დემეტრე გვანცას მოულოდნელად მიუახლოვდა წამომყევი...
-მოიცა, ჩვენ რა...
-არაფერი გვანცა შენს ოთახს განახებ,მანიაკი არ ვარ, ნუ გეშინია შენით მოგინდება ჩემთან ძილი და სექსი.
-უკაცრავად?
-ხო რა იყო?
-შენი სითავხედე მაოცებს.
-უფრო სიმართლე.
გოგონას კარი გაუღო და ოთახში შეაცილა გვანცას მოეწონა სივრცე რომელშიც ძილი მოუწევდა.
-თუ გინდა გახდაში დაგეხმარები (გაიცინა დემეტრემ)
-კი მართლა დამჭირდება, კაბას ვერ გავიხდი ზურგი შემიხსენი გთხოვ.
დემეტრე გვანცას მიუახლოვდა და თმა გადაუწია უყურებდა მის ნატიფ და სრიალა თმას რომელიც კანს ეხებოდა,ნაზად ჩაუხსნა კაბა და მხარზე აკოცა, გვანცა უცბად მოტრიალდა და ვერაფერის თქმა მოასწრო დემეტრე ოთახიდან გავარდა.
არცერთს ან უძინია არ ასვენებდათ ფიქრები ერთმანეთზე მომახდარზე და კიდევ გვანცასა და ალექსანდრეს შეხვედრაზე,დემეტრე რაღაცამ დააეჭვა ,ხოლო გვანცა ფიქრობდა რომ ყველაფერი ეთქვა მისთვის...
გვანცამ საქორწინო კაბა გაიხადა და დალილი დაეშვა საწოლზე,მალევე ჩაეძინა მთელი დღის დაღლილს.
სუსხიანი ზამთრის მზე სახეს უნათებდა, წამოდგა გვანცა საწოლიდან,საბაზანოში შევიდა,რომელიც ოთახაშივე იყო, შხაპი მიიღო და გარდეროფში შეკიდული ატლასის ხალათი შემოიცვა, ოთახიდან გასულს მოუნდა სახლი დაეთვალიერებინა,ჯერ ვერანდაზე მოხვდა, საიდანაც ულამაზესი მთაწმინდა მოჩანდა და თითქმის მთელი თბილისი ,შემდეგ უკან მობრუნდა და სამზარეულოში ჩავიდა, უზარმაზარ სამზარეულოში დემეტრე დაინახა,თეთრი ლამაზი პერანგი და შავი შარვალი ეცვა, წინსაფარი გაეკეთებინა ცალ ხელში ტაფა ეჭირა და ოსტატურად არხევდა.
ისე ჩუმად შევიდა გოგონა იქ რომ გართულმა დემეტრემ ვერ შენიშნა სანამ გვანცა უფრო ახლოს არ მივიდა,დემეტრე მობრუნდა და გოგონას გაუღიმა.
-გაიღვიძე?
-როგორც ხედავ?
-როგორ გეძინა?
-მშვენივრად.
-გშია?
-კი მგელივით.
ტაფიდან ომლეტი გადმოიღო, სუფრაზე ყველაფერი ეწყო რაც შეიძლება საუზმეზე ინატრო... ხმას არცერთი იღებდა მიირთვეს და კარზე ხმა გაისმა.
გამარჯობა ბატონო დემეტრე საშუალო სიმაღლის პუტკუნა შავთმიანი ქალი შემოვიდა გამარჯობა ქალბატონო გვანცა.
გვანცა გაიცანი ეს ჩვენი ოჯახის დამხმარე ქალბატონი ნანაა შენ არ მოგიწევს საჭმლის კეთება და სახლის დალაგება ნანა დაგვეხმარება ყველაფერში .
სასიამოვნოა ქალბატონო ნანა, მადლობა დახმარებისთვის,გვანცა თავაზიანად მიესალმა და მაღლა ავიდა.
თავის ოთახში შესვლამდე ცნობისმოყვარეობამ სძლია და დემეტრეს ოთახისკენ დაიძრა.
შიგნით შევიდა და ძალიან დიდი საწოლი დაინახა, საკმაოდ დიდი ოთახი იყო ტელევიზორითნ გვერძე კიდევ ერთი კარი იყო, შევიდა და მაგიდა დახვდა საქმის ფაილებით,კომპიუტერით,მყუდრო სავარძლით და ვისკის ბოთლებით.
ყველაფერი ისეთი ლამაზი იყო. სანამ ამ ოთახიდან გამოვიდოდა დემეტრეს საძინებელი ოთახიდან ხმაური მოესმა და ანერვიულდა,ფიქრობდა ახლა აქედან როგორ გავაღწიო, სხვა კარი არიყო დემეტრეს სამუშაო ოთახი მხოლოდ მისი საძინებელი ოთახის გავლით უნდა დაეტოვებინა,ღმად ჩაისუნთქა გამბედაობა მოიკრიბა და ოთახის კარი ჩამოსწია, დემეტრეს ცოტა შეეშინდა, მაგრამ ხელში გაწითლებული ძალიან საყვარელი გვანცა შერჩა, გვანცას დემეტრეს დანახვისას თვალები გაუფართოვდა,ტანზე არაფერი ეცვა მხოლოდ შარვალი, უზადო სხეული ჰქონდა ულამაზესი, დემეტრემ შეამჩნია რომ გოგონას აბნევდა და უფრო მიუახლოვდა კედელზე მიაყრდნო და ყელზე აკოცა, შემდეგ ყურთან, გვანცა ყველა ადგილს სადაც დემეტრეს ტუჩები ეხებოდა ისე გრძნობდა, ისე მხურვალედ რომ კვნესა აღმოხდა,დემეტრე ოდნავ ქვევით ჩავიდა მკერდისკენ და ნაზად აკოცა ...გვანცა ჩუმად კვნესოდა და თვალები სიამოვნებისგან დახუჭა, დემეტრე სახეზე მიაშტერდა და ეშმაკურად გაიღიმა, სიამოვნების ბურუსიდან გამოვიდა გოფო ,თვალები გაახილა, ნასიამოვნებმა სახემ დემეტრე საერთოდ გააგიჟა...
შენ რა დამცინი? გაბრაზებული მოუბრუნდა გვანცა.
-არა არ დაგცინი რაიყო პატარავ მოგინდი?
-არა არ მომინდი.
-აქ რას აკეთებ?
-მაინტერესებდა შენი ოთახი არ შეიძლება?
-როგორ არა საღამოს სამსახურიდან რომ მოვალ შეგვიძლია თითოეული კუთხე შევისწავლოთ ჩემი ოთახის და კაბინეტისაც.
-გარყვნილი ხარ დემეტრე.
გვანცასგან პირველად გაიგო დემეტრე და საკმაოდ მოეწონა თავისი სახელის ჟღერადობა, უნდოდა მასთან სიყვარულით დაკავება ახლავე და ახლა,თავს ძლივს თოკავდა ასეთი სილამაზის წინაშე მდგარი, მაგრამ უნდოდა გვანცა იქამდე მიეყვანა რომ თავად მოსულიყო მასთან.
გვანცა ოთახიდან სწრაფად გავიდა და თავის ოთახში ჩაიკეტა ფიქრობდა დემეტრეზე და გიჟდებოდა, მის გვერდით რაღაც საოცარს გრძნობდა, არ შეეძლო რომ უყურებდა შეხება უნდებოდა,მასთან ძილი უნდოდა კიდევ ეწვოდა ის ადგილები სადაც დემეტრემ აკოცა.
დემეტრე სამსახურში წავიდა" Step Group" -ის შუშის კარი შეაღო და ოც სართულიან კომპანიაში შევიდა,სადაც ალექსანდრეს გაღიმებული სახე შეეფეთა როგორ ხარ დემეტრე? შენთან სალაპრაკო მაქვს ოღონდ საქმეს არ ეხება პირადულია.
ალექსანდრეს გაკვირვებულმა შეხედა და აიყვანა თავის კაბინეტში.
-მოკლედ გვანცა შენი ცოლი ჩემი სტუდენტი იყო...
-ვა რატო არ მითხარით გუშინ?
-იმიტომ რომ მარტო სტუდენტი არ იყო.
-რას გულისხმობ?
-სექსი გვქონდა და ვხვდებოდით ერთმანეთს.
-რას ამბობ?
-ხო რა ვიცოდი შენ თუ მოიყვანდი ცოლად არ მინდიდა დამემალა სანამ თვითონ არ გეტყოდა.
-გიყვარდა ან უყვარდი?
-მე არ მყვარებია მას არვიცი.
დემეტრეს სახე აელეწა.
-სტუდენტებთან როდიდან წევხარ?
-კარგი რა ძმაო ეგეთ გოგოზე უარს ვერვიტყოდი...
ამის თქმა იყო და დემეტრე ფეხზე წამოვარდა და სავარძელში მჯდომ ალექსანდრეს ხელი ყელში წაუჭირა, მუშტი გაუშეშდა და შეეცოდა ალექსანდრე დასახიჩრებისთვის.
-ჩემს ცოლზე მეორედ აღარაფერი თქვა თქვენი სექსი დარწმუნებულივარ ატყუებდი პატარა გამოუცდელ გოგოს, მას კი სიყვარული უდნოდა, და ლაჩარი ყოფილხარ ალექსანდრე გადი ჩემი კაბინეტიდან და ეცადე ნაკლებად დამენახო.
-ქალიშვილი იყო?
ჩახრეწილი ხმით უთხრა დემეტრემ.
-კი იყო.
- ხარ!
სახლში სანამ დაბრუნდებოდა ბარში შეიარა და ვისკით გამოთვრა გამწარებული იყო გვანცაზე, ეგონა უმწიკვლო გოგოსთან ჰქონდა საქმე მაგრამ თითქოს სხვა ადამიანი აღმოჩნდა.
დემეტრემ არ იცოდა რა უნდა ექნა, სადამდე გაუძლებდა ცდუნებას და იმ სილამაზეს რომელიც გვერძე ოთახში იწვა, მის მიმართ ვნებასა და რაღაც საოაცარ გრძნობდა, რომელსაც სახელს ვერ არქმევდა.
მეორე დღეს დემეტრემ რომ გაიღვიძა სახლში მამამისი დახვდა, მისაღებ ოთახში იჯდა.
-მამა აქ რასაკეთებ?
-რა იყო გეწყინა ჩემი მოსვლა?
-არა უბრალოდ გკითხე.
-არაფერი მოგინახულეთ.
-შენი ცოლი სად არის?
-სძინავს.
-მიდი გააღვიძე საქმე მაქვს თქვენთან.
დემეტრე ოთახში ავიდა და დაინახა გვანცას როგორ ეძინა ისე არ უნდოდა ახლა მისი გაღვიძება მაგრამ მამამისის მიერიდა, გვანცა... იდგა და ეძახდა თან მკაცრი სახე დაიჭირა გუშინდელის მერე, გვანცა იმეორებდა გაუჩერებლად გაიღვიძე.
გვანცამ თვალები მოიფშვნიტა და დემეტრეს შეხედა, რომელმაც უთხრა რომ ელოდებოდნენ, ადგა უღიმღამოდ მოწესრიგდა და ქვქვით ჩავიდა.
დემეტრე და მამამისი ლაპარაკობდნენ ბიზნეს თემებზე.
-გამარჯობა.
-გამარჯობა გვანცა.
ფეხზე წამოდგა მამამთილი და ხელზე აკოცა გვანცას, როგორც ყოველთვის ულამაზესი ხარ.
-მადლობა. გაუღიმა გვანცამ და ჩამოჯდა.
ნანამ ყავა და ხილი შემოიტანა დემეტრე და გვანცა ერთდ იჯდნენ და დროდადრო ერთმანეთისკენ თვალს აპარებდნენ.
-აბა როგორ გაუგეთ ერთმანეთს.
-ვცდილობთ გაუღიმა გვანცამ.
-ხო ვცდილობთ.
გახედა გვანცას დემეტრემ, გაბრაზებული სახით.
-ბავშვებო დღეს სერიოზული საღამოა ქვეყნის მთელი ბიზნესმენები იკრიბებიან,თქვენს ჰოლდინგში და დემეტრეც იქ უნდა იყოს, როგორც მომავალი მფლობელი, გვანცა შენ კი მას გვერდს დაუმშვენებ.
-გასაგებია...
დემეტრემ და მამამისმა ბევრ სხვა თემაზე ისაუბრეს, შემდეგ წავიდნენ ერთად სამსახრში.

გვანცას ლილე ესტუმრა სახლში და ჭორაობაში გართულებს სულ დაავიწყდათ საღამოს კომპანიის წვეულება.
გვანცას ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა, დემეტრე რეკავდა.
-გვანცა გაემზადე და მძღოლს გამოვუშვებ, მე ვერ ვახერხებ მოსვლას აქ დაგხვდები.
-როგორც იტყვი.
-ნუ ლაპარაკობ ეგრე.
-როგორ ეგრე?
-თითქოს რამეს გაძალებდე, ახალი კაბის ყიდვა თუ გინდა ფული...
-არა არ მინდა მაქვს ბევრი კაბა რამეს მოვიფიქრებ.
-გვანცამ შავი ძალიან ლამაზი კაბა გამოიღო ტანზე მოყვანილი მაღალ ქუსლიანები ჩაიცვა და თმა გაიშალა, მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა და სახლის კარიდან გავიდა, სახლის წინ მერსედესი ელოდებოდა და მძღოლი, რომელსაც უკვე იცნობდა თავაზიანად შეეგება, კარი გამოუღო და ჩასვა მანდილოსანი...
დემეტრეს კომპანია არც ისე შორს იყო, გვანცა მანქანიდან რომ გადმოვიდა დემეტრე დაინახა დიდი შენობის წინ იდგა და სიგარეტს აბოლებდა,გარშემო 3 გოგო ედგა საკმაოდ ლამაზი და კარგად ჩაცმული, რომლებიც მასთან ერთად ეწეოდნენ, გვანცა რომ დაინახა დემეტრემ თვალები უცნაურად გაუბრწყინდა,გვანცამ იეჭვიანა მაგრამ თავდაჯერებულად მიაჭრა მათთან.
გოგოები ინტერესით ათვალიერებდნენ სასურველი სასიძოს მეუღლეს და შურით ივსებოდნენ გვანცას ვერაფერს დაუწუნებდით.
დემეტრემ ყველა გააცნო და შემდეგ ხელი ჩასჭიდა, შიგნით შეიყვანა სადაც ჟურნალისტები და ფოტოგრაფები იდგნენ, ყვირილი გაისმა, ერთად დადექით ფოტო უნდა გადაგიღოთ... ბევრი ფოტო გადაუღეს შემდეგ დემეტრეს ჟურნალისტები მისცვივდნენ, გავნცამ ჩასჩურჩულა გავალო დემეტრემ კი ხელი მაგრად მოუჭირა, ანიშნა ჩემს გვერდით მინდა იდგეო.
ჟურნალისტების კითხვები ძირითადად მეწილეებს და ქონებას ეხებოდა, ასევე ახალ გეგმებს... ამის შემდეგ საზოგადოებაში გაერივნენ,დემეტრეს დაყვებოდა გვანცა და ხვდებოდა რომ მთელი ღამე უაზროდ გაიწელებოდა, სულ არ აიტერესებდა ეს საუბრები...
მან თავისი კურსელი დავითი დაინახა და სიმართლე გითხრათ ძალიან გაუხარდა საკმაოდ სიმპატიური და გემოვნებიანი ბიჭი იყო,საუბარი გააბეს დემეტრე ძლივს მოსწყდა სტუმრებს და გვანცას თვალებით ძებნა დაიწყო,როცა დაინახა გვანცა ვიღაც უცნობთან საუბრობდა და იცინოდნენ, თითქოს გაიყინა საშინლად იეჭვიანა ისე როგორც არასდროს... გვანცას მიუახლოვდა და უკან ამოუდგა აი სად ყოფილა ჩემი ულამაზესი ცოლი, დავითს აშკარად გაუკვირდა ბატონო დემეტრე თქვენ... მე... არ ვიცოდი... არაუშავს დავით.
ყელში ვნებიანად აკოცა გვანცას და დავითს მიუბრუნდა ჩემს ცოლს უნდა ვეცეკვო წაგართმევთ.
-ნასვამი ხარ არ მინდა ცეკვა.
-რაზე საუბრობდით.
-ჩემი კურსელია და რაღაცეებს ვიხსენებდით.
-რა იყო მოგწონს?
-ასეთი ეჭვიანი ხარ?
-არა არ ვარ, არ ვეჭვიანობ მაინტერესებს შენი გემოვნება.
-შენნაერი კაცები მომწონს.
-მაგიჟებ?
-კი.
-მინდიხარ!
-ვერ მიიღებ.
-აღარასდროს შეეხო სხვა კაცს.
-უკაცრავად?
-ხომ გაიგე?
მიუახლოვდა და თავისკენ მიიზიდა, მოეხვია გიჟივით და მისი თმის სურნელი ხარბად შეიგრძნო.
-მაგიჟებ გვანცა.
-სახლში მალე წავალთ?
დაბნეული გვანცა თვალებში ჩააჩერდა დემეტრეს. დემეტრე დაემშვიდობა ყველას.
მანქანაში იჯდნენ და მუსიკას უსმენდნენ, ხმას არცერთი იღებდა გონებაში კი ერთმანეთს აშიშვლებდნენ...

სახლში მისულმა ნანას უთხრა სახლში წასულიყო და გვანცას ოთახში ააჭრა.
- პატარა მატყუარა ხარ!
-მთვრალი ხარ?
-კი ვარ ნასვამი.
-შენკიდევ მატყუარა ძუკნა.
-ზედმეტი მოგდის...
-ალექსანდრესთანაც ასეთი უკარება იყავი?
-არა.
ამ პასუხს არ ელოდა.
მეგონა ვუყვარდი გამოუცდელი ვიყავი და თან ისეთი პერიოდი იყო საერთოდ რატომ გიხსნი? მე არავისთვის მიღალატია.
-გიყვარს?
-არა და არც მყვარებია მეტიც მძულს მაგრამ...
-რა მაგრამ?
-შესანიშნავი იყო საწოლში
დემეტრეს თვალებში ცეცხლი აენთო და გვანცას მიაჭრა საწოლზე, მის ზევით მოექცა და ტუჩებზე ეძგერა, შემდეგ ყელზე გადავიდა,ცალ ხელში ეჭირა მისი ორივე ხელი და მეორეთი პიჟამას უხსნიდა, ლიფი არ ეცვა ზოლზე დაუყვა და ყველა წერტილი დაუკოცნა,გვანცა ფართხალებდა მაგრამ არ უთქვამს გაჩერდიო, მკერდზეე გადაუწია ატლასის პიჟამა და რომ დაინახა მისი გამაგრებული კერტები უფრო გაგიჟდა, ნაზად მიაჭრა და მკერდისთავები დაუკოცნა, გვანცა ცდილობდა არ ეყვირა.
პიჟამა გახადა მუცელს დაუყვა და ქვევით ჩასვლა უნდოდა, გვანცამ სიამოვნებისგან თავის დაღწევა სცადა, დემეტრე გაჩერდი და თავი ხელით ააწევინა მკერდი კი ხელებში მოიქცია, თმები გადმოიფარა და წამოდგა.
არ გეგონოს რადგან ქალიშვილი არ ვარ მოგცემ სექსის უფლებასნ არ მიყვარხარ მე კი არმინდა შენთან სექსი.
მოიცა ჩემს მკლავებში შენ არ კვნესოდი?
არც მე მინდა შენთან სექსი, სიმართლე რომ გითხრა ისეთი არფერი გაქვს რაც არ მინახავს.
ამაზე გვანცა აიჭრა და სახე ეცვალა.
კარგი გავალ დაგტოვებ, ალბათ ახლა ტკბილად დაიძინებ, ოღონ მას შემდეგ რაც ხელებით დაიკმაყოფილებ საკუთარ თავს, ისეთი აღძნებული ჩანხარ.
გადი ჩემი ოთახიდან და შენს ამდგარს მიხედე პატარავ.
ორივე ერთმანეთზე ფიქრობდნენ და ვერ იძინებდნენ ორი ადმაიანი ერთს სახლში, ორი სხეული რომეთაც შერწყმა სწყურიათ, ეს ვნება დამღუპველი იყო მათთვის,გვანცამ იცოდა რომ ოდესმე მისი გახდებოდა, მაგარამ წელავდა უნდოდა გაეგჟებინა კაცი...

დემეტრემ არ იცოდა რა უნდა ექნა სადამდე გაუძლებდა ცდუნებას და იმ სილამაზეს რომელიც გვერძე ოთახში იწვა მის მიმართ ვნებასა და რაღაც საოაცარ გრძნობას რომელსაც სახელს ვერ არქმევდა.
მეორე დღეს დემეტრემ რომ გაიღვიძა სახლში მამამისი დახვდა მისაღებ ოთახში იჯდა.
-მამა აქ რასაკეთებ?
-რა იყო გეწყინა ჩემი მოსვლა?
-არა უბრალოდ გკითხე.
-არაფერი მოგინახულეთ.
-შენი ცოლი სად არის?
-სძინავს.
-მიდი გააღვიძე საქმე მაქვს თქვენთან.
დემეტრე ოთახში ავიდა და დაინახა გვანცას როგორ ეძინა ისე არ უნდოდა ახლა მისი გაღვიძება მაგრამ მამამისის მიერიდა გვანცა იდგა და ეძახდა თან მკსცრი სახე დაიჭირა გვანცა იმეორებდა გაუჩერებლად გაიღვიძე.
გვანცამ თვალები მოიფშვნიტა და დემეტრეს შეხედა, რომელმაც უთხრა რომ ელოდებოდნენ გვანცაც ადგა უღიმღამოდ მოწესრიგდა და ქვქვით ჩავიდა.
დემეტრე და მამამისი ლაპარაკობდნენ ბიზნეს თემებზე.
-გამარჯობა.
-გამარჯობა გვანცა.
ფეხზე წამოდგა მამამთილი და ხელზე აკოცა გვანცას, როგორც ყოველთვის ულამაზესი ხარ.
-მადლობა. გაუღიმა გვანცამ და ჩამოჯდა.
ნანამ ყავა და ხილი შემოიტანა დემეტრე და გვანცა ერთდ იჯდნენ.
-აბა როგორ გაუგეთ ერთმანეთს.
-ვცდილობთ გაუღიმა გვანცამ.
-ხო ვცდილობთ.
გახედა გვანცას დემეტრემ გაბრაზებული სახით.
-ბავშვებო დღეს სერიოზული საღამოა ქვეყნის მთელი ბიზნესმენები იკრიბებიან ხვენს ჰოლდინგში და დემეტრეც იქ უნდა იყოს როგორც მომავალი მფლობელი გვანცა შენ კი მას გვერდს დაუმშვენებ.
-გასაგებია...
დემეტრემ და მამამისმა ბევრ სხვა თემაზე ისაუბრეს შემდეგ წავიდნენ ერთად სამსახრში.
გვანცას ლილე ესტუმრა სახლში და ჭორაობაში გართულებს სულ დაავიწყდათ საღამოს ჰოლდინგის წვეულება.
გვანცას ტელებონზე ზარის ხმა გაისმა დემეტრე რეკავდა.
-გვანცა გაემზადე და მძღოლს გამოვუშვებ მე ვერ ვახერხებ მოსვლას აქ დაგხვდები.
-როგორც იტყვი.
-ნუ ლაპარაკობ ეგრე.
-როგორ ეგრე?
-თიქთქოს რამეს გაძალებდე, ახალი კაბის ყიდვა თუ გინდა ფული...
-არა არ მინდა მაქვს ბევრი კაბა რამეს მოვიფიქრებ.
-გვანცამ შავი ძალიან ლამაზი კაბა გამოიღო თანზე მოყვანილი მაღალ ქუსლიანები ჩაიცვა და თმა გაიშალა მსუბუქი მაკიაჟი გაიკეთა და სახლის კარიდან გავიდა, სახლის წინ მერსედესი ელოდებოდა და მძღოლი რომელსაც უკვე იცნობდა კსრი გამოუღო და ჩასვა მანდილოსანი...
დემეტრეს კომპანია არც ისე შორს იყო გვანცა მანქანიდან რომ გადმოვიდა დემეტრე დაინახა დიდი შენიბის წინ იდგა და სიგარეტს აბოლებდა გარშემო 3 გოგო ედგა საკმაოდ ლამაზი და კარგად ჩაცმულნი რომლებიც მასთან ერთად ეწეოდნენ, გვანცა რომ დაინახა დემეტრემ თვალები უცნაურად გაუბრწყინდა გვანცამ იეჭვიანა მაგრამ თავდაჯერებულად მიაჭრა მათთან.
გოგოები ინტერესით ათვალიერებდნენ სასურველი სასიძოს მეუღლეს და შურით ივსებოდნენ გვანცას ვერაფერს დაუწუნებდით.
დემეტრემ ყველა გააცნო და შემდეგ ხელი ჩასჭიდა და შიგნით შეიყვანა სადაც ჟურნალისტები და ფოტოგრაფები იდგნენ, ყვირილი გაისმა ერთად დადექით ფოტო უნდა გადაგიღოთ... ბევრი ფოტი გადაუღეს შემდეგ დემეტრეს ჟურნალისტები მისცვივდნენ გავნცამ ჩასჩურჩუკა გავალო დემეტრემ კი ხელი მაგრად მოუჭირა ანიშნა ჩემს გვერდით მინდა იდგეო.
ჟურნალისტების კითხვები ძირითადად მეწილეებს და ქონებას ეხებოდა ასევე ახალ გეგმებს... ამის შემდეგ საზოგადოებაში გაერივნენ დემეტრეს დაყვებოდა გვანცა და ხვდებოდა რომ მთელი ღამე უაზროდ გაიწელებოდა სულ არ აიტერესებდა ეს საუბრები...
მან თავისი კურსელი დავითი დაინახა და სიმართლე გითხრათ ძალიან გაუხარდა საკმაოდ სიმპატიური და გემოვნებიანი ბიჭი იყო საუბარი გააბეს დემეტრე ძლივს მოსწყდა სტუმრებს და გვანცას თვალებით ძებნა დაიწყო,როცა დაინახა გვანცა ვიღაც უცნობთან და როგორ იცინოდნენ თითქოს გაიყინა საშინლად იეჭვიანა ისე როგორც არასდროსა... გვანცას მიუახლოვდა და უკან ამოუდგა აი სად ყოფილა ჩემი ულამაზესი ცოლი დავითს აშკარად გაუკვირდა ბატონო დემეტრე თქვენ... მე... არ ვიცოდი... არაუშავს დავით.
ყელში ვნებიანად აკოცა გვანცას და დავითს მიუბრუნდა ჩემს ცოლს უნდა ვეცეკვო წაგართმევთ.
-ნასვამი ხარ არ მინდა ცეკვა.
-რაზე საუბრობდით.
-ჩემი კურსელია და რაღაცეებს ვიხსენებდით.
-რა იყო მიგწონს?
-ასეთი ეჭვიანი ხარ?
-არა არ ვარ არ ვეჭვიანობ მაინტერესებს შენი გემივნება.
-შენნაერი კაცები მომწონს.
-მაგიჟებ?
-კი.
-მინდიხარ!
-ვერ მიიღებ.
-აღარასდროს შეეხო სხვა კაცს.
-უკაცრავად?
-ხომ გაიგე?
მიუახლოვდა და თავისკენ მიიზიდა მოეხვია გიჟივით და მისი თმის სურნელი ხარბად შეიგრძნო.
-მაგიჟებ გვანცა.
-სახლში მალე წავალთ.
დაბნეული გვანცა თვალებში ჩააჩერდა დემეტრეს.
ახლავე წავიდეთ.
მანქანაში იჯდნენ და მუსიკას უსმენდნენ ხმას არცერთი იღებდა გონებაში კი ერთმანეთს აშიშვლებდნენ.
დემეტრე:
-ორი ბილეთი თუ შეიძლება ჰავაიზე.
-დიახ ზეგ არის ღამის 3 საათზე ფრენა.
-მომეცით...
არ ვიცი რა დამემართა არც ის ვიცოდი დამთანხმდებოდა თუ არა გვანცა წამოსვლაზე მაგრამ მინდოდა ეს გოგო გამებედნიერებინა ვიცოდი მისი რთული ცხოვრების შესახებ,მისი შეცდომებიც,ამიტომ მინდოდა ყველაფერი დაევიწყებინა ცოტახნით და თბილისს და საქართველოს მოშორებოდა თანაც დასვენება მეც მჭირდებოდა კომპანიის სქმეებმა საკმაოდ გადამღალა.
გზაში ყველაფერზე ვფიქრობდი გვანცაზე და ჩემზე ჰავაიზე ერთად ყოფნაზე მარტო მე და ის უარზე და თანხმობაზე.
სახლში რომ შევედი გული ბავშვივით ამიჩქარდა ავნერვიულდი გვანცა კიბეებზე ჩამოდიოდა ძალიან მაგრად გამოიყურებოდა მე არასდროს ვიმჩნევდი დიდად როგორ მინდოდა მისი სიახლოვე ნუ ყველანაერად ვცდილობდი მომიახლოვდა გვანცა და თავისი მუქი თვლები მომანათა რომლებიც საოცრად ანათებდნენ და მაბნევდნენ.
-მე მივდივარ.
-საით?
-გოგოებთან ერთად კაფეში
-მოიცა არ წახვიდე.
-რატო?
- რაღაც უნდა გითხრა.
ჩანთიდან ორი ბილეთი ამოვიღე და გვანცას გავუწოდე.
-ეს რა არის?
დბნეულმა შეხედა ბილეთებს.
-წაიკითხე
თვალები გაუფართოვდა.
-ჰავაიზე მივდივართ
ეშმაკურად გავიღიმე და არ ვიმჩნევდი აფორიაქებას.
-მოიცა რა? ჰავაი?
გაიცინა და შუბლზე ხელი მიიდო.
-ხო მე და შენ გვანცა წამოხვალ?
ჩემსკენ წამოიწია მორცხვად და საყვარლად და ყელზე ჩამომეკიდა, მე ზურგზე მოვხვიე ხელები, ეს იყო ყველაზე გულწრფელი ჩახუტება,ათას სექსზე უკეთესი, ათას შეხებაზე კარგი, ვგრძნობდი ქალის სურნელს, რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მინდოდა და გონებაში ათასჯერ მაინც დავატრიალე,სცენარი რომელიც გველოდა 1 კვირიანი მოგზაურობისას, ყურში ჩამჩურჩულა მადლობა დემეტრე ძალიან თბილი ხმით...