- კაი რა მე ჩამოვალ და შენ პროსტა გამოდი და მნახე იმას ხოარ გეუბნები რო აქ ჩამოდითქო.გაბრზებული ხმით ეუბნება და თან ეღიმება, ' ცხოვრებაში არ ენახა მსგავსი რამ ორი წელია გოგოს იცნობს და ნახვაზე ვერ დაეყოლია .
_ ოო უბრალოდ მზად არ ვარ . წყნარი ხმით უთხრა გოგომ და რამდენჯერმე ჩაახველა რომ ხმა ჩაეწმინდა.
- გამაგიჟებ სადაცაა რა რა მზად არ ხარ გოგო ორი წელია გეხვეწები და მაინცდამაინც ისე უნდა მოგაკითხო რო ვაფშე არაფერი გითხრაა?!
მშვიდად უთხრა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა.
- ოო წავედი რა მელოდებიან უნდა გავთიშო . უცებ მოიგონა გოგომ და ისე უეცრად გაუთიშა ბიჭმა გააზრებაც ვერ მოასრო ერთი ამოიხვნეშა , ტელეფონი შარვლის უკანა ჯიბეში ჩაიდო სიგარეტი რომელიც რამისდა თითები დაეწვა მოისროლა და მანქანის კარები გამოაღო.
- რაო ამჯერად რა მოიგონა. სიცილით ჰკითხა საბამ და ნახევრად ჩამწვარი სიგარეტინახევრად ღია ფანჯრიდან მოისროლა .
- მზად არ ვარო . დაბღვერილმა შეხედა მოცინარ ძმაკაცს და მანქანა დაძრა .
......
- ვაიჰ . ერთი ამოიხვნეშა გოგომ და ტელეფონი სულ გამორთო იცოდა რო კიდევ დაურეკავდა . მოკლე თმა ყურს უკან გადაიწია და ოთახში შებრუნდა ტელეფონი მაგიდაზე მიაგდო და მდივანზე გადაწვა ტელევიზორს რომელშიც უკვე ნახევარი საათია ხმა აქვს დაწეული და მისიკებია ჩართული ხმა ჩაურთო და თვალები დახუჭა . ვერ ენდობოდა და რაექნაა მართალია თითქმისდა 2წელია იცნობს მარა ვერ ენდობა . ფიქრების გასაფანტატ თავი ოდნავ გააქნია და წამოდგა ფეხზე თეთრი სპორტული ბოტასები ამოიცვა . ტელევიზორს ხმა კვლავ დაუწია , ტელეფონს ხელი დაავლო და დეიდაშვილის სანახავად წავიდა . ორი სახლის იქით ცხოვრობდა 4 წლისაა და იმაზე მეტი იცის ვიდრე პირველ კლასელმა მართალია გონება აქვს და უკვე ბევრი რამ იცის მაგრამ ვერ რისკავენ რომ 5 წლის მიყვანონ სკოლაში . ეზოს კარები გამოაღო და ეზოში შევიდა კასწა ბებოს მიესალმა რომელიც დეიდამისის დედამთილი იყო და მეორე სართულზე ავიდა ასვლისთანავე დაინახა იქვე მჯდომი დეიდაშვილი მისკენ ღიმილით წავიდა და ლოყაზე მაგრად აკოცა .
- აბა რასშვებიი , აუ მეც გამაფერადებინე რა. სიცილით ჩამოუჯდა იქვე ხალიჩაზე
- ჰო მოდი მარტომ მოვიწყინე ნათ ბებო თიკოსთან არ მიშვებს ვირუსია და არაფერი დაგემართოსო. ბავშმა ბუზღუნით ჩამოურაკრაკა და წითელი ფანქარი მიაწოდა . მანაც მასთან ერთად დაიწყო მიკიმაუსუს გაფერადება. მასთან მანმ იყო სანამ დეიდამისი არ მივიდა ფანჯრიდან დაინახათუარა რო კიბეზე ამოდიოდა ფეხზე უცებ ამოიცვა და იქვე კართან დახვა .
- ვა ვა აქ ვინ გვყოლია დედაშეს ჰგონია შენს ოთახში ხარ . სიცილით უთხრა და ლოყაზე აკოცა .
- აჰ ხო მაშ წავალ თორე ოთახში რო შევიდეს და არ დავხვდე გააფრენს. გავუცინე და ლოყაზე ვაკოცე . მისი სახლიდან სირბილით წამოვედი თან უკვე დაბნელებულიყო უეცრად ქვას ფეხი წამოკრა და პირდაპირ მუხლებით და იდაყვით დაეცა . თვალები აუცრემლიანდა და უკვე ტირილის დაწყებას აპირებდა მკლავებში ვიღაც რო ჩააფრინდა და გოგო ფრთხილად წამოაყენა ფეხზე .
- კარგად ხარ?! ბიჭმა ოდნავ ბოხი ხმით ჰკითხა და სახეზე შეხედა . გოგოს ღიმილი სახეზე შეეყინდა და თვალები გააფართოვა . ნამდვილად არ ეგონა რო ბიჭი მართლაც ასრულებდა თავის სიტყვას და არცკი გააფრთხილებდა სტუმრობს რონ აპირებდა . ბიჭმა ეშმაკური ღიმილით შეხედა გოგოს გადაფითრებულ სახეს დაეხმარა იქვე მდგარ სკამზე ჩამომჯდარიყო გოგო .
- არ მეგონა ასე თუ შეგეშინდებოდა ჩემი დანახვა.
ბიჭმა გოგოს ნაზად გაუღიმა და თმა ყურს უკნ ნაზად გადაუწია .
- ხო... ძლოყინით გამოეპასუხა გოგო და მის თმასთან მოთამაშე ბიჭს ხელში ხელი დაარტყა . სკმიდან უეცრად წამოხტა ისე რო უეცრად ბიჭი ინერციით უკან გადავარდა და პირდაპირ ხრეშზე დაეცა. ერთი ამოიკვნესა გოგომ ამის შემსწრემ და თავის სახლისკენ სირბილით გაიქცა . ბიჭი უეცრად წამოხტა და გოგოს გაეკიდა . თითქმის კარებში მდგომს წელში ხელები წაავლო და დააბზრიალა . გოგომაც წივილი დაიწყო და ბიჭს სთხოვდა ხელები გაეშვა.
- ნეტავ სად გარბიხარ ხომ იცი რომ ვერსად ვერ დამემალები... გაბრაზებული ხმით უთხრა ირაკლიმ და გოგო მშვიდად მდგომი როგორკი დაიგულა ხელები წელიდან გაუშვა .
- არ მეგონა მართლა თუ გააკეთებდი ამას. ნათიამ მშვიდად უთხრა და ბიჭს სახეში მშვიდად შეხედა . მართლაც რო საოცრად ლამაზი სახის ფორმები ჰქონდა და აქამდე შეუმჩნეველი ფაქტი რომ ბიჭს ღიმილისას ლოყები ეჩხვლიტება . ბიჭმა შემჩნია რო გოგო მას აკვირდებოდა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა .
- ასეთ რეაქციას ნამდვილად არ მოველოდი. ბიჭმა ხმა შეიცვალა და გოგოს გაუღიმა.
- მეკიდევ შენ არ გელოდი. კვლავ მშვიდად უპასუხა.