მე 10 წუთში მოვემზადე ჩანთა ავიღე და სკოლაში წავედი. 5 წუთი დავაგვიანე. კლასის კარები გამოვაღე..
-შეიძლება?-ვიკითხე მე
-დროზე!-მითხრა მასწავლებელმა და სიის კითხვა გააგრძელა. ჩემს ადგილას დავჯექი და წიგნები ამოვალაგე.
-რატომ დაგაგვიანდა?-მკითხა სოფომ.
სოფო ჩემი საუკეთესო და უსაყვარლესი მეგობარია 1 კლასიდან ერთად მოვდივართ და 11 წელია უკვე მიძლებს
მე და სოფოს არცისე პატარა სამეგობრო წრე გვქონდა. სულ 6 ვიყავით: მე სოფო გიორგი სანდრო ირაკლი და ნუცა, მაგრამ აქედან მხოლოდ გიორგი იყო ჩვენი სკოლელი დანარჩენები კი სხვადასხვა ქალაქებში ცხოვრობდნენ,მაგრამ ერთმანეთს მაინც ვნახულობთ ხოლმე...
დრეს 6 გაკვეთილი გვქონდა და სახლში ადრე წავედით. თითქმის მთელი დღე მარტო ვიყავი. ჩემს ოთახში ავედი და გაკვეთილების სწავლა დავიწყე. ჩვენ ერთ პატარა 2 სართულიან კერძო სახლში ვცხოვრობდით. მეორე სართულზე ყველაზე დიდი ადგილი ჩემს ოთახს უჭირავს, სადაც აივანის მხარეზეა. ოთახი ჩემი დიზაინით არის მოწყობილი და თითქმის მთელ დღეს ჩემს ოთახში ვატარებ...
გაკვეთილებს როცა მოვრჩი გადავწყვიტე გარეთ გავსულიყავი. ავიღე სკეიტი, ჩავიცვი თეთრი კეტები, კარები ჩავკეტე და გზას დავადექი... ფიქრებში გარტულს თასმა ისე გამეხსნა ვერც შევამჩნიე და შეკვრას ვაპირებდი, როდესაც ცემ თეთრ კეტებს შავი კეტები დაუდგა წინ ავდექი და წინ გიორგი მედგა.
-ცოტა არიყოს და შემეშინდა- ვთქვი მე და თმა გადავიწიე...
-რას შვრები? სოფო სადაა?
-არვიცი არ დამირეკავს!
და გიორგის ავხედე ოდნავ მაღალი იყო და ხუჭუჭა თმა ქონდა. გიორგი ყოველ დღე სხვადასხვა რამეს იცმევდა თავის სტილი ქონდა, მაგრამ ერთი გამორჩეულად უყვარდა დახეულ ჯინსზე თეთრი საროჩკის ჩაცმა. ფეხზე აუცილებლას კონვერსები უნდა სცმოდა და ხელზე უამრავი სამაჯური უნდა ეკეთა...
-წამო სადმე ვჭამოთ რა!-თქვა გიომ და ხუჭუჭა თმა უფრო გადაისწორა.
მე და გიორგის ბევრი საერტო გვქონდა, განსაკუთრებით ის რომ ორივე ჭამაზე ვგიჟდებოდით







მოკლედ ჯერ ამ პატარა ისტორით შემოვიფარგლე მეორე თავსაც მალე დავწერ...
იმედი მექნება რომ მოგეწონებათ