საღამოა და გარეთ ქარია. ოთახში სიბნელე... თუმცა საკმარისი სინათლე იმისათვის რომ აღიქვა არსებული საგნები და მოვლენები რომელიც ამ ოთახს ერწყმის. სინათლე რომელიც განიერი ფანჯრის მიღმა განათებული ქუჩიდან და ბუხრის ალიდან მოდის, საკმარისი არაა რომ ყველა ნივთის რეალური ფერი დაინახო. თუმცა საკმარისია იმისათვის რომ მათი სილუეტი გაარჩიო. სიჩუმე... თუმცა საკმარისი ხმაური იმისათვის რომ ყველა ამ საგანმა თუ მოვლენამ მუსიკა შექმნას. მუსიკა რომელიც არსაიდან მოდის. ხვდები რო სადღაც ადრეც მოგისმენია მაგრამ ვერ ხვდები სად. ამ დროს სუნთქვას კრავ რომ ეს ჰარმონიული ორკესტრი არ დაარღვიო და მშვიდად უსმენ. ცდილობ გაარჩიო საიდან მოდის ეს ხმები და დაითვალო ღვთაებრივი ინსტრუმენტები. ერთი - შეშის წვის ხმა, ნაკვერჩხლის ტკაცუნი. მისი ალის ცეკვის მომაჯადოვებელი ხმა მესმის. ორი - შუშის ჭიქებში ახლად დასხმული შამპანურის შუშხუნის ხმა და ალკოჰოლის გამაბრუებელი სურნელი. ქარისა და შუშის ალერსის ხმა... ქარი... სამი - ქარის ხმა რომელიც ძველი სახლის კედლებში ურცხვად იპარება შიშველ მკერდზე სიცივეს ხოლო ყურებში სამყაროს ხმებს გილაგებს. თავიდან თითქოს ჩუმი წუილია მაგრამ უფრო კარგად აკვირდები და ხვდები რომ ამ ქარს ზღვის შხეფების მარილიანი სუნი და წვეთების შეჯახების ხმა მოაქვს სადღაც ძალიან შორიდან. ხის ფოთლების შრიალი და მათი ახლად ამოსული კვირტების სურნელი... კიდევ უფრო შორიდან ქვიშის... მიწისა და წვიმის ხმა და სურნელი მოაქვს... კიდევ რაღაც არისი... კიდევ ერთი სურნელია რომელსაც ვერ ვხსნი. რომელიც არსად მეორდება სამყაროში... სურნელი რომელიც მხოლოდ ერთ ქალს აქვს... ქარი ქურდივით დაიპარება მთელს ოთახში. ამ ქალის შიშველ სხეულს გამაბრუებელ სურნელს პარავს და ჩემამდე მოაქვს. ოთხი - ეს ხმა სიმფონის ბოლო ნოტია ხის იატაკის კვნესაა როცა ქალღმერთის შიშველი ფეხი ნაზად ეხება.
ეს ხმა უფრო და უფრო იზრდება ამ ქალის სილუეტთან ერთად და ამ ორკესტრს ჩემი გულის ძლიერი ფეთქვა ემატება. შეკავებულ სუნთქვას ვათავისუფლებ და თავიდან ვცდილობ ჩასუნთქვას თუმცა ყელს იქით ჰაერი აღარ გადადის. ქალის სილუეტი უფრო და უფრო მიახლოვდება მეკი შიში მიბყრობს. სიკვდილის შიში რომელიც ფილტვებს კიდევ უფრო მიკეტავს და ვგრძნობ ჟანგბადი აღარ მყოფნის. ვგრძნობ როგორ მეცლება სისხლი თავიდან და ფეხებში ვნებიანად მიედინება... გაგუდვის შიში კიდევ უფრო მიძლიერდება და დაბუჟებულ ტუჩებზე თბილი ბაგეები ნაზად მეხება. მესმის მისი გულისცემა. მესმის როგორ ჩქებს სისხლის მის ვენებში. მისი სუნთქვის ხმაც მესმის და ვხვდები რომ ვნება მისმიმართ სიკვდილამდე მიმიყვანს. წამები მაკლია გათიშვამდე როდესაც თავისი თბილი გრძელი თითებით ნაზად მეხება ბეჭებზე და ძლიერად მაჭერს. თითქოს ამოსუნთქვის უფლებას მხოლოდ ახლაღა მაძლევს. როცა ჩემს სხეულთან დისტანცია მინიმუმამდე დაჰყავს. მეკი ისეთი შეგრხნება მაქვს თითქოს პირველად ჩავისუნთქე ჰაერი და მეორე აღარასოდეს მეღირსება. თვალებს ვახელ და მის ნახევრად შიშველ სხეულს ვხედავ რომელსაც მხოლოდ გამჭირვალე მოვარდისფრო პენუარი უფარავს. გარუჯულ სხეულზე ცეცხლის ალი ნაზად დასთამაშებს თითქოს მის ალერსში თავხედურად მეცილება. ისკი ნაზად მიღიმის, ხელს ბეჭებიდან კისერზე, კისრიდან კი თმაში მიცურებს და ნაზად ეჭიდება. მეორე ხელს კი ხერხემალს აყოლებს. ვნებამ მასზე იმდენად დამატყვევა მთელი სისხლი წელს ქვემოთ ჩამივიდა, ვგრძნობ როგორ ძლიერ მეხვევა თავბრუ. ტვინში არსებული ყველა საღი უჯრედი მიკვდება და ჩემს გულში არსებული მხეცი მერევა. აუტანელი სურვილი მიბყრობს მისი დაუფლების. ერთ ხელს წელზე ვხვევ ხოლო მეორეს გრძელ აბრეშუმის თმაში ამაყად ვუცურებ და ძლიერად ვუჭერ. თითქოს მეშინია არ გამექცეს და როცა ვხვდები რომ ჩემს მკლავებში მოვიმწყვდიე მის ბაგებს გაშმაგებით ვეწაფები. ტანზე თაფლისა და რაღაც თეთრი ყვავილის სუნი ასდის რომლის სახელსაც ვერაფრით ვიხსენებ. მის ბააგებს კი შარბათის გემოაქვს რომელიც კიდევ უფრო მათრობს. ერთი ხელით ისევ თმაზე მეფერება ხოლო მეორეს გამობერილ უბეზე მადებს და მეფერება. ამდროს ვგრძნობ როგორ ამოდის მთელი სისხლი ახლა უკვე ფეხებიდანაც და და პირდაპი უბეში მიედინება. ჯინსის ღილებს ნელა მაგრამ თამამად ხსნის და შარვალი იატაკზე სწრაფად ეცემა. ალერს საცვლის ზემოდან ახლა უფრო ძლიერად აგრძელებს და რამდენიმე წამში ჩემი საცვალიც ხის იატაკზეა. რამოდებიმე წამი რჩება პირველ უშვალო კონტაქტამდე ჩემს სასქესო ორგანოსთან და წინასწარ მივლის ჯრუანტელი მთელს ტანში. ამ დროს გაშმაგებით მკოცნის და ქვევით რაღაც ცივსა და რბილს ვგრძნობ. ეს მისი ხელია რომელიც ნაზად კრავს მუჭში და ცერა თითით თავზე ეფერება. ჯერ არც კი შევსულვარ მაგრამ საოცარი სიამოვნება მიბყრობს აქედანვე და სუნთქვა ისევ მიძნელდება. ბაგეებიდან ნაზად ჩადის კოცნით ყელში... ლავიწებზე... მკერდზე... მუცელზე... მენჯებზე... უფრო ქვევით და ქვევით, დისტანციას ამცირებს მის ბაგეებსა და ჩემს პენის შორისს. სუნთქვა ძალიან მიჭირს. სველი ტუჩებით ნაზად ეხება თავზე და ნელა მიცოცავს უფრო და უფრო ღრმად. ზეციური სიამოვნებაა თითქოს ჭიანჭველები მიცოცდებიან მუცელში და უკვე ვეღარ ვარჩევ გული ძალიან სწრაფად მიცემს თუ საერთოდ შეწყვიტა ფეთქვა. თავს უკან ვწევ თვალებს ვატრიალებ და ტუჩზე ძლიერად ვკბენ რომ კივილი არ დავიწყო. ვხვდები რომ ეს სიამოვნება უკვე გაუსაძლისია და დამთავრებისკენ მივდივარ... კიდევ უფრო ძლიერდება ჩემი მხეცი გულში და გარეთ გამოღწევას გაშმაგებით ცდილობს. ვხვდები როგორ მაბრამავებს ვნებით ეს ქალი და კიდევ უფრო მაშინებს. თმაში ხელს ვკიდებ და ფეხზე ვაყენებ. მის სველ ბაგეებს ამჯერად უფრო ძლიერად ვეწაფები და საწოლზე გულაღმა ვაწვენ. გარეული მხეცივით ვსუნავ მთელს ტანზე ის კი სახეზე შეურაცხადის ღიმილით მიმზერს... ეს კიდევ უფრო მაგიჟებს და უფრო ძლიერად ვკოცნი მის ტუჩებს. ცალ ხელს მუხლს უკან ვადებ და ძლიერად ვიჭერ მაღლა ხოლო მეორეს გამალებით ვაცეკვებ მის სხეულზე. ყელზე... მკერდზე... მუცელზე და უფრო და უფრო ქვევით სანამ მის მშვენიერ ქალურ წიაღში არ აღმოჩნდნენ ჩემი თითები. სველი და ცხელია როგორსაც ველოდი. ვკოცნი და თითებით ვეფერები. სხეულით ტალღისებურ მოძრაობებს აკეთებს. თვალებს ხუჭავს და სახეზე აბსოლიტური ნდობა ესახება. ნდობა რომელიც უფრო მაბრმავებს. და უფრო ძლიერ ვაგრძელებ მის მოფერებას.
- ა. - პირველი ბგერა მისი პირიდან. მოკლე ჩუმი წამოკვნესება რომელიც სიამაყეს მიღვიძებს და მეტს ითხოვს ჩემგან.
- მინდიხარ - ბორძიკით ვეუბნები და ნაზად ჩავდივარ კოცნით ქვევით. ტუჩებიდან კისერზე... კისრიდან ლავიწებზე... მკერდზე გაშმაგებით ვკოცნი და უფრო ქვევით მივიწევ... მუცელი... მენჯები... და აი ჩემს ნადავლამდეც მივაღწიე. თავი მის ფეხებს შუა მოვაქციე და ამაყად დავეწაფე დედოფლის წიაღს. ტუჩები ნაზა დავაწყე ზემოდან და მთელი არსებით დავუწყე კოცნა. ვიგრძენი როგორ შეეკრა სუნთქვა და მისი ტალღისებური მოძრაობა როგორ გახშირდა
- ააჰ.. - უფრო ხმამაღლა წამოიყვირა მაგრამ სუნთქვა შეეკრა და ხმა გაუწყდა - ააჰმმ.. - უფრო გრძლად შედარებით ჩუმათ მაგრამ ხმის კანკალით გააგრძელა
უფრო დიდი სიამაყე ვიგრძენი და მეტად ძლიერად დავუწყე კოცნა სველი ტუჩებით.
- ააამმ... - ხმამაღლა დაიყვირა
- ააა... აა.. - მიყოლებით გადააბა ბგერები
- ა. - ბოლო ყველაზე ჩუმად შემდეგ თმაში მწვდა და ზემოთ ამწია.
ახლოს მიმიზიდა და ჩემს ბაგეებს მგზნებარედ დაეწაფა. თავს ისევ გარეულ მხეცად ვგრძნობდი. და ასეც იყო ადამიანი არაფრით განსხვავდება ცხოველისაგან როდესაც მთელ ორგანიზმში არსებული სისხლი ფეხებს შუა მიედინება. მაგრამ ახლა ორივე მხეცები ვიყავით. ცხოვრლები რომლებიც გაბრუებულნი არიან ერთმანეთის სურვილით და მარტო ის სურთ დაიკმაყოფილონ მოთხოვნილებები.
რომ შევედი თითქოს გული გამიჩერდა. თვალები გაუფართოვდა და მგზნებარეთ წამოიკვნესა. ცხელი, სველი ვიწრო და რბილი იყო, სასიამოვნოთ დაკლაკნილი. მინდოდა ბიძგები ნელა გამეკეთებინა რომ ეს სიამოვნება გამეხანგრძლივებინა მაგრამ იმდენად ვიყავი ვნებით დამთვრალი რომ შეუძლებლად მეჩვნებოდა. ვხვდებოდი რომ ეს ქალი იდეალური იყო. ცხოვრლური სურვილი მქონდა მის მიმართ, ასე რომ მატყვევებდა შეხება მასთან. მისი ყურებაც კი თავბრუს მახვევდა სიამოვნებისგან ბოდვა დავიწყე:
- საოცარი ხარ - ჩუმად ვუთხარი მან კი პასუხად ამოიკვნესა - იდეალური
- ააამ...
- მაგიჟებ!
- მმმმმ
- მარტო ჩემი ხარ...- ტემპრს უფრო ავუჩქარე მან კი მეტად ხმამაღლა დაიწყო კვნესა. - ჩემი... გესმის?
რაცარუნდა ღრმად შევსულიყავი არ მყოფნიდა, თითქოს მინდოდა მთელი არსებით შემეღწია მასში. მინდოდა გავმთლიანებულიყავი მასთან რომ არასდროს... არასდროს არსად გამეშვა და ეს წამები არასოდეს გაჩერებულიყო. თუმცა დასასრული ყველა ნეტარებას აქვს. მის ხმის ტემბრთან ერთად ჩემი ბიძგებიც ჩქარდებოდა. აი საუცხოო ორკესტრის ხმა სწორედ აქ იყო. ეს მუსიკა ნამდვილად ვიცანი საიდანღაც დამაყრუებლად ჩამესმოდა ყურში მოცარტი - " სიკვდილის რექვიემი" და ბიძგები მისი ნოტების სიჩქარეს ავუყოლე. ვგრძნობდი როგორ მიედინებოდა თავში სიამოვნება და აი ბოლო ნოტიც. ბლანტი სითხე გადმოვიდა ჩემი ორგანიზმიდან იმდენად მძიმეთ რომ ასე მეგონა სული გამიფრინდა. თითქოს თავი ამიფეთქდა სიამოვენბისაგან და შემდეგ ყველაფერი გაჩერდა. გრძნობა წამერთვა. ალბათ დანა რომ ჩაერტყათ ვერ ვიგრძნობდი იმ წამს იმდენად ვიყავი გაბრუებული სიამოვნებით. წამოვიწიე და მას შევხედე, სახე გაბადვროდა სიამოვნებით თვალებში ორგაზმის ნაპერწკლები დასთამაშებდა. ნელა წამოვწიე თავი ლოყაზე ვაკოცე და მის გვერდით გულაღმა დავეცი. ღიმილიანი სახით ჩემსკენ გადმობრუნდა და ჩამეხუტა...
ხელებით სწრაფად მოვიშორე და საბაზანოსკენ წავედი. ადრე საათობით შემეძლო სექსის მერე მასთან ერთად საწოლში წოლა და სისულელეებზე საუბარი. ახლა კი ერთი სული მაქვს წყალი გადავივლო და რაც შეიძლება დიდი დისტანცია დავიჭირო ჩვენშორის.
წყალი რომელიც ძველი მილებიდან გამოდიოდა ძალიან ცხელი იყო. და აქ ბანაობა თითქმის შეუძლებელი. ბევრჯერ დამწვია ზურგი ამ სააბაზანოში მასთან სექსის დროს თუმცა ყოველთვის სიცილითა და ხუმრობით გადამქონდა დამწვროვის იარები. ახლა კი ვდგვარა ამ ადუღებული წყლის შხეფებში და ვფიქრობ როგორ გავიყვანო დრო დაძინებამდე... როგორ შეიძლება ქალი ესე გინდოდეს და სექსის მერე მისი დანახვაც აღარ შეგეძლოს. ვდგავარ და ვფიქრობ როდის გამიქრა მის მიმართ სიყვარული და პასუხს ვერ ვპოულობ. ოდესღაც ხომ მაფანატებდა მასზე. ტირილამდე მივყავდი ამ სიყვარულს მაგრამ ვერ ვიხსენებ როდის გამიქრა ეს გრძნობები და თავს არარაობად ვგრძნობ. მისი დაკარგვის ახლაც ისევე ძლიერ მეშინია როგორც თავიდან. მაგრამ ეს სიყვარული არაა. და ვერ ვხვდები როდის გადამივიდა ეს გიჟური სიყვარული ვნებაში. ალბათ მაშინ როდესაც ჩვენი სექსი გახდა ასეთი იდეალური. რათქმაუნდა არიყო ყოველთვის ასეთი და ვერც იმას ვიხსენებ როდის გარდაიქმნა ის ასეთ საოცრებად. 16 წლის იყო პირველად რომ გვქონდა. მეც სულ რაღაც 18 ის. პირველი კაცი ვიყავი მისთვის და ძალიან მაშინებდა ეს. ისე ვნერვიულობდი რომ რამე არ მეტკინა მისთვის ერექციას ვერ ვიკავებდი. ძალიან ვიწვალე ალბათ ამიტომ ეს არ ყოფილა ჩემი საუკეთესო სექსი მაგრამ ისეთი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ როგორიც იმ ღამეს. მთელი სხეულით ვანათებდით ორივე და... მიყვარდა, მართლა მთელი არსებით მიყვარდა მაშინ. ახლა კი როცა 5 წელი გავიდა ამ დღიდან და ყველაფერი ასეთი იდეალურია ეს ბედნიერება აღარ მაქვს. თითქოს ძალიან მაკლია რაღაც სულში.
ჩემი გრძნობების გაციება ქცევებზეც აისახებოდა. ხვდებოდა მაგრამ ცდილობდა არ შეემჩნია ეს. არვიცი რატომ მიფრთხილდებოდა ასე ძალიან. მაგრამ აშკარა იყო მასაც აშინებდა ჩემი დაკარგვა და თითქოს ეს ძალას მაძლევდა რომ კიდევ უფრო დიდი ვყოფილიყავი. და მეხმარა სანამ ეგეც არ მომბეზრდებოდა მასთან. მერე კი აღარ ვიცი რა იქნებოდა....
თანდათან სხეულში გრძნობები რომ დამიბრუნდა და საოცარი წვა ვიგრძენი ზურგში მივხვდი ჩემი ბანაობა უნდა დასრულებულიყო და მალევე გამოვედი აბაზანიდან.
ბუხართან შიშველი სავარძელზე იჯდა. ფეხებიც ზედ ელაგა და ცალი ხელით ეხვეოდა. ისე მგზნებარე ნაპასებს ურტყავდა სიგარეტს მისი შემხედვარე მთელი ცხოვრება ამაოებათ მეჩვენებოდა. კვამლსა და ბუხრის ალში ლამაზად იყო გახვეული და რაღაც ძალიან მშვიდზე ფიქრობდა.
- გამახსენე ოდესმე წყლის მილები რომ გამოვცვალოთ კარგი?! - ღიმილით ვუთხარი
- იყოს... მე მომწონს. უჩვეულოდ აღმაგზნებს ცხელი წყალი - ისე გამოთქმით და სექსუალურად თქვა როგორც მხოლოდ მას შეეძლო.
- შენ რა არ აღგაგზნებს? - მასთან ღიმილით მივედი და სავარძელთან დავუჩოქე
- ამ ბოლო დროს შენ! - ამაყად მიპასუხა. მივხვდი იხუმრა მაგრამ ჩემი ფიქრებიდან გამომდინარე მაეჭვებდა მისი სიტყვების ჭეშმარიტება.
წამოვიწიე და სამზარეულოსკენ ავიღე გეზი. გზაში შევჩერდი და მშვიდად ვკითხე:
- შეჭამ რამეს ელისო?
- რამდენჯერ უნდა გითხრა ელი მქვია - ღიმილით მითხრა და საააბაზანოსკენ წავიდა.
- აბა პირადობა მანახე - გავეხუმრე. პასუხი არ გაუცია ისე შევიდა სააბაზანოში. მეკი სწრაფად ვჭამე და დავიძინე სანამ გამოვიდოდა და საუბარს გამიგრძელებდა.








P.s აი ჩემი ახალი ისტორიის დასაწყისიც.მაინტერესებს თქვენი აზრი, თირს თუ არა გაგრძელება? თუ ზედმეტად უხამსია მითხარით და გავითვალისწინებ