აი გქონიათ მომენტი როცა, ღელავ, გეშინია, და ითრგუნები რადგან გეშინია რომ, შერცხვები და დაგცინებენ.
აი ახლა ამ მომენტში ზუსტად ეს გრძნობა მაქვს, აქამდე დიდ საზოგადოებაში არ მიმღერია და არც დამიკრავს მაგრამ თავსაც ვერდავიფასებ არმიყვარს არ ჯდება ჩემში ეს თავის დაფასება ძერსკობა კნავილიდა ჯღავილი.
და აი გამიჩნდა ელენეც რომელსაც ჩემი ლამაზუნა უკავია ხელში და დაკრეჭილი მოემართება ჩემსკენ.
- ვაა ელე უკრავ? გაიოცა საბამ
- მე არა კესანე უკრავს. კვლავ გაიკრიჭა და ჩემკენ შემობრუნდა რათა გითარა მოეცა.
-ელე ჩემთანერთად იმღერე რა ან ყველა ამყევით. გამოძვრომა ვცადე ძაან არშევრცხვეთქო.
- დაიწყედა აგყვები.
-კაი მარა რომელი ვიმღერო?!
- მერომიყვარს ის რა გთხოვ? ყელი გამოიწია ბავშურად და და წამწამები ამიფახურა მეც გამეცინა და დავთანხმდი და დავიწყე.

,,მზე ჩადის და ნაპირთან თოლიები გვიცდიან, თითქოს ჩვენს განშორება და დაკარგულ იმედებს თოლიები ცინიან"
ჩამთავრება და ყიჟინის და ტაშის ატეხვა ერთი იყო არვიცი რატომ მაგრამ ჩემჭკუაში ჩუმად თვალი საბასკენ გავაპარე და დავინახე რო შეუმჩნევლად მარა მაინც ტუჩის კუთხე ჩატეხილი ქონდა და ჰოპ ბედი არგინდა ჩემი მზერა დაიჭირა საბამ და ეხლა უკვე მთლად გაიღიმა და ბედი ჩემირო ღამეიყო თორე ჩემი გიტარისფერი მედო უეჭველი ვიცი.
შემდეგ კიდევ რამოდენიმე შეკვეთა
-ისადა შაბაშები თქვენ რა ხილია იცით ქაღალდისფული მიიღება მხოლოდ.
იმდენრაღაცას მეუბნეოდნენ ბოლოს ჩემი მკვლელი იუმორით ესღა დავაწყვიტე და ბავშვებიც ვახარხარე. ხოლო ცოტახანში საბას დაბადებისდღეც მოკაკუნდა და სიმღერაც მიეძღვნა. ცოტა ვიმხიარულეთ და ავიშალეთ საბასგან მხოლოდ სამი სიტყვა გავიგე იმსაღამოს. ,,მადლობა" და ,,კარგად მღერი" რაც ასეთუისე გამეხარდა.
ხოგქონიათ მომენტი როცა ყოველი დღე ერთმანეთსგავს და რუტინად იქცევა აი ეგრე იყო ზუსტად 2კვირა, ვაკაგებდი სახლს ავდიოდი ან ჩამოდიოდა ელენე ჩემთან და საღამოს ისევ გარეთ. საბა ამ დროის განმავლობაში სოფელში იყო მაგრამ არგამოდიოდა ან ჩვენს სასტავში არიყო.
უი იცი რადამავიწყდა მე ვარ პიროვნება რომელიც თავს არავის დაუღუნავს და არავის მისცემს შეურაწყობის უფლებას და აეც ეს დღე იყო გამონაკლისი რიცა ჩემს ფუმფულობაზე დაიწყეს ღადაობა
- აუ შენს ზომა ტანსაცმელს სად შოულობა. დამცინავად მომესმა ერთი ბიჭის ნათქვამი
-უკაცრავად?! მივუბრუნდი იმ ბიჭს რომელმაც ისროლა ეს რეპლიკა
-რაიყო რაგაგიკვირდა რა მართლა მაინტერესებს.
- აუ ბიჭი მოდი აქ.
-რაგინდა?? მოახლოება და ერთ ადგილას წიხლის ამორტყმა ერთი იყო რამაც იმ ბიჭის მოკეცვა გამოიწვია და რაღაცის თქმა
ცემგანკი ჩაცუცქვა და
-ეხლა კარგად მომისმინე თუ მაგ ენას კბილს არ დააჭერ და კიდე რამეს იტყვი მხოლოდ ამით არ შემოვიფარგლები, უნდა იცოდე ვის რაუნდა უთხრა და აკადრო გამიგე?! ენას ძვალი არააქ მაგრამ კბილებიგაქ რიმ ენას დააჭირო გაიგე ეხლაკიდე მოშორდი სანამ თავს ვაკონტროლებ. მკაცრად გამოვცერი კბილებში და გავეცალე იქავრობას ბავშვებიც უჩუმრად გამომყვნენ ვინც მიცნობს ყველამ იცისრომ ხმა არუნდა გამცენ როცა ვბრაზობ. ხოლო იმავე საღამოს ტელეფონზე უცხო ნომრისგან შეტყობინება მომივიდა ტექსტით
,,მტერს მოხვდა შენიწიხლა"
ნუ კიდამაინტერესა ვინიყო მაგრამ მე ვცხოვრობ სოფელში სადაც ჩასარიცხი აპარატი რახილია კაციშვილმა არიცის ამიტომაც დამესინინა.
მეორედღეს დედაჩემმა გადმომირიცხა მაგრამ უცნობი აღარც გამხსენებია და ვიყავი ალხეინად სანამ კიდე არ მივიღე შეტყობინება
-,, იცი მგონი მომენატრე და თან არმომენატრე"
-,,რომელიხარ"
-,,ისეთი არავინ"
მგონი ვერაა ხო ეს ?! სადმაქ ეხლა მე ამისნერვები არმივწერდა შემეშვება. მართლაც ეგრეიყო 2დღე არ გამოჩენილა რასაკვირველია ელენეს ყველაფერი ვუთხარი
-გოგო ესემშვიდად როგორხარ აუუ მაინტერესებს ვინაა პროგრამა მაინცმქონდეეს ბაზაში მოვძებნიდი. აქოთქოთდა ელო
-აი როარმაინტერესებს რატო ვიჭყლიტო ტვინი ტყუილად ვერვხვდები და შენ ბევრ ლაპარაკს ბაუნტს როშემპირდი სადარის?? გავინაბე შოკოლადის მოლოდინში შოკოლადი და მე განუყრელივართ მისგარდა არავინ მყვარებია და მომავალშიც არმაქვს გეგმა
-აუუუუ მაპატიე რა შემომეჭამა განა ძალით აი შემთხვევით. ამიფახუნა წამწამები როცა ჩემი თვალები დაინახა რომელიც ანაღვლიანდა იმედგაცრუებისგან
- აი ხოშემპირდი იცი როგორმინდა
-მაპატიე ეხლა და ხვალ კიტკეტებსაც გიყიდიდა მწვანე ალპენგოლდსაც. მაინც მომისყიდა არა რა რაც იცის ამ გოგომ იცის.
-,, ხვალ ტბაზე ჩამოდი " აწრიპინდა ტელეფონიდა ეკრანზე გამოჩნდა ისევ ის ნომერი.
- აუ ელე გავრეკავ ვინარი ეხლა. სერიოზულად ავიფოფრე
-კაი ნუგაშალე აფრები წადი და ნახე იქნებ და ვინაა . აჟიტირდა ელენე
-მართლაწავალ და მეტიარმინდა ვინმე მეღადაოს გადავიკლავ მუხლზე. ვთქვი მტკიცეს
ის დღეც მალე მიიწურა ფეხბურთივითანაშეთ მერე ჯოკერი და თავანიც ჩავიბარე როცა ნიკამ ტაშტი და ბიგი გამოიტანა თავის პანზის ქვითურთ და ტრასაზე დაიწყო ფეხის პარსვა თავისი გინებით და ლანძღვით გაფორმებული. ბევრი ვიცინეთ ვიდეოთუ ფოტოები გადავიღეთ და დავიშალეთ.
აი დადგა მეორე დღე როცა უნდა გავიგო ვინ მწერს და რაღაცნაირად ვღელავ.

P.S ვიცირო გრამატიკულად გამართული არ არის და სასვენი ნიშნებიმაქ ცუდად დასმული მაგრამ თანდათან გამოვასწორებ. აბა რასიტყვით ამ თავზე და როგორი განვითარების იმედიგაქვთ ან რამოგწონთ და რა არა გმირებში