-კარგი წავიდეთ , ჩემო პრინცესა მე შენთან ვარ
-მადლობა ძამ
საუზმოის შემდეგ დიდ ბაღში მივედით “მამაჩემი“ აღარსად ჩანდა , ძალიან დიდი ხეები იყო კიბეებით კრეფდნენ ბიჭები მედა ლიკა ხეზე ვიყავით ასული ძირს კი კდე სხვა უცხო ადამიანები კრეფდნენ , წის წვერში ავსკუპდი ყველაზე დიდი მანდარინები ხომ იქ იყო , კრეფა კი ძალიან მალე ვისწავლე
-მარიამ არ ჩამოვარდე
-ნუ გეშინია ნათლი არ ჩამოვვარდები
-მანდ არის მესამეს ადგილი ?
იკითხა მეორე ბრიგადის ბიჭმა რომელიც ძალიან საყვარლად მიყურებდა
-კი ჩემთან არის ადგილი
-მოვდივვარ გამეკრიჭა
-მე ბექა ვარ
-მე მარიამი ვარ მაგრამ თავს ძლივს ვიმაგრებ ასერომ ხელს დაბლა ჩამოგართმევ მიწაზე
-აუ რალამაზი თვალებიგაქ
-მარიამ რახდება მანდ ?
-არაფერი ძამ
გულიანათ გავიცინეთ მედა ლიკამ , ბექა კი მიხვდა არ ღირდა ჩემთან თამაში და კრეფა განაგრძო
-სადილათ გვეძახიან
-მოვდივართ , ლიკკ წამო ვჭამოთ
-იმედია რამე ნორმალრი იქნება
სადილად მინდორში ავედით ყველაფერი მოეტანათ აი სულ ყველაფერი სალათები პიცა კარტოფილი ნუ რაც ახალგაზრდებს გვიყვარდ
-ეეე რა ჯიგრები ხართ
ნათლიაჩემი სადაა ? ან ჩეემი ძმა ?
-მოვლენ
-სად არიან ?
გაბრაზებულმა ვიკითხე რადგან შემეშინდა რამე არ მომხდარიყო
-აქვარ დაი აქ
-ნუ მაშინებთ უჰ
-მოდი ჩემთან ნათლიას დახატულო
ნიკოლოზმა გვერდით დამისვა
-ის ვინაა თვალებით რომ გჭამს ?
-შენთაცვს გეფიცები აზზე არ ვარ
- მარიამ ჭკუით თორე გაჭედასვ შენი ძმა მე რავქნა ის მიყურებს უჰ
ჭამა გავაგრძელეთ უკვე ადგომას ვაპირებდით როცა მამიკონა გამოიჩნდა და წყალი კოლა და ცივი წვენი მოიტანა
-იჯექით ბავშვებო ცოტა აგრილდეს
-მადლობა
-შენ მარიამი ხომ ?
-დიახ
-იცი ძალიან გავხარ ჩემს
-თქვენს ვის ?
აშკარად დააბნია კკითხვამ , მიშოსთან გადავედი და ხელი ჩავჭიდე
-ჩემს ძველ ნაცნობს , რამდნეი წლის ხარ ?
-15 ის უკვე
-შეუძლებელია ,
-რამოხდა?
-არა არფერი შვილო
ძაალიან არ მომეწონა ისე დაეჭვდა თუმცა მეც ამეწია ან დამეწია ეს ასაკი რას ვტლიკინებდი
-ძალიან ლამაზი თვალები გავქ ს
-მადლობა , დედიკოს ვგავარ
-რაქვია დედაშენს ?
-ისაა ლია
-გასაგებია
-ხო მამიდას საპატივცემულით ლიკა დამარქვეს მე
-ძალიან კარგია
-თქვენ რას საქმიანობთ ბიჭებო ?
-მე რესტორნის ქსელი მაქ იტალიაში და ეხლა ვაპირებ აქ გადმოტანას
-იტალია ?
ოხ მიშო მოგკლავ და ეგაააა
-და რაგქვია ახლაგაზდა ?
-სულხანი ქვია ამას
-ხო მე ლავრენტი თქვა ლაშამ , სიცილს ძლიავ ვიკავებდით
-მე ჟორა სომეხი ვარ
- ხო ნათლია სომეხი მყავს ჟორა
-ლიკა შენ ?
-ბატონო ?
-რას საქმიანობ შვილო
-ააა ისსაა უნივერსიტეტში ვსწავლობ სამართალზე
-მარიამ ალბათ სკოლა ხო ?
-დიახ სკოლა და სპორტი
-რომელი ?
-ნიჩბოსნობა
-ძალიან კარგი
-მგონი აგრილდა
-კი წავიდეთ
-მარიამ შენ ჩემთან კრეფ იცოდე
-კიბეზე ?
-ოხ რა ჩერჩეტი ხარ დაო ხეზე მაგრამ სადაც მე ვიქნები იქ
-კარგი
საღამოს ძალიან დაღლილები მივედით სახლში გამოვიცვალეთ ვიბანავე და გარეთ გასვლა გადავწყვიტე მენახე სოფელი , დასრულებამდე აქ უნდა დავრჩენილიყავით ასე რომ , ძალიან მომეწონა ულამაზესი სოფელი იყო მართლაც , გზად ბექა დამეწია
-ჰეეეი
-ოჰო რამოხდა ??
-არა არაფერი მინდოდა დაგხმარებოდი სოფლის გაცნობაში
-აქაური ხარ?
-კიი
-ძალიან კარგი მაგრამ იმედია ხვდები რომ ჩემ ძმას არ ევასე
-კი მაგას კი ვგრძნობ
-ჩვენს უფროსს იცნობ ?
-კი აქაურია რამდენიმე წლის წინ დაბრუნდა
-სად იყო ?
-იტალიაში ცხოვრობდა
-რატომ ?
-არვიცით , ზოგი ამბობს იქ ცოლი ჰყავდაო ზოგი ამბობს ბიზნესი ქონდაო
-ააა აქ ხომ ყავს ცოლ შვილი?
-კი ცოლია ის ქალი აქ როა ახლა დაშვილები ხვალ მოვლენ
-ძალიან კარგი
-წამო სახლამდე მიგიყვან თორე ბნელა და არ დაიკარგო
-მადლობა
სახლში მისულს მაგიდა მზად დამხვდა ყველა მე მიცდდიდა ,
-მოით ბაღნებო ჭამეთ ხვალ ჩემი ბაღნებიც მოვლიან და ქე დავამთავრებთ მალე
ვივახშმეთ და ოთახებში დავნაწილდით , ლიკას და მე ერთ ოთახში მოგვიწია ძილი მაგრამ მე ჩემს ძმასთან მინდოდა ამიტომ გავიპარე
-ნიკოლოზ ოთახი გამიცვალე რა
-შენ გაგიჟდი ?
-ოოო მერას მატყუებ ლიკაზე ყურებამდე ხარ შეყვარებული
-ოო მარიამ რა
-მიდი მე ჩემს ძმასთან მინდა
-ხოდა დაეტევი შენც
-შუაში ჩავუხტი და ავტიკტიკდი
-ბიჭებო ხვალ რა ვქნათ ?
-რაზე ამბობ?
-ნიკოლოზზე
-ააანუ ხვალ მედა მიშკა მივხედავთ ნელა ნელა მანოს ვახსენებთ თან მისი ბავშვებიც ჩამოვლენ
-ხო მარიამის და ძმა
-მიშოოო , შენ ხარ ჩემი ძმაც და დაც ვსო მეტი არ მჭირდება
-პრინცეს შენ გჭირდება მეთქი არ ვამბობ ისინიც შენები არიან ვინ იცის რომ ცოდნოდათ იქნებ გყვარებოდენ
-არმინდა , წავალ მე ჩემს ოთახში
-მარიამ ნუ ობუტები
-არ ვიბუტები
-მოდი აქ
-ნათლი გამიშვი რა
-არა იყავი ჩვენთან და დაიძინე ეხლა
ცოტახანს გავჩუმდით , მიშომ თმაზე დამიწყო ფერება და მალევე ჩამაძნა , დილით საშინლად შემცივდა თურმე ამ ორ ბედოვლათს საფრის გარეშე დავუტოვებივარ
-ოოხხ თქვენ მოიცადეთ ოთახიდან გავედი და წყლით სავსე ჭიქით დავბრუნდი უკან , ისე ტკბილად ეძინათ შემეცოდენ კიდეც მაგარმ მაინც ჩავასხი წყალი და იმხელა იღრიალეს ,
-მარიამ მოგკლავთ
-აბა რომ გამყინეთ რა გეგონათ კისკისით გავიქეცი გარეთ , უნებურად ვიღაცას დავეჯახე
-ბოდიში
-არაუშავს
-მოიცა თვქენ ხომ მე გადამარჩინეთ ?
-ააა კი
-და აქ რა გიმდათ ?
-ჩემ სახში რამინდა ?
-რაა თქვენ? ენა დამემბა ის ხომ ჩემი ძმა აღმოჩნდა , მალე ორი გოგოც გამოჩნდა ჩემზე კარგად დიდები იყვნენ აშკარად მაგრამ ტანით პატარები იყვნენ
-გამაჯობა
-გამარჯობა ლამაზო რაგქვია ?
-მე მარიამი
-მეც გამიცინა დიდმა
-მე ნათია
-ძალიან სასიამოვნოა
ოთახში გავიქეცი სადაც მოსაკლავად გამზადებულები მიცდიდდნენ თუმცა რომ დამინახეს გადაიფიქქრეს
-მარიამ რაგჭირს ?
-იმ დღეს რომ ბიჭმა გადამარჩინა მისი შვილია
-რაა ?
-ხო აქააა , და კიდე ორი გოგო ერთს მარიამი ქვია
-ვაახ ჩემი შარში ხარ
-აუუუ იმას ჩემნაირი თვალებიაქ ბიჭს
-მარიამ შენ ძმას
-მიშოო შენ ხარ ჩემი ძმა და ვსო
-კი მაგრამ ისიც
-წამოდით საუზმე მზადაა
-ლიკას და ლაშას ძინავს ?
-ხო
-მიდი გააღვიძე ლიკა ნიკ რა
-მე ლაშასაც ისე გავაღვიძებ როგორც თქვენ
-იმან რაღა დააშავა
-არაფერი მაგრამ თქვენსავით დაისჯება
-ოხხ მარიამო
ლაშასაც იგივე ბედი ეწია რაც იმ ორს , აი ლიკა კი ძალიან თბილად გააღვიძა ნიკოლოზმ ყველანი მისაღებში შევიკრიბეთ მალე მაგიდაც გაამზადეს და საუზმობა დავიწყეთ
-მარიამ რატო არ ჭამ?
-არმშია
-ჭამე თორე დაგტოებ სახში
-ძამი
-აუ ყოველთვის მინდოდა პატარა და , თქვა მარიამმა
-ბატონო ?
-ამან არც კი იცის ცხვირწინ უზის ჩუმათ თქვა ლაშამ
მალევე ბატონინიკოლოზი გამოჩნდა
-ბავშვებო გარეთ წვიმა დაიწყო ასერომ დღეს ჩემს სტუმრებად ჩათვალეთ თავი
-აუ კარგი რა
-რა არ მოგწონს პატარა ქალბატონო?
-თქვენ
-მარიამ
-რაიყო ძამი ?
-გაჩუმდი
-რატო უნდა გავჩუმდე არ მინდა
-მარიამ რატომ ტირი ?, იკითხა უფროსმა ბიჭმა
-მე ასე მინდა
-ბოდიშით ჩვენ გავათ
ნიკოლოზმა საძინებელში გამიყვანა და ძლიერად ჩამიხუტა გულში საშუალება მომცა ემოციებისგან დავცლილიყავი
-ვერვიტან მეზიზღება , იქნებ დედას იმიტო დაემართა ეგ რო ინერვიულა
-ჩშშ პატარტავ ძალიან გთხოვ დამშვიდდი
-ნიკოლოზ ვერ ვსუნთქავ
-მარიამ ! წამო გარეთ ჰაერზე გავიდეთ
-ნიკ,, სიტყყვის დასრულება ვერ შევძელი ფეხებში ძალა წამერთვა ,
-მიშოოოოოოოოოო წყალი დროზ ებიჯო
-რა რამოხდა? მარიამ მარიამ , გონს მოდი პატარავ გთხოვ
-გვერდზე დააწვინე და მიმიშვი . თქვა მარიამმა ექიმივარ მიმიშვი დანა მომეცით ან ნემსი
-რა რასაკეთებ ? გაგიჟდი
-აბარაგინდა შენი და უჰაერობით იხჩოს?
-აიმს დედაც
მარიამ ჩემი თუ გესმის დამშვიდდი ღრმად ისუნტქე კარგზე იფიქრე მიდი პატარავ გთხოვ კარგზე უნდა იფიქრო მშობლებზე რომელებსაც ძალიან უყვარხარ ძმაზე რომელიც გიჟს გავს ნათლიაზე ორმელსაც ფერი არა დაევს სახეზზე ყველას რომ ძალიან უყვარხარ ხომ იცი არა გთოხვ ყოჩაღ კარგი გოგო ხარ ცოტა ღრმად ისუნთქედა ყველაფერი კარგად იქნება ჩემი ყოჩაღი გოგო ხარ შენ ,
-ძაამ
-ვაიმე ჩემოპატარავ მოდი ჩემთაან , ხელში ისე ამიყვანათითქოს ისევ პატარა ვიყავი
-მიშო ხო ? დააწვინე ოთახში და ეცადე კარგზე ესაუბრო ცოტა დაიძინოს
-მადობა
-წყალი მინდა
-არშეილება მიდი შენს ძმას დაუჯერე
ნიკოლოზმა თურმე ჩემი მეორე ძმა გაიცნოდა ისიც გაარკვია რომ ბავშვებს ყველაფერი სცოდნიათ ისიც კი რომ მე მათი და ვიყავი ,