ნეტავ არ დავთანხმებულიყავი , რა ვიცოდი მართლა თუ შემიყვარდებოდი , ნეტა შემეძლოს მოგიყვე რაც მოხდა ნეტავ შემეძლოს აგიხსნა რომ ფულის სანაცვლოდ გაგიცანი , რომ არა შენი „დაკერვის“ მცდელობა დედას ვერ გადავრჩენდი , რომ არა თომას შემოთავაზება რომ შენთვის თავი შემეყვარებინა და გავმქრალიყავი დედას ვერ გადავრჩენდი მანხომ ყველაფერი რა გამაჩნდა წამართვა , ვიცი ოდესმე გაიგებ და დაგკარგავ , არავინ იცის ვისგან ,იქნებ მეც მოვიკრიბო ძალა და გაგიმხილო პატრავ , რატოხარ ასეთი ? ჩემივე არჩევანი ჩემს პირისპირ მოტირალდა , არუნდა დავანხმებულიყავი , ალბათ მაგრამ მეგონა არ შემიყვარდებოდი თუმცა შენ ვის არ შეუყვარდები , მერომ მიღიმი ისერომ გაუღიმებ ყველას გულში ჩაუვარდები , ჩემო ნამცეცა , იმედიმაქ თომა ცხოვრებას არ დამინგრევს და არაფერს არ გეტყვის მაგრამ აუცილებლად , უნდა იცოდე ყველაფერი თავიდან ბოლომდე როგორცკი გამოკეთდები მოგიყვები ,
-რაზე ფიქრობ? იმდენად მესუსტა მისი ხმა ცოტა არ იყოს შემეშინდა
-ჩვენს მომავალზე პატარავ , როდის გაიღვიძე?
-ცოტახანია , ისეთი ჩაფიქრებული იყავი რომ
-მაპატიე
-რა გაპატიო?
-რავითუ გაგაბრაზე
-მოდი რა აქ დაწექი ჩემთან
-ეხლავე ,
-ჩემი ხუჭუჭა ბიჭი შენ რომ ჩემი თვალებით შეგეძლოს საკუთარი თავის დანახვა მიხვდებოდი რომ უსაზღვროდ მიყვარხარ
-ჩემო ანგელოზო , ჩემო გახარებავ , შუბლზე მივაკარი ტუჩები ისეთი ცხელიიყო
-პატარავ სიცხეგაქვს
-არაუშავს
-მარიამ გაგიჟდი , ექიმთან გიჟივით გავიქეცი , ვუთხარი მარიამს მაღალი სიცხხეაქვს თქო
-რაზე ვინერვიულეთ პატარა ქალბაონო?
-ჯიჰან ბიძია არ მინერვიულია
-კარგი , საქრმო დაგვტოვე ცოტახან გავსინჯოთ შენი გოგო
-მის ძმას დავურეკო?
-არა ნუ ააფორიაქებთ ხალხს ჯერ მაცალეთ
გარეთ რომ გამოვდიოდი , ისეთი აწითლებული იყო მარიამი რომ მეგონა ლოყებზე ცეცხლი ეკიდა , ექიმი კი ჯერ არ ჩანდა არადა როგორ ვერ ვძლებდი ახლა აქ , ექთანმა არაფერი მითხრა ნერვებმა მიმტყუნა და შევედი
-ახალგაზრდავ
-რატო ძინავს ? ცოცხალია? მარიამმ
-ჩუმათ , გავიდეთ გარეთ , შვილო მომისმინე , ბრმანაწლავის ოპერაცია უნდა გავუკეთოთ სასწრაფოდ , გახეთქვია და ორგანიზმი აქვს დაწამლული , დაურეკე მის ძმას მოვიდეს
-მოიცა აქამდე არ ვიცოდით ეგ ?
-არა იმიტომ რომ მუცლის ღრუს ტკივილზე არაფერი უთქვამს ჩვენკი მხოლოდ ანთებასთან დავიწყეთ ბრძოლა
-კარგი გააკეთეთ რაც საჭიროა
-მიშო ძმა
-მშვიდობაა?
-მარიამს ბრმანაწლავი გაუსკდა და ოპერაციას უკეთებენ
-აუ დედაშვე** რა
-მოდი
-მოვდივართ
ბიჭები მალევე მოვიდნენ , ოპერაცია რომელიც ყველაზე ხანმოკლე უნდა ყოფილიყო ძალიან გაიწელა , უკვე გაგიჟებას აღარაფერი გვეკლო, ექთანიგამოდიოდა შედიოდა თუმცა არაფერს გვეუბნებოდა
-სისხლი გვჭირდება 3 დადებითი
-მემაქ
-ახალ ნარკოზიანი თუ ხართ ან ავად ხართ არ შეილება
-არაფერი არ მჭირს კაცო
-მიდიი ლაშ მიდი
-ოღონ ნემსის მეშინია არ მატკინოთ
-აუ რა სირ** ხარ
-დათა სადაა?
-აუ მაგისთვისდა ლიკასთვის თმა დაგვავიწყდა
-დაურეკე ძმა თორე გააშვერენ ცხხვირს
-დათა მარიამს ბრმანაწლავზე ოპერაციას უკეთებენ და მოდით
-კაი გავაღვიძებ სხვებს
-ლიკას და შენ გარდა აქაა ყველა
-ფუი რატო არ მიხრეს
-კაი მალე , შენც ხომესამე დადებითი გაქ ?
-ჰო
-ჰოდა დროზე არ ეყოფა ლაშას სისხლი
-კაი
დათაც მალე მოვიდა და მართალიც აღმოვჩნდი მისი დახმარებაც დაჭირდათ , ოპერაციაც დასრულდა და ველოდებოდით ნარკოზიდან როდის გამოვიდოდა , თუმცა არ ჩქარობდა ქალბატნი მოსწონდა ღრმა ძილი დიდხანს ველოდეთ მაგრამ არ გამოდის არ იღვიძებს
-ექიმო რტაო არ იღვიძებს ?
-მერავიცი გავიდა უკვე ნარკოზის დროს წესით უნდა გაიღიძოს , დილაამდე დაელოდეთ
-როგორ დაველოდოთ გვეკლაიფები? ბავშვი არ იღვიძებს
-ესაუბრეთ არ უნდა გაღვიძება ალბათ , ესაუბრეთ უყვირეთ რაც გინდათ ის ქენით ,
-ამას ში** ხოაარააქ?
-კაი დამშვიიდდი ეღტი თუ კაციხარ
-მარიამ, ნათლიას გულო , გაიღვიძე რა პატარავ , მე მესმოდა შენი რომ მელაპარაკებოდი გაიღვიძე არ უნდა დაგვსაჯო არაფერი დაგვიშავებია
- მარიამ , დაი გაიღვიძე რა შენ მაინც ნუ მომექცევი ეგრე დედამ დაგვტოვა სულ მარტო შენ დამრჩი ხომ იცი შენს გარდდა რომ არავინ მყავს პრინცესა გაიღვიძე რა ,
-უყურე ესმის , თითით თვალზე გადმოგორებული ცრემლი აჩვენა , აშკარად გესმის პატარავ , იცოდე დილამდე აქ ვართ თუუ არ გაივიძებ ცივ წყალს დაგასხამთ თავზე
-შენ ბიჯო ში* ხოარ გაქ
-კაი ვხუმრობ
-სახუმაროთაა საქმე ? ლამის და ჩამაკვდეს ხელში , ჩემი დედაშევ*** თომას მოვკლავ
-თომას რატო?
-რაც იქ ჩავედით და უფროს მარიამს დაარტყა იმან იმის მერეა ჩემი და სულ რომ მეთიშება მას ჩვენ ოჯახში მსგავსი რამ არასდროს უნახავს , ერთდ ერთხელ გავარტყი მანოს გამო ,და ერთი კვერა არ მელაპარაკებოდა , სხვა მისთვის ჯერ ხმასაც არ აგვიწევია არც მე და მანოს ხო ვაფშე ჯიგარი იყო იმენა სულ ათამამებდა ,
-კაი ეხა ვსო , იყოს იქნებ დილით გაიღვიძოს თავისით , მარტო იყოს აქ ყურადღბას არ მოაკლებენ ,
-არა მე დავრჩები რა
-კაი ძმა როგორც გინდა
წავიდნენ ბიჭები მივედი და ჩემს გოგოს შუბლზე ვაკოცე
-მარიამო, იცი პირველად როდის შემიყვარდი? აი მაშინ კლუბში რო დამიკიდე მაგრამ ნუგეში მაინც ჩემთან მოძებნე როცა თომამ გაგაბრაზა , მათთან ეგ მიღებულია ქალი არაფერს ნიშნავს მისთვის შენი გაბრაზებული და გაცეცხლებული თვალები რომ დავინახე მაშივე მივხვდი რომ რაღაც სრულიად განსხვავებული ბუნების იყავი , მაშინ ალბათ მეგონა არ შემიყვარდებოდი მაგრამ დღეს ვხვდები რომ სწორედ მაშინ იმ დღეს შემიყვარდი და თავს ვიტყუებდი , იცი დედას როგორ უნდა რომ გაგიცნოს ? ისიც აქქაა კლინიკაში თუმცა ვერ ვეუბნები რომ მოვიდეს იქნებ გაბრაზდე იქნებ მან რამე გითხას რაც არ უნდა იცოდე ჯერ , მისმა სიტყვებმა შეიძლება ცუდად გაგხადოს მეკი ყველაზე ნაკლებად მინდა შენი ცუდად ყოფნა ჩემო ანგოლოზო უბრალოდ უნდაიცოდე რომ მე მართლა შემიყვარდი , ნეტა გამიგო ნეტა არ დაგკარგო ვერ გადავიტან , დათამ რომ იცოდეს დედას რა ფულით ვმკურნალობთ ნამდვილად არ მაპატიებს იმდენად შეგიყვარა თითქმის მისი დახარ, ადამიანები იმდენ შეცდომას ვუშვებთ რომ ეს შეცდომები უფრო ღრმად მიგითრევს მათკენ , გაიღვიძე პატრავ რა , გაიღვიძე ანგელოზო , თმაზე იქმადე ვეფერებოდი სანამ არ დამეძინა
*****მარიამი
ყველაფერი ბუნდოვნად მესმოდა , ისეათ ლამაზ ადგილას ვიყაით მე და დედა ,რომ იქედან დაბრუნება ნამდვილად არ მსურდა, დედის სითბო ისევ ვიგრძენი მისი ტკბილი ტუჩები როგორ მეხებოდენენ, მისი თბილი ჩახუტება სულს რომმითბობდა, მანამდე ვეხუტე სან მიშოს ლანდს არ მოვკარი თვალი
-დეე მეც მოვკვდი?
-არა შვილო ხოარ გაგიჟდი , უბრალოდ ცოტახანს ჩემთან ხარ ,
-დე მიშო ხომ მარტო დარჩა იქ
-მარიამ , პატრავ დაბრუნდები გპირდები
-შენ ხომ ვერ გადაწყვეტ
-მე ვერა პატარავ როცა წასვლა მოგინდება მაშინ წადი
-დეეე ნიკას ვაპატიო?
-ეგ შენი ნებაა პატარავ , უბრალოდ იმდენად სუფთა გული გაქვს სიბოროტესნუ ჩაიდებ პრინცესავ გულლში ეცადე შენით დადგე ფეხზე ნუ ენდობი ყველას , არავინ იცის ვინ რას დაგიშავბე ს
-ჩვენრომ ძალიან გვენატრები
-ვიცი დეე მაგრამ აქაც საჭირო ვარ
-წავალ მე რა მიშოს მარტო ვერ დავტოვებ
-მოდი დაგიკოცნო ლამაზი თვალები
-მიყვარხარ დე
-ეს რა ბეჭედია ?
-დეე მე იცი , ისააა , ისე გადაიკისკისა რომ
-ვიცი დეე , მიხარია რომ გიო გაიცანი , მაგრამმ ზღვარს არ გადახვიდეთ
მიყვარხარ ჩემო პატრავ , ნეტა შენი და შენი ძმის დაოჯახება მაინც მომსწროდა, თუმცა იცოდეთ მე სულ სულ თვენთან ვარ თქვენს გულში ვცოცხლობ
-მაპატიე დე
-რაგაპატიო
-რომ ვერ მოგისწარი
-პატარავ არ გაბედო და საკუთარ თავს არაფერი დააბრალო ასე იყო საჭირო , როცა უფალმა იცის რომ გამოცდას რომელსაც გვიგზავნის ვერ გავუძლებთ თავისთან მივყავართ , იქნებ ისეთი რამ მელოდა წინ რასაც ვერ გავუძლებდი
-მიყვვრახრრრ
-წადი
-აღარ მინდა შენთან ჯობია
-წადი მარიამ წადი
-დეეეე
-წადდიიიიი , ისე მიყვირა შიიშისგან გამეღვიძა, დავინახე მისი ხუჭუჭა თმები დავინახე მისი საყვარელი სახე მისი სითბო ისევე ვიგრძენი როგროც მანჩოსი , ეძინა ისეთი შეწუხებული სახით რომ , უცებ ხელი ნაოპერაციევზე მივირტყი და იმდენად მეტკინა ვიკივკლე
-მარიამ , ანეგლოზო გაიღვიძე , მადლობა ღმერთს
-მტკივა
-ოპერაცია გაგიკეთეს პატარავ ,
-რატო
-ბრმანაწლავი გაგისკდა
-აააა ხო მტკიოდა
-რატო არ თქვი გოგო მერე რამე რომ მოგსვლოდა
-ცოცხალი ვარ ნუ ბრაზდები
-ჩემო სულელო , იცი როგორ შეგვეშინდა ყველას მიყვარახრ მარიამ ყველაზე და ყველაფერზე მეტად
-მეცმიყვარხარ