არ მითხრათ რომ არსებობს ორმხრივი მუდმივი სიყვარული თორემ დაგცინებთ,ცინიკოსი სულ მხოლოდ ერთი წელია რაც გავხდი. თუმცა სანამ მე დაგცინებთ, ჩემმა ლექტორმა დამცინა როცა ჯგუფში საუბარი ქალისა და მამაკაცის ურთიერთობაზე ჩამოვარდა, სახალხოდ განვაცხადე ,,სისხლისღვრისრიტუალი,, მხოლოდ ჩემს რჩეულთან მექნება, რადგან ისე გაგიჟებით გვიყვარს ერთმანეთი ყველაფერს თავისი ელფერი შეესადაგება და ჩვენ ამ მსოფლიოში ერთმანეთი ვიპოვეთთქო... ხშირად ვყბედობდი ჯგუფში თუმცა ყველა ყბედობდა, ერთმა ჩემს განცხადებას მოაყოლა, მე ჩემს შეყვარებულთან რომ ვიყავი პირველ ღამეს მაშინვე დამშორდაო. მიზეზი გაინტერესებთ ალბათ, იმ ხიხოს უთქვავს ბო.ი ხარო, მარტო იმიტო ხარო ბო.იო ჩემს მაგივრად სხვა შეყვარებული რომ გყოლოდა მაგასაც ,,მისცემდიო,, შენ არ ხარ პატიოსანი დავაი გამასწარიო... ხო და მერაბიკომ ესე დაადო კეკეს...

საქმე 1
20 აგვისტო

მე და სიმეს ახალი ურთიერთობა გვქონდა დაწყებული, ახალი ურთიერთობა ანუ ზემოდხსენებული რიტუალი უკვე შემდგარი იყო , მეორე პაემანზე გამთენიისას ვიღაცისგან მესიჯი მოუვიდა თავი მოიკატუნა და არც მე დამიძაბია დამანახეთქო ვინ გწერსო თუმცა ვერაფრით ვითმენდი ისე მაინტერესებდა, მე უკვე მეოჯახეობას შევუდექი, ბიუსჰალტერით და ფოჩებიანი საცვლების ამარა მხოლოდ წინსაბარი მოვიხურე როგორც ეროტიულ სიუჟეტებშია, და ფეხშიშველა დავიწყე ცანცარი,სამსზარეულოში და მამაპაპური საუზმის მომზადებას შევუდექი, რაც დრო გადიოდა ეჭვები მიმძაფრდებოდა. აი როგორ მძაფრ სუნს ვგრძნობ, კბილებში მცრის, ნამდვილად საშინელი გრძნობაა თუმცა არც მოთმენა და გაწონასწორებული ადამიანის როლის თამაშია მარტივი.გამოსავალი ვიპოვე და პურზე ჩავუშვი, ტელეფონი კი დავატოვებინე, მეთქი მუსიკებს მოვუსმენ,ისე მარტივად გამომივიდა როგორც შუალედურების გადაწერა. წამიც არ დავაყოვნე და შევძვერი ტელეფონში, ბლოკი არ ედო ნამდვილად, მენდობოდა იცოდა რომ მის მესიჯებს არ გავხსნიდი, თუმცა, ისეთი ძლიერი ცხოველური დაუოკებელი ინსტიქტიმაქ, მოკლედ მესიჯი წაშლილი იყო თუმცა ზარი იყო შემოსული, ჰმ... გავუგზავნე მესიჯი ,,ლ,, მომწერა არ ვუპასუხე დამირეკა და ტელეფონზე ვუპასუხე...
-ალიო, ძალიან ვნებიანი ხმით ვუპასუხე
-მე, სიმეს კითხე.
-აჰჰ რასამბობ, მე სიმეს საცოლე ვარ თუ არ გჯერა ახლავე ფოტოს გამოგიგზავნი კარინა.
-საიდან იცი ჩემი სახელი.-იმას ხომ არ ვეტყოდი ფეისბუქზე სიმეს სურათი დააგულე და შემდეგ გაგიკითხეთქო... არა რათქმაუნდა...
-შენი სახელი მთელმა სამეგრელომ იცის და ყველა ბო,ად გრაცხავს, დავაი გააჯვი და აღარ დაურეკო ჩემს საქმროს, თორემ როჟას აგახევ... გავუთიშე ტელეფონი და საჭმლის მზადებას შევუდექი.

სიმე რომ ამოვიდა, მოვახსენე ყველაფერი და ისეთი დაცენტრილ განადგურებული სახე მივიღე, ეშმაკს შეშურდებოდა, ამას პლიუს თავზარდაცემული დგომის მანერა... -სიყვარული სიყვარულია და ვაღიარებ მაშინაც გაგიჟებამდე მიყვარდა მაგრამ ცხოველურ ინსტიქტებს ვერ ვუმკლავდებოდი, ცნობისმოყვარეობა და რაიმეს არცოდნა კბილებში მცრიდა ღმერთო ჩემო...
შენიშვნა მომცა რომ არ უნდა მექნა და დამეღრიჯა მერე ალბათ ნახევარი საათი საწოლის ერთ კიდეში ზურგშექცევით მეჯდა, და მეც იგივენაირად მოვიქეცი, თუმცა მაინც აქეთ მოვიდა.
-ეგრე არ უნდა გექნა, ძალიან დამწყვიტე გული.
-ყველაფერი შენი ბრალია, თუ შეყვარებული გყავდა ჩემთან არ უნდა დაგეწყო ურთიერთობა.
-რა შეყვარებული, ფუ, ხო არ გააფრინე.
-ესე ძაან რატო დარდობ, თუ გრძნობა არ გქონია, მინდა ვიცოდე ყველაფერი, რამე გქონდა მასან?
-არაფერი.
-ხოო? _მივხვდი რომ ვაკუთარ მაინკიერებას ვაჩენდი...-ხო კაი მჯერა, მაგრამ...
გადმომეხვია და შუბლზე მაკოცა
-რა ლამაზიხარ
-შენ უფრო...
-მეკაიფები? აბა რა გვაქ საჭმელად?
სამზარეულო გაყნოსა ხელში ამიყვანა და სამზარეულოს სკამზე ჩამომსვა როგორც თოჯინა.
-რამდენჯერ გითხარი ფეხშიშველი ნუ დადიხარ...
ტაფას თავსახური ახადა, უფფ კარგად გამოიყურება...
-ნამდვილად გემრიელი ხელი გაქვს ვერაფერს დაგიწუნებ-სიმე მორცხვი იყო თუ ნაკლებად რომანტიული ვერ გავიგე, აი ნამდვილი ჯელტმენი შემდეგნაირად მეტყოდა თუნდაც გაცვეთილ ფრაზებს, ,,ისეთივე გემრიელ საჭმელს ამზადებ როგორი ტუჩებიც გაქვს,, ან ,,ორმაგად შემიყვარდი,, ან ,,ნამდვილი მზაარეულის ტალანტი გაქვს,, ან ,,როგორი ბედნიერი ვიქნებოდი ჩემს სამზარეულოში გეფუსფუსა,, ან უფრო დავამძიმოთ ,,წარმომიდგენია ჩვენს შვილებს როგორი დანაყრებული კუჭებით გაუშვებ სკოლაში,, ბოლოსხსენებული ნამდვილი ქართული კომპლიმენტი შეიძლებოდა ეთქვა ან რაიმე მაგდაგვარი მაგრამ ჰააა... ნამდვილი უუუუ ჯერ არ დავაბოლოვებ ტიპია...

მესამე პაემანის დილას გაგიკვირდებათ და ფეხზეც არ ადგა ლოგინში ეგდო... მე ზედმეტად შეყვარებული და მზრუნველი მასზე, წამოვხტი და ჩემი დაბალწელიანი შარვლით ჩავჩანჩურდი მაღაზიაში, ტანგის ზოლი კარგად ჩანდა შარვლის ზემოდან რომელიც მენჯის ძვალს ემაგრა, მოდის გამო არა ბავშვობიდან მაქ ჩვევა ტრუსი კისრამდე ავიწიო თუმცა სანამდეც ადის... უბნის დილის პაცან პუცანები მომშტერებოდნენ მაღაზიის კონსულტანტი გოგოები ისე მიყურებდნენ თითქოს გადახდას ,,ნატურით,, ვაპირებდი, წინა პაემანზე დამსმოტრეს სიმესთან ერთად. თუმცა ჩემში სხვა ფიქრებმაც გაიღვიძეს შეიძლება ერთ-ერთი სიმეს ხვდება და მაგიტომაც მათვალიერებდნენ ასე...
ტელეფონი აწკრიალდა ლისა რეკავდა
-დარბაისელო სად ხარ?_ ესე მეძახის ლისა ჩემი ზედმეტად დახვეწილი მანერების და საუბრის გამო, საზოგადოებაში და უცნობებთან სწორედ იმდენად დარბაისელი და დახვეწილი გოგოს შთაბეჭდილებას ვტოვებ თითქოს თავადის ჩამომავალი ვიყოთქო, თავადის რა მოგახსენოთ მაგრამ ჩემი ოჯახისწევრები არაფრით თვლიან თავადებზე ნაკლებად თავს და ისე იკაზმებიან და იშაქრებიან სიტყვა წყლიანობით ლამის შოთა რუსთაველსაც შეშურდეს და ვეფხისტყაოსნის შემოქმედება მამაჩემს გადმოაბრალოს...
მარტო ლისამ იცის და აჰა ძალიან ცოტამ რომ გარითმული გინების ოსტატი ვარ თავისი ზეწრიდანაფხეკილით დაწყებული სახლზე გადაფრენილი ბეღურით დამთავრებული, გინებაც დალაგებულ დარბაისლური და სიღრმისეული...
-სიმესთან ვარ ხო... -ხმამაღლა წარმოვსთქვი რომ ვინმეს თავი გამოეყო და შემემჩნია რომელიმე კონსულტანტი გოგოს აღელვება,თუმცა არ გაამართლა, ახლა მაღალი ფაზა გადავხარშე წამის მეასედებში.
-რა გინდა მაგ ხისთავიანთან ხო გაგაფრთხილე მაგ წრესთან ხუმრობა არ ღირს, შენთვის კარგი მინდა, შეეშვი მოეგე ჭკუას...-ამათ წრეს ვერ იტანდა, ლისა ნამდვილი გარეწარი იყო და მასზე გარეწრები ეჯავრებოდა, ახლოსაც არ იკარებდა თითქოს ამით თავის მანკიერებას მალავდაო.
- ნიშნობისთვის ვემზადებით 1 კვირაში ნიშნობა გვაქვს, რავქნა ძალიან გადატვირთული გრაფიკი გვაქვს, სიმემ მთელი ღამე ათია ორგანიზებისთვის, მე კი საჭმელების საყიდლად ჩამოვედი მაღაზიაში სიმემ მთხოვა სახლში მირჩევნია ჭამა ვერსად გავალო, და მეცოდება ნამდვილად იმდენი საქმეა -ჩანთიდან საფულის ამოტანა ვცადე და სიმეს მანქანის გასაღებიც, მოვსინჯე რომელიც ახალი ფაზის მთავარი წერტილი იყო და საშუალება იმისა რომ ზურგს უკან მდგარი კონსულტანტების მზერა ჩამეთვალიერებინა... საფულე ამოვიღე თუ არა დრო ვიხელთე გასაღებიც ამომყოლოდა და დამეგდო ძირს ასეც მოვიქეცი და უკან მივბრუნდი გასაღების ასაღებად თუმცა ხელი დაკავებული მქონდა ერთი გოგო შოკოლადების სექციას ალაგებდა თან ორაზროვნად მიყურებდა და ისე მისმენდა თითქოს თავისი ბედი წყდებოდა.
-ღმერთმა დალახვროს,-დავიყვირე,კიდე და გასაღების ,,ბრელოკზე,, წაწერილი სახელი ,,თეკლა,, ამოვიკითხე,-ვაიმე ლისააა რა საყვარელია სიმეე ნეტა იცოდე ახლა ტონს კიდევ უფრო ავუწიე რომ გაეგო ყველას,ჩემი სახელი აწერია მისი მანქანის გასაღების ბრელოკს ვაიმეეეე... გულზე მივიკარი ბრელოკიანი გასაღები და თან ვტრიალებ ემოციას გამოვხატავ თან ვათვალიერებ ყველა ირგვლივ მყოფს, შოკოლადების სექციის გოგო მომაშტერდა შევწყვიტე ბზრიალი მივაშტერდი შემდეგ უნებურად ,,ბეიჯზე,, მომიხვდა თვალი რომელსაც წარწერა ჰქონდა ,,თეკლა,,


შევცბუნდი, გავიყინე ტელეფონი გავთიშე და პროდუქტებით სავსე კალათა დავაგდე დაბლა...