მაპატიეთ დაგვიანებისთვის მეგობრებოო❤❤❤ ძალიან დიდი ბოდიში მაგრამ ძალიან პატარა თავს ვამატებ დღეს, უბრალოდ ახლა რომ არ დავამატო ეს თავი კიდევ დიდხანს ვეღარ შევძლებდი სხვა თავის დამატებას, იმედია ძალიან ნეგატიურ შეფასებას არ მომცემთ


დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი4)


დაცვა და ჩემი ძმაკაცები გაფრთხილებულები მყავდნენ აკაკის გამოჩენის შესახებ და ანასტასიას საფრთხე არ ემუქრებოდა, მაგრამ ყველაფერია მოსალოდნელი და თავს მაინც ვიცავ ამ საფრთხისგან.


საღამოს კიბეებზე ჩამოვდივარ და დემეტრეს ზედაც არ ვუყურებ, ისე ვიქცევი თითქოს მის არსებობასაც ვერ ვგრძნობ და ვცდილობ ყველანაირად, რომ მის მზერას გავუძლო
-დიდიხანს უნდა იყო ასე ტასუნა?
მე ისევ ხმას არ ვცემ, დავანახებ რომ ყველაფერი მის ჭკუაზე ვერ იქნება და კარგადაც გავიპარები ამ სახლიდან
-პატარავ ტყუილად იქცევი ახლა ასე და უკვე მაბრაზებ
მე ისევ ხმას არ ვცემ რათქმაუნდა, მაგრამ თან მეშინია მისი გაბრაზების მაგრამ მე რის ანასტასია ვარ რომ ამას რამე დავანახო
-პატარავ ან ეხლა წესივრად მოიქცევი ანდა ჩემი ხერხით მოგიყვან ჩემს ჭკუაზე
მე ისევ ყურადღება არ მივაქციე და ვითომ რაღაცის კითხვა გავაგრძელე
უცბად დემეტრე სახეზე მკიდებს ხელს, მაღლა მაწევინებს და თვალს თვალში მიყრის
-გაითვალისწინე პატარავ, რომ ერთხელ რასაც ვიტყვი კანონი იქნება შენთვის თორე სასტიკად დაგსჯი, შენთან იმხელა მოთმინებას ვიჩენ, რომ ძალიან არ გაგიტკბეს და ჭკუით იყავი გაფრთხილებ
თვაკები ტუჩებისკენ გადააქვს და პირველ კოცნას მპარავას, ვერ ავღწერ როგორი გრძნობა იყო, აღუწერელად სასიამოვნო ისეთი, რომ არ მინდოდა შეწყვეტილიყო ეს წუთები
-პირველი კოცნაც დემეტრე ფილფანთან გაკავშირებს პატარავ.
გაოცებული და ნასიამოვნები ხმას ვერ ვიღებ და უბრალოდ ვზივარ, სანამ გონზე მოვალ.
ეს დღეს ფილმის ყურებაში და უაზრო სიარულში გავატარე. საღამოს საწოლში დავწექი და ძილის სამყაროში გადავეშვი. ვგრძნობ, რომ ჩემს სხეულში სასიამოვნოდ იმატა ტემპერატურამ და ძალიან მესიამოვნა, მაგრამ იმდენად კარგი იყო, რომ ძილი გავაგრძელე.
დილას ვიღვიძებ და სიმძიმეს ვგრძნობ წელზე, სასიამოვნო სუნთქვა მეფრქვევა სახეზე და არ მინდა ამ სიზმრიდან გამოვფხიზლდე, მაგტამ სიზმარი რომ არ იყო რა სასიამოვნო ფაქტი იყო.
გადავტრიალდი მეორე მხარს და მძინარე,უსიმპატიურეს დემეტრეს ვხედავ, ამ მომენტში მინდა, რომ დემეტრე თავიდან ბოლომდე შევჭამო, ოხ ღმერთო რა სიმპატიურია, მაგრამ მე რის ანასტასია, ვარ რომ ეს სიტუაციაც არ გავაფუჭო
-დემეტრე გაიღვიძე
-დემეტრეეე
-დემეტრე ადექი
ვხვდები, რომ ასე არ გაიღვიძებს და ვცდილობ ახლა მაიმუნურად მოვიქცე და სახე ახლოს მიმაქვს და ლოყაზე ვკოცნი და მშვუდად ვეუბნები
-დემეტრე გაიღვიძე რა, გვერდები მეტკინა უკვე
-ეს დილა ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ლამაზი დილაა შენი დამსახურებით პატარავ
ზევიდან მექცევა და ტუჩებში მკოცნის
-დემეტრე გთხოვ გაჩერდი, ასე ნუ იქცევი
-რატომ? არ მოგწონს?
-არა და არაა საჭირო ასე მოიქცე და მაშინ მაკოცო როცა მოგინდება
-თვალები გყიდიან პატარავ, თვალები
როგორ შეიძლება სულ, რომ მაჩუმებდეს ნერვები მომეშალა და მეორე მხარეს გადავბრუნდი, დემეტრესთან ასეთი უსუსური როგორ ვარ ჩემს თავზე ვბრაზდები, ამასობაშიც ჩამეძინა ისევ და რამდენი ხანი მეძინა ღმერთმა იცის.
პირველ საათზე ვიღვიძებ და ადგომას ვაპირებ რომ საწოლში, გვერდზე ვარდების თაიგული მხვდება, პატარა კონვერტთან ერთად
"პატარავ არ გამიჭედო ხოლმე რა ასე უაზროდ, თორემ უფრო მაგრად შემომეჭმევი და მერე უფრო გაბრაზდები.
მიყვარხარ"
ასეთი დილა არის ადამიანისთვის ბედნიერების მიმნიჭებელი. დემეტრე მიყვარს ხალხო, მიყვარს გაიგეთ, არ გამიბრაზდეთ და არ განმკიცხოთ და არ მითხრათ, რომ ასე მალე როგორ შეგიყვარდაო, მაგრამ უცბად გეჯახება სიყვარული ისე რომ ვერც კი ხვდები და ვერც კი იაზრებ.
სიყვარულზე დიდი ძალა ამ ქვეყნად არ არის, ეს ძალა არაამქვეყნიურია და უსაზღვრო, ვერ მიხვდები როდის მოვა და წავა.




მეგობრებო სიყვარულის დღეს გილოცავთ❤❤❤ გისურვებთ რომ თქვენი მეორე ნახევრები თქვენი სამუდამო ცხოვრების თანამგზავრები ყოფილიყვნენ, და მთელი ცხოვრება დიდ სიყვარულში გაგეტარებინოთ.
ბოდიში ასე პატარა თავისთვის