-წამო რა ცოტახნით გარეთ, მოგვენატრა შენთან ერთად ღამის ქალაქი.
-თქვენ წადით სხვა დროს იყოს.
-აღარ მოვიდა ეს სხვა დრო....- კაი კაი წავედით აბა კარგად.
-გაერთედ...
გაგამ კი როგორც ყოველთვის კარიდან გამომძახა:
-უშენოდ ყოველთვის მოწყენილობა...
იქნებ მქონდეს ცოტა დარჩენილი სადმე. გამახსენდა რომ უჯრაში ვინახავდი ოთახში შევედი და უჯრის პატარა კუთხეში მქონდა რამოდენიმე ცალი დარჩენილი. ერთი ამოვიღე და დავლიე, დანარჩენი კი ისევ შევინახე.
კარზე კაკუნი გავიგე, გავაღე და გაგა დამხვდა.
-მე ვარ ძმა.საჩუქარი დამრჩა გზაში რომ ვიყავი მაშინ გამახსენდა. თან ესენი ამოგიტანე, რომ აღარ გქონდა ხვალაც კი ამოგიტანდი მაგრამ მელოდებიან.
-მადლობა გაგა ძალიან გაწუხებ მაგრამ რა ვქნა.
-კარგი რა შეწუხება ისედაც სულ აქ არ ვარ.
-აი აიღე და მომიკითხე მერე გელოდებით რა ორივეს...
-კაი ეხა მეჩქარება ამოგივლით რა მერე...
რამოდენიმე საათის შემდეგ ისევ კარის ხმა გავიგე გავაღე და ნინი დამხვდა.
-აი წამალი მოგიტანე ოღონდ გთხოვ მეტი აღარ მთხოვო, არ მინდა შენმა მეგობრებმა გაიგონ განსაკუთრებით კი გაგამ.
-კარგი გპირდები რომ მეტს აგარ გთხოვ..... შემო რა შიგნით.
-არა მეჩქარება სახლში მაგვიანდებასხვა დროს შემოგივლი.
- გაუფრთხილდი ღა თავს.
-შენც ასევე.
იმედია ოდესმე თავს დავანებებ და გამოვჯამთელდები ძალიან მინდა რომ მარტო აღარ ვიყო და ვიღაც გავიცნო მაგრამ არ მგონია ნარკომანი ვინმეს შეუყვარდეს.
საწოლზე წამოვწექი და ჩემთვის ვფიქრობდი შემდეგ კი ჩამეძინა.
მეორე დღეს გაგა მოვიდა - ანდრეა რაც მოგიტანე ის ისევ მაგიდაზე დევს არც გიჭამია.