კაფეში მათე შემოვიდა და მათკენ წავიდა.-ოხ ქალბატონო შანს არ უშვებ ხელიდან-ირონია შეპარული ხმით უთხრა და გაეცალა. მათ გვერდით დაიკავა ადგილი, ცოტახანში ნაცნობი გოგონა გამოჩნდა, რომელიც წამშივე შეამჩნია ევამ, ბარიდან იცნობდა ამ გოგოს როდესაც მთეს ჩამოეკონწიალა კისერზე, მათესთან მიდიოდა, ეწყინა ქალბატონ ევანგელინას გულში რარაც ჩასწყდა მათეს გვერდით სხვა ქალი რომ დაინახა, მაგრამ იცით უფრო რატომ? ეჭვიანობდა, ძალიან ლამაზი გოგო იყო ნებისმიერს შეშურდებოდა მისი მოდელის ტანი ქონდა მაღალი გოგო იყო წაბლისფერი თმით სახეც ძალიან ლამაზი ჰქონდა, სწორი ცვირი და დაბერილი ტუჩები მაკიჟი საერთოდ არ ჭირდებოდა ისედაც ძალიან ლამაზი იყო მაგრამ რათქმაუნდა ევანგელინა მასზე ბევრად ლამაზია, ძალიან ბევრი თაყვანიმცემელი ჰყავდა მაგრამ მათეს წყალობით აღარავინ არ დარჩა ყველა მისი თაყვანისმცემელი ნაცემი ჰყავს ბატონ მათეს.ისე მშვიდად იჯდა მათე და ისეთი ბედნიერი სახით უყურებს გოგონას გეგონებოდათ მათ გარდა არავინ ყოფილიყოს მხოლოდ ის ორი არსებობდნენ, ქალბატონი ევა ცუდად გახდა ამ ყველაფრის გამო ძალიან ცუდ ხასათზე დადგა სახლში უნდა წასულიყო აუცილებლად თორე მეტს ვერ გაუძლებდა ატყობდა.
-ზუკა ხომ იციცი როგორ მიყვარხარ მინდა აქ ვიყოთ ორივე და ვსაუბრობდეთ მაგრამ ხომ იცი კომპანიის საქმეებიც არ იცდის დამტოვებენ სამუშაოს გარეშე დაგემშვიდოები კარგი?!
-ევა მაგაზე შენ არ იდარდო პირველ რიგში სამსახური შემდეგ მეგობრები გაიქეცი მიდი და ჭკუით იცოდე!
-გკოცნი- გადაკოცნა ბიჭი და მათეს ჩაუარა გვერდით
-დროს არ კარგავთ ბატონო მათე- თვალი ჩაუკრა და კაფე დატოვა ნასიამოვნები სახით, გამოვიდა გარეთ შეატყო როგორ არ ესიამოვნა ბიჭს მისი ეს სიტყვები. მალე კომპანიაში იყო ნიკას მიესალმა რომელიც გულზე დიდად არ ეხატებოდა მაგრამ არ იცოდა რატომ ალბათ იმიტომ რომ ზედმეტად მკაცრი გამომეტყველება ქონდა მაგრამ არ იმჩნენევდა მასთან ამ ყველაფერს ცოტათი ეშინოდა კიდეც მისი კოპების მაგრამ ,მიჩვეული იყო ნიკა ხომ არასდროს არ იცინინის როგორცკი სამუშაო მაგიდასთან მოთავსდა მანჩო შემოიდა -ქალბატონო ევა ნიკა გიბარებთ -კარგი მანჩო, რომ შემოვალ დღევანდელი გეგმა გამაცანი კარგი?-კარგით ქალბატონო ევა -კაბინეტი დატოვა და ნიკასთან გავიდა იქ გასვლა სულ შიშის ზარს სცემდა რადგან ნიკა სულ დაბღვერილი და ცივი ხმით ავალებდა ევას საქმეს ამიტომაც ევა დაძაბული იყო შენიშვნა ხომ არ უნდა მომცეს ამ ორი დღის გამო რაც არ ვიყავიო
-გამარჯობათ ბატონო ნიკა მანჩომ მითხრა გიბარებსო-დიახ ევა, მისმინე დღეს მათესთან ვიკრიბებით და მინდა შენც იყო თუ რამე პრობლემა არ იქნება ძალიან გამახარებ თუ მოხვალ შენც
-ბატონო ნიკა ასეთი გახარებული ჯერ არ მინახავხართ
-კი ეს მე ვარ მაგრამ, ეს მხოლოდ დღეს ხო და იცოდე ბატონოს გარეშე უცხო არ ვარ ევა
-ამ, კარგით ვეცდები მოვიდე -გოგონა გაკვირვებული გამოვიდა ნიკას კაბინეტიდან <რა ჭირს ამბიჭშ, რამ შეცვალა ასე თან დღეს მათეს სახლშიო ღმერთო როგორ არ მინდა იქ მისვლა იქ ხო მათეა ჩემი სამი წლის სიყვარული რა დავაშავე ასეთი რა? რომ ასე ვარ მას სხვა უყვარს მე კი ის მაგრამ რას ვერჩი ძალიან კარგი გოგოა >ფიქრობდა და ამ ფიქრის გამო მისი ოთახის კარებსაც დაეჯახა, თავი აეწვა და ხელი მიიდო ტკვილის გამო <დებილი ხარშვილო დებლი ამხელა გოგო წინ არ იყურები?> -უმეორებდა საკუთარ თავს და ტუქსავდა მოსაღამოვდა სამუშაოდან გასვლა უწევდა მარშუტკის გაჩერება ცოტა შორს იყო ამიტომ ფეხით უწევდა გავლა, მისი საყვარელი მომენტია ფეხოთ სიარული ყველაზე კარგად ამდროს ისვენებს ფიქრი უყვარს ძალიან და მხოლოდ მაშნ ახერხებს. მიაბიჯებდა ცივ შემოდგომას და ცივ ჰაეს ისუნთქვადა როგორ არ უნდოდა მათეს იქ ნახვა რადგან იცოდა მისი სიყავრულიც იქ იქნებოდა დაიტანჯა ძალიან დაიტანჯა მათეს სიყვარულით მაგრამ მაინც უნდა მისულოყო თან როგორც ჩანს მნიშვნელოვანი შეკრება ჰქონდათ< იქნებ ლაზარე გამოწერეს და ამიტომ> ფიქრობდა და თან მიუახლვდა კიდეც გაჩერებას მარშუტკაში ავიდა და დაიძრა უცებ მივიდა სახლში წყალი გადაივლო და მოწესრიგდა მომზადა წასასვლელად უცებ ტელეფონის ზარი მოესმა რომ დახედა გაუკვირდა მათე იყო
-გამარჯობა მშვენიერო-მათე ცოტა ნასვამი იყო ეს ტელეფონშიც ეტყობოდა -როდიდან გავვხდი მშვენიერი?
-შენ მხოლოდ ჩემი მშვენიერი ხარ, მოემზადე 5 წუთში შენთან ვარ ჩემთან მივდივართ-თბილი ტონი სიმკაცრეში გადაეზარდა და მკაცრად ესაუბრებოდა გოგონას
-მათე კარგად ხარ ვერ ვიტან ასე რომ საუბრობ-თბილი და ნაწყენი ხმა ქონდა ქალბატონ ევას
-კარგი რა ევანგელინ ხომ იცი არც მე მივარს ასე რომ გესაუბრები უბრალოდ მეგონა რომ მხოლოდ ასე დაგითანხმებდი
-შემცდარხარ-კარგი და მზად იყავი 5წუთში იცოდე-კარგიტელეფონი გათიშა ჯინსის უბრალო შარვალი ეცვა გაიხადა და მუხლებს ოდნავ აცილებული კაბა ჩაიცვა რომელიც მოტკეცილი იყო და მთელ ტანს გამოკვეთილად აჩენდა სარკეში ჩაიხედა კმაყოფილმა შეათვალიერა საკუთარი თავი დაა შავი მანტო მოიცვა, მათემ დაურეკა და ქვემოთ ჩავიდა მანქანაზე იყო მიყრდნობოლი და სიგარეტს ეწეოდა -ძალიან ლამაზი ხარ მინდა გითხრა -მადლობთ შენც მშვენივრად გამოიყურები
-რით დავიმსახურე ეს სიტყვები როგორც ვიცი ვერ მიტანდი და რა შეიცვალა ასე უცებ
-საერთოდ არ ხარ ამ სიტყვების ღირსი ჯობდა არ მეთქვა არაფერი-ვერ ვხვდები რა გეწყინა ბოდიში-შენ მათე დადიანი მიხდი მე ბოდიშს?-გაკვირვებული ხმიც უთხრა
-ჰო რამოხდა?
-არ მეგონა ბოდიშის მოხდა თუ შეგეძლო
-ძვირფასო ყველას არა მხოლოდ შენ
ესიამოვნა ეს სიტყვები ევას მაგრამ არ შეიმჩნია -რატომ მომაკითხე შენ?
-არ მინდოდა მარტო მოსულიყავი ევა ვნერვიულობ შენზე -ნერვიულობ შენ ჩემზე? ამდროს აქ კი არა ვინც გიყვარს მასთან უნდა იყო.-ჰო და ასეც არის, როცა არ ჩანხარ ევა ვნერვიულობ მინდა რომ სულ გხედავდე გიყურებდე და ვიცოდე რას შვრები რას აკეთებ ვერ ვიტან როცა არ ხარ ვერ გხედავ და იმ იდიოტ ზუკასთან ხარ მძულს ეგ მომენტი მძულს ეგ წუთები
-გააჩერე მანქანა -მათემ ისე სწრაფად გააჩერა მანქანა გოგონამ რამის ბარდაჩოკს დაარტყა თავი
-ევა, ევა შემომხედე ხომ კარგად ხარ?-მათე ცოტა ფრთხილად -მაპატიე გთხოვ -კარგი კარგი მაგრამ წეღან რა მითხარი?-მათე მანქანიდან გადავიდა ციცი ჰაერი შეისუნთქა და ხელები შარვლის ჯიბეში ჩაიწყო ევა მათეს მიჰყვა-მათე...-ევა რავქნა რა გითხრა მითხარი და გეტყვი -რას ნისნავდა წეღან რაც მითხარი-რას ევა რას ? ნუთუ ვერ ხვდები ნუთუ არ გინდა რომ გაიგო დავიღალე დავიღალე შენი სიყვარულით და არფრის შემჩნევით დავიღალე გესმის?
-მათე...-გოგონა იღიმოდა და ცრემლ მორეული თვალებით უყურებდა მათეს -ჰმმმ.....
-მათეე....-გოგონამ ხელები შემოხვია მხარზე მათე გონს ვერ მოვიდა უცებ წელზე ხელები მოხვია -არაფერი მითხრა ევა არაფერი ნათელია უკვე რასაც გრძნობ მთელი გულით მიყვარხარ-მათე- გოგონამ ხელებუ უშვა და ცრემლიანი თვალებით, თვალებში შეხედა-მეც მიყვარხარ მათე...მათე?
-ჰმმმ-ვინ იყო ის გოგო კაფეში?-ოხ ევა ევა არავინ ვიცოდი რომ იქ იქნებოდი შენ გასაბრაზებლად მოვიყვანე მაგრამ არ გაბრაზდე რა გთხოვ-ვიცოდი მაინც ვიცოდი ისე დღეს ნიკას რა საქმე ქონდა ჩვენ მაინც ვერ მივედით და შენგან გავიგებ
-სალი და ეგ ერთად არიან და დღეს გამოაცხადეს ოფიციალურად უბრალოდ მინდოდა რომ ჩემთან გამოეცხადებინა ლაზარეს გამო ასე ჯობდა -რაა სალიმ ეს როგორ დამიმალა
-სალის კითხე მოდი ნუღა ვილაპარაკებთ ამ თემაზე წამოდი წყნეთში ავიდეთ ჩემთან
-რა ვაკეთოთ?
- ისე ორი დღით მარტო მე და შენ ჰმ რას იტყვი?-კარგიწყნეთში ავიდნენ მათეს აგარაკზე მათემ ბუხარი აანთო და ევას პლედი მიაფარა რომ გამთბარიყო უკნიდან მიეხუტა და ბუხარს უყურებდნენ უსმენდნენ როგორ ტკაცუნობდა ცეცხლი ევას საყვარელი მომენტი იყო-მინდა რომ ეს არასდროს არ დამთავრდეს მინდა რომ სულ ასე ბედნიერები ვიყოთ -ევა ასეც იქნება არ შეგეშინდეს რომ რამეს დაგიშავებ მიგატოვებ და მარტოს დაგტოვებ ეს არასდროს არ მოხდება ძვირფასო-მათემ უფრო ძლიერად მიიხუტა ევა -მიყვარს როდესაც მათეს მეძახი -მათე ასე ცუდად რატო მექცეოდი?-ევა ზუკასთან ერთად რომ გხედავდი ვგიჟდებოდი და ამიტომ მერე შენც უხეშად გესაუბრებოდი გიყვიროდი და გეჩხუბებოდი მოდი აღარ გვინდა ამაზე საუბარი -კარგი -გარეთ გავალ შეშას მოვიტან თორე ჩაქვრება- გარეთ გავიდა მათე ევა მარტო იჯდა ბუხართან უცებ სროლის ხმა გაიგო და გარეთ გიჟივით გავარდა.