წითელი ბრეტელებიანი ზედა და ჯინსი ჩვიცვი, წელზე ქამარი გავიკეთე და ფეხზე მაღლები ჩავიცვი. პირველ სართულზე სწრაფი ნაბიჯებით ჩვედი, იქ კი ის ბიჭი ისევ დიავნზე იჯდა და სისხლი მოსდიოდა. შმეშნდა ასე ჩემს გამო ხომ არა ათქო
-ჯერ ეს... ეს არ თქვა რომ მას მერე მოსდის(მე)
-არა კარი მოვარტყი
-ყოჩაღ დდდ დღეს შენი დღე არ არის რა(მე)
-ხომ ალბათ(ის)
გადავიკუსკისე და ჯერემის მივუჯექი.
-ისე მაგარ ჯანზე კია ნატას დაქალი. მეტკინა ბიჭო ისეთი მხია. (ის)
-ასეთია ჩვენი მია(ჯერემი)
-საღოლ რა გოგოს ასე არასდროს დაურტყამს ჩემთვის(ის)
-იმიტორო მია გოგო კიარა თხა უფროა(ნატალი )
ალეწილი და გაბრაზებული სახით გავხედე ნატას მაგრამ გადავიფიქრე ბოღმის ამონთხევა როდესაც იქ ულსმაზეს წითელ კსბასა და წითელ მაღლებში მდგარი ჩემი სიყვარული დავინახე. ძლიან ლამაზი იყო ჩემი დეიდა ისეთი ლამაზი რომ თვალს ვერ ვწყვეტდი თუმცა მე რის მია ვიყავი რომ არ მომეშხამა ეს სილამაზე და ჩმი შხამი არ გადმომენთხია.
-ვააა დეიდაა ვაფშე არ გეტყობა რომ 27წლის ხარ 17წლისას გავხარ რაიყო პლასტიკური ოპერაცია გაიკეთე? (მე)
-მე შნ რა გითხარი შ გევლო ბავშვო შნა? (ნატალი)
ჯერემი ისე კისკისებდა ნატალი რომ დამსდევდა მე კი ვცდილობდი გავქცეოდი და თნ მაღლებით არ ავლეწილიყავი რომ მისი იმედი გადამეწურა
-ჯერემი მომაშრე შენი ტირაქნი ცოლი(მე) სამზარეულოდან გავძახე და სწრაფად დავუძვერი ხელიდან
-ტირანი გაბია თ მოეთრიე აქ უნდა გაწივლო გველივით(ნატალი)
რაც შემეძლო სწრაფად გავრბოდი ის კი დამეწია
-ჩემი თუ ცოლია შნი დეიდაა (ჯერემი) ჯერემიც და მისი ძაკაციც ხარხარებდნენ ამის თქმა და ნატის სახეზე ფერების ცვლა ერთი იყო ახლა ჯერემის გაეკიდა მე კი დივანზე ჩამოვჯექი. იმ უცნობს მივუბრუნდი
-გამახსენე რა გქვია შენ? (მე)
-ბენი(ბენი)
-სასიამოვნოა(მე
-დეიდას რატო უძახი? (ბენი)
-დეიდაჩემია და იმიტომ(მე)
მხრები ავიჩეჩე და ისვე გამეცინა როცა გამახსენდა რომ ის 27ის იყო მე კი22ისგავხდებოდი ასე 6თვეში.
-კაი რა რას მეღადავები რამდენის ხარ განა 17ის?(ბენი)
უკვე დარხეული ქონდა რა 17ხოარ აკლია.???
-ნატალი და ჯერემი მერე არ მითხრათ ცოდვა იყოოო უნდა მივაკლ აქვე ეს არსება(მე)
რაც შმეძლო ხმამაღლა დავიყვირე
-აააა 15ის ან იქნდბ 13ის?(ბენი)
ვიცოდი რომ ის დღეც დადგებოდა ბენი ჩმი ხელით რომ მოკვდებოდა.
-აგკუწავ შე საცოდაო(მე)
ავდექი და მის დასახრჩობად მოვემზადე თუმცა ამ დროს ნატალი მოვიდა და ისე ჩამეხუტა უკნიდან რომ ხელები ვერ გამენძრია
-გაჩე ახლა რა მია ნუ მოკლავ ჯერემის მეჯვარეს(ნატალი)
-არ ვიცი და სუ ფეხებზე მკ*დია ვისი მეჯვარეა და ვისი არა მე რო მოვკლავ ეგ ვიცი მარტო(მე)
ჯერემის სახე აელეწა როცა ჩემგან ეს სიტყვები მოისმინა
-რაუთხარი ეგეთი? (ჯერემი)
-15 ან 13წლის იქნები თ დეიდაშენია ნატალუ თქო(ბენი)
სიხილით იგუდებოდა ტიპი ახლა მართლა მივახრჩობდი
-მისმინე რამდენიმე წეს ჩოგითვლი რაც მიასთან უნდა დაიცვა ამ ორი სამი წლის მანძილზე რაც ჩვენთან იქნება:
1არასდროს გადაუკეთო სახელი
2არ დაუძახო მოფერებით არაფერი ანუ აი ანგრლოზო პრინცესა ეგეთები., რადგანაც ვერ იტანს მსგავს სიტყვებს ბიჭებისგან თ მე თოკო კოტა ან დათა არ ვეძახით.
3არ უთხრა კომპლიმენტები სანამ კარგად არ გაიცნობ
4არ შეეხო
5არ უწოდო პატარა არანაირი ფორმით.
6არ იღდაო მის სტილზე
7თუ თას შიღებავს (რაც ხშირია) რომც არ უხდებოდეს არ უთხრა
ჯერემიმ წესების ჩმოთვლა დაასრულა.
-ხო გაიგე(მე)
რისხვით ვუთხრაი და ვხადე დეიდიაგან გავთავისუფლებულიყავი თუმცა ამაოდ ელოდა როდის დავწყნარდებოდი ბოლომდე
-კი გავიგე თუმცა ეს თრნიკე დათა და კოტა ვინა არიან? (ბენი)
-დათა ტყუპისცალია კოტა ანუ კოტე ბიძაშვილია დედის მხრიდან და თრნიკე... - ფიქრებში გავერთე მახსენდებოდა მისი ყოველი სიტყვა ყოველი ჩხუტება... მისი ხელით მოწმენდილი ცრემლები... მისი კოცნა... მისი სუნი ვიგრძენი და დამათბო ერთიანად მომიცვა ამ სუნმა და დამამშვიდა მახსენდებოდა მისი სიტყვები რომ არავის მისცემდა უფლებას რომ შმხებოდა რომ ეტკინათ... მალევე მოვედი აზრზე და გავაგრძელე-თრნიკე კი ძმის მეგობარია და ის არ არის ადამაინი ვის განხილვასაც შენთან ან სხვა დანარჩენებთნ ვაპირებ.(მე)
-რატომ? (ბენი)
-აი შენი ტრ**ის საქმე არ არის.
ვერ გავიაზრე რომ ქართულად ვთქვი. მხოლოდ მაშინ გავიაზრე როცა ბენის გაკვირვებულ სახეს წავაწყდი და ნატალი ახარხარდა
-შენი საქმე არაა თქო(მე)
მინდოდა ახლა თრნიკე აქ მყოლოდა და ჩმხუტებოდა ამის გაფიქრწბა და ტელეფონზე ზარი ერთი იყო
-ვინ არის? (ნატალი)
-თორნიკეს ხსენებაზე ტელეფონი ხელში გეჭიროსო(მე) ყველას გაეცინა და მეც გვერდზწ გავედი.
-როგორ ხარ მიაკო(თორნიკე)
მისი დაძახებული მიაკო ღმერთო როგორ მსიამოვნებდა
-კარგად შენ? (მე)
-მეც ჯარგად(თორნიკე)
არ მახსოვს კიდევ რაზე ველაორაკე მალე მოვრჩი და ჯერემიმაც დამიძახა
-წამო რა მია მალე(ჯერემი).
-მოვდივარ მოვდივარ(მე)
კლუბში მალევე მივედით და ბართან ჩმოვჯექი ვისკი შვუკვეთე მოკლედ ნატალუ და ჯერემი ცეკვავდნენ ბენი კი გოგოებს კერავდა. მე ასე მარრო ვიჯექი ბართ და ვისკის ჭქაზე თითებს უცნაურად ვათამაშებდი. მინდოდა აქ ყოფილიყო და ერთად დაგველია მინდოდა ეთქვა "აღრ დალიო" მე კი ჯინაზე დამელია კიდევ ერთი ჭიქა
-რა გქვია? (ბარმენი)
უცბად გამოვერკვიე ფიქრწბიდან და გაკვირვებულმა შევხედე ბარმენს
-მია შენ? (მე)
-ედვარდი(ბარმენი)
გავუღიმე და ვისკი მოვსვი
-ამერიკელი არ ხარ ხომ ასეა(ედვარდი)
-კი ეგრეა მაგის მიხვედრას რა უნდა? (მე)
ისევ გამეღიმა რაღაცნაირად საყავრელი იყო.
-მაშ სადაური ხარ? (ედვარდი)
-ქართველი (მე)
მალევე მოვიდნენ ჩმი გოგო და ბიჭიც ბენი სადღაც დატყდა.
-ედ მიდი ტეკილა დაასხი რა(ნატალი)
-მაგაზე გაწყენინებ? (ედვარდი)
-ბარე მეც (ჯერემი)
უსიტყვოდ დაუსხა ორივეს ტეკილა და სწრაფად გადაკრეს
-არ გინდა იცეკვო? (ჯერემი)
-არა(მე)
-დეპრესიული ტიპჩოსავით ნუ ზიხარ ამ დაწყევლილ ბარის სკამზე და ნუ სვავ ლოთი ბრადიაგასავით(ნატალი)
-ვის ვეცეკვო მერე და? (მე)
თავის დაძვრენა ვცადე თმცა არ გამომივიდა
-აწიე ტრ*კი და იცეკვე მარტო უფრო ასწორებს(ნატალი)
-ხო კაი ნუშემჭანე რა წავედი (მე)
წავედი საცეკვაოდ და ჭქაც გავაყოლე. მიყვარს კლუბები.. თუმცა არა აქ არ შმიძია ყოფნა... აქ არ არის თრნიკე დათა კოტა და ჩემი ნიაკო... ასე რომ სიამოვნებასაც ვერ ვიღებდი დიდად. მუდიკის ტალღებში ჩვიძირე და მის რითმს ავყევი წარმოვიდგინს როგორ მედგა უკან თორნიკე და ხელები წელზე შემოეხვია...ამან მიშველა და ისე დვიწყე მოძრაობა გეგონებოდა მარლა ვინმეს ვეცეკვებოდი. მის სურნელს ვგრძნობდი და მომწონდა რომ ამის წარმოდგენაც კი შმეძლო მალე ისე ჩამითრია მუსიკამ რომ სულ დამავიწყდა ეს ყველაფერი წარმოსახვის ნყოფი რომ იყო მისი ხელები ჩემს წელზე დასრიალებდნენ და ყელში მკოცნიდა. უეცრად ესბყველაფერი წელზე რეალური ადამაინის ხელმა გააქრო გავშრი გავშეშდი. ხელი გავაშებინე თუმცა ისევ შმომიცურა და თავისკენ მიმიზიდა მეც არ დავიბენი და პირდაპირ სახეში ვხიე სწრაფად მოვწყდი ადგილს და ნატალისჺ მივედი მოკლედ ყველაფერი მომაყოლეს და მეც საპირფარეშოში გავედი წყალი შევისხი და უკან რომ ვბრუნდებოდი ნატალი და ჯერემისთან ვიღაც ბიჭი მიდოდა მეც მივედი.
ის ბიჭი ამლე მოვიდა ჩვენთნ
-სკოტ რა გჭირს რა სახე გაქ? (ჯერემი)
-აუ არ მკითხო. ვიღაც ძ ლამაზი გოგო ცეკვავდა მივედი და წელზე ხელი შევუცურე ხო და შეხე რა მხია ახლაც მეტყობა ამგის ხუთი თითი.
ნატალი რასაც ქვია კაკანებდა
-აუ ცუდად ვარ(ნატალი)
ნატალის კალთაშ ჩვუხტი და იმ ბიჭს დავაკვირდი სკოტი რომ დაუძახა ჯერემმა. ისიც მაკვირდებოდა და მალევე მივხვდი ვინც იყო ახლა მეც ვერ ვჩერდებოდი ისე ვკაკანებდით ორიევ სადაც იყო მოვკვდებოდით.
-ვაიმე უკვე მეც(მე)
ორივე სასწაული ხმით ვიცინოდით ბიჭები კი გაკვირვებულები მოგვშტერებოდნენ. ბოლოს ჯერემი მიხვდ და გაბრაზდა
-გოგო ნუ გადამრიე რას ერჩი ამ ჩმ ძკაცდბს? (ჯერემი)
-აუ რ ვიცოდი შნი ძმაკაციკო თუ იყო მაგის ბრალია რას მეღლაბურცებოდა ხოარ მოხვდებოდა? (მე)
-სახლიდან ხარ გასაგდები მარა მეცოდები(ჯერემი)
-რა სახლიდან გსაგდები ხოარ გაუბერე ჩმ გოგის ვერსად ვერ გაააგდები ჩემია და მორჩა ჩმან უნდა იყოს. ძან კარგად მოიქეცი დეიდას პატარავ აბა რა ექნა ბავშვს უცხო რო ეხუტებოდა? (ნატალი)
რა თქმა უნდა ნატალი სულ ჩემ მხარეს იყო ამით კმაყოფილმა თვი ავწიე და წდნში გავიამრთე ამაზე მე და ნატალის სიცილის ახალმა ნაკადმა დაგვიარა და შემთხვევით სკამიანად გადავყირავდით ამაზე ხო საერთოდ გავწექით ძივს დაგავწყანარა ჯერემიმ.სკოტი გაშეშებული იდგა და მაკვირდებოდა ბოლოს ძივს ამოიღო ხმა და ჯერემიმ სწორედ მაშინ წამომაყენა
-მოიცა ამ დებილს ივნობთ?! (სკოტი)
-ვინარი შნი დებილი? (მე) კიდევ ერთხელ მოხვდა
-ჩემი სიხაფულა და ჩუმად შნ კიდე გააჩერე ეგ ხელები აგვიგეთ რო ჯანზე ხარ(ნატალი)
-კაი ჩმად ვარ(სკოტი).
-კაი გავჩერდი(მე) ხელები დანებების ნიშნად ავწიე