დილით ტელეფონმა იქამდე არ შეწყვიტა წკრიალი სანამ სესილი არ გააღვიძა
- დილის 7 საათია, ამ დროს რომელი ნორმალური უნდა რეკავდეს?- ჯუჯღუნებდა სესილი
- საქმის დროა ლამაზო ქალბატონო- თაზოს ხმა გაისმა ტელეფონიდან
- ჯანდაბა, დღეიდან აუცილებელია დაწყება?
- 1 საათში მზად იყავი მძღოლი მოგაკითხავს და მიგიყვანს იქ სადაც საჭიროა
- არ მჭირდება მძღოლი, მისამართი მომწერე და მეთვითონ მივაგნებ
- არა შენით ვერ...
- შეტყობინების გამოგზავნა იმედია იცი- წინადადების დასრულება არ აცადა და ტელეფონი გათიშა- სიმდიდრის აფიშირებას რომ აკეთებენ როგორ მძულს „მძღოლი მოგაკითხავს“- ამოიბურდღუნა და თაზოს გააჯავრა- გაიკეთეთ უკან ეგ თქვენი სიმდიდრეც და მაღალფარდოვნებაც
- ამ დილაადრიან ვის ეჩხუბები სეს?- თავი ოთახში შემოყო მაქსიმემ
- ბატონ თაზოზე ვჯავრობ
- ჯანდაბა ეგ ნაბი*ვარი, სეს არ წახვიდე, არ გინდა ამხელა მსხვერპლის გაღება
- ვიღაც უცნობს ხომ არ ვეხმარები? ჩემი ძმა ხარ და ყველაფერს გავაკეთებ შენს დასახმარებლად
- იცოდე თუ არაკომფორტულად იგრძენი თავი დამირეკე- დას მიუახლოვდა და შუბლზე აკოცა
- ხომ იცი რომ ჩემს თავს მეთვითონაც მივხედავ- გაუღიმა სესილიმ
- ვიცი დაიკო, ძმას გავხარ- გაეღიმა მაქსიმეს
- არა, ვაღიაროთ შენზე ბევრად ძლიერი ვარ- გადაიხარხარა სესილიმ
- კი საკმაოდ მწარე ენა გაქვს
- კარგი ახლა თუ შეიძლება ოთახი დატოვე, უნდა მოვემზადო და წავიდე
- კარგი, ჭკვიანად იყავი- კიდევ ერთხელ აკოცა და სესილი ოთახში მარტო დატოვა


1 საათის შემდეგ სესილი იმ სახლის ზღურბლთან იდგა საიდანაც დაიწყებოდა ჯოჯოხეთური ცხოვრება. გზა გააგრძელა და სახლის კარსაც მიუახლოვდა. იმდენი აკაკუნა ლამის კარს იქით გააძვრინა ხელი მაგრამ არავინ გამოეხმაურა.
- ჯანდაბა, რა უბედურებაა- გაბრაზებულმა ხელი მთელი ძალით დაარტყა კარს- უნდა შევამტვრიო მაინც და მაინც?- კარებს მიეყრდნო რომელიც უეცრად გაიღო და სესილიც ინერციით დაენარცხა ძირს
- ჯანდაბა- ხელს ისრესდა ძილს გართხმული სესილი რომელსაც წინ მდგომი მამაკაცი არც კი შეუმჩნევია
- კიდევ დიდხანს უნდა ეგდოთ ძირს?- ზემოდან გადმოჰყურებდა მამაკაცი
- მე? მე...
- ხო თქვენ. ან საერთოდ ვინ ხართ და ჩემს სახლში რას აკეთებთ
- აიი ჩემო კარგებოო აქ ყოფილხართ- სიცილით შემოვიდა თაზო სახლში- საყვარელო ძირს რატომ მოკალათებულხარ?- ხელი გაუწოდა სესილის - მოდი დაგეხმარები
- არ მჭირდება- ხელი გააწევინა და თვითონ დადგა ფეხზე
- გაეცანით უკვე ერთმანეთს?
- ძირს გართხმული არ დავინტერესებულვარ იმ კაცის ვინაობით ვისაც წვლილი მიუძღვოდა ამაში- გესლიანი ენით ცდილობდა ბიჭის გუნების მოშხამვას
- მოიცადე ამ ყველაფერში მე მადანაშაულებ?
- აბა ჩემით გავაღე კარი და ჩემით დავეცი ძირს?- არ უთმობდა სესილი
- კარგით ბავშვებო მორჩით- მათ შორის ჩადგა თაზო- დანიელ გაიცანი სესილი შენი ახალი ასისტენტი
- ახალი ასისტენტი? და როდიდან მირჩევ თანამშრომლებს თაზო?
- ერთხელ მაინც ნუ შემეწინააღმდეგები დანიელ
- ჩემს საქმეში ასე უხეშად ჩარევის უფლება არავის აქვს მათ შორის არც შენ
- ამის დედაც უბრალოდ ასისტენტია რა გჭირს
- ასისტენს რომელსაც ასე ზედაპირულად უყურებ მთელი ჩემი დღის განრიგი აბარია, შეხვედრები, დოკუმენტები, თავად მეც მასზე ვარ რაღაც მხრივ დამოკიდებული. გავაგრძელო მამა?- მამის სახის დანახვაზე გაეღიმა დანიელს
- კარგი გეყოს. უბრალოდ ამ ერთხელ გაჩერდი. ამ გოგოს ძალიან სჭირდება სამსახური
- ასეთი ასისტენტი არ მჭირდება თაზო
- ასეთი როგორიი?- დანიელს მიუბრუნდა სესილი
- ასეთი დაბნეული და უფროსს რომ ეტლიკინება ისეთი
- უფროსს?- გაეცინა სესილის- აქ ჩემს უფროს ვერ ვხედავ და იმ შემთხვევაშიც კი თუ ჩემი უფროსი გახდებით თქვენი უკანალის ლოკვას არ ვაპირებ- მზერით ბურღავდა დანიელს- რა თქმა უნდა საზღვარს არ გადავკვეთავ მაგრამ ვიღაც უბრალო გოგო არ გეგონოთ რომელიც უფროსის შიშით ხმასაც ვერ იღებს
- საიდან ამხელა ამბიცია?- თვალს არ აშორებდა გოგონას დანიელი
- ადამიანი რომელსაც არაფრის ამბიცია არ აქვს ვერც ვერაფერს იღებს ამ ცხოვრებაში, ასე რომ მე ასეთი ვარ- თავი დაუკრა სესილიმ
დანიელმა ვითომ ვერ გაიგო მისი ნათქვამი გვერდი აუარა, სახლის ზღურბლს გადააბიჯა და სესილის მიუბრუნდა- მოსაწვევი გჭირდება რომ წამოხვიდე?
- უკაცრავად?
- საქმეები გიხმობს ქალბატონო, დღეიდან ჩემი ასისტენტი ხარ- გაიღიმა და სესილის ზურგი აქცია
- წარმატებები ჩემს შვილთან ლამაზო ქალბატონო- თავი დაუხარა თაზომ
- დამიჯერეთ ჯობს წარმატება თქვენს შვილს შეუთვალოთ- გაეღიმა და დანიელს უკან აედევნა.
- მოკლედ ამ ადამიანთან შეხვედრა 5 საათზე გაქვთ დანიშნული
- ამ ადამიანთან?- წარბი აზიდა დანიელმა- როგორ უნდა გავიგო ვის გულისხმობ თუ სახელს და გვარს არ მეტყვი?
- ძალით აკეთებთ ამ ყველაფერს ხომ ასეა?- რვეული მაგიდაზე დაუხეთქა სესილიმ
- და მაინც რას?
- მეხუთედ მამეორებინებთ ერთი და იგივეს და ახლა კიდევ სახელს და გვარს კითხულობთ რომელიც მეასედ ვთქვი- ცოფებს ყრიდა სესილი
- რა ნერვიული ასისტენტი ამიყვანია- თავი გააქნია დანიელმა- სანამ ნორმალურად საუბარს, ქცევას და საქმის შესრულებას არ ისწავლი მანამ მოგიწევს ერთი და იგივეს მეასედ და მეათიათასედ გამეორება- ნელ-ნელა უახლოვდებდა სესილის, იქამდე მიიწევდა მისკენ სანამ კედელზე არ აეკრო, თმა ყურს უკან გადაუწია და სახეზე ხელი მოუჭირა- ამის შემდეგ არ გაბედო ასე უხეშად და ცხოველივით მოქცევა შენი უფროსის წინაშე, გასაგებია?
- როგორც უკვე გითხარით არ ვარ ისეთი...
- კითხვა დაგისვი, გასაგებია თქო?- მკაცრი იყო დანიელის ხმა
- გასაგებია უფროსო, მაპატიეთ რომ ხმას ავუწიე და რვეული თქვენს მაგიდაზე დავახეთქე, ამას აღარ გავიმეორებ, ძალიან ვწუხვარ
- რა ირონიული ხარ- გაეცინა დანიელს
- თუ არაფერი არ გჭირდებათ დაგტოვებთ- ცალყბად გაუღიმა სესილიმ
- კარგი წადი, როცა დამჭირდები დაგიძახებ
- თქვენს სამსახურში მიგულეთ უფროსო- ქედი მოიხარა დანიელის წინაშე და კაბინეტიდან გავიდა



პატარა თავია მაგრამ ვერ მოვითმინე რომ არ დამედო დღეს <3 :*