მაღვიძარის ხმა!
მაღვიძარის ხმა!
- ოჰ , რით ვერ დაამთავრა რეკა არ უბედურმა გავიღვიძეე !:( ...
მსგავსი ფრაზებით იწყებოდა ელენეს ყველა დღე...
წინა ღამის ნათენებს ახლა ჩაცვენილი თვალებით მოუწევდა სიარული ისევე როგორც "ცოცხალ მუმიას" ..
ელენე ადგა, (ძლივს) ჩაიცვა , ჩანთა მოიკიდა და ჰოპლა , აღმოაჩინა რომ 15 წუთიღა დარჩენოდა სკოლაში დროული მისვლისათვის . ვაივაგლახით გაიქცა ... ის კარგი მოსწავლე იყო , არ უყვარდა დაგვიანება თუმცა დროის შეგრძნება არ შეეძლო , არც ეს დღე აღმოჩნდა გამონაკლისი.
საკმაოდ სწრაფად დარბოდა ამიტომ არც მეტი არც ნაკლები ზუსტად 6 წთ. ში სკოლის შესასველთან იდგა . საკუთარი თავით აღფრთოვანებულმა და მიზანმიღწეულმა მალევე გაიარა დერეფანი, რამდენიმე ადამიანს მიესალმა , გაუღიმა და კლასის კარებისკენ გაემართა ... თუმცა წამით რაღაცამ , უფრო სწორედ ვიღაცამ შეაჩერა... ვიღაცამ , ადრე რომ საერთოდ არ დაენახა, ის "ვიღაც" იდგა და ბანერებს ათვალიერებდა თითქოს და იქ რამე საინტერესო ყოფილიყო, გაუკვირდა თითქმი მთელი სკოლა იცნობდა მას ეს " ვიღაც" კი საიდან მოსულიყო ვერ ხვდებოდა ... მაგრამ განწყობა ამანაც არ გაუფუჭა , მალევე გადაერთო სხვა თემაზე და თავაწეულმა შეაბიჯა კლასში .. საბა ჯერ კდევ არ ჩანდა ამიტომ მოწყენილი დაეშვა მერხთან , რუსულის წიგნი ამოიღო და ფსიქოლოგიურად მოემზადა იმ 45 წუთისთვის რომელიც უახლოეს მომავალში უნდა გადაეტანა ;( ( რუსული მას ჭირივით ეზიზღებოდა) ...
გაიღო კარი და მასწავლებელს ის "ვიღაც" შემოყვა ,დერეფანში რომ მიიქცია მისი ყურადღება - შემოდგომის ბოლო კვირა იდგა , ზამთარი ახლოვდებოდა ამიტომ "უცნობს " თბილი ქურთუკი , ლურჯი ზედა და შავი შარვალი ეცვა .. მაშინ კი გაიაზრა ელენემ რომ ის "ვიღაც" მალე მისი კლასელი გახდებოდა...
ბიჭს საკმაოდ მაღალი , თავდაჯერებული ხმა ქონდა , ეს პირველი ფრაზიდანვე დაასკვნა ელენემ .
" მე ლევანი ვარ , ახალი მოსწავლე " - თქვა და თავისი თავის უკეთ წარმოსაჩენად გაიჯგიმა ????. ვიკამ ( მასწავლბელმა ) ლევანს ელენეს გვერდით მიუსაჯა ადგილი , ვერ ვიტყვით რომ გოგონას ეწყინა ეს .. სხვა თუ არაფერი ხმის გამცემი მაინც ეყოლებოდა გაკვეთილებზეე ... თან როგორი ამბავია ახალ მოსწავლეს პირველი შენ რომ გამოექომაგები ?!


საუბარი როგორც ყოველთვის ელენემ დაიწყო ( ზოგადად ის ვერასდროს ჩუმდება ) .

- გამარჯობა , მე ელენე ვარ ☺
- ლევანი ????
- სასიამოვნოა ლევან მე ელენე
ჩემტვისაც ????
თითქოს არც არაფერი ერთმანეტს გაეცვნენ , მაგრამ გოგონა ვერ ჩერდებოდა უნდოდა მეტი გაეგო უცნობის შესახებ ... უფრო კი სურდა რუსულის გაკვეთილი საუბრით გადაეტარებინა , თორემ აგერ უკვე მესამე გაკვეთილია ზმნის უღლებას უსმენდა , გრძნობდა რომ მალე სკოლიდან 4 ფიცრით გაიყვანდნენ სასწრაფოდ რამეს თუ არ მოიფიქრებდა დროის გასაყვანად , გაკვეთილი კი უაზროდდ გაიწელა ...
გულში ცქმუტავადა და უცნობს ლანძრავდა ... " ვითომ ახლა ეს მართლა ასეთი უჟმურია რომ არაფერს არ ამბობს ? რამე მაინც მკითხოს ! ჰმ , ესეც კაი მუდუ იქნება ! იქნებ ჩემგან ელის პირველ ნაბიჯს რამე რომ ვკითხო ????..." მსგავსი ფიქრები არ ასვენებდა მას ... ამასობაში საკლასო წერა დაიწყო , კალმები მოიმარჯვეთ თქვა მასწავკებელმა . ელენეც დაფაცურდა და ზანტად მაგრამ მოვალეობის მოხდის მიზნით, მაინც დაიწყო რვეულში ჩანაწერის გაკეთება... გვერდზე მჯდომმაც ანალოგიურად ამოიღო ლურჯი კალამი .
- დღეს კიდე ბევრი გაკვეთილი გვაქვს ? სრულიად უადგილოდ დასვა შეკითხვა ლევანმა
- სულ 6 ( გახარებული იყო , უცნობს ლაპარაკიც შეძლებიაო)
- და ჩაწერა აუცილებელია ? ! არ ვაპირებ ????
- ახალგადმოსულს კვალობაზე ზედმეტად დიდ კომპრომისს ითხოვ ვიკასგან ????
- ვითომ ?! და რა რო არ ჩავწეროოდ დაშავდება რამე ?!
- არც არაფერი ,
- ისე მკაცრებიარიან ?
- არაა , მთავარია კარგი ბიჭის შთაბეჭდილება დატოვო , მერე აუშვი და ეგაა მაინც არაფერს გეტყვიან ...
- შენ ეგრე გააკეთე ?
- რუსულში კი;)
- ასე არ გიყვარს?!
-ჭირივით მეზიზღება????
- ასეთი პატრიოტი ხარ ?
- ხუმრობა ჩაგივარდა ლევან !
????
- აშკარად
ზარი დაირეკა , ტანჯვის 45 წუთი, 5 წუთიანმა ნეტარებამ ჩაანაცვლა. ყველაფერი ასე დაიწყო ...