დილით გაღვიძებულს ისევ წვიმა დამხვდა გადავწყვიტე ისევ დამეძინა თუმცა შევნიშნე ვიღაც მიყურებდა ავიხედე და მარიამი დამხვდა
-დილამშიდობისა პატარა ქალბატონო
-დილამშვიდობისა , უნდა წავიდეთ?
-არა ტკბილო უბრალოდ შევამოწმე კარგად იყავი უ არა
- მადლობა გუშინდელისთვის
-არაფრის , ეცადე ხოლმე მაგ დროს რაც შეილება ფრთხილად ისუნთქო და არ აჰყვე კარგი?
-კარგი ვეცდები
-შეილება შენთან დავიძინო?
ცოტა არ იყოს გამიკვირდა მაგრამ დავრთე ნება ჩემთან დაწოლილიყო , ისევე მეფერებოდა თმაზე როგორც მიშომ იცოდა მართლა მალე დამეძინა ისე ტკბილად მეძინა როგროც დედასთან ჩახუტებისას ვიცოდი ხოლმე
-ძილისგუდა გაიღვიძე ვჭამოთ
-აუ კარგით რ ა
-მარიამ შემომხედე
-უი შენ აქ რას აკეთებ ?
-გელოდები რომ ადგე და ვისადილოთ
-რომელი საათია ?
-4 სრულდება
- ვუი , მიშო სადაა ? ან შენ რას აკეთებ აქ ?
-მიშო და შენი ბიჭები საქემზე გავიდნენ და მე ძალიან მშია სახში კი მხოლოდ მე შენ ლიკა და მარიამი ვართ ,
-შენ რა გქვია ?
-ნათია
-ჩემი სახელი იცი უკვე , გავუღიმე
-კი მარიამ უფროსმა მარიამმა ძალიან გემრიელი ხაჭაპური გამოაცხო და ადერა
-კარგი მოვწესრიგდები და მოვალ
-თმა გაიშალე რა
ვიბანავე თმა გავიშრე მართლა გავიშალე და ქვემოთ ჩავედი სადაც ღუმელი ენთო საკმაოდ ციოდა უკვე ამიტომ სითბო მესიამოვნა მარიმაი მართლაც აცხობდა ხაჭაპურებს ლიკა ყავას აკეთებდა იცოდა რომ ისე ვერ შევჭამდი , ნათია კი რაღაცას კითხულობდა
-ოჰჰ მოსულა ძილისგუდა
- ლიკუ ბიჭები სად არიან ?
-თომასთან ერთად წავიდნენ სადღაც ,
-თომა ვინაა?
-ჩვენი ძმა . მარიამმა უცებ თქვა და ენაზე იკბინა ნათიაც აჰყვა რომ დახმარებოდა ჰო მარიამ თომა ჩემიდა მარიამის ძმაა იმდღეს რომ გადაგარჩინა
-აჰა გასაგებია და სად წავიდნენ?
-ახალი ხალხი უნდა ნახაონ მანდარინისთვის ცოტა ვართ და ვერ მოვასწრებთ ჩვენ
-გასაგებია
-მოდით მზადაა
-დედათქვენი სადა?
-გასულია მეზობელთან . და შენ სად გყავს მარიამ დედა?
-გარდაიცვალა
-რაა ,? ისე შეიცხადეს თითქოს ძალიან დასწყდათ გული
-კარგი ვჭამოთ რა
-ბოდიში პატარავ
-არაუშავს მივეჩვევი
-ნათ მამიკოს დაუძახე რა
-კარგი
-მე ოთახში შევჭამ რა
-მეც წამოვალ
-კკარგით
-მადლობა მარიამ
-არაფრის შეგერგოთ
-ლიკ ვჭამოთ და გარეთ გავიდეთრა აქ კაფე ან რამე მაინც იქნება
-კარგი წავიდეთ
ვისადილეთ მოვემზადეთ ძალიან მსუბუქი მაკიაჟით მისაღებში გავედით
-რალამაზები ხართ
-მადლობა , აქ კლუბი ან მსგავსი არის სადმე ?
-კი ჩვენც მივდივართ და წამოდით
-კარგი ,
-გოგოებო ჩვენც მზად ვართ წავიდეთ
მართლაც ლამაზები იყვნენ ორივე მარიამი , მაღალი ქერა თმით ატარ საყვარელი ცხვირით დიდი ტუჩებით დ ათაფლისფერი თვალებით იწონებდა თავს ძალიან კარგი ხასიათიც ქონდა , ნათია კი შედარებით სუსტი სიფრიფაანა ცქნაფი იყო ძალიან საყვარელი მოცუცქნული ცხვირი დიდი მწვანე თვალები და შოკოლადის პერი ხუჭუჭა თმა ქონდა
-რა ლამაზებიხართ ეეე
-მადლობა , გაავაგიჟთ ბიჭები
-მე შემომიშებენ ?
-კი 15 ხომ ხარ ?
-კი
-ხოდა წავედით , მარიამმმა თავისი მეგობრები გაგვაცნო ძალიან ბევრი ვიხალისეთ ,
-მარიამ ჰაერი არ მყოფნისმე აქ და გარეთ გაავლ კარგი
-პატარავ გამოგყვე?
-არა კარგად ვარ უბრალოდ გავალ
-მიდი
აივანზე გავედი ხმაურისგან თავი საშინლად ამტკივდა მიშოს დავურეკე და ვუთხარი რომ კლუბში ვიყავით და არ ენერვიულათ , ცოტა არ იყოს ამ კაბაში შემცივდა კდიეც , ვიღაცამ მოსასხამი მომხვია უკნიდან გაკვირვებულმა მივიხედე უკან უცნობს შევხედე
-ვხედად გაყინულხართ
-მადლობა არ არის საჭირო
-საჭიროა ძალიან ცივა და არ მინდა გაცივდეთ
-მადლობა , შეუმჩნევად გავუგიმე
-მე გიორგი მქვია
-მარიამი
-ძალიან ლამაზი თვალები გაქვს მარიამო
-მადლობთ
-რამდენი წლის ხარ ?
-15 ის გავხდი სექტემბერში
-კარგია , საკმაოდ პატარა ხარ აქ ყოფნისთვის
-უკაცრავად ?
-თქვენმა შემოსვლამ ძალიან ბევრის ინტერესი გამოიწია
-მეერე?
-მერე ის რომ ყველა ბევრად დიიდია და შენს შებმას დაიწყებს
-ფრთხილად
-კარგი პატარა ქალბათონო შიგნით შევიდეთ აქ გაცივდები
შიგნით შესულს მიშო და ლაშა დამხვდნენ გავიქეცი და თითქოს საუკუნე ყოფილიყო გასული ისე ჩამოვეკიდე კისერზე ჩემ ძმას
-მარიამო როგორ მომენტრე
-ძამი სად იყავი ?
-საქმეზე
-მე არ უნდა ჩამეხუტო?
-მოდი , დავეჯღანე მასაც ჩავეხუტე
-ნიკა სადაა?
-ოჰ არ დაგავიწყდეს ნათლიაშენი
-სადაა?
-ეგე თომასთან ერთად მოდის
ღმერთ ჩემო ასე როგორ მგავს ეე ზუსტად ჩემნაირი თვალები აქ
-გამარჯობა მოგვესალმა თომა
-ნიკოლოზ გავიქეცი და მასაც ჩავეხუტე
-ჩემი ციცქნა
-ლიკა სადაა?
-აქ იყო
-კაი მოვა სად წავა
-ეგე ლაშ ვიღაცას ეცეკვება
შევნიშნე როგორ დაებერა ნიკას ყელზე ძარღვები ხელზე მოვქაჩე დამშვიდდითქო
-მარიამ მიდი მოიყვანე ,
-მე ვერა ის ხუჭუჭა ცუდად მიყურებს
-რომელი იკითხა თომამ
-აი ის
-ეგ ხვალ თუმზეაჩვენთან მოიდს საკრეფად
-აუუ კაით რა
-მარიამ
-ბატონო
-დაი წავიდეთ
-კი რა
-კაი ძმა ჩვენც მოვდივართ
-უფროსო მარიამ მოემზადეთ მივდივართ
-რამოხდა ყველა ხო კარგად ხართ ?
-კი მარიამს წასვლა უნდა
-მარ კარგად ხარ ?
-კი მარიამ
წამოვეიდით გზაში ძალიან ბევრიცვიცინეთ ვიხალისეთ თუმცა სახში მისულებს
-სად იყავით ამ დრომდე?
-ბარში
მარიამს სილა გააწნა მამამიმა რაზეც ძალიან გავბრაზდი მეორეჯერაც აპირებდა თუმცა ხელი დავუჭირე
-რა უფლებით წევ ხელს გოგოზე?
-შენ ვინ გკითხავს
-კიდევ კარგი წახვედი და უარი თქვი ჩვენზე
- რაა?
თომა შმეოვიდა კარებში
-რახდება?
-აი ამ კაცმა რომელსაც მამას უწოდებთ მარიამს ხელი დაარტყა , ლიკა
-რაა ? მიშოს მე ვეგონე და მივარდა
-შენ ხოარ გაგიჟდი ?
-ძაამ მე არა დიდის
-რა მნიშვნელობა აქვს ? რა აზრი აქ? შენ მამა ხარ ? კიდევ კარგი უარი თქვი და წახვედი
- მოიცა შენ მარიამ სად დაიბადე
-იტალიაში
-რაა ?
- ხო ნეტა თუ იციან რომ კიდე ერთი შვილი გყავს ? როგორ მძულხარ რომ იცოდე როგორ ვერ გიტან და მეზიზღები როგორ ვერ გიტან მთელი ჩემი არსებით მძულხარ არასდროს გაპატიებ , სანამ არ გავიგე რომ ასე უმოწყალოდ ჯერ არ დაბადბეული მომიშორე თვიდან მანამდე ძალიან მინდდოდა მამა მყოლოდა თუმცა რაც ვნახე იმის მერე , ჩემთვის ისეთივე მკვდარი ხარ როგორც მანო მოკვდა მაგრამ შენ მასთან ახლოსაც ვერ მიხვალ ორსსული ქალი მიატოვე და წახვედი , პატარ ბავშვით ხელში , ჯერ რა ნამუსით გაეკარე როცა აქ ცოლი და სამი ანგელოზი შვილი გყავდა , ვერ გიტან მეზიზღები მძულხარ , საუბრის თავი აღარ მქონდა წავედი გარეთ გავიქეცი ძალიან ჩქარა მივრბოდი მინოდად შორს წავსულიყავი სადმე ძალიან შორს ,