მოკლედ მეგობრებო ესაც მერვე თავიიი, მალე ნახავთ ეჭვიანოვით გაგიჟებულ დემეტრეს ხოლმე და ძალიან ბევრს იცინებთ ანასტასიაზე. იმედი მაქვს მოგეწონებათ❣❣❣







დილით უფრო სწორად შუადღისას ერთმანეთზე მიხუტებულებს და გადახლართულებს გაეღვიძათ. პირველმა ტასომ წამოყო თავი და როცა მიხვდა რომ დემეტრეს მკლავებში იყო მოქცეული ადგილზე დარჩა,ნელა აწია თავი და დაკვირვება დაუწყო.თან ეღიმებოდა და ბედნიერდებოდა მის შემხედვარე. უჩვეულოდ სიმპათიური და გამორჩეული იყო და თან ძილის დროსაც კი მკაცრი სახე მაინც არ შორდებოდა. ბედნიერებამ მთელი ანასტასიას სახე მოიცვა და იმის გაფიქრებაზეც კი დნებოდა თუ რა საოცრება იყო დემეტრე. თავი ისევ მკერდზე დაადო, უფრო ძლიერად მიეკრო და კისერში გემრიელას აკოცა

-ჩემი გოგო რაღაც ვერ ისვენებს

მოულოდნელი იყო ტასოსთვის დემეტრეს გაღვიძება და ცოტა შეკრთა. დემეტრემ შემოატრიალა და ზემოდან მოექცა

-იცი რა გემრიელი ხარ?

თან კოცნებს მიტოვებდა სახეზე და მე კიდე გაჩუმებული ვუსმენდი

-არაფერი სჯობს დილის შენთან ერთად დაწყებას, შენს დაგემოვნებას და ხილვას

-დემეტრე

-გისმენ პატარავ

-ჩემი პირადი საოცრება ხარ შენ, მიყვარხარ

-შენ კი ფილფანის საოცრება ხარ ფერიავ, მიყვარხარ

ასე ერთმანეთზე ჩახუტებულები იყვნენ და ტკბებოდნენ ერთმანეთით, არც კი ახსენდებოდათ ბავშვები და უკან დაბრუნება ან საერთოდ რა სალაპარკო იყო ამ სიყვარულით გაჟღენთილ გულებში ამ თემის წამოწყება.




როგორც გუშინ შეთანხმდნენ 11საათზე უნდა წასულიყვნენ უკან თბილისში, მაგრამ ყველა შეიკრიბა დილას დემეტრეს და ანასტასიას გარდა, მიხვდნენ რაშიც იყო საქმე და წყვილი აღარ შეაწუხეს

-უჩვენოდაც გაიკვლევენ თბილისამდე გზას ასე რომ ტყუილად აღარ გავაღვიძოთ გვრიტები(ვაჩე)

-ხო რა თან ისე ტკბილად არიან ერთმანეთზე ჩახუტებულები რომ დიდი ცოდვა იქნება მათი გაღვიძება, ასე რომ როცა მოუნდებათ წამოვლენ(ბარბარე)

-თან მარტოც დარჩებიან და დაისვენებენ(ელენე)

-ხოდა წავედით მაშინ ახლა ჩვენ და დავურეკავთ მერე(მარიამი)

ისე გავიდნენ და გაიპარნენ სახლიდან, რომ ვერაფერსაც ვერ გაიგებდნენ გვრიტები და ასე დატოვეს მარტო ჩვენი საყვარელი წყვილი.
აი ესაა მეგობრობა, რომ დაუნახავადაც მიხვდნენ ყველაფერს და საქმე მოაგვარეს.
უბრალოდ ამაზე დიდი ბედნიერება არაფერია როცა უყურებ როგორი თბილი თვალებით უყურებენ ერთმანეთს დემეტრე და ანასტასია.
დემეტრესთვის ანასტასია ადამიანია, რომელთანაც მხოლოდ კარგია, არანაირი სიმკაცრისა და ცუდი ქცევების ნაპერწკალიც არ არსებობს მასში ტასოსთან. მისი ნაწილი არასდროს დაუშვებს იმას რომ მის გამო მას გული ეტკინოს, ის ხომ უკვე მისი სულია.

როგორც იქნა ინებეს და საწოლიდან წამოდგნენ და აბაზანაში ერთად მიიღეს შხაპი, იქაც ერთი ამბები ჰქონდათ მაგრამ ეს მონაკვეთი გამოვტოვოთ და სამზარეულოში გადავინაცვლოთ სადაც ისე ეხმარებოდნენ ერთმანეთს, რომ მათ შემხედვარე იმხელა ბედნიერებას იგრძნობდით გულშიც ვეღარ დაიტევდით.

-დემეტრე რა გემრიელი ომლეტი გამოგვივიდა

-პირველი ცდა იყო ეს როცა მე ვაკეთებ საჭმელს და მეც ძალიან მომწონს ჩვენი გაკეთებული

-ისე ბავშვები რატო წავიდნენ ჩვენს გარეშე?

-მომწერეს დილას და თურმე ჩვენი გაღვიძება არ უნდოდათ ისე ტკბილად გეძინათო, ხოდა დაგვტოვეს აქ მარტო, დატკბით ერთმანეთითო.

-დემეტრე გახსოვს ადრე რომ გითხარი რეპეტიტორებთან ვივლითქო, ხოდა დიდი სურვილი არ მაქვს რომ უნისვერსიტეტში წელს ჩავაბარო, მირჩევნია უნივერსიტეტში ერთი წლით გადავდო ჩაბარენა და კოლეჯში ჩავაბარო გამოცდები და მაინტერესებს შენი აზრი

-და უნივერსიტეტი რატო არ გინდა ტასო?

-იმ პროფესიით რითიც მინდა რომ დავსაქმდე, 9 თვიანი კურსის გავლა შემიძლია კოლეჯში და დავსაქმდები და უნივერსიტეტში კი სხვა ფაკულტეტზე ჩავაბარებ შემდეგ.

-ეს შენი გადაწყვეტილებაა და შესაბამისად შენს არჩევანს დავუჭერ მხარს, ასე რომ მე პრობლემა არ მაქვს. ახლა კი მიდი ავალაგოთ და წავიდეთ, თორემ სამსახური მიხმობს.

მთელი გზა ანასტასია არ გაჩუმებულა სიმღერებთან ერთად, დემეტრე გაოცებული იყო ანასტასიას ასეთი ცვლილებით მუდმივად იღიმოდა და პოზიტივს ასხივებდა.

სახლში რომ მივიდნენ დემეტრე მაშინვე წასასვლელად ემზადებოდა

-დემეტრე სად მიდიხარ?

-პატარავ კომპანიაში მივდივარ ბევრი საქმეები მაქვს და მელოდებიან

-მალე დაბრუნდები?

-არ ვიცი ტასუნა, შევეცდები მალე დავბრუნდე თორემ ძალიან მომენატრები ვიცი და ღამე შემომეჭმევი

-დემეტრე სანამ შენ სახლში არ იქნები მე რა გავაკეთო? შეიძლება რომ სადმე გავიდე და გავისეირნო?

-არა

-არც კი დაფიქრდები ისე მიპასუხებ?

-პატარავ ამჟამად ასეა საჭირო და გთხოვ აღარ შემეწინააღმდეგო კარგი? ყველაფერი რომ მოგვარდება მერე მე თვითონ წაგიყვან ყველგან სადაც მოინდომებ

-კარგი, მიყვარხარ

-მიყვარხარ პატარავ

სახლში შევედი და ტელევიზორის ყურება დავიწყე, თორე ყველაფერს დამხმარეები აკეთებენ და არაფერი საქმე გასაკეთებელი აღარ მაქვს ხოლმე.

მესენჯერში შევდივარ და ჩემი კლასი, აპირებდა რესტორანში შეკრებვას სკოლის დამთავრების გამო. ვიცოდი დემეტრე უარს არ მწტტოდა მაგრამ ბავშვები ისე ძალიან მთხოვდბენ რომ უნდა წავსულიყავი თან მეც ძალიან მინდოდა და ამ შანსს ხელიდან არ გავუშვებდი. გარდერობში შესაფერისი მუხლს აცდენილი, შავი კაბა ავარჩიე და დემეტრესთან დარეკვა მაინც გადავწყვიტე

-დემეტრეე

-გისმენ ტასო

-დღეს ჩემი კლასი სკოლის დამთვარება ს რესტორანში ავღნიშნავთ და მინდოდა, რომ გცოდნოდა

-და რომ არ გიშვებ?

-მგონი შეკითხვა არ ყოფილა დემეტრე

-ხომ იცი რომ რომ მოვინდომო ვერსად ვერ წახვალ მაგრამ დამელოდე და მე წაგიყვან იცოდე.

-კარგი

მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე, მაგრამ ტუჩები გამოვკვეთე, თმები მაღლა ავიწიე, კაბა ტანზე მოვირგე, შავი მაღლები ჩავიცვი და პატარა კლაჩი და მზად ვიყავი.

ამასობაშიც დემეტრე მოვიდა სახლში და ველოდებოდი რას მეტყოდა

-ძალიან სექსუალური ხარ პატარავ, მაგრამ არ მინდა ეს დღე ჩაგაშხამო და ფეხი არსად გაგადგმევინო, ბოლო იქნება როცა ასეთ ნაჭერს ჩაიცმევ და ყველაფერს გადმოყრი, მხოლოდ მაშინ როცა მარტო ჩემთან იქნები გასაგებია?

-რატო ეჭვიანობ დემეტრე? ხომ იცი რომ მარტო შენ მიყვარხარ და სხვა ყველა არ მაინტერესებს? ჩემთვის მარტო შენ არსებობ და მინდა გჯეროდეს ჩემი

-რომ მჯერა შენი ნებას ამიტომ გაძლევ და წამო წავიდეთ თორემ ძალიან აღმაგზნებ და აქვე დავიწყებ ღამის საქმეს.

რესტორანში მისვლისას დემეტრეც მოდიოდა ჩენთან ერთად შიგნით და გაკვირვებული ვუყურებდი

-დემეტრე შენ სად მოდიხარ?

-აბა შენ გგონია, რომ აქ მარტო დაგტოვებ და მე წავალ? მე და ჩემი ძმაკაცები გვერდით მაგიდასთან ვიჯდებით და შენ შენს კლასელებთან, ჭკუით იყავი იცოდე და არაფერი ზედმეტი არ გააკეთო.

-დემეტრე ყოველთვის ასე ხომ არ იქნება არა? შენ შეგიძლია წახ..

-ჩუ ჩუ ეხლა და წამო შევიდეთ, უაზრობას ლაპარაკობ ეხლა უკვე ანასტასია და გაჩერდი ჯობია.

აზრი აღარ ჰქონდა ლაპარაკს და შევედით, ყველა ვნახე და ერთმანეთი მოვიკითხეთ, მართალია კარგი ურთიერთობა არ მქონია მათთან, მაგრამ მაინც კარგები იყვნენ, დემეტრეს და ჩემს შორის ერთი მაგიდა იყო და უბრალოდ თავს უფლება მივეცი კარგად მემხიარულა და ყველაფერი ცუდი დამევიწყებინა.

ცოტა დავლიეთ გოგოებმა და ამ ცოტამაც კარგად დამაბუჟა, დამაბუჟა კი არა ამ ქვეყნიდან გამთიშა.

გოგოები და რამოდენიმე ბიჭები ვდგებით და ცეკვას ვიწყებთ, რა სიმღერაა ჩართული და რას ვცეკვავ წარმოდგენა არ მაქვს, მაგრამ მთავარია რომ ვერთობი.

ცეკვას ვამთვრებთ და სუფრას ვუბრუნდებით, ბევრ სასაცილო ისტორიას ვიხსენებთ და კარგადაც ვიცინივართ.

ამ დროს ვიყურები დემეტრეს მაგიდისკენ, მაგრამ იქ რომ ვერ დავინახე ვიფიქრე მაინც გადაიფიქრა და წავიდა აქიდანთქო და სრული თვისუფლება მივეცი ჩემ თავს.
ვიღაც ბიჭი მოდის ჩვენი მაგიდიკენ და ცეკვას მთხოვს თავაზიანად, მე რათქამუნდა უარს ვეუბნები და არ მსურს უცხოსთან ცეკვა, მთვარლი კი ვარ მაგრამ აზროვნება ჯერ კიდევ არ დამიკარგავს

-ანასტასია მე უცხო არ ვარ ასე რომ შეგიძლია თვისუფლად გამომყვე საცეკვაოდ, მე და დემეტრე ძალიან ახლო მეგობრები ვართ და პირიქით გაუხარდება ერთად რომ დაგვინახავს
-შენ და დემეტრე ერთმანეთს იცნობთ?

-კი კი რათქმაუნდა, ახლა კი წამო და მეცეკვე რა
მეც ავდექი და გავყევი საცეკვაოდ

-მე აკაკი მქვია ანასტასია

-სასიამოვნოა, არასდროს მსმენია შენზე დემეტრესგან

ამ ლაპარაკში ვართ, რომ გამწარებულ და გაცეცხლებულ დემეტრეს ჩვენსკენ მომავალს ვხედავ და გულში თან მიკვირს მაგრამ თან იმას ვამბობ ალბათ თავისი მეგობარი ზურგიდან ვერ იცნოთქო და უცნობი გქონიათქო.

დემეტრეს სილუეტი უფრო ახლოვდება და ერთადერთი რაც ამ მომენტში შემიძლია შოკირებულად ყოფნაა.

ვხედავ როგორ გლიჯავს ჩემ სხეულს დემეტრე აკაკის და როგორ ურტყავს სახეში, ტირილი დავიწყე და ვთხოვდი გაჩერებულიყო, ერთს მოაყოლა ორი, მეორეს მესამე და ძირს დაეცა კიდეც აკაკი

-ჩქარა წაიყვანეთ აქიდან

დაუყვირა დაცვის ბიჭებს და თვალებით რაღაც ანიშნა.
ბავშვები შიშისგან მიყუჟულიყვნენ კუთეში და ხმას არ იღებდნენ.

დემეტრემ ხელი ძლიერად მომკიდა ხელში და მანქანისკენ მიმარბენინებდა, ჩქარა დაძრა მანქანა და ხმას არ იღებდა, უბრალოდ მიაქროლებდა მანქანას და ჩემზე აღარც კი ფიქრობდა

-დემეტრე გთხოვ ნელა ატარე ცოტა

ისევ ხმას არ იღებს და არც სიჩქარეს უკლებს, მთელი ძალით აქვს საჭესთის მოჭერილი ხელი და გაცეცხლებული უყურებს გზას

-დემეტრე ხმას რატომ არ მცემ? შეგიძია ამიხსნა ასე რატო მოიქეცი?

-გოგო შენ ნორმალური ხარ?

აჩრებს მაქნქაანს და ყვირილზე გადადის

-კიდე მე მთხოვ რომ პასუხი გაგცე?!!! საერთოდ მაინტერესებს ამ ტვინში რა გაქვს რომ ვიღაცა სირ** ცეკვავდი!!, რას ნიშნავდა შენი დღევანდელი საქციელი? ორი წუთით გავედით ბიჭები აივანზე და მაშინვე ვიღაც უცხოს მივარდი!!

-დემეტრე ნუ მიყვი..რიხარ

ისე ძალიან ვტიროდი უკვე რომ ლაპარაკიც მიჭირდა

-მან მითხრა რომ შენი ახლო მეგობარი იყო და ძალიან კარგად იცნობდი მას, და პირიქით გაგიხარდებოდა ერთად რომ დაგვინახავდი და ნუღა მეჩხუბები გთხოვ

-დედას მოვუ**ავ მაგ ახვ***, ნაბიჭ***, ესეიგი ეგრე გითხრა ხომ მაგ სირ***,

-დემეტრე ჩე..მი ბრალი მართლა არ ი..ყო

-მოდი ჩემთან ჩემო ფერია, ნუღა ტირიხარ ეხლა მორჩა და დამშვიდდი. ახლა მართლი ხარ შენი ბრალი არ იყო და იმ სირ** გავაქრობ საერთოდ ამის გამო, მაგრამ ჭკუის სასწავლი იქნება შენთვის რა მოელის ყველას ვინც შენთან მოახლოებასაც კი გაბედავს და შენ კდიე ჭკუით არ იქნები, ახლა კი დაწყნარდი პატარავ და ნუღა ნერვიულობ.

-ძალიან შემაშინე დემეტრე

-კარგი ტასუნა ტო რა, რატო ბაზრობ ეხლა უკვე სულელობას? დაწყნარდი ეხლა და არაფრის შეგეშინდეს ამიერიდამ.

-კარგი

-მიყვარხარ

-მიყვარხარ

-მოდი ეხლა გადაჯექი შენს ადგილას და სახლში წავიდეთ, დღვანდელი დღის განტვირთვა უნდა ჩაგიტარო, რომ დავბრუნდები

-სად მიდიხარ რომ?

-პატარა საქმე მაქვს და მოვალ მალე

-რა საქმე? გთოვ მითრაი რომ აკაკისთნ არ მიდიხარ

ისევ ტირილის პირას ვიყავი მისული

-ფერავ რომ ვამბობ საქმე მაქვს ესიგი უნდა გაჩერდე ხოლმე და ზედმეტი კითხვები არ უნდა დასვა და დაჟე სახელიც იცი შენ? ესეიგი გაცნობის საუბრებიც ქონიათ თქვენ უკვე

-დემეტრე გთოვ არ წახ..ვიდე, მაშინ..ებ ძალიან, არ წახ..ვიდე გთხ..ოვ

უკვე ძალიან ვტიროდი შიშისგან რომ დემეტრე აკაკისთან წავიდოდა და იქ რამე მოხდებოდა

-კარგი კარგი დაწყნარდი ტასო, აღარსად მივდივარ, ნახე შენს გვერდით ვარ, არსად აღრ ვაპირებ წასვლას ოღონდ დაწყნარდი რა

-გთო..ვ არ წახ..ვი..დე

-ნახე სახლში მოვედით და აღარსად მივდივარ მოდი ჩემთნ სახლშ შევიდეთ

ხელში აიყვანა ტასუნა და მასზე მიკრული გოგო შეიყვანა საძინებელში, დააწვინა, ფეხსაცმელი გახადა და კაბაც ზედ მიაყოლა უცბად, სანამ თვითონაც მიუწვებოდა უცბად ტელეფონიდან ესემესი გააგზავნა და ტასოს მიუწვა, ჩაეხუტა და მასზე მიკრულ გოგონას მალევე ჩაეძინა, თვითნ კი მთლი ღმე თალი არ მოუხუჭავს აკაკის გამო, იმაზე ფიქრში რომ შეიძლებოდა ტასოს რამე დამართნოდა. მხოლოდ გამთენიისას ჩაეძინა ტასოზე ჩახუტებულს.




მეგობრებო იმედი მაქვს თავი გავზარდე და კმაყოფილები იქნებით, ძალიან ველი თქვემს შეფასებებს და იმედი მაქვს ცეცხლი თავი იყო <3 <3 მიყვარხართ ყველა ერთგულო მკითხველებო და თუ რაიმე შეცდომაა მაპატიეთ <3