ზარები არ წყდებოდა,მაგრამ იციან როცა არ ვპასუხობ მძინავს,მაგრამ ჩანაწერებსაც ვერ დავუდე გული და ოთახში სიარული დავიწყე ღვინით ხელში თან საკუთარ თავზე ვბრაზობდი რატომ მაინცდამაინც ეს ლევანი რატომმმ?! ამდენი ბიჭია დედამიწის ზურგზე,ვამჯობინე წამოვწოლილიყავი და ...გათენდა,შევვარდი შხაპის მისაღებად,შემდეგ ჩემი ახალი კაბა ჩავიცვი მოკლე ყვავილებით ჰაჰ ისე მიხდებოდაა თან დამპალი ფიქრები მიტრიალებდა
-ასე რომ დამინახოს ლევანიმ სულ დაავიწყდება ის ქერა და მაშინვე ჩემი გახდა მოუნდება
თუმცა ისევ ჩამოვფრინდი და თავი გამოვაფხიზლე მსუბუქი მაკიაჯი გავიკეთე და ტელეფონი ავიღე აკოსთვის რომ დამერეკა
-კარებთან ვდგევარ გამოდიიი
-ახლავე კუსკუსს
-ჰალილუია
-ოჰოჰ რაიყოოო?რა სექსუალურ ტალღტაზე ხარ აი იმნაირი რო არ ვიყო ნამდვილად დი
-მოკეტე იდიოტო
და ჩანთა ვუთავაზე თავში სწორედ მაშინ გამოანათა იმ ვაჟბატონმა
-გამარჯობა ახალო მეზობლებოოო
მე კი ცივად გავუღიმე,მაგრამ აკო რას გაცდის
-პრივეტები სიმპატიუროოოო
-როგორი ლამაზი ხარ ლიზაა
ამის გაგონებაზე ლამის გული წამივიდა სულ დამაჟრიალა აკომ კი ჩუმად ჩამჩურჩულა
-მგონი ეს იყო შენი მიზანი
-აჰაჰაჰ არა ღადაობ
-საით მიდიხართ გაგიყვანთ
აკოს ხელში არაფერი გამოვიდოდა და გიჟივით დაიწყო ყვირილი
-კიდევ კარგ, გადაგვარჩინე ამ სიცხეში ტაქსისტებთან ჯღანაობას
მივედით მანქანასთან ლევანიმ კარები გამიღო და წინ მითავაზა ადგილი მეც მორცხვად დავჯერდი და ზედმეტი არაფერი რომ არ გამომჩენოდა ხელის მოჭერით კაბაზე, დავიკავე ადგილი ,თან ვგრძნობდი მის გამანადგურებელ მზერას
-აკო ეს შენი დაქალი ასეთი მორცხვია?
-ვინ ლიზა ჰაჰ არა ალბათ ახლა მშიერი ან გამოუძინებელია
-ასეა ლიზა?
რაღა დამრჩენოდა ვიცრუე
-კი ასეა,მეძინება
-უიჰ საყვარელო
ოჰ როგორი თამამია ეს ბიჭი,მე კი ისევ ცივად გავუღიმე,აკომ კი სელფების გადაღება დაიწყო
-ტერიტორიულად სად არის თქვენი იფისი
-აბაშიძეზე
რამდენიმე წუთის შემდეგ გვეუბნება
-ჰო მართლა ხვალ ჩემი დაბადების დღეა და გეპატიჟებით
ღმერთო როგორ გამიხარდა,მაგრამ თავი ხომ არ დამეფასებინა მაგრამ არაა აკოს ხელში ამას ვინ გაცდის
-ჩვენ გულაობა ძაან გვიყვარს კი მოვალთ სიმპატიურო აბა რას ვიზამთ
-ჰო მოვალთ... ამჯერათ კი თბილად გავუღიმე
როცა გამოვემშვიდობეთ ლევანს ისეთი ბედნიერი შევედი ოფისსში აკოს არც ერთი სიტყვა არ მესმოდა
ლიტუკა კი მაგიდაზე შემოსკუპებული ყავით ხელში დაგვხვდაა
-გოგო იცი რა მოხდაააა?
-აკოოო
და ჩართო ყველაფერი დეტალებში მოუყვა
-რა ვაჩუქოო?
-ოჰოო რამეს მოვიფიქრებთ
-გამოგიტყდებით და ეგ ბიჭი ძალიან მომწონს
თავჩახრილმა და მორცხვად ვთქვი ისე რომ ამოხედვა და მათი რეაქციის დანახვა არ მინდოდა,მაგრამ უკვე მესმოდა წივილ კივილის ხმაა
-კარგით დამშვიდდით მგონი ვიღაც ყავს საში ფოტოები ვნახე
-მგონი არ ითვლება ეაა
-ჰო მართალია ლიტა
შესვენებაზე მოუსვენრად ვიყავი და ჩემებს ვუთხარი რომ სუფთა ჰაერი მჭირდებოდა
გადავწყვიტე ძველი ნივთების მაღაზიაში შევსულიყავი ბევრი რამ იყო განსაკუთრებით კი ჩემი ყურადღება ძველმა,მაგრამ საუცხო წიგნმა მიიქცია და ვიყიდე ლამაზად შევფუთე და ჩანთაში ჩავიგდე.....საღამოს კი ჩემი თეთრი სადა კაბა გამოვიტანე,ფეხთან ჩაჭრილი,დეკოლტით...შაბათი დღე იყო დილიდან მომზადება დავიწყე სალონშიც კი ჩავეწერე ამოსულმა კი კაბა ჩავიცვი ვაღიარებ რომ ულამაზესად ვიყავი....თუმცა ფანჯრიდან დავინახე ქვევით მდგომი ლევანი,მანქანა გააღო და ის ქერა გადმოიყვანა ზევით ამოვიდნენ....ცრემლებს ვიკავებბ,ყველაფერი დამთავრდაა?!მაგრამ რა იყო რო,კარებზე ზარი.
-ვაუ რა ლამაზი ხარ,შემოდი შენ გელოდებით
საჩუქარი ავიღე და უხასიათოდ გავედი
-გაიცანი ეს ჩემი დაა
იმ ქერაზე მანიშნებს გესმით იმ ქერაზე,ღმერთო ახლა არ გავგოჟდებოდე,მივუახლოვდი ლევანის საჩუქარი გავუწოდე და ტუჩთან ახლოს ვაკოცე
-გილოცავ შენს დღეს!

მეგობრებო როგორ მოგწონთ ღირს გაგრძელებად?