-მხოლოდ იმაზე ვფიქრობ,რა უცნაურია ცხოვრება.
-ვიცი რომ ცხოვრება უცნაურია და ზოგჯერ ისეთი გაორებული ხარ ვერ ხვდები რა უნდა გააკეთო.
-ნუ იტანჯავ თავს,წასვლა უნდა? გაუშვი,წავიდეს და შენ მომავლის გზა გაგინთავისუფლოს,რადგან ამ გზაზე უფრო ღირსეულს რომ შეხვდე.
-ღირსეული მამაკაცები აღარ არსებობენ მეგობარო.
-ნინი უნდა გაგითიშო მეორე ხაზზე ზარი მაქვს.
-კარგი დროებით.ნინიმ გათიშა ტელეფონი და დიანამ ღიმილით უპასუხა საყვარელ ადამიანს.
-გისმენთ.
-გარეთ გელოდები.
-ახლა? არა,გამიჭირდება ამ დროს გარეთ გამოვიდე.
-თუ არ მნახავ მე შემოვალ და გნახავ.
-კარგი,კარგი გამოვალ.დიანამ ჩაიცვა და ფეხაკრებით გაიარა კარებამდე მისასვლელი გზა,მაგრამ ალექსანდრეს მკაცრმა და ცივმა ხმამ ადგილზე გააშეშა.
-სად მიდიხარ დიანა ასეთ დროს? დიანამ შებრუნდა და გაბრაზებულმა უთხრა ალექსანდრეს.
-მე უკვე სრულწლოვანი ვარ მამა,და უფლება მაქვს გაუფრთხილებლადაც გავიდე გარეთ.
-ამ დროს?
-არ დავაგვიანებ.
-არსად არ წახვალ,რა გგონია რომ შენ უკვე სრულწლოვანი ხარ და შეგიძლია რაც მოგესურვება ის გააკეთო? ასეთ დროს სად მიდიხართქო კითხვა დაგისვი.
-მამა მეც გიპასუხე რომ მალე დავბრუნდები, არ დავაგვიანებ.დიანა მამას თვალებში უყურებდა და კარი გააღო,მიუხედავად ალექსანდრეს სიმკაცრისა ის სახლიდან მაინც გავიდა ღამის 3 საათზე.
-მაინც მოახერხე გარეთ გამოსვლა და ეს იმიტომ რომ მოგენატრე,მეც შენმა სიყვარულმა მომიყვანა აქ ამ დროს.სად წავიდეთ?
-სადაც გინდა,მაგრამ მხოლოდ ერთი საათი გავჩერდები შენთან.
-სასტუმროში?
-წავიდეთ სასტუმროში.ალექსანდრე ფანჯრიდან ადევნებდა თვალს შვილს და ბრაზობდა,გაიფიქრა კიდეც გარეთ გასულიყო და აბეზარი მამაკაცისათვის ჭკუა ესწავლებინა,მაგრამ გაიფიქრა ასე უფრო მდგომარეობას გაამწვავებდა და დაძინებულ ხალხს ფეხზე დააყენებდა,ამით კი შვილს უფრო დაკარგავდა.
-მოდი იცი რა ვქნათ? ჩემთან წავიდეთ,ეს უფრო მოხერხებულია ორივესთვის.
-შენთან? მერე რას იტყვიან შენი ოჯახის წევრები.
-არაფერს.
-არაფერს?
-ხო არაფერს,რადგან მე მარტო ვცხოვრობ.
-სულ მარტო?
-სულ,სულ მარტო და ხომ მხედავ როგორ მჭირდები მარტოსულ ადამიანს.ღიმილით დაუკოცნა დიანას სახე მამაკაცმა და ცალი თვალით ალექსანდრეს უცქერდა,იცოდა მისი ქცევა როგორ აბრაზებდა და ამიტომ განგებ იქცეოდა და მისი ქცევით მას აქეზებდა,დიანას კი მანქანის კარი გაუღო და წინ დასვა.მთელი გზა ღიმილით უცქერდა გოგონას და სახლის კარი გააღო თუ არა გოგონას ხელი მოხვია და პირდაპირ საძინებელში გაიყვანა.
-რას აკეთებ,აქ რა გვინდა.
-შენი აზრით რას ვაკეთებთ საძინებელში ან შენ აქ რისთვის მოგიყვანე ამ დროს, დავიჯერო ვერ ხვდები?
-მე გამოგყევი რომ გვესაუბრა და ფილმი გვეყურებინა.
-კარგი ვისაუბროთ და მითხარი რომელი ჟანრის ფილმი მოგწონს,მე ეროტიკული მომწონს და სწორედ მომენტია ორივემ ერთად ვიყუროთ ეროტიკული ფილმი.
-ჯერ აქ დაჯექი,მითხარი რას საქმიანობ.
-ოჯახში როგორც ხედავ მარტო ვარ, გაინტერესებს რას ვსაქმიანობ? კომპანია მაქვს ჩემი და უამრავი ხალხი მყავს დასაქმებული.
-გასაგებია, ესე იგი საქმიანი შეხვედრები და ძალიან ხშირი მივლინებები უცხოეთის ქვეყნებში.
-ყველაფერს სწორად მიხვდი ჩემო დედოფალო.
-მინდა შენს წინაშე გულახდილი ვიყო,დიდი დრო არ არის გასული რაც ერთმანეთს ვიცნობთ,მაგრამ მე შემიყვარდი.
-შეგიყვარდი?
-რატომ გაგიკვირდა,შენც ხომ იგივეს გრძნობ ჩემს მიმართ სხვაგვარად ამ დროს არ მომაკითხავდი სახლში ჩემს სანახავად.
-დიანა ეს სიგიჟეა და ორივემ ვიცით,რომ ერთ დღეს ყველაფერი დასრულდება ან ძალიან ძვირი დამიჯდება შენს გვერდით ცხოვრება.
-რატომ უნდა დასრულდეს უმიზეზოდ,რას გულისხმობ.
-შენ ძალიან პატარა ხარ საყვარელო.
-მე 20 წლის ვარ და სრულწლოვანიც ვარ,ჩემით შემიძლია ავარჩიო ვისთან ვიცხოვრო.
-მე 39 წლის ვარ, 19 წლით სხვაობაა ჩვენს შორის და შენც კარგად იცი ამას ალექსანდრე არასდროს არ შეეგუება.
-ვიცი არ დამთანხმდება,მაგრამ მე მზად ვარ შენთან ერთად ვიცხოვრო.შემიყვარდი,ძალიან შემიყვარდი და მე მზად ვარ ყვეაფერი დავთმო.
-დიანა მომი..............................
-მე შენთან ერთად მინდა ვიცხოვრო,რადგან მხოლოდ შენზე ვფიქრობ.მამაკაცი დაფიქრდა და დიანას თვაებში ყცქერდა,შემდეგ კი ორივე ხელები მხრებში ჩაავლო და კითხვა დაუსვა.
-დიანა მზად ხარ ჩემზე დაქორწინდე?
-ეს კითხვა სერიოზულად დამისვი?
-ვიცი რომ ჩვენს შორის არსებული დიდი სხვაობა დამაფიქრებელია,მაგრამ მე მთელი სერიოზულობით გეკითხები,მზად ხარ ქორწინებისთვის?
-ჩვენი სიყვარული ორმხრივია,ამიტომ არც მეშინია ამ მნიშვნელოვანი ნაბიჯის გადადგმის.
-ბევრი ვეცადე,ბევრი ვებრძოლე ჩემს თავს,მაგრამ დამიჯერე ვერ შევძელი შენგან შორს ყოფნა.რაც უფრო დაგშორდი,სურვილი უფრო დიდი გახდა და შენთან მინდა მთელი ცხოვრება რომ ვიყო.
-ჩვენი გრძნობები ერთნაირია,რადგან ორივე ერთნაირად ვგრძნობთ ერთმანეთს.
-ასეა,მაგრამ მოდი აქ დავასრულოთ ჩვენი ურთიერთობა.დიანამ გაოცებულმა შეხედა მამაკაცს და თითქმის ატირებულმა შეეკითხა.
-რა ვქნათ?
-გაიგე დიანა რომ მამაშენი არ დაგვთანხმდება ერთად ვიყოთ,გაუჭირდება ჩემი მიღება.დიანამ სახეზე ჩამოსული ცრემლი მოიწმინდა და გაბრაზებულმა თქვა.
-ეს მხოლოდ ჩემი ცხოვრებაა და მხოლოდ მე გადავწყვიტავ ვისთან მინდა ყოფნა და ვისთან არა.
-მინდა კარგად დაფიქრდე....................
-მე უკვე ვიფიქრე.საუბარში ერთმა საათმა გაიარა,მაგრამ დიანა წასვლას არ ჩქარობდა,მკერდზე მიადო თავი და საყვარელი ადამიანის გულის ძგერას უსმენდა.უეცრად ვერც კი მიხვდა როგორ აღმოჩნდა შიშველი მამაკაცის მკლავებში და წამი გაირინდა,რადგან ეს წამი მისთვის იქცა უსასრულოდ და უსასრულობა კი მარადისობად.
-საოცრად ლამაზი ხარ.თქვა ჩახლეჩილი ხმით და დიანას აკანკალებული სხეული მის ძლიერ მკლავებში მოიქცია,ნელა-ნელა ფერებით ისე გახელდა მისი მოქმედებები უხეში და აუტანელი გახდა,მისი ხმის ტონი შემზარავი და მკაცრი,სულ სხვა მამაკაცის მკლავებში იყო დიანა რომელმაც უხეშად და ჩაწითლებული თვალებით უბრძანა მუხლებზე დამდგარიყო.დიანას შეეშინდა მისი ასეთი გარდასახვა და უხმოდ დაემორჩილა,ცრემლიანი თვალებით შეხედა როგორ ჩაისუნთქა მამაკაცმა ღრმად და სიბრაზე მორეულმა უყვირა.
-საქმეს შეუდექი,გააკეთებ შენით თუ ძალა ვიხმარო კიდევ ერთი საათი გაქვს დრო და მალე უნდა მორჩე.ხელის კანკალით შეეხო მამაკაცის ორგანოს და ზიზღით შეხედა,მაგრამ ხელი მოკიდა ნიკაპში და იგრძნო როგორ შესრიალდა რაღაც მაგარი მისი პირის ღრუში,მამაკაცი ღმუოდა და თავად მოძრაობდა,მოულოდნელად წამოაყენა ფეხზე და საწოლზე ხელის კვრით გადააწვინა,ორივე ფეხებში წვდა და გაუშალა არც გაითვალისწინა დიანას ცრემლები და მის უმანკო სხეულში ძლიერი ბიძგებით შევიდა,დიანას განწირული კივილი ნერვებს უშლიდა,სახეშიც გაარტყა გაბრაზებულმა რადგან მისი ფრჩხილებიდან სიმწრისაგან და ტკივილისაგან დაკაწრული ზურგი აეწვა.როგორც იქნა დასრულდა წამება და დიანას განწირულ სახეს ზემოდან დააჩერდა.
-ჩაიცვი სახლში გაგიყვან.უთხრა და ადგა,მათ შორის მეტი აღარაფერი თქმულა,გაჭირვებით ადგა თავი მოიწესრიგა და სახლიდან უთქმელად გავიდა,სახლში მისვლა ვერ გაბედა და მეგობარს დაურეკა.
-დიანა? მოესმა მეგობრის ნამძინარევი და თან გაკვირვებული ხმა.
-სახლში ხარ,შეიძლება მოვიდე?
-მოდი საყვარელო,რა გჭირს.დიანა მეგობართან მივიდა,ნინიმ კართან დახვდა და ტირილისაგან თვალებდაწითლებული დიანას რომ შეხედა გული ეტკინა.
-რა მოხდა,კარგად ხარ?
-არა,არ ვარ კარგად. უთხრა და მთელი ხმით აღრიალდა,ნინი უსმენდა დიანას მოთქმას,როგორც იქნა დაწყნარდა და ყველაფრი მოუყვა.
-ზვიადიმ ჩემზე ძალა იხმარა.
-რააააა? ეს როგორ,ამ მდგომარეობამდე რატომ მიდი დიანა.
-სულ შეიცვალა,სხვანაირი გახდა ბრაზიანი და მომთხოვნი.
-ის ხომ ბევრად უფროსია შენზე,ეს რატომ გააკეთე.
-არც მე ველოდი ეს,ეს ძალიან მოულოდნელად მოხდა ვერც კი მივხვდი ჩემს თავს რა ხდებოდა.
-კარგი დაწყნარდი,სახლში როგორ წახვალ ან რას ეტყვი მამაშენს. დალურჯებული გაქვს ყელი და მკლავები,ეს რა დღეში ჩაუგდიხარ.
-ჯერ-ჯერობით ვერავის ვეტყვი,მით უფრო მამას.თითქმის გათენებული იყო ნინის სახლიდან რომ გავიდა და ფეხაკრებით შევიდა სახლში,მაგრამ ალექსანდრე დივანზე იჯდა და შვილის დაბრუნებას ელოდა.
-საათი არ არსებობდა იქ სადაც იყავი?
-მაპატიე დამაგვიანდა.
-დიანა ვიცი რომ სრულწლოვანი ხარ,მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას სადაც გინდა წახვიდე და როცა გინდა დაბრუნდე.კარგად იცი,რომ მე არ მიყვარს ჩავერიო შენს პირადში,მაგრამ ეს პერიოდი შენზე ვნერვიულობ.ვინ იყო ის მამაკაცი და აქამდე მასთან ერთად იყავი?
-არ იცნობ.
-დიანა რა ხდება შენს თავს.
-არაფერი.
-და გგონია ამ მოკლე პასუხებით ამარიდებ თავს,რადგან ჩემთვის საკმარისია შენი პასუხი?
-არა,ვიცი რომ შენს კითხვაზე პასუხი არ გამიცია,მაგრამ დრო მომეცი,გთხოვ რამოდენიმე დღე მომეცი და გპირდები მე თავად ყველაფერს გეტყვი.
-რა მოხდა,რამე დაგიშავა?
-არა,არა,არა ცუდად ვარ ახლა ვერაფერს ვერ გეტყვი.
-ვხედავ რომ ცუდად ხარ შვილო,მე მამა ვარ შენი და მინდა ყველაფერი მითხრა.
-მამა, გთხოვ ახლა არა დავიღალე.

-რა მითხარი ტელეფონში,მე ვცდილობ კვალი არ დავტოვო და თქვენ ისე აკეთებთ გამოძიებას საქმეს არ უტოვებთ,პირდაპირ კვალზე გამოგყვებიან ამიტომ მოვლიან ერთ დღეს ხელს მოგკიდებენ და სასამართლოც არ გექნება სასჯელს ისე მოგცემენ და ციხეში გაგიშვებენ.
-ძნელია,მაგრამ ყველაფერს ვაკონტროლებთ.
-აკონრტოლებთ,მაგრამ არც ისე კარგად როგორც უნდა გააკონტროლოთ.
-ნუ გეშინია,თუ რამე მოხდება ციხეში მე წავალ შენ არსად არ გამოჩნდები გაგა.
-შენ ციხეში წახვალ,მაგრამ მე ფულს დავკარგავ.
-ფულს დაკარგავ და არა თავს და არა ძმას.
-ახვლედიანზე რა ისმის.
-ახვლედიანს ცხრა სიცოცხლე აქვს ამჯერადაც გადარჩა და ვიცი არ დანებდება,ამიტომ ჩემი რჩევაა გარკვეული დროით დაივიწყე ის.
-კარგი,ახვლედიანს დროებით შევეშვათ მაგრამ ერთი რამ უნდა გაარკვიო.
-რა?
-კიზირია,გაიგე ვინ არის ვალერა კიზირია.
-და რა უნდა მას პირველად მესმის ეს გვარი,რა შეხება აქვს მას ჩვენს კომპანიასთან.
-სწორად გამოიცანი პირველად გესმის,მაგრამ მას შეხება აქვს კომპანიასთან.იდიოტო ის კომპანიის ერთ-ერთი მსხვილი აქციონერია,ჩემი და შენი აქციები რომ გავაერთიანო მას მაინც ვერ ვაჯობებთ.
-აქციონერი? მას არასოდეს შევხვედრილვართ,ახლა რატომ გამოჩნდა?
-არ იყო საქართველოში,მაგრამ ის ყოველთვის გვაკონტროლებდა შორიდან.
-ახლა რა იქნება?
-ახლა ის იქნება გაარკვიე მასზე ყველაფერი და მოიშორეთ.
-გაგა რა ადვილია ბრძანების გაცემა არა? აბა დაფიქრდი ძმაო მსხვილი აქციონერი და ცნობილი ქირურგი ხომ არ დაფიქრდები მისი თავიდან მოშორება ცოტა რთული იქნება.
-გააკეთე რაც გინდა,თავად იცი როგორ უნდა მოიქცე და კიდევ რობაქიძე ცოცხალი არ უნდა დარჩეს,დღესვე დასრულე მისი სიცოცხლე რამდენიმე საქმეში მან ჩაგიშვა ახვლედიანთან.
-კარგი გასაგებია.
-საქმეს მიხედეთ,ზვიადი ჩემთან მოდი უნდა ვილაპარაკოთ.გაგა წავიდა,ზვიადი კი დარჩა და იქვე მდგომს უთხრა.
-დაურეკე ბიჭებს რობაქიძე ჩვენს ადგილზე მიიყვანონ.მამაკაცმა თავი დაუქნია ზვიადის და ტელეფონზე დარეკა.
-უთვალთვალეთ რობაქიძეს და ნაცნობ ადგილზე მიიყვანეთ,ჩვენც მოვდივართ უკვე.რამდენიმე საათში ხელებშეკრული და თავზე ტომარა-ჩამოცმული რობაქიძე მიიყვანეს თავიანთ ბუდეში სადაც სისხლის სუნი მძაფრად იგრძნობოდა.
-რა გინდათ ჩემგან,მე არაფერი არ მითქვია ნიკასთვის.
-ჩვენ არაფერს გეკითხებით და თავად ამღერდი,მომისმინე ამ რევოლვერში მხოლოდ ერთი ტყვია დევს ამიტომ არ ვარ დარწმუნებული პირველივე სროლაზე გავარდება,თუ არ გავარდა სიცოცხლეს გაჩუქებ და ჩემიდანაც განთავისუფლებ,როგორც გაიგონე აქედან უვნებელი წახვალ და ერთმანეთს სამუდამოდ დავივიწყებთ,გზაზე აღარ გადამეყრები და ყოველთვის ამარიდებ თავს.
-რას ელოდები,გააკეთე რაც გაქვს ჩაფიქრებული.
-მე? არა მეგობარო,ეს შენ უნდა გააკეთო.
-რატომ, შენ ხელი გიკანკალებს? რობაქიძემ თავად აიღო ხელში იარაღი და საფეთქელთან მიიდო,მაგრამ ზვიადის შეხედა და უთხრა.
-დაიმახსოვრე,ერთ დღესაც ყველაფერი დასრულდება და ძალიან ბევრი განთავისუფლდება შენი ბინძური საქმეებიდან,მე თუ მოვკვდები ყველაფერს გაიგებს კომისარი რადგან ყველაფერი დავწერე,ფირიც ჩავწერე და ერთ ადამიანს გადავეცი ჩემს სიკვდილს გაიგებს თუ არა იმ წერილს ფირთან ერთად ნიკაც მიიღებს და კომისარიც,შენი დღეები დასასრულისკენ მიდის რუხვაძე.
-ვის დაუტო ვე წერილი.იყვირა ზვიადიმ,მაგრამ რობაქიძემ სასხლეტს თითი გამოკრა და მისი სისხლით ზვიადიც კი დაისვარა,რობაქიძე კი უგრძნობლად დაეცა მიწაზე.ზიზღით შეხედა უკვე მკვდარ რობაქიძეს და ბიჭებს გადახედა.
-იცით რაც უნდა გააკეთოთ.
-მისი ბინიდან დაბიწყებთ ფირის და წერილის ძებნას.
-არ გეკითხები საიდან დაიწყებ იდიოტო,მე შედეგს ველოდები რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უნდა მომიტანოთ და მზად ვარ მთელი ჩემი ქონება გადავიხადო.
-გასაგებია უფროსო.
-საქმეს მიხედეთ.ზვიადიმ შენობა დატოვა და ტელეფონზე დარეკა.
-ჯული სახლში ხარ?
-სახლში ვარ,გელოდები.
-ერთ საათში შენთან ვარ.სიბრაზე მორეული მიდიოდა,შუქნიშანთან გვიან გააჩერა და მის წინ შეშინებული ბავშვი იდგა,ომელსაც თვალები ცრემლით ჰქონდა სავსე,მაგრამ ყურადღებაც არ მიუქცევია.მხოლოდ უცნობი ქალბაყონის სიტყვებმა მოიყვანა გონს.
-თავსაც იღუპავ და ბავშვსაც ღუპავ,რაზე ფიქრობ შვილო.
-მაპატიეთ მთელი ღამის უძილო ვარ,საავადმყოფოდან მოვდივარ.
-მძღოლი ხარ და სიფრთხილე გმართებს,უფალმა დაიფაროს განსაცდელისგან.ზვიადი წავიდა და ისევ ტელეფონზე დარეკა.
-გამ-იღე კარი,კართან ვარ.ჯულიმ კარი გააღო და ზვიადის გზა დაუთმო.
-რა მოხდა,რა სახე გაქვს.
-არაფერი,ეს ნახე.
-რა ვნახო,საპატარძლო კაბა? ვისთვის იყიდე,ჩემთვის?
-შენთვის? არა ძვირფასო,შენ არ ხარ ამ კაბისთვის რადგან შენ კარგად იცი რისთვის ხარ ჩემს გვერდით.
-ვინ არის ის უბედური ვინც ეს კაბა უნდა ჩაიცვას.
-უბედური?
-არ ვარ დარწმუნებული შენს გვერდით ვინმე ბედნიერი იყოს.
-ჰოდა სწორადაც ფიქრობ,ის უბედური ალექსანდრს ქალიშვილია.
-ჩემთან რატომ მოიტანე ეს კაბა.
-მინდა ჯერ შენ ჩაიცვა და ამ კაბაში პირველად შენ შეგეხო,ხომ იცი მე და შენ ორივეს როგორი ბინძური ფანტაზიები გვაქვს.
-ახლავ ბინძურად ფიქრობ?
-ვერ წარმოიდგენ რას ვფიქრობ,ჩაიცვი.
-იცი რა მაინტერესებს, ალექსანდრეს ქალიშვილმა იცის დაქორწინებული რომ ხარ?
-არა და ამას ვერც გაიგებს.
-სატანა ადამიანი ხარ,არ მითხრა რომ გემო გაუსინჯე პატარას.
-გავუსინჯე ჯული და მისი გემო სულ სხვა იყო,თანახმაა ჩემზე დაქორწინდეს.
-ალექსანდრე დაგთანხმდება?
-ალექსანდრეს ეფრანგმა გარანტირებული აქვს მისი ქალიშვილის გვერდით რომ დამინახავს,წადი ჩაიცვი თორემ ვეღარ ვითმენ,მინდა რომ შეგეხო.
-მოგაწვა შენი გარყვნილი ფანტაზიები?
-ჯული ნუ მეთამაშები.
-მივდივარ კაბა ჩავიცვა.ჯულიმ კაბა გაიტანა და რამოდენიმე წუთში ზვიადის წინ დადგა უფრთო ანგელოზივით,ზვიადი ფეხზე ადგა და ჯულის წელში ხელი შეუცურა,ერთმანეთის პირის-პირ იდგა ორი ალმოდებული სხეული,ზვიადიმ ქვედა ტუჩი კბილებ შორის მოიქცია და ჯულის მკერდს შეეხო.
-ააააჰ.აღმოხდა ჯულის და მიბნედილი თვალებით შეხედა ზვიადის შემდეგ კი თავი გადასწია,ზვიადიმ ყელიდან ენით დაუყვა და ორივე ვნების ნისლში ჩაიძირა.
-მოგწონს? უჩურჩულა ყურში და პასუხს დაელოდა.
-რას მეკითხები როცა პასუხი თავად იცი.
-მოგწონს? სიმკაცრე შეერია ხმაში ზვიადის და უხეშად მოუჭირა მკერდზე ხელი.
-მომწონს,კიიიიიი მომწონდს.ხმას გულის კი ამოაყოლა ჯულიმ და ზვიადის ვნება შემოაწვა და საპატარძლო კაბა ჯულის ტანზე შემოახია,ხელი კრა და დივანზე დააგდო შიშველი.
-ესე იგი მოგწონს.ორივე ხელები თავს ზემოთ აუწია და მაჯებით დაიკავა,თავად კი ჯულის ბაგეებს შეეხო,შემდეგ მის ფეხებს შორის მოკალათდა და ორივემ მთვარეზე იმოგზაურა,ჯულის ხელები გაუნთავისუფლა თვალებში ჩახედა და მისი ხმაც გაიგონა.
-ნუ მაწამებ,არ გაჩერდე.
-რას გრძნობ,ძალიან გინდა?
-მაგარი შეგრძნებაა, როცა იცი წინ რა სიამოვნებაც გელის.
-ჰოდა მეც ვცდილობ ეს გემო არასოდეს დაგავიწყდეს ჯული.ჯული უკვე სიამოვნების ზღვარზე იყო,ვეღარც ლაპარაკობდა და საბოლოოდ როცა კანკალი დაიწყო ზვიადიც მოეშვა,ცოტა დამშვიდნენ ჯულის შეხედა და ღიმილით უთხრა.
-რაც გიცნობ და რაც ერთად ვართ პირველად იყავი ასეთი ვნებიანი და ამას რატომ მიმალავდი,გინდა დაგსაჯო?
-არა,ახლა არა საკმარისად დავისაჯე და ძალები შემდეგისთვის შემოვინახოთ,მაგრამ როდის იქნება შემდეგი არ ვიცი რადგან სულ მენატრები ზვიადი.
-საქმეები მაქვს მოსაგვარებელი ჯული.
-მომისმინე,ნუ იზამ ისე რომ გოგონამ შეგიძულოს,მას სიმართლე უნდა უთხრა ვინც ხარ.
-ფიქრობ რომ უნდა ვუთხრა სიმართლე?
-ყველაზე სამართლიანი მხოლოდ ეს გზაა,უნდა უთხრა.ზვიადი ადგა თაივი მოიწესრიგა და ჯულის დაემშვიდობა,გზაში კი გადაწყვიტა ხატია ენახა,მაგრამ ტელეფონზე დიანას ნომერი აკრიბა და შეხვედრა სთხოვა.დიანა დათქმულ დროზე შეხვდა და ზვიადის წინ თავდახრილი იყო.
-როგორ ხარ.
-როგორ ვარ,მეკითხები კიდეც როგორ ვარ?
-იმ ღამის შემდეგ, არ მეგონა ჩემთან შეხვედრას თუ მოინდომებდი.მაპატიე,არ ვიცი იმ ღამით რა დამემართა მინდოდა ჩემი გამხდარიყავი და მხოლოდ ჩემი იყო.
-რაც გინდოდა მიიღე,კიდევ რა გინდა ჩემგან.
-არის რაღაც რაც უნდა იცოდე.
-გისმენ.
-მე და მამაშენი რამდენიმე წლის უკან ვმეგობრობდით,ჩვენს შორის გაჩენილმა პრობლემებმა ჩვენ ერთმანეთს დაგვაშორა.
-იცოდი ვინც ვიყავი,იცოდი ვინ იყო მამაჩემი და მაინც გააკეთე ის რაც არ უნდა გაგეკეთებინა?
-მომისმინე,არ ვიცოდი პირველად ვისი შვილი იყავი,მამაშენთან სალაპარაკოდ მოვედი და სახლთან დაგინახე.გავშეშდი და ფეხ და ფეხ გამოგყევი,გარკვეული დრო სასწავლებელშიც მოვედი და რამოდენიმე ბიჭიც ჩამოგაშორე ისე რომ არ გაგიგია.შემდეგ კი დავფიქრდი.............
-რაზე დაფიქრდი.
-დავფიქრდი ჩვენს შორის არსებულ ასაკობრივ სხვაობაზე და შევეცადე შენს დავიწყებას,ჩემს თავთან ვბრძოლობდი,მაგრამ ვერ შევძელი.მამაშენმა რომ გაიგოს ვისთან ერთად ხარ,შეგიძულებს.
-თუ შენ მზად ხარ ბრძოლა არ დათმო და გააგრძელო,მეც შენთან ერთად ვიბრძოლებ.
-დიანა შენ დაკარგავ ყველაფერს,ამიტომ უნდა დასრულდეს ჩვენი ურთიერთობა.
-არა,არ დასრულდება და ეს შენმც კარგად იცი რომ ასე იქნება.
-რას აპირებ.
-დაელოდე ჩემს ზარს.დიანა წავიდა თავის თავში დარწმუნებულმა თავისი გადაწყვეტილებით,სახლში შესვლამდე ყველაფერი გულში გაიმეორა,ღრმად ამოისუნთქა და სახლში თავისი უჩვეულო ღიმილით შევიდა.
-საღამო მშვიდობის მამა,როგორ ხარ?
-არ ვიცი რას გლოვობდი,მაგრამ ვხედავ გლოვა დაასრულე და ოთახიდანაც გამოსულხარ.თავად როგორ ხარ,გადიხარ სადმე თუ უკვე დაბრუნდი სახლში.
-არა,მე დავბრუნდი შენ გადიხარ?
-გავდივარ,მელოდებიან.
-5 წუთიც არ გაქვს ჩემთვის?
-5 წუთიც მაქვს და ერთი საათიც თუ საჭიროა მთელი საღამო აქ ვიქნები და მოგისმენ, თუ შენ რამის თქმას აპირებ ჩემთვის.
-მამა მინდა ამ დღეებში ჩემი მეგობარი გაგაცნო.
-შენი მეგობარი? რადგან გინდა რომ სახლში მოიყვანო და გამაცნო,ვფიქრობ ის მეგობარზე მეტია შენთვის.
-მამა.............
-არ ვარ უარზე,რადგან ასეთ რამეს პირველად მთხოვ.
-მეც პირველად შემიყვარდა მამა და მინდა გაიცნო, თუ შენ თანახმა ხარ.
-დარწმუნებული ხარ შენს სიყვარულში ან მასში,რომ ის შენი ღირსია?
-დარწმუნებული ვარ,რადგან ორივე ერთნაირად ვფიქრობთ.
-როგორც?
-როგორც დაქორწინებაა მამა.
-ვფიქრობ რომ სერიოზული საუბარი მექნება სასიძოსთან.
-მამა ქორწინება სერიოზული თემაა და მეც სერიოზულად მინდა მივუდგე ამ საკითხს.
-კარგად ფიქრობ ჩემო გოგო,მოიყვანე სახლში შენი მეგობარი და გავიცნობ ახლოს,შემდეგ კი გეტყვი ჩემს გადაწყვეტილებას,ასე ვერაფერს ვერ გიპასუხებ.
-როდის,შენ როდის გექნება დრო.
-მოდი ნუ გადავდებთ და ხვალ იყოს,ხვალ ამ დროს სახლში ვიქნები თავისუფალი ვარ მთელი საღამო.დიანამ მთელი ღამე თეთრად გაათენა და დილით ახალი ჩაძინებული იყო ტელეფონის ზარმა რომ გააღვიძა.
-გისმენ.
-გაგაღვიძე?
-არა უშავს,შენ რატომ არ გძინავს.
-არ დამეძინა შენზე ვფიქრობდი,ელაპარაკე მამას?
-ველაპარაკე და საღამოს 10 საათისთვის გელოდება.
-კარგი დროა,10 საათზე შენთან ვარ.
-კარგი,დაგელოდები.
-როგორ მინდა შენს გვერდით დავიძინო შენი სურნელით გაბრუებულმა.
-საღამომდე ზვიადი.
-საღამომდე საყვარელო.ვერ დაიძინა საწოლი იწრიალა 12 საათამდე და უხასიათოდ ადგა,მაგრამ საღამოს მისი სტუმრის შესახებ გაახსენდა და ღიმილმა გაუპო ბაგე,ჯერ სახლი მიალაგა,საღამოსთვის მზადებას შეუდგა,დრო როგორ გავიდა ვერც კი გაიგო.
-მე მოვედი,შენ უკვე ყველაფერი მოამზადე? გაოცებული უცქერდა ალექსანდრე ნაირ-ნაირი კერძებით გაწყობილ მაგიდას.
-ყველაფერი მზად არის და მეც მოვიწესრიგებ თავს,მოვემზადები სტუმრის დასახვედრად.ღიმილით შეხედა დიანამ ალექსანდრეს.
-ახლა ვხედავ რომ მართლა გაიზარდე და შენი გაფრენის დროც მოსულა.
-გახსოვს რომ გითხარი,დედა აღარ დაბრუნდება და დროა თავს მიხედოთქო.
-მახსოვს შვილო,ახლა ვრძნობ რომ ამ სახლში სულ მარტო მომიწევს ცხოვრება.
-მამა არც ახლაა გვიან ცხოვრება გააგრძელო და თავს მიხედო.
-კარგი,რა გითხრა რომელ საათზე მოვალო?
-10-ზე აქ იქნება.
-კარგი წადი თავი მოიწესრიგე და მეც მოვასწრებ გამოცვლას.ალექსანდრე თავის ოთახში შევიდა და საწოლზე ჩამოჯდა,იქვე კომოდზე დადებული ფოტო აიღო ხელში და უთხრა.
-გაიზარდა ჩვენი შვილი დიანა და ჩემი მარტოობის წლები უფრო რთული იქნება,რას ვიზამთ მთავარია ის იყოს ბედნიერი რადგან ჩემს ბედნიერებაზე მაღლა ჩვენი შვილის ბედნიერება დგას საყვარელო.ორივე მოემზადა და დიანა საათზე იხედებოდა,10-ს რომ გადაცილდა ნერვიულობა დაეტყო,მაგრამ სულ მალე გაოცებული იდგა ალექსანდრე შუა სახლში და შვილის გვერდით მდგარ ზვიადის უცქერდა.
-შენ? შენ რა საქმე გაქვს ჩემს სახლში.
-მამა..................
-რა მამა,არ მითხრა დიანა რომ......................
-მამა გთხოვ თავი შეიკავე,მე გულწრფელად გითხარი ყველაფერი.
-არ იცი შვილო ვის გადაეყარე გზაზე,ადამიანი ახლა ვინც შენს გვერდით დგას მას მხოლოდ ფორმა აქვს ადამიანის.არც პირველი ხარ და არც უკანასკნელი ვისაც დაქორწინება შესთავაზა,რა გგონია შენთან იმიტომ არის რომ შენ მას უყვარხარ? არა,მან შენ გამოგიყენა რომ ჩემამდე მოსულიყო და ტკივილი მოეყენებინა ჩემთვის.
-მამა................
-ჯერ არ დამისრულებია,სულ ცოტა ხნის წინ ჩემი და შენი სიცოცხლით დამემუქრა,მაგრამ უკეთესი გეგმა შეუმუშავებია,რომ მომიახლოვდეს.
-გაჩუმდი,გაჩუმდი,გაჩუმდი.პირველად უყვირა დიანამ ალექსანდრეს და ცრემლით სავსე თვალებით შეხედა.
-მე და ზვიადის გვიყ......................
-რა შენ და ზვიადის,გინდა მითხრა რომ გიყვართ ერთმანეთი და გინდათ დაქორწინდეთ? იცი რომ ის დაქორწინებულია? იცი მისი ცოლი ვინ არის? მე გეტყვი შვილო,ცოლად ის ქალი დაისვა ვისი მამაც მოკლა,არა მარტო მამა დედაც მოუკლა და 16 წლის და გააუპატიურა.ოჯახი ამოუწყვიტა,მაგრამ ის უძლეველი და დაუმარცხებელი რუხვაძეა და რგორც ხედავ თავისუფალი დადის.
-ზედმეტი ხომ არ მოგდით ჩემი დახასიათებაში რამე ბატონო ალექსანდრე.პირველად ამოიღი ხმა ზვიადიმ და ალექსანდრეს სიბრაზით სავსე თვალებით შეხედა.
-სიმართლეს ვამბობ ეს ხომ შენი ცხოვრებაა,კაცთა კვლა ბატონო რუხვაძე.უკვე ჩემი დროც მოვიდა? არ გინდა ასეთი გზით ჩემამდე მოსვლა,აქ ვარ შეგიძლია პირდაპირ მესროლო და თქვენც დაქორწინდებით,მაგრამ დიანას სახელზე არაფერი არ არის გარდა ერთი ბინისა რომელიც მას ვუყიდე როცა 15 წლის გახდა.
-ეს,ეს,ეს ყველაფრი მართალია? მითხარი რომ ეს რაც მოვისმინე შენ არ ხარ ეს ადამიანი,ეს ყველაფერი შენზე არ თქმულა.
-მამაშენი მართალია,მაგრამ მე შენ მართლა შემიყვარდი დიანა და მინდა რომ დამიჯერო.
-ნუ ეხები ჩემს შვილს,ნუ ეხები შენი ბინძური ხელებით.
-შეგიძლია გააკეთო რაც გინდა და როგორც გინდა,ძალაც გყავს,მაგრამ რაც ჩემსა და დიანას შორის ხდება ამას ვერ შეცვლი.
-ახლავეს წადი ჩემი სახლიდან.წადი რუხვაძე და არ გაბედო ჩემს შვილს მიუახლოვდე.
-კარგი მივდივარ,რადგან ეს შენი სურვილია და არა დიანასი.ზვიადი წავიდა,ალექსანდრე შვილს მიუბრუნდა და მთელი ხმით უყვირა.
-ამდენ მეგობრებში და შენს ტოლებში ეს ნაძირალა ამოარჩიე რომ შეგყვარებოდა? ეს,ეს ხომ ადამიანი არ არის,ეს მკვლელია შვილო მკვლელი.დიანა ტირილით გაიქცა და თავის ოთახში ჩაიკეტა,ალექსანდრემ კი ზედიზედ ორი ჭიქა კონიაკი დალია,შემდეგ პიჯაკი აიღო და სახლიდან გავიდა მანქანის კარს აღენდა რომ ტელეფონზე დარეკა.
-სად ხარ,უნდა გნახო.
-ბარში ვარ,უკვე სახლში ვაპირებდი წასვლას.
-მარტო ხარ თუ იაც შენთან ერთად არის.
-არა,მე და თორნიკე ვართ.
-კარგი მეც მოვალ.ალექსანდრე მალე მივიდა ნაცნობ ბარში და ადვილად იპოვა რატი და თორნიკე.
-რა მოხდა,რა სახე გაქვს.შეეკითხა რატიმ და ალექსანდრეს გაოცებულმა შეხედა.
-თავი ავიყვანე ხელში,სულ ცოტაც დამაკლდა და მოვკლავდი.
-ვის კლავდი ან რატომ.
-ზვიადი რუხვაძე გამომეცხადა სახლში და მითხრა შენს ქალიშვილზე უნდა დავქორწინდეო.
-ზვიადი? ის ხომ დაქორწინებულია.თქვა თორნიკემ და გაოცებულმა შეხედა ჯერ რატის და შემდეგ ალექსანდრეს,ალექსანდრემ კი რატის შეხედა და თვალებით შეეკითხა თორნიკეზე თუ შეეძლო მასთან საუბარი.
-ჩვენიანია შეგიძლია თავისუფლად თქვა რაც გინდა.
-რატი მინდა ჭკუა ასწავლოს ვინმემ და იცი რას ვგულისხმობ.
-დარწმუნებული ხარ?
-კი,დარწმუნებული ვარ ერთხელ და სამუდამოდ ორივე ძმებმა გაიგოს რომ სამყარო მხოლოდ მათ გარშემო არ ბრუნავს,რომ მათზე ძლიერებიც არსებობენ.
-უნდა გამოვიჭიროთ.
-რამდენჯერ გამოიჭირეს რატი მაგრამ რა,ისინი ისევ გარეთ არიან.
-ბევრი,ძალიან ბევრი სამხილია და ფაქტებიც მათ წინააღმდეგ,მაგრამ ჩვენ უფრო ძლიერი რაღაც გვჭირდება.
-იდეა მაქვს.მოულოდნელად თქვა თორნიკემ და ორივემ მას შეხედა.
-თქვი რა იდეა გაქვს,რა მოიფიქრე.
-სულ ცოტა ხნის წინ გავიგე,რომ ზვიადის საყვარელი ჰყავს თუმცა ცოლზედაც ვერ ამბობს უარს.
-მერე,ეს რას მოგვიტანს ჩვენ.
-იმ ქალს შვილი ჰყავს 10 წლის და ავადაა,სერიოზული პრობლემები აქვს ჯამრთელობის მხრივ,მას გულის გადანერგვა ჭირდება.როგორც ვიცი....................
-მე გავაგრძელებ,ზვიადიმ დაპირდა დახმარებას და ისიც დიდი იმედით ელოდება როდის გამოუწვდის ზვიადი დახმარების ხელს.
-უნდა ვცადოთ,უნდა ვუთვალთვალოთ და ჩვენი მოფიქრებული გენიალური გეგმით უნდა დავამარცხოთ.
-ნიკოლოზს უნდა ვუთხრათ ამ გეგმის შესახებ,მან და კომისარმა ყველაფერი უნდა იცოდეს.
-ნიკოლოზი და კომისარი გაგვიგებს ჩვენ ერთად ვითანამშრომლებთ და დამიჯერეთ,სულ ცოტაც და მათ სიბინძურეებს ბოლოს მოვუღებთ,რუხვაძეები აღარ იარსებებენ.თორნიკემ ნიკას დაურეკა და შეხვედრა სთხოვა,ნიკამაც სახლში წასვლის ნაცვლად შეხვედრის ადგილზე მივიდა და გაოცებულმა შეხედა იქ მყოფ რატის.
-ბატონო რატი?
-პოლიციელი ახვლედიანი ადამიანი ვისი მოშორება და გაჩუმება უამრავჯერ სცადეს,მაგრამ ის უშიშრად განაგრძობს ცხოვრებას.ნიკოლოზ აღფრთოვანებული ვარ შენი შეუპოვრობით,დიდი იმედი მაქვს ჩვენ ერთმანეთს გავუგებთ.
-მეც მიხარია თქვენთან შეხვედრა,ბატონო რატი არ ვიცი დღეს აქ რატომ დამიბარეთ მაგრამ თუ წინააღმდეგი არ იქნებით,მინდა ერთ დღეს პირის პირ დავსხდეთ და ვისაუბროთ.
-მე ყოველთვის მზად ვარ,როცა ჩემთან შეხვედრა და საუბარი გადაწყვიტო აი ამ ნომრებზე დამირეკე,ეს ჩემი საკონტაქტო ტელეფონებია ერთად დავსხდეთ და ვისაუბროთ.ახლა კი ჩვენი გეგმის შესახებ უნდა გითხრათ,ეს გეგმა ჩვენ გადავწყვიტეთ და საჭიროება მოითხოვს როგორც პოლიციელი იცოდე და იყავი ამ გეგმის თანამონაწილე.
-აქ ყველაფრის საუბარი შეიძლება?
-შეიძლება,ეს ჩემი მეგობარი ალექსანდრე მიქავა არის ზვიადი და ალექსანდრე ერთმანეთის მტრები არიან.
-რატომ მტრობთ ერთმანეთს?
-მე მაკლერი ვარ,რამდენიმე წლის წინ ერთი ბინა აიღო რიხვაძემ ოფისისთვის მინდაო და გვიან გავიგე იქ მისი ბინძური ბუდე უნდა გაეკეთებინა.
-მაგალითად?
-მაგალითად არ დავთანხმდი იმაზე,რომ პატარა ასაკის გოგოები უცხოელებისთვის მიეყვანა გასართობად და ამით ის დიდ და უზარმზარ ფულს გააკეთებდა.
-გასაგებია,მე იცით ვინც ვარ და ახლა დეტალურად მითხარით თქვენი გეგმის შესახებ.ნიკამ სამივეს მოუსმინა და თქვა.
-პირველი,გეგმა ძალიან რთულია და კარგად უნდა დავფიქრდეთ რადგან ჩვენ უამრავი ფაქტები გვაქვს მის დასაკავებლად,მას კი მფარველი ჰყავს იქ მაღლა და ამიტომ ვერ მოვერიეთ,მას ყოველთვის იცავს ვიღაც რადგან ისიც კარგად ჭამს რუხვაძეებიდან.მეორე,ის ქალი რა ჰქვია, ჯული? დარწმუნებული ხართ,რომ დაგვთანხმდება თანამშრომლობაზე?
-ეს ჯერ არ ვიცით,მარამ უნდა ვიმოქმედოთ და გეგმის განხილვისთანავე საქმეს უნდა მივხედოთ თუ ზემდგომმა ორგანოებმა და პოლიციამ ვერაფერი გააკეთა ვიღაცის მფარველობით რუხვაძეების შესაჩერებლად,ახვლედიანო ეს ჩვენ უნდა გავაკეთოთ.
-როგორ ბატონო რატი.
-ხვალ უნდა ვნახო პიროვნება და დაველაპარაკო.
-მაგრამ მთავარი არ დაგავიწყდეთ,თორნიკე იქ მუშაობს და ის ჩვენთან ერთად ხშირად ვერ იქნება,რადგან ის სულ მათ სიახლოვეს უნდა იყოს,ეჭვი არ უნდა აიღოს არავინ და ფრთხილად უნდა იყო.დაასრულეს საუბარი და დაიშალნენ,
-ხვალ საღამომდე დამელოდეთ,მაქვს ერთი იდეა და ჯერ უნდა გადავამოწმო პირადად მინდა ჩემი მეგობრის ნახვა.რატი ერთ ღარიბულ უბანში მივიდა და მისი ნახვა ერთ 40 წლამდე მამაკაცს ძალიან გაუხარდა.
-რატი? ისევ აქ დაბრუნდი,ისევ აქ ხარ მეგობარო?
-ისევ აქ ვარ,მიყვარს ეს უბანი რადგან აქ შემიფარეს ერთ დროს და ამ უბანში სრულიად უცხო მიმიღეთ.შალვა შენი დახმარება მჭირდება ისევ ჩემო ძმაო და მეგობარო.
-მე რა მაქვს,რაში გამოგადგები რატი.
-მინდა ერთი დიდი საიდუმლო გაგანდო,შენ დაფიქრი და იცოდე შენი თანხმობა შენი და შენი შვილების მომავალს შეცვლის,გპირდები სიღარიბეს თავს დააღწევ.
-რატი მეგობარო მე ერთი უსწავლელი ადამიანი ვარ,მხოლოდ ყვავილების მოვლა ვიცი და სხვა არაფერი,მაგრამ ვხვდები რომ რაღაც სერიოზული პრობლემა გაქვს და მითხარი მე როგორ უნდა დაგეხმარო.
-დამპირდი რომ შეძლებ და ორივე ჩვენს ძლიერ ხელებს ერთმანეთს ჩავჭიდებთ,შალვა ვიცი,რომ რთული დავალებაა,მაგრამ გპირდები მეც ბოლომდე შენს გვერდით ვიქნები არ მიგატოვებ.
-ვიცი,დარწმუნებული ვარ არ მიმატოვებ,მითხარი რა უნდა გავაკეთო.
-შენი უმცროსი გოგონა გვჭირდება.
-ჩემი გოგონა? რატომ,მან რა უნდა გააკეთოს.
-მისი დახმარებით ჩვენ ერთ ძალიან ბინძურ დაჯგუფებას გავანადგურებთ.
-ვერ შეძლებს,რატი ის ჯერ სულ პატარაა.
-ვუთხრათ რომ კინოში ვიღებთ ან ვუთხრათ რომ დაგვეხმაროს ცუდი ძიების დაჭერაში,მაგრამ სიმართლე არ უნდა იცოდეს ანანომ.
-გასაგებია,ანანო ამას არასოდეს არ დათანხმდება.
-შენ? შენ დაგვეხმარები?
-მეშინია რატი.
-საშიშია,რთულია კიდეც მაგრამ უნდა შევძლოთ.
-კარგი,დავფიქრდები.
-უნდა შეიცვალო,უნდა დაიწყო სმა და შენი ეს შეცვლა უმუშევრობას და გაჭირვებას დააბრალე.შემდეგ თითქოს ბავშვსაც შეიძულებ და იმ არაკაცს გაატან რომ იმ ფულით ისევ შეძლო დალევის ყიდვა.
-ესე იგი შვილს ფულში გავცვლი და ალკოგოლიკი გავხდები?
-ეს უნდა შეძლო და გააკეთო შალვა.
-ღმერთო რა რთულ მდგომარეობაში მაყენებ,ეს როგორ უნდა გავაკეთო,პატარასაც გაუჭირდება და მეც მართლა შემიძულებს.
-რთული როლი ექნება,გაუჭირდება და კიდეც შეეშინდება,მაგრამ უნდა გავრისკოთ რისკის გარეშე არაფერი არ კეთდება შალვა.
-კარგი თანახმა ვარ,მხოლოდ რამდენიმე დღე მომეცი რომ შევიცვალო,შენი ნომერი მაქვს და მე თავად დაგირეკავ.
-მაშ შევთანხმდით?
-შევთანხმდით,იცოდე რისკზე მივდივართ რომ ამ სიღარიბეს ბოლო მოვუღო და უკეთესი ცხოვრება მივცე ჩემს შვილებს.
-მათ უკეთესზე უკეთესი ცხოვრება ექნება,სამსახურიც გექნება და დამიჯერე ძალიან სწორ გადაწყვეტილებას იღებ და მეც,პოლიციაც და ჩვენი სამეგობრო შენს გვერდით ვართ სანამ არ დასრულდება ეს საქმე წარმატებით.
-მჯერა შენი,მჯერა რატი და ამიტომ დაგეთანხმე.მეგობრები ერთმანეთს გადაეხვია,რატიმ თორნიკეს და ნიკას დაურეკა და ისევ შეხვედრა დანიშნეს,შალვა კი ფიქრობდა ეშინოდა ამ ყველაფრის,მაგრამ უნდოდა მისი შვილებიც ბედნიერები ყოფილიყვნენ და ამ ბედნიერების მოსაპოვებლად უნდა წასულიყო იმ რისკზე რომელიც მის შვილებს გააბედნიერებდა.