ადამიანები რომლებიც შენსგარშემო ბევრია მაგრამ მათშორის ცოტაა ისეთები ვინც შენთვის მნიშვნელოვალია და პირიქით რომლებისთვისაც შენხარ მნიშვნელოვანი. აი ამწუთებშიც ვუყურებ ჩემს წინ მჯდომ ხუთ ადამიანს რომლებიც ლაზღანდარაობით მიირთმევენ საკვებს და ვხვდები რამდენად ბევრს ნიშნავენ ისინი და რამდენად მდიდარივარ რადგან ისინი ჩემს ცხოვრებაში არსებობენ მე მათით მიხარია ყოველიდღე.
დანაყრების შემდეგ გავნაწილდით ჩვენოთახებში შხაპი მივიღეთ რიგრიგობით შეძლებისდაგვარად სწრაფად ცოტახანს უნდამოგვესვენა მაგრამ შხაპმა იმდენად რელაქსში ჩამაგდორო სულვერვგძნობდი დაღლილობას და გადავწყვიტე სანაპიროზე გავსულიყავი ვინაიდან და რადგანაც საღამოა უკვედა ოდნავ გრილა შორტი ჩავიცვი თეთრი უბრალო მაისური რომელიც ძალიან ფართხუნაიყო რადგან მამაკაცების სექციაში ვიყიდე (ვგიჟდები ბიჭების სამოსზე)და ჟაკეტი ავიღე გოგოები გავაბრთხილე რო მივდიოდი და პირველსართულზე ჩავირბინე სამზარეულოში შევაჭერი კოლა ავიღე და სანაპიროსკენ გავწიე და ჰოპ ჩემიჟაკეტი რომელიც სამზარეულოს დახლზე დავდე იქვე დამჩა მაგრამ ამისგამო არმივბრუნდები სულრომ გავიყინო. მალევე მივედი სანაპირო ზოლთან ბალეტკები გავიხადე და ფეხშველა გავუყევი სანაპორო ზოლის ხრეშიან (ზუსტად არვიცი რაქვია) მიდამოს მალევე ჩამოვჯექო იქვე და ჰორიზონტს დავაკვირდი როგორ ლამაზად ირხეოდა ზღვის ტალღები მომინდა ის თევზი ვყოფილიყავი რომელიც დინებას მიყვება უკიდეგანოდ, ან ის წყალმცენარე რომელსაც წყლის ნაკადი არხევს ან ხშირად თევზი რომელიც თავშესაფარს ეძებს და წყალმცენარეში პოვებს მას. ადრ ვფიქრობდი რომ თევზებს არაფერი ადარდებთ და ყველაზე ლაღები არიანთქო მაგრამ არა ჩვენ ვერცკი წარმოვიდგენთ რამდენი რამის გადატანა უწევთ მათ სიცოცხლის შესანარჩუნებლად. მაგალითად. მათზე ძლიერ ძუძუმწოვრებს უბრთხიან ჩიტებსაც და ჩვენ ადამიანებსაც რომლებიც მათ ათასი საშვალებით ვანადგურებთ.
ხო ვამბობ უცნაურივართქო რაფიქრები მაწუხებს ჩემთავზევე მეცინება მაგრამ როგორცკი თბილ შეხებასვგრძნობ ვკრთები სანამ დავინახავ და მივხვდები რახდება.
- წყნარად ნუგეშინია მევარ
- შენ შემაშინე აქ რაგინდა?
- სამზარეულოში ჟაკეყი ვნახე მერე გოგოებს ვკითხე და მითხრეს სანაპიროზე გავიდაო და ვიფიქრე შეგცივდებოდადა მოვედი. საყვარლად გამიღიმა საბამ.
-ამ მადლობა მაგრამ ესრო ჩემიჟაკეტი არაა? დავხედე დიდ ჟაკეტს.
-ვიცი მაგრამ მეცდამჩა შემიჟაკეტიდა ჩემი მოგაცვი. ვგიჟდები ამადამიანის ღიმილზე ოდნავ წამოზდილ წვერშიცრომ ეტყობა ფსოები.
-მერე შენ შეგცივა. შევიცხადესავით
- თუ ადგებიდა გავივლით არშემცივა. აჰა წამინამიოკასავით ეხლა ამან?!
-კაი წამო.
ცოტახანს ჩუმათ ვსეირნობდით.
-კეს. დამიძახა
-ჰოუ.
-ყველაზემეტად ეხლა რაგინდა?მოულოდნელად მკითხა
- მმმმმ მოიცა მოვიფიქრო.... რამინდადა დიდი ვანილის ნაყინი და შოკოლადები. რაცმომინდა იმმომენტში ისვთქვი.
- კაი წამო. გაიცინა ხელიჩამჭიდადა სირბილით სადღაც გამაქანა არცისე ცოტახნისშემდეგ ძალიან ლამაზ ადგილას მივედით პარკიიყომგონი ნუ რადგან პირველადვარ აზრზეარვარ რასადაა. მალევე რაღაც ჯიხურთან მიმიყვანა და ორი ვანილოს ნაყინი შეუკვეთა.
-გოგონა გამომართვით. მომმართა მენაყინემ ხელიგავწიე რო გამომერთვა და უვბათ ტკავ ჩემინაყინი გაწია ამოატრიალა ხან მარტო ბურთულა ააცალა თან მეცინებოდა თან ნაყინს დავდევდი საბაკიდე მედამცინოდა და ვიდეოს მიღებდა.
-კაით რა თქვენცმე მეღადავებით. ვითომ გავიბუსხე ერთო გადაიხარხარა მენაყინემ და ჩემი კუთვნილი ნაყინი გამომიწოდა საბასთავისი მადლობა გადავუხადეთ და წამოვედით.
-საბა.
-ჰაუ. გამომხედათუარა ხელში დაჭერილი ერთი ნაყინის ბურთულა სახეზე შევაზილე.
-ეს დაცინვისთვის. გადავიხარხარე და გავიქეცი აანამ მოწვავდა რავქენი.
-აი ეს არუნდა გექნა ერთი შემომიღრინადა ადგილს მოწყდა მგონი მთელი ბათუმი ჩვენ გვიყურებდა ზოგს სახეზე ესენი ვერარიანო რეაქცია ქონდა ზოგი სიცილოთ გვაკვირდებოდა და ზოგიც გვბალერშიკობდა ნუ ესენი ბავშვები იყვნენ შადრევანთან შეყოვნდა საბა სახე მოიბანა მეც ცოტა ამოვისუნთქე და სანამ აქეთიქით ადგილი დავზვერე საბას მოახლოება შევამჩნიე ნუ უნდა გავქცეულიყავი მაგრამ ვინმაცალა წელში ხელი მომხვია და ამაპროწიალა ამხელა გეგონება ორიკილო ვყოფილიყავი.
-აუ არა რა გთხოვ მოიცა სირცხვილია აუუუუ მაპატიერა აღარვიზავ. აუ მძიმევარდა ცოდოხარ ესვთქვითუარა ისეთმა გადაიხარხარა ჩემმა სიტყვებმა შეფეგიარგამოიღო და შადრევანში შემომაპროწიალა
-აუუუუი კაი რა. წამში ავბუზღუნდი.
-ღირსიხარ.
-კაი ხო წამომაყენე ეხლა ვერვდგები. ხელი გავუწოდე ჩამკიდათუარა ცოტა ძლიერად დავქაჩე და ისიც ჩავაგდე.
-არა ღირსივარ რა შემეცოდესავით დავეხმარებითქო და აჰა ვერვისწავლე ჭკუა. საბაც აბუზღუნდა მაგრამ მალევე ორივე მოვკვდით სიცილით. ცოტარო მოვსულიერდით მერე წამოვდექით ცოტა კიდევ ვიწუწავეთ ხან ვიტრიალეთ ნუ ერთისიტყვით შადრევანი- ფანტანი(ზუსტად არვიცი რომელია სწორი არ გამიბრაზდეთ) დავიმხეთ მერე კიდევ გზაზე გადმოვედით.
-ბავშვებო ერთიწუთით. ვიღაც გვეძახდა ერთმანეთს გაკვირვებულებმა შევხედეთ მერეკიდევ უცხო ბიჭს შევხედეთ.
-ბოდიში შეფერხებისთვის საოცარი წყვილიხართ და ისეთი ლამაზი კადრებიიყო რომარ დამეფიქსირებინა არ შემეძლო მაგრამ მინდოდა გცოდნოდათ მინი პაპარაცივით მოვიქეცი. ჩამოგვირაკრაკა და გაგვეკრიჭა. თან დააყოლა იმედია არ წამაშლევინებთო
- ერთი პირობით არ წაგაშლევინებ. უთხრა საბამ.
-რაპირობით? აცქმუტდა ბიჭი.
-აი მაგსურათებს თუ გამომიგზავნი.
-აჰ აუცილებლათ მოდით კიდე ერთორსურათს გადაგიღებთ თუ გინდათ. თავიდან კი შემცხვა მაგრამ მერე დავთანხმდით ხან ჩაგვახუტა ერთმანეთს ხან ხელში ამაპროწიალა ნუ ესბიჭიც გავიცანით გაგა ერქვა ისეთი სახალისო პიროვნება იყო რომ სულმომეხსნა კომპლექსები მალევე მოვჩით მერე საბამ და გაგამ ნომრები გაცვალეს საკონტაქტო მისამართები და სახში დავბრუნდით შესვლა და ოთხი გამწარებული სახე ერთი იყო.

P.S მოგესალმებით მეგობრებო ეს თავი მართალია ცოტა პატარა იყო თანაც მხოლოდ კესანეზე და საბაზე მაგრამ მინდოდა მათი ურთიერთობის საწყის ფაზად მათთვის მიმეძღვნა ეს თავი იმედიმაქვს მოგეწონებათ ვთვლირომ ძალიან გაიწელა ეს ისტორია და თითვეულ მომენტს საკმაოდ ვიღრმავდები ამიტომ გადავწყვიტე ცოტა სწრაფად განვავითარო მოვლენები თქვენ რას იტყვით?