თავი 4
თიკას და ლუკას ნიძლავიდან პირველი დღე.
-თქვენო აღმატებულებავ ჩაბრძანდით.-მანქანაზე მიყრდნობილი ლუკა კარებს უღებს თიკას.
-არ ვაპირბ ისევ შენს მანქანაში ჩაჟდომას.-ცხვირს ბზიკავს თიკა.
-ისევ ძალით ჩაგსვა?
თიკასკენ წასულ ლუკას ხელიდან უსხლტება?ლუკაც დაედევნა და როგორც იქნა დაეწია.
-სად აპირებდი გაქცევას .
ქოშინით უთხრა ლუკამ
-შენგა შორს.-
-მაგას ვერ ეღირსები ახლა წამოდი თუ ისევ სირბილით აპირებ სასწავლებეში მისვლას.
-ფეხითაც არაჩვეულებრივად მივდივარ და თანაც გოგოებს უნდა გაუარო ერთად წასვლას ვაპირებთ.
-ისინი უკვე წასულები იქნებიან.
-უკაცრავად.
-ჩემებმა მიაკითხეს ეგ ზუსტად ვიცი.
-თქვენ რა ვინმემ მიგისყიდათ?
-მე კი
-ჰა?
-მე შენ მომისყიდე.-რომეოსავით ეუბნება თიკას.
-ვაიმე სანთლებიც ხო არ მოგიტანო და მთვარეც ჩამოგიკიდო მაიც ასეთი რომანტიკისთვის შესაფერისია,ახლა კი გამოშვი ხელი.
-როგორი ხუმარა მყავხარ.-სიცილით თქვა ლუკამ.
-სულ შენ არ გყავარ.-ენის გამოყოფით პასუხობს.
-წავედით ჰე აბა.
-მე ფეხით მივდივარ და შენი არ ვიცი
-კაი მეც ფეხით წამოვალ.
-და მანქანა?
-სხვას დავავალებ და წაიყვანს?
-ბოდიშით თქვენს დონემდე როგორ მოვალ მე.-კისკისით უთხრა.
-არაუშავს ძვირფასო.
-მოკეტე რა.- სახე შეეცვალა თიკას.
-რო არა მოვკეტო ისევ დამემუქრები და ისევ გოგონების გასახლდელში შემიშვებ.-ისევ დასცინა ლუკამ.
-ძაან სასაცილოა.-ეს თქვა და წავიდნენ.
-ზაფხული ახლოვდება არსად არ მიდიხართ თქვენი სადაქალო.- ეშმაკურად კითხა.
-რაში გაინტერესებს
-მე არა სხვას აინტერესებდა.-სიტყვაციიდან გამოძრომა სცადა.
-ვინ სხვას ან მას რაში აინტერესებს?-თიკა დაინტერესდა.
-კაი კაი არავის.
-ხოდა მასე.
ლუკამ ხელი მოკიდა ცოტათი წინ წასულ თიკას და თავისკენ მოატრიალა.
-რაო გოგონი?
-რაც გაიგე
-როგორი თამამი შეყვარებული მეყოლება მომავალში.-ტუჩზე თითის იდებს.
-იოცნებე ძვირფასო იოცნებე.-ხელზე ექაჩებოდა თან.
-აბა ვნახოთ ვის მოუწევს ოცნება.-მაინც თავდაჯერებულად პასუხობს ლუკა,
-მაგასაც ვნახავ ახლა კი აღარ მცალია შენთვის.- ძლივს ხელი გააშვებინა.
-მალე მაგას აღარ მეტყვი ძვირფასო.
თიკამ დააიგნორა და წავიდა.

თათა და საბა.
-ბოდიში მაგრამ სად მიგყავარ?
-დამშვიდი თათა შენს მოკვლას არ ვაპირებ.-სიცილით გადახედა საბამ.
-როგორ დამამშვიდე. ნეტავ საერთოდ რატომ წამოგყევი?-ირონიულად გაუღიმა.
-ეგ შენ უნდა იცოდე.
-იმედია იმის გამეორებას არ აპირებ რაც ლუკამ გააკეთა თორე ვერ გადამირჩები.-საჩვენებელ თითს იშვერს საბასკენ.
-იქნებ უკეთესი იდეა მომივიდეს თავში.
-ვაიმეეე ახლა რამეს ჩაგარტყავ თავში.-ჩანთაში ქეთიალობდწ რამე რომ ეპოვა
-არამგონია მოახერხო.- ერთ ხელს უშვენს საჭეს და თათას ართმევს ჩანთას.
-სად ჯანდაბაში მიგყავარ შეგიძლია გამაგებინო?-ცეცხლს აფრქვევდა პირიდან.
-რავი მოვიფიქრებ რამეს.
-იმედია არც ისეთი სულელი ხარ როგორიც მგონიხარ თორემ არამგონია ჩემი საქმე კარგად იყოს.-თათამ ნამეტანი გააბუქა.
-მადლობა ასეთი სიტყვებისთვის,
მოდი სჯობს ცოტა ხანს დაწყნარდე.-საყვარლად გაუღიმა.
-შენს ხელში რა დამაწყნარებს.-ყურსასმენები გაიკეთა თათამ და ელოდა როდის მივიდოდბენ სასურველ ადგილას.
მალე მივიდნემ იქ სადაც უნდა მისულიყვნენ,თათა კი მოულოდნელად დადუმდა
-რა იყო ენა ჩაგივარდა?-უხეშად გამოუვიდა საბას.
-ასეთ ადგილას მოყვანას არ ველოდი შენგან.
-ეს ჩემი ერთ ერთი კარგი თვისებაა.-ამაყად უთხრა.
-შენ კარგი ჩვევებიც გაქვს?-გაკვირვებულმა შეხედა საბას.
-უამრავი.
-ძაან მაგარი ადგილია საიდან იპოვე?
-ცოტა დიდი ისტორიაა.- თან საბა მანქანიდან ძირს დასაფენ ადიელას და კალათას იღებდა, ასე რომ ვთქვათ პიკნიკზე წაიყვანა ქალაქ გარეთ.
-მოყევი.
-კაი მაშინ.
დაიწყო მოყოლა საბამ საღამოდე იქ იყვნენ და ერთმანეთს კარგადაც დაუმეგობრდნენ,საბას სიყვარულში გამოტყდომა უნდოდა მაგრამ სხვა დროისთვის გადადო.
-წავიდეთ.
-სად გეჩქარება?
-კატოსთან უნდა ავიდე და თან უკვე გვიანია და სანამ იქ მივალთ მანამდე...
-კაი წავიდეთ მაშინ თათას გზაში ჩაეძინა და საბას მისი გამოღვიძება არ უნდოდა ამიტომ თვითონ აიყვანა კატოსთან.
-ჰეიი.-ჩურჩულით უთხრა საბა კატოს.
-რა სჭირს?
-არაფერი ჩაეძინა და აღარ გამვაღვიძე, შემოვიყვან.
-კაი შემოდი ჩუმათ ბებო არ გააღვიძო.
-ოქეი
თათას კატოს საწოლზე დააწვინა და საბანი მიაფარა.
-თქვენ სად დადიხართ?-ჩურჩულით კითხა კატომ?
-ერთ ადგილას ვიყავით.-მანაც ჩურჩულით უპასუხა.
-სად?-დეტექტივივით დაიწყო გამოკითხვა.
-თვითონ მოგიყვება ხო იცი თანაც დაწვრილებით.-ჩაეცინა ორივეს.
-კაი წავედი აბა და თავს მიხედეთ.
-კაი ვეცდები კარგად მივხედო.-კატოს გაეცინა
-მარტო თათა არ მიგულისხმია.-საბასაც ჩაეცინა.
-ვითომ? მაგას ვერ დავიჯერებ.
-კაი ღამე მშვიდობისა.-ხელის ქნევით გავიდა გარეთ.
კატო შევიდა სახში და თათას გვერძე მიეძინა.


ქეთუ და ილია.
-ჯანდაბა ესღა მაკლდა რა.-მანქანიდან ნაჩქარევად გადმოდის ქეთუ.
-ქეთა დაწყნარდი რა ხელოსანს უკვე გამოვუძახე და ალბათ მალე მოვა.-აიმედებს ილია.
-უკვე ღამის 12საათია,მშობლებს მაინც ვეტყვი რო კატოსთან ვრჩები.
-რა მატყუარა გოგო ხარ.-გადაიხარხა ილიამ.
-ნეტა ვისი ბრალია, ჯობია დაოკდე თორე ვერ გადამირჩები.
-ბოდიშით.
ქეთუმ ყველაფერი მოაგვარა მშობლებთან ახლა კატოსთან უნდა დაერეკა.
-ალოო კატოო უნდა მიშველო,
-რა ჯანდაბა გინდა ამ შუაღამისას?
ქეთუმ ყველაფერი მოუყვა.
-ყველა ჩემთან რატო რჩება დღეს შეიძლება გავიგო?-ნახევად მძინარი ელაპარაკება ქეთუს.
-რა ყველა გოგო?
-თათა ჩემთანა საბამ მოიყვანა მძინარი.
-კაი წავედი მერე მოგხედავთ თქვენ,ესეიგი შევთახმდით ხო.
-ჰოო.-კატო კიდებს ყურმილს და თავს დეებს ბალიშზე.
-მოაგვარე ყველაფერი?
-შენ საერთოდ ხმას ნუ იღეებ.-გაბრაზებული უბრუნდება ილიას.
-ლაპარაკს ვერ ამიკრძალავ.
-საერთოდ შენ წამომიყვანე აქ და ყველაფერი შენი ბრალია.
-არ წამომყოლოდი.-ამაყად დგას ილია.
-კიდე მე წამგოყევი? ძალით ჩამსვი მანქანაში.-გაცეცხლდა ქეთუ.
-მგონი შენი ფეხით ჩაჯექი ხო?
-ნეტა რატო ჩავჯექი ჩემი ფეხით?
-კაი ახლა მაინც ვერაფერს შეცვლი აზრი არ აქვს ჩხუბს, თუ გინდა მანქანაში ჩაჯექი და დაიძინე სანამ წავალთ თან თხელი ადიელააა უკან და დაიფარე თუ გინდა.-სიტვაციიდან გამოძრომა სცადა.
-ბევრი გოგო მოგყავს ხოლმე აქ და ასე გიფუჭდება ხოლმე მანქნა და ასე ეუბნები ხოლმე მათაც?
-არა ცდები პირველი ხარ.
-მაგას ვერფრით ვერ დავიჯერებ.
ბოლოს ეს თქვა ქეთამ და მანქანისკენ წავიდა
-ტკბილი ძილი საყვარელო.-ილიამ მიაძახა უკნიდან.
პატარა ქვა დაინახა გამწარებულმა ქეთომ და ესროლა ილიას, ძალიან ცოტაზე აცდა თორე ალბათ თავს გაუტეხავდა.
-რეებს აკეთებ?
-უარესი მოგივა თუ არ გაჩუმდები.-გაბრაზებული აღებს კარებს და ჯდება მანქანაში.


კატოს ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა.
-ეს ვიღა ჯანდავა.-ძლივს წამოყო თავი.
-ალო შენც ჩემთან დარჩენას აპირებ?
-უკაცრავად?-გაკვირვებით უპასუხა სანდრომ.
-უი სანდრო შენ ხარ?
-არა მოჩვენება გელაპარაკება, რა დარჩენა შენ ხო კარგად ხარ?
-დღეს ვინაც დამირეკა ყველა ჩემთან რჩებოდა და უცებ თიკა მეგობა თუ რეკავდა?
-შენ რა სიცხე გაქ?
-რა სიცხე ხვალ აგიხსნი ყველაფერს და რაზე მირეკავდი?
-შენი ბინის წინ ვარ და ჩამოდი საქმე მაქ.
-შენ ხო კარგად ხარ, ხომ არაფერი დაგილევია, ამ შუა ღამეს რა მოგიყვანა აქ?
-შენ.
-რა მე ,მე არ მითქვამს მოდითქო ახლა ისე მეძინება ვერ ჩამოვალ ამიტომ შეგიძლია უკან განრუნდე
-მაშინ მე ამოვალ.-სანდრო ემუქრება.
-ვაიმე დღეს ყველა ჩემ წინააღმდეგაა, კაი კაი ჩამოვალ 5წუთში.
-კაი გელი.
10წუთში ნახევრად მძინარი კატო ჩავიდა სანდროსთან,ერთი წააქანავა კიდეც.
-ეე ხო კარგად ხარ.
-როგორც მხედავ ისე.-ძლივს მიაღწია სანდრომდე.
-მაშინ არც ისე კარგად ყოფილხარ.
-აბა რისი თქმა გინდოდა.-მანქანს მიეყუდა სანდროს გვერძე.
სანდრომ დაიწყო ლაპარაკი მაგრამ კატოს მის ბეჭზე ედო თავი და უკვე ჩასძიბებოდა,როცა ალრქსანდრემ უთხრა მიყვარხარო მაშინ მიხვდა რომ კატოს ეძინა და საერთოდ არაფერი გაუგია,კატოც მან აიყვანა და თათას გვერდით დააწვინა თვითონ კი შეუმჩნევლად გავიდა.

კარებზე დილის6საათზე გაისმა ხმაა.
-ვაიმეე ახლა გავფრენ არავინ არ მარცლის ძილს ახლა ვიღაა,მოვდივარ.
-კატოოო კიდევ კარგი გამიღე კარი,კატოოო გესმის.-ქეთუმ შეაჯანღარა.
-მესმის ხო მესმის შემოდი და კარი დაკეტე.-კატო ოთახისკენ წავიდა და ლოგინზე დაეცაა.
-გაიღვიძეთ კატოო , თათაა
-რა ჯანდაბა გინდა .-თათამაც ამოყო თავი.
-შენ გამოძინებული ხარ როგორც ჩანს ჩვენ გვაცა ძილი რა.- თავზე ბალიში დაიფარა კატომ.
-კაით გაიღვიძეთ რაა.-ქეთა აყუყუნდა.
-მოკეტე და დაეგდე ლოგინზე.
სამივეს დაეძინა და 8საათზე ძლივს გაეღვიძათ უფროსწორად გააღვიძეს.რათქმაუნდა თიკამ გააღვიძა სამიე.
-გაიღვიძეთ ძილის გუდებო.
-ვაიმე აღარ შიმიძლია სულ ვიღაც მაღვიძებს არავინ არ მაცდის ძილს.
-რა ხდება მოყევი?
კატომ თიკას ყველაფერი მოუყვა და ისევ ლოგინზე დაეცა.
-ახალი ამაბვი მაქ.-გახარებული წამოხტა ქეთა..
-რა ხდება.- ცოტათი გამოფხიზლდა თათა.
-მე და ილია ერთად ვართ
-რაა??-კივილით წამოხტა კატო
-რა გაყვირებს სულ გაგიჟდი?
-ჩქარა მოყევი ყველაფერი
-ანუ გუშინ მანქანა ხო გაგვიფუჭდა გზაში და მაგ დროს მითხრა რო ვუყვარდი და ასე არასდრს არავინ არ ყავრებია და ჩამეცუტა მერე მეც ჩავეცუტე და ასე ვართ ერთად.
-ვაიმეეე რა მაგარია
-მე კიდე ლუკა მეუბნება 1,2კვირაში ჩემი შეყვარებული იქნებიო და მეთქი იოცნებე შვილო,გუშინ დაიწყო ათვლა.
-ვაიმეე ყველას თავს რაღაც ხდება,გუშინ საბამ მოიყვანა თათა ხელში აყვანილი.-კატოს მაინც ეძინება.
-ვაა ვაა სად შეგვიძლია და სანდრო რას შვება?-თიკა დაინტერესდა.
-რავიცი გუშინ ღამის 3ზე დამირეკა შენი სახის წინ ვარ და ჩამოდიო მეც ჩავედი და რაღაცას მეუბნებიდა რო ჩამეძინს და მაგან ამომიყვანა.-გოგოებმა გადაიკისკისეს.




მეორე დღე,თიკას და ლუკას ნიძლავიდან.

-სანდრო სახ ხარ ბიჭო?-ბიჭები მოულოდნელად შევიდნენ სანდროს ოთახში.
-აქ ვარ -სანდრო იძახის სააბაზანოდან.
წელზე პირსახოც შემოხვეული ალექსანდრე გამოდის სააბაზანოდან და თან მეორე პირსახოცით თმას იმშრალებს.
-რა იყოთ ხალხნო შემოსევაა,რას შემომივარდით, იქნებ ვინ მყავს.-გადაიხარხარა ამილახვარმა.
-ოჰ მომინდომა ბიჭმა გუშინ დეპრესიაში იყავი კატოსთან რა ვაქნაო და ახლა სხვა გოგოები მომინდომა.-გამოყო თავი საბამ.
-შენ დამიწყნარდი საბუშ შენ ჯობია შენს თათას მიხედო და მართლა ძაან ხო არ დასდევთ თქვენ გოგოებს ცოტა თავი დაიფასეთ.-სანდრომ წამოაყრატარა ის რაც პირზე მოადგა.
-ამას ვინ ამბობს ბატონი ამილახვარი,ბიჭო კიდე ჩვენ უნდა დავიფასოთ თავი,შენ თვითონ რო მიადექი გუშინ კატოს რა გეგონა ვერ გავიგებდით?-საბამ მაინც შეუტია.
-შენ საიდან იცი?-გაკვირვებული შეუტრიალდა საბას.
-ამ დილით თათას მივწერე და...
-კაი დაწყნარდით ილია უნდა მოვიდეს ახლა და ასე მითხრა რაღაც მოხდა თურმე გუშინ.-ლუკამ სიტვაციის გასანეიტრალებლად წამოაყრანტატა.
-რაო რა მოხდა.
-არ ვიცი არაფერი არ უთქვამს უბრალოდ მითხრა სანდროსთან შევიკრებოთო.
-ბიჭბო გოლი გატანილია.-ხმაურით შედის ილია ოთახში.
-ბიჭო შენ სულ გაუფრინე?
-ბიჭი რეებს მკადრებ.-კარებს ხურავს.
-აბა რა გოლი გაიტანე,ახსენი ნორმალურად.-საბა დაინტერესდა.
-რა და მე და ქეთა ერთად ვართ.-კმაყოფილი დაჯდა მდივანზე.
-ოჰ მოინდომა ბიჭმა შენ მოატყუე შენაირებსს.-ალექსანდრემ ჩაიცვა და ილიას გვერძე მიუჯდა.
-შენ რა მასე დებილი გონივარ რო მასეთი სისულელე მოვიგონო.-ილუშკამ ჩაიცინა.
-ანუ მართლა ერთად ხართ და როგორ მოყევი?-ლუკამაც გამოყო თავი.
-გუშინ მანქანა გაგვიფუჭდა და ცოტახანი მანქანაში ჩაეძინა, ისე საყვარლად ეძინა ვაკოცე(ლოყაზე)
რომ გამოეღვიძა ერთი კარგად სილა გამარტყა მერე კი მოვკიდე ხელი და ჩემკენ მოვწიე და ვაკოცე(ახლა ლოყაზე აღარა)და მერე კიდე უნდოდა სახეში გარტყმა მარა აღარ გავარტყმევიე და ვუთხარი რო ძაან მიყვარს და მისავით რო არავინ მყვარებია იმანაც მეც მომწონხარო და ასე ვართ ერთად.-ჩააბულუბულა.
-ყოჩაღ შენ ძმაო ძაან მაგარი ყოფილხარ. სანდრო ტაში დაუკრა.
-არვიცი რა ვთქვა გამაშეშე რა.-საბამ.გამოყო თავი.
-შენ ჩემზე მეტი დარხეული ხარ,მაგას მეც კი ვერ მოვიფუქრებდი.-ლუკამ გადაიხარხარა.
-კაი წამოდით არ დაგვაგვიანდეს.-ილიამ გადაიტანა სხვა თემაზე ლაპარაკი.
-შენ ქეთას არ უნდა გაუარო?-ლუკა დაინტერესდა.
-არა გოგოებთან ერთად მოდის და არ მინდაო ასე მითხრა.


-აუ ახლა რა ლექცია გვაქ.-თიკამდაიწყო ლაპარაკი.
-მე შენ და ლიზას მსიქოლოგია გვაქ.(ქეთა)
-თქვენ რა გაქვთ.- ისევ და ისევ თიკა.
-მე გვაქნცას და თათას ფილოლოგია./კატომ უპასუხა.
-შენ არ უნდა ნახო ილია?
-დაგავიწყდა ჩვენ ერთ აუდიტორია ვართ.
-რა შენ და ილია.-ლიზამ გაკვირვებით შეხედა ქეთუს.
ქეთამ ყველაფერი მოუყვა გვანცას და ლიზას.
-დედუუ თქვენთან რეები ხდება და ჩვენ კიდე ჭურში გვძინავს.
-ხო აბა ჩვენც ამ დილით გავიგეთ.(თათა)
-კაი წამოდით თიკა და ლიზა იწყება ლექცია.
-კაი ჩვენც წავედით.
გოგოები წავიდნენ თავიანთი აუდიტორეებისაკენ.
-ქეთუ შეხედე ვინ მოდის.
-ვაიმე ლუკა რო არ ჩამორჩეს ისე ხო არ შეიძლება.-თიკამ გადაატრიალა თვალები.
-როგორ ხარ?-ილიამ შორიდან დაუქნია ხელი.
-კარგად შენ.
ილია ქეთუს მიუახლოვდა და გუში ჩაიკრა.
-შენ რა ჩემი გაგუდვა გინდა?-ქეთუმ ძლივს წარმოთქვა სიტყვები.
-რავი შეიძლება კიდეც.-კიდე არ გაუშვი ხელი.
-მაშინ ჩემი შემცვლელის პოვნა მოგიწევს.-შედარებით ამოისუნთქა მაგრამ მაინც ჩახუტებულები იყვნენ.
-რა სისულელებს ლაპარაკობ.-ილიამ ხელი გაშვა და წარბი აწია.
-კაი რა იყო ხუმრობა აღარ გესმის?-ქეთუმ ჩაიცინა.
-კაი წამო სანამ ლექცია დაიწყება სასადილოში დავჯდეთ.
-გოგოებო თქვენ წამოხვალთ?
-მე აქ დავრჩები და კლასში შევალ.-თიკა.
-მე რაღაც საქმე მაქ ბატონ ამილახვართან.-ლიზამ წაიკისკისა.
-ესეგი ლუკა აქ რჩება.-ილიამ წინასწარ გამოიტანა დასკვნა.
-რა მიხვედრილი ხარ.-ლუკამ ტაში დაუკრა.

-როგორ ხარ ძვირფასო?-ლუკა გვერდით მიუჯდა თიკას.
-მშვენივრად ვერ მხედავ?მაგრამ სანამ მოხვიდოდი უფრო კონფორტულად ვიყავი და არავინ მაწუხებდა.-თიკამ თავი ამოყო რვეულიდან.
-ოუუუ ესეგი რაღაცს ვნიშნავ შენთვის ეს უკვე წინავლაა.-ლუკამ ტელეფნი ამოძრო.
-რა წინსვლა და საერთოდ არაფერს არ მიშნავ, უფროსწორად ყველაზე დიდი სასჯელი ხარ.-ისევ გაგრძელა წერა თიკამ.
-ჩვენი ნიძლავი დაგავიწყდა ძვირფასო.-როგორც ჩანს ლუკას რაღაც გეგმა ქონდა.
-არა ტკბილო მარა ასე სერიოზულად არ მიმიღია და...
-12დღეში უკვე...
-რა უკვე
-ნახავ მალეე
-შენ ხო არა დაცემულხარ და თავი ხომ არსად დაგირტავს,ახლა უკვე ნამეტან სისულელებს ლაპარაკობ.-თიკა დაინტერესდა და გეგმის გამოტყუება უნდოდა.
-მომისმინე ახლა კარგად ჩემო კარგო,
მოულოდნელად ლექტორი შევიდა კლასში და ლუკაც გაჩუმდა.
-ლუკაა როგორც ჩანს თიკას კარგად შეეჩვიე.
-დიახ ძაან კარგად.-ლუკამ პირველი კლასელივით უთხრა ლექტორს.
-ვაიმე რა გეშველება დედი.-ჩუმად ჩაიბურტყუნა თიკამ.
-რამე თქვი თიკა?-ლექტორი.
-არა ,უბრალოდ ძაან კარგი ბავშვიათქო.- თიკამ საყვარლად ჩაიცინა.

ლექციების ბოლოს ლუკა კატოსთან შესახვედრად წავიდა კაფე ლოლიტაში.
-ლუკა აქ ვარ.-მეხუთე მაგიდიდან უძახის კატო.
-კაი რო მოხვედი შენი დახმარება მჭირდება ძაან.-ლუკამ დაჯდომის თანავე დაიწყო ლაპარაკი.
-აბა რაში გჭირდება ჩემი დახმარება?
-ანუ რაში და ...-თავის გეგმის შესახებ მოუყვა ლუკა კატოს.
-ვაუ საიდან მოიფიქრე მაგარი ტვინიკოსო ხარ შენ რა.-კატერინამ გადაიკისკისა.
-ანუ თანახმა ხარ?-ლუკა დაინტერესდა.
-კი კაცო.
ლუკას ისე გაეხატდა წამოხტა და კატოს ჩაეხუტა,ყველას ეგონა ცოლობაზე დათაბხმდაო.
-ამას არასდროს დაგივიწყებ.-პატარა ბავშვივით ცანცარებდა.
-კაი მაშინ ნაყინზე უნდა დამპატიჟო.
-მაგაზე გაწყენინებ.

კატო დაღლილი მივიდა სახში და მაშინვე ჩაეძინა.

-ალო როგორ ხარ.-საბამ დიდი იმედით დაურეკა თათას.
-კარგად შენ?თათამ წიგნებიდან ამოყო თავი.
-მეც კარგად მიდი ჩამო შენი ბინის წინ ვდგავარ და გავისეირნოთ.
-ახლა გვიანია და ...
-არაა გვიანი,9საათია და 10ზე სახში მოგიყვან
-კაი

ქეთუ და ილია კი ლოლიტაში იჯდნენ და ერთმანეთს ჩახუტებულები უსმენდნენ მუსიკას თითქოს მათვის დრო გაჩერდაო.

თიკა კი ისე დაღლილი იყო უკვე ჩასძიბებოდა შეიძლება კიდეც ლუკას ხედავდა სიზმარში.