მთელი ღამე ფიქრში გავატარე,ვფიქრობი როგორ უნდა დამემტკიცებინა იმნაბიჭვრის ბრალეულობა თან ჩემს წინ მძინარე ლილის ვუყურებდი ვფიქრობი მის ბავშვობაზეც თუ რამხელა ტვირთს ატარებს ზურგით,რამდენი ტკივილი გამოიარა.ვუყურებდი მის ნაკვთებს და თითქოს ერთის მხრივ მეცოდებოდა.მის ცქერაში დამათენდა მხოლოდ მაშინ მოვედი გონს,როცა მის მკრთალ სახეს მზის სხივებმა დაუწყეს ფერება,რომელიც ოთახის ფანჯრიდან შემოდიოდა ერთ წამს შემშურად კოდეც მათი,მზის სზივების,რადვან მათ სულ თავისუფლად შეეძლოთ მის სახეს შეხებოდნენ.მე კი ვზივარ და ვუქცქერ,ვტკბები მისი მშვენიერებით,დავიზეპორე მისი ყოველი ნაკვთი და ყველაზე მეტად ის ხალი შემიყვარდა რომელიც ძალიან მკრთალად აქვს ნიკაბზე ეს მას უფრო მშვენიერს ხდიდა.
-შენ რა მთელი ღამე გაათენე
-კი არ მეძინებოდა
-მშია
-კარგი საუზმეს მოგიმზადებ
-მეც მოგეხმარები
სამზარეულოში გავედით და საუზმის მზადება დავიწყეთ ისე რომ ხმას არცერთი ვიღებდით წუხანდელ ამბავზე მაგრამ ბოლოს მაინც ლილიმ წამოიწყო საუბარი
-დამეხმარები
-კი,პომიდორი დავჭრა?
-არა
-ვერ ვხვდები?
-დამეხმარე რომ ის კაცი დაისაჯოს.დედაჩემის გამო და ასევე მამაშენის გამოც
-კი მაგრამ ვერ ვხვდები საიდან უნდა დავიწყო
-იქიდან სადაც ახლა მუშაობ.

მისმა სიტყვებმა დამაბნია ვერ ვხვდებოდი რას გულისხმობდა ამიტომ დაბნეული ვეკითხებოდი
-რას გულისხმობ ლილი
-რას და შენს სამსახურს ადგილს სადაც შენ მუშაობ
-და შენ რა იცი ამ ადგილის შესახებ
-ვიცი რადგან მეც "ჰუდის" წევრი ვარ
გაოგნებული მივჩერებოდი მას და ვერ ვიჯერებდი იმ ყველაფერს რასაც ის ყვებოდა:
ლილი"წლების წინ გავიგე რომ მამაჩემს ვიღაც აშანტაჟებდა და ყველანაერი მტკიცებულებაც გააჩნდა იმისათვის რომ მამა დაეკავებინათ,როდესაც რამდენჯერმე დაურეკეს ვუსმენდი შემდეგ მისი მეილიც გავტეხე და გავიგე რომ ის ხალხი ვინს გაგას აშანტაჟებდა ჰუდის წევრი ყვნენ.სწორედ ამიტომ მისგან მალულად სრულიად სხვა სახელით და გაყალბებული საბუთებით შემოვედი ჰუდში რომ ის მტკიცებულებები მოვძებნო რაც მათ აქვთ"
-იპოვე რამე?!
-კი ვიცი სადაც არის ყველანაერი მტკიცებულობა ისიც ვიცი ვინ იცავს მას და როგორი დაცვის სისტემაა
-მაშინ მივიდეთ და წამოვიღოთ
-არაა ასე ადვილი უფროსის ნდობა უნდა მოიპოვო რომ იქ მიაღწიო.შენ კიდე მაშინ შემიშალე ხელი როცა ბოლო ნაბიჯი მქონდა დარჩენილი მისი ნდობის მოსაპოვებლად
-რას გულისხმობ მე როგორ შეგიშლიდი ხელს
-ჩვენი შეხვედრის პირველი დღე გაიხსენეე....მაგ დღეს ეგ ჩემი საქმე იყო ის მაგ ვითომ ჯიკაობაში მე მისთვის ინფორმაცია უნდა გადამეცა მაგრამ სად მაცალე
-მე მეგონა...
-ვიცი რაც გეგონა მაგრამ ისიც იცოდე რო ჩემზე ძალას ერავინ ერ იხმარს
-გინდა ვცადოო?
შევცქეროდი მას ჩემი გაკრეჭილი სახით და მართლა მაინტერესებდა მისი პასუხი
-ვერ შეძლებ!
-აჰაჰ შეგეშინაა
-არა უბრალოდ ჩემი სურვილით იქნწბა და გაუპატიურებაში არ ჩაითვლება
მისმა სიტყვებმა თითქოს რაღაცაზე მიმანიშნა და ნელნელა მოსკენ გადავიხარეე რომ .....
ნელნელა მოსკენ გადავიხარეე,თითქმის ვგრძნობდი მის სუნთქვაა,რომელიც უხშირდებოდა და ალბათ გულიც გამალებით უძგერდა.მივუახლოვდი მის ბაგეებს რომლებსაც სულ რამდენიმე წამის უკან ენით ნელა ისველებდა მივუახლოვდი და ჩამეღიმა
-არც იოცნებო ლილი
-ეგრე ხომ არც ვიოცნებო?!
ლილიმ ხელი დამიქირა ჩემსკენ წამოვიდა და ტანზე მომეწება,ცერებზე აიწიაა და ტუჩებისკენ წამოვიდა ადგილზე გავშრი თავის გაწევა არც კი მოფიქრიააა და იმ მომენტიდან როდესაც მისი სველი ტუჩები ჩემსას შეეხო საერთოდ არაფერი არ მახსოვს.მხოლოდ მააინ მოვესი გონს როცა ისინი ერთმანეთს დაცილდნენ
-რატომ? ბოლომდე მიგვეყვანაა
-ვერ ეღირსები ნოა
გამეცინაა....ტუჩი ავილოკე და ოთახში შევედი
-ნოა რა გჭირს? გაიბუტეე? ოთახში ჩაიკეტე აღარ გამოხვალ მაგედან?
ლილის კითხვები არ წყდებოდა რომელსაც ხმამაღლა მიყვიროდა სამზარებულოდან.
-ნოაააა არ მოდიხარ?
-არაა
-მაშინ მე მოვალ
-მოდი

ჯანსაღი კრიტიკა ჩემთვის მისაღებია ამიტომ გთხოვთ თამამად და აუცილებლად გამოხატოთ თქვენი აზრი