დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი3)
მეგობრებოოოო ძალიან ბედნიერი ვარ თქვენი ასეთი ატიურობით❣❣❣ არ ვიცი რა გითხრათ ისე ძალიან მახარებთ თქვენი თითოეული რჩევისთვის, შეფასებისთვის, აზრის დაფიქსირებისთვის❣❣❣ მოკლედ ძალიან დიდი მადლობა თქვენ და იმედია მაქვს მოგეწონებათ მესამე თავი❣❣❣❣ დილას ვახელ თვალებს და ვხვდები, რომ სულ სხვა ოთახში ვარ, არ მინდა გაღვიძება და რეალობაში დაბრუნება და ვცდილობ არ გავიღვიძო, მაგრამ მეორე მხარეს გადავტრიალდი და მძინარე დემეტრეს არ ხედავს ჩემი თვალები? ახლა მაქვს შესაძლებლობა, რომ თავიდან ბოლომდე შევისწავლო მისი თითოეული ნაკვთი და ამ შანსს ხელიდან არ გავუშვებ ნამდვილად, ვრწმუნდები ახლა უფრო თუ რა სიმპათიურია, თან როგორ უხდება აჩეჩილი თმები, დაბუშტული ტუჩები, მოკლედ ისეთია რომ შემოგეჭმევა, კიდევ გავაგრძელებდი მის დათვალიერებას, რომ -ვიცი რომ სიმპათიური ვარ და მოგწონვარ პატარავ სირცხვილისაგან სად წავსულიყავი არ ვიცოდი და ისევ საბნის ქვეშ ჩავიმალე და ხმას არ ვიღებდი. დემეტრეს ჩუმი სიცილიც გავიგონე და ამაზე ნერვებმა პიკს ამიღწია და უფრო გავწითლდი. -კარგი რა პატარავ რატო გრცხვენია ჩემი? მე ისევ ხმას არ ვიღებდი, მაგრამ აშკარაა ისეთ მდგომარეობაში გამომიჭირა, რომ ნამდვილად მიხვდა, რომ მომწონს მაგრამ მე რის მარიამი ვარ რომ გავჩუმდე და საპირისპირო არ დავუმტკიცო. საბნიდან თავი ამოვყავი და მაშინვე სხვა თემაზე დავუწყე ლაპარაკი -დემეტრე არ ვიცი შენსა და გიორგის შორის რა ხდება, ან საერთოდ რა საბუთებს მოვაწერე ხელი, მაგრამ იმას რასაც იძახით ყველა ასე არ იქნება და ყველამ შეიგნეთ. თან საწოლიდან ვდგებოდი -ეჰ მარიამ რა ბავშვივით აზროვნებ, არ მაინტერესებს რას ფიქრობს შენი პატარა ტვინი, მაგრამ იცოდე რომ რასაც გეუბნები ყველაფერი ასეა, შენ ჩემი ცოლი ხარ იმდღიდან როცა საბუთებს მოაწერე ხელი და ჩენთან გადმოაგზავნეს, ასე რომ რაც არ უნდა ილაპარაკო უბრალოდ შენ დაიღლი ამით თავს -ამასაც ვნახავ როგორ იქნება ყველაფერი ისე როგორც იძახი და ახლავე მივდივარ აქიდან მაშინვე საწოლიდან წამოვდექი და დაბლა ჩავედი, ჯერ ვეძებდი გასასვლელი სად იყო, იმხელა სახლში ვიყავი, თან ვაკვირდებოდი და რალამაზი სახლი აქვს ამ იდიოტურად სიმპათიურ დემეტრეს, როგორც იქნა გასასვლელი მოვძებნე და გახარებული ამ ამბით მივარდი კარებს მაგრამ დაკეტილი ყოფილა. აბა რა გეგონა სულელო მარიამ, რომ დემეტრე ასე დატოვებდა კარებს ღიას და თავისუფლად მოგცემდა წასვლის საშუალებას? ძალიანაც შევცდი. ამ ფიქრში ვარ რომ დემეტრე ძალიან მშვიდი სახით ჩამოდის კიბეებზე და ხელში კარების გასაღებს ათამაშებს -ამას ხომ არ ეძებ პატარავ? -დემეტრე ახლავე გამიღე კარები -პატარა ქალბატონი ძალიან გათამამდა უკვე(ნელ-ნელა ეტყობოდა სახეზე გაბრაზება) მივხვდი რომ ასე ლაპარაკს აზრი არ ჰქონდა და გადავწყვიტე მშვიდად საუბარი -დემეტრე გთხოვ კარები გამიღე და დავივიწყოთ ყველაფერი რაც ამ დღეებში მოხდა, გავალ ამ კარიდან და აღარ გიცნობ მე შენ და შენ კიდე მე. ხომ იცი რომ მე შენი ცოლი არ ვარ და ეს ყველაფერი შეცდომით მოხდა, გთხოვ დემეტრე გამიშვი აქიდან, ჯერ ხომ 17წლის ვარ. მგონია რომ ასეთი მშვიდი ლაპარაკი შედეგს გამოიღებს, მაგრამ რათქმაუნდა აქაც ვცდები ისევ. ამ ლაპარაკზე დემეტრე საერთოდ გაგიჟდა, ისეთი თვალები გაუხდა გეგონება და ახლა მომკლავსო, საერთოდ გავჩუმებულიყავი არ მერჩივნა? -ამ სიტყვებს ბოლოჯერ ვამბობ მარიამ, შენ ხარ ჩემი ცოლი და როგორ და რანაირი გზით საერთოდ , ამ სახლიდან კიდე ფეხს ვერ გაადგავ სანამ მე არ მოვინდომებ, თუ აქიდან გაპარვას შეეცდები საერთოდ ოთახიდან ვერ გამოყოფ ცხვირს, მაგრამ ეს სახლი კი არა და ციხეა დაცვით ასე რომ ჩემი ბიჭები ნებისმიერ დროს გიყურებენ შენ, როცა მე აქ ვარ და მითუმეტეს თუ გასული ვარ და საბოლოო გაფრთხილება, ერთ ადგილას მშვიდად იჯექი სანამ ჩემი გაბრაზება გინახავს, თორემ ნამდვილად არ მოგეწონება რაც შემდეგ მოხდება. შოკირებული ვიყავი ამ ლაპარაკით, ანუ რა გამოდის რომ აქიდან წასვლის შანსი აღარ მაქვს? აბა სკოლა? საგნები? მეცადინეობა? მაგრამ ამაზე ფიქრი ახლა ნამდვილად არ ღირს საღამოს დაველაპარაკები დემეტრეს და იმედია ამაზეც არ აფეთქდება, თუ გავბედე რათქმაუნდა მასთან მისვლა და ლაპარაკი. მთელი დღის უჭმელი ვიყავი უკვე მეორე დღეა და კუჭი ალბათ მალე დაიშლებოდა. ნამდვილად არ ვაპირებდი ამ ამბავის გამო მშიერი მომეკლა თავი. ამასაც ვნახავ ბატონო დემეტრე როგორ მშვენივრად წავალ აქიდან. სამზარეულოში შევედი დემეტრესთან ერთად და ვიქცეოდი ისე თითქოს საკუთარ სახლში ვიყავი, გამოვაღე მაცივარი და რაც კი მომეწონა ყველაფერი გამოვიღე და გემრიელად შევექეცი -ეს უჯვე მომწონს პატარავ, რომ ჭამაზეც არ ვჩხუბობთ მე და შენ უპასუხოდ დავტოვე დემეტრეს ნათქვამი, უბრალოდ შევხედე და ჭამა გავაგრძელე. ახლა ისეთი დრო იყო, რომ თავისუფლად შევძლებდი დემეტრესთან ლაპარაკს ასე, რომ ახლავე დავუწყე სკოლასთან დაკავშირებით ლაპარაკი -დემეტრეე -გისმენ -ანუ იცი რა ხდება, ხომ იცი რომ ჯერ 17 წლის ვარ და სკოლაში დავდივარ, თან საგნები მასწავლებლები, თან უკვე ბოლო თვეა და გთხოვ გამიშვი რა, -მარიამ არ ვარ ის ადამიანი, რომელიც გოგოს სწავლას დაუშლის, პირიქით ყველანაირად გვერდში დაგიდგები, მაგრამ არანაირი ცერცეტობა, ზედმეტი გაპრანჭვები, იქით-აქით სიარული, მოკლედ დასტოინად თუ იქნები ამ შემთხვევაში გაგიშვებ, მაგრამ გატარებ ყველგან მე ან დაცვა, გასაგებია? -დემტრე მე თვითონაც შემიძლია ჩემით წასვლა -მაშინ ფეხს ვერსად გაადგავ -კარგი კარგი ხო იყოს ისე როგორც შენ გინდა -ასე ჯობია პატარავ, როცა მეთანხმები ძალიან მშვიდი ურთიერთობა გვაქვს ხოლმე -სხვა გზას არ მიტოვებ ხოლმე ამ დროს ტელეფონზე დაურეკეს და გარეთ გავიდა, ისე დახედა ტელეფონს თითქოს ძალიან ცუდი ამბავი უთხრეს ისე უცბად შეეცვალა გამომეტყველება. ტელეფონზე ლაპარაკს მორჩა და გაბრაზებული შემოვარდა ოთახში -ცოტახანი სახლიდან საერთოდ არ გახვალ, საგნებსაც დაივიწყებ და აქ მოგიყვან მასწავლებლებს შენი გასვლა საჭირო არ იქნება -რას ჰქვია სკოლა დავივიწყო?წეღან ხომ მითხარი რომ შემეძლო სიარული -ახლა კი ვამბობ რომ არ ივლი და მორჩა -და ამის მიზეზი რა არის? ასე უცბად რა მოხდა დემეტრე? -არაა შენი საქმე მარიამ, აღარ დასვა შეკითხვა და გაჩუმდი ეხლა მორჩა. გაბრაზებული ოთახში ავარდი, რა იყო ახლა მისი ეს მოულოდნელი ცვლილება? დეგენარატი, იდიოტი არსება, ნერვებს მიშლის. დემეტრე ფილფანი მე დემეტრე ვარ 24წლის, საქართველოში ყველაზე ცნობილი და მდიდარი პიროვნება და არამარტო საქართველოში, საზღვარგარეთ 7ქვეყანაში სადაც ყველაზე პატივსაცემი და მილიონერი ადამიანი ვარ. ისე მოხდა რომ საქართველოში ჩამოსვლა მომიწია რადგან ერთი ბიზმესმენი გიორგი მეტრეველი ბინძურად ცდილობდა თავისი ბიზნესის მართვას და საკუთარ ბიზნესში ჩემი ქსელების გარევაც, იქამდე სანამ მე ამ ამბავს გავიგებდი შეძლო და ქსელებს 50მილიონიანი პრობლემა შეუქმნა. მე ის ადამიანი ვარ რომელიც ყველაზე პატიოსნად აკეთებს საქმეს და ვერავინ ვერ ბედავ ჩემი შიშით ჩემთან ზედმეტის თქმას და ვინ ფეხებია გიორგი მეტრეველი რომ ჩემს ბიზნესს შეეხოს. საქართველოში ჩამოვედი, რომ გიორგი წერეთელისთვის დედა მომეტ****, მაგრამ მაგ არაკაცმა შემომთავაზა ფულის უკან დაბრუნება 2დღეში, მეც დავთანხმდი არ ვიცი რატომ იქვე არ გავასხმევინე ტვინი, მაგრამ მეორე შანსი მივეცი და ჩემი ბიჭები, როცა უთვალთვალებდნენ იცით რა გააკეყა მაგ ნაბიჭვარმა? მარიამის გაყიდვას აპირებდა ვიღაც სირ*ზე, მარიამის ფოტო, რომ ვნახე ისეთი ლამაზი, ნაზი და კარგი იყო, რომ ვინ გაიმეტებდა ასეთ არსებას ასეთი მამისთვის და ოჯახისთვის? მისი გაყიდვით აპირებდა ჩემთვის ფულის მოცემას და მე კიდე გიორგი მოვაყვანინე ბიჭებს და პირდაპირ ვუთხარი -მარიამი ჩემი ცოლი გახდება და არ გაბედავ იმ არაკაცულ საქციელს რომელსაც შენი დებილი ჭკუით აპირებდი. -შენი ცოლი? რანაირად? -დიახ ჩემი ცოლი გახდება და როგორ და რანაირად არ მაინტერესებს, მაგრამ დრო ხვალამდე გაქვს თუ არადა შენ და შენი ცოლი დაიხვრიტებით და დღის სინათლეს ვეღარ ნახავთ. ასე და ამგვარად იყო ყველაფერი, ეს პატარა არსება ერთი ნახვით ჩემი გახდა და რათქმაუნდა ვიცი, რომ მარიამიც ასე იქნება ჩემს მიმართ სულ მალე. ამის შემდეგ იცით რაც მოხდა ყველაფერი თუ როგორ აღმოჩნდა ჩემ სახლში და ა.შ. ახლა ის პრობლემაა რომ ჩემმა უდიდესმა მტერმა, ქართველმა ბიზნესმენმა აკაკი ხარგრძელმა გაიგი მარიამის და ჩემი ამბავი და დამემუქრა რომ მას რამეს დაუშავებდა. კარგად იცის რომ თუ ტრაკს არ დააყენებს მაგრად დაერხევა, მაგრამ ეტყობა სიკვდილი უნდა და ასეც იქნება, მაგრამ "სიფრთხილეს თავი არ სტკივაო" და მარიამის გამო მაინც ყველაირად სიფრთხილის ზომები მაღალზე იქნება დაცული. მეგობრებო შემიფასეთ რპგორ მოგეწონათ❣❣❣კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა აქტიურობისთვის❣❣იმედია თავი ცოტა გავზარდე❣❣ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.