შევეცადე დამეძინა თუმცა ამაოდ ვერფერს ვუხეხებდი თავს , ძალიან ვნერვიულობდი ნათლიაჩემი იქ გათიშული დავტოვე და ამ ცხოველებთან წამოვედი , გასაკვირი კი ის აარის რომ არცერთ გოგოს ხმა არ ამოუღია ძალიან მშვიდად შეხვდენ თომას მიერ გარტყმულ სილას , ალბთათ ეს ოჯახში ტრადიცია იყო ქალის ცემა არაფერს ნიშნავდა , ცოტახანში გიო შემოვიდა ეგონა მეძინა და გასვლას აპირებდა
-გიო
-არგძინავს ?
-არა მცივა
-მოიცა დაგაფარებ თბილს რამეს
-მაისური მათხოვე რა რამე
-უი ხო , ეხლავე
-მადლობა , მისი მაისური გადავიცვი და ისე დავბრუნდი საწოლში
-მარიამ რამოხდა ? ლოყა ჯერ კიდევ წითელი გაქვს
-თომა გაბრაზდა
-ეხლა არ მითხრა რომ ხელით შეგეხო
თავი ჩავღუნე და ცრემლები გადმომცვივდა , შევნიშნე როგორო დაეჭიმა ყელზე ძარღვები , ძალიან გაბრაზდა წასვლას აპირებდა
-გიო
-მარიამ ასეთი თბილი ხმით ნუ მეძახი
-მოდი რა სანამ დავიძინებ გთხოვ
-კარგი პრინცესა
-მადლობა , მოვიდა ჩამიხუტა და თმაზე მეფერებოდა , არა აშკარად ჩემი სულიერი ტყუპისცალია ეს გავიფიქრე როცა მისი გულის ცემა მესმოდა ისეთი სასიამოვნო იყო ყველანაირ მუსიკას მერჩივნა , ცოტახანს ასე იყო თმაზე მეფერებოდა , მერე შუბლზე მაკოცა ტკბილი ძილიო , მაგრამ ჩემზე მალე მას დაეძინა )) ისეთი საყვარელი იყო ,
-გიოოო , ეეეეეეე ძინავს
-ჩუმათ მარიამს ძლივს დაეძინა
-კაი ხო, წამო დავლიოთ
-და ის მარტო დდაავტოვო სახლში?
-კაი ვინ შეჭამს
-დათა !
-კაი ხო აქ მოვიტან ლუდს
-კაი , ჩუმათ გავიდა დათა ოთახიდან , მარიამს რომ ვუყურებდი ვხვდებოდი რომ ღირდა მის გამო ყველაფერზე უარის თქმა ისეთი საყვარელი იყო , პატარ მოცუცქნული ცხვირი გრძელი თმა საყვარლად აწეწოდა , ტუჩები კი ისე ქონდა დაბრუცული კოცნას მოგანდომებდა კაცს , მაგრამ არა თავი შევიკავე რადგან მენდობოდა , ჩემს მკლავებში ისე ტკბილად ეძინა არაკაცი უნდა ვყოფილიყავი ეს ნდობა რომ გამეწბილებია მისთვის , ძილში ტიროდა აშკარად კოშმარი ესიზმრებოდა თვალები მოჭუჭული ქონდა და ცრემლებიც კი მოსდიოდა , შუბლზე ვაკოცე მგონი მიხვდა მასთან რომ ვიყავი და კიდევ უფრო შემომხვია ხელები , ძალიან ისეთი იყო რა არმესმის ასეთ ანგელოზზე ხელი როგორ უნდა ასწიო არაკაცია ნამდვილად , კარის ხმა კი გავიგე მაგრამ , ვერ ავდექი , არ მინდოდა გაეღვიძა და ლუდზეც უარი ვთქვი და დავიძინე დილით
-გიოო , ხუჭუჭა
-მარიამო
-დილამშვიდობისა
-დილამშვიდობისა პრინცესა
-გაიღვიძე რა
-რაიყო გული გშია ?
-არა
-აბა ?
-აბა მაწევხარ თუ შეილება გამიშვი
-არა მე კომფორტულათ ვარ
-კარგი რა , კისერში ვაკოცე , როგროც ჩანს ეღუტუნებოდა ამიტომ , ცუდ დღეში ჩავარდა მეკი სასწრაფროდ გავიქეცი ოთახიდან ის კი არ მახსოვდა დათაც რომ აქ იყო
-ოჰ მგელობანას თამაშობთ ?
-ოჰჰ გავიღვიძეთ ?
-ერთი ამ პატარას უყურე რა
-კაი ერთი შენ ხოხარ დიდი
-ეეეე რახდება ? აქ ახლა ამბავი ატყდება ტიიტუუ
-ბედოვლათი
-პატარა ქალბატონო მაბრაზებ
-დიდი ამბავი შენ თუ გაბრაზდი
-მარიამო მოდი საუზმე მზადაა
-ვაიმე ჩემი მზრუნველი მადლობა
-მეც მშია
-რძეს დალევ ? შოკო კრემიანი პურით ?
-აუ ეს მართლა ბავშვი მოგვყავს რა
-მოგყავთ ?
-ააა ისა ამერია უცებ
გამეცინა მის დაბნეულ სახეზე ,
-რას შემჭამთ ?
-ამან საჭმლის კეთება იცის ?
-ჰმმ იცოდე არ გაჭმევ
-პატრავ
-გული რას შეჭამ შენ ?
-შენს გაკეთებულს შხამსაც
-კაი ახლა ამეტებ , მოდი უცებ პიურეს გაგიკეთებთ
-კარგი პატრავ
-გიო მიშოსთვის ხოარ დაგირეკავს ?
-არა თომამ დარეკა
-რაუნდოდა?
-დაბრუნდესო
-კაი ერთიო
-მეც ეგ ვუთხარი .
-მადლობა გავუღიმე და კარტოფილი მოსახარშად დავდგი , ბიჭებო მე უცებ წყალს გადავივლებ რა თუ შეიძლება მიხედეთ კარტოფილს
-კარგი მარიამ
-მათხოვებთ რამეს ?
-კი დათასი უფრო მოგერგება
-კარგი უთხარი მათხოვოს
-შენ არ ელაპარაკები ?
-არა , გავეკრიჭე
-ოხ რა ბავშვები ხართ
-მიდი რა
-კარგი
-დათაააა , დათა ,
-ხოუ
-მარიამს რამე ათხოვე რა
-მეე ?
-ხორა კიარ შეგიჭამს
-დედას ოთახიდან ავიღოთ რამე
-აუ ეგ სულ დამავიწყდა
-წამო მარუს
-მადობა დავით
-მარიამ გცემ
-რასიზამ ? გადავიკისკისე
-ოხ აითურმე რატოა უძლური ასე რომ გაუცინებ როგორ გეტყვის უარს
ოთახში შევედით სადაც უამრავი ფოტო იყო , მათი ბავშობა კიდევ ერთი პატარა , კარადიდან გრძელი სარაფანი გამოიღო ცისფერი იყო გვირილებით ისეთი მერომ სულ მინდოდა და ვერსად ვნახულობდი ,
-ვაიმეე რალამაზია
-გაეცინა , ეს დედას სარძლოსთვის აქვს ნაყიდი , იქნებ ჩვენი გემოვნება დაემთხვეს და მოეწონოსო
-ეე მაშინ დადე მანდ და რამე სხვა მომეცი
-მარიამ , აიღე და ჩაიცვი
-მადლობა , არიცისეთი ბრაზიანი უნდა იყო როგორიც ჩანხარ
სააბაზანოში შევედი უცებ გადავივლე წყალი ტმა ავიკოსე სველი იყო მაგრამ მიყვარდა სველი თმით ყოფნა , საძინებელში გავედი და ის კაბა უცებ გადავიცვი მართლა ულამაზესი იყო თანაც ჩემი თვალების ფეერს უკეთ კვეთთდა მისაღებში გავაპირე გასვლა როცა გიოს მაგგიდაზე გოგოსთან ერთად გადაღებული ფოტო ვნახე ძალიან საყვარელი გოგო იყო ისე , არმესმის ასეთი ბიჭი როგორ უნდა მიატოვო და სხვას გაჰყვე , ნუ ალბათ არიყო ყველაფერი ისე როგორც მე მეგონა , მისაღებში გავედი ბიჭებს კარტოფიი მოეხარშათ და გარეთ გასულიყვნენ , მზადება დავიწყე ყველით გავაკეთე და კიდევ კარაქი მოვასხი ბოლოს , ისეთ გემრიელი სუნი ჰქონდა სულ როარ გყვარებოდა შეგიყვარდებოდა
-გიოოო , გიოო , გულლიიი
-მარიამ რამოხდა
-არაფერი ნუ გეშინია
-მშვიდობაა ? აუუ რასუნია მმმმ მარიამმ რა გააკეათე ?
-შენ არ გაჭმევ
-აუუუ ძმა არვიცი რასვუზამ ამას , გამომეკიდა მთელ სახლში ჩემი სიცილი ისმოდა , ბოლოს გავიქეცი და გიოს უკან დავიმალე
-ხუჭუჭა მიშველე შენი ძმა მოკვლას მიპირებს
-ნუ ბავშობთ ეხლა გაცივდა
-ააა ხო
მაგიდა სამივემ ერთად გავშალეთ თეფშზე კიდე დავუმატე ორივეს კარაქი , ჭამა ისე დაასრულეს სახეები უბრწყინავდათ , კარზე ვიღაცამ რომ დააკაკუნა შემეშინდა თომა არ ყოფილიყო გიომ მიხვდა რაშიც იყო საქმე და ხელი ძლიერად ჩამჭიდა , კარი დათამ გააღო მართლაც თომა იყო ,
-მარიამი აქაა ?
-ოჰ , კი აქაა მერე ?
-რა მერე დაუძახე ველოდები უნდა წამოვიდეს
-თუ სურვილი ექნება კი , მარიამ გეძახიან
-თომა გამარჯობა
მკლავში მწვდა და ეცადა სხალიდან წავეყვანე
-გამიშვი სწრაფად ! შენ თავი ვინ გგონია ? რა უფლებით მიგყვარავ უკითხავად სადმე ?
-შენ რა გინდა სახელი გაგვიტეხო ? , ხელის გარტყმა სცადა ისევ თუმცა გიომ ხელი დაუჭირა
-არ გაბედო და ამ ანგელოზს მეორედ ხელით არ შეეხო თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ
-შენ ვაფშე ვინ ხარ რო ჩემი დის დაცვას ცდილობ
-დის? შენ საერთოდ სიტყვა და იცი რაარის ? შენ ძმა ხარ ? ცხოველი ხარ გესმის ცხოველი ძმა საკუთარ დას ისე არ ექცევა როგორც შენ თქვენ არც მამამ და არც შვილმა არ იცით ქალის დაფასება და იცოდე მარტო დარჩები გპირდები რომ შენ მე ვერ მნახავ დღს ჩემი ძმა ჩამოვა ძმა რომელმაც გამზარდა და მართლა არ მიგრძვნია მისხელში უმამობა რა ჯანდაბათ მინდა ან შეენნაირი ძმა ან მისნაირი მამა , ჭირსაც წაუღიხართ , მან უკვე გააკეთა თავისი არჩევანი თავის დროს დამტოვა და წამოვიდა ეხლა კი როგორც გინდა ისე ეპატრონე , და კიდევ მარიამი და ნათია ცხოველები კიარა ქალები არიან რომელების ღირსიც ნამდვილად არცერთი არხართ , ეხლა კი ძალინ გთხოვ მიბრძანდი აქედან , არვაპირებ შენ გამოგყვე ვინც გინდა ის კვდებოდეს , დედა უკვეჩამაკვდა ხელში უმისობაას თუ გავუძელი თქვენ არსდროს არსად არ დამაკლდებით , კარგად , სიტყვის თქმის უფლებაც არ მივეცი ისე შევედი სახლშ და საძინებელში გავედი , მალევე წასულა , გიო შემოვიდა ოთახში
-მარიამ , პატარავ კარგად ხარ ?
-კი არ ინერვიულო გამოვალ ეხლავე , მადლობა რომ დამიცაი
-არასდროს მივცემ უფლებას ვინმეს ამ ქვეყანაზე რომ შენ რამე გავნოს ,
შენ რომ რამე გატკინონ მეც მატკენენ პატარავ , მადლობა რომ დაბრუნდი ჩემს ცხოვრებაში და თავიდან გამაფერადე მადლობა შენ რომ არსებობ,
-ჩემო ხუჭუჭავ ჩავეხუტე და ვთხოვე მარტო დავეტოვებინე , თავი დავიმშიდე და გავედი მეც
-მარიამ
-დათა კარგად ვარ მე მასე მარტივად ვერ დამამრცხებენ ,გავეკრიჭე
-მოიდ აქ შე პატარა მაიმუნო ,გულში ჩამიკრა და თავზე მაკოცა , ახლა ჩვენი ძმაკაცი მოვა და ჩვენ წაგიყვანთ შენ ძმასთან
-კიმაგრამ ,
-არავითარი მაგრამ შენ ჩემი დახარ
-მადლობა ,
-ასე გამიღიმე სულ და ეგეც საკმარისია
-ძმა წავდით ?
-კიკი მოვა ის
-კაი მოდი , მანამდე ჭაამა დავასრულოთ თორე ისეთი გემრიელი იყო ვერ ველევი
-ოხ შე ღორმუცლა