-შენ რა ეჭვიანობ? - სიცილით ეუბნება რატი ნიტას.
- ეჰ ოცნება უფასოა რატი
- არა ნიტა ეს ოცნებას კი არა რეალობას უფრო გავს - ისევ იცინის რატი. ნიტას ნერვები ეშლება და ფეთქდება.
- სულ რამოდენიმე დღეა რატი რაც გიცნობ, ჩემი მეგობარიც კი არ ხარ და მითხარი რატომ უნდა ვიეჭვიანო ჩემი დაქალის, შეყვარებულის, ძმაკაცზე? - უკვე ყვირილზე გადადის.
- ნუ ყვირიხარ! - უღრიალა რატიმ.
- თორე რას მიზამ? ვერც ვერაფერს ჩემთვის უცხო ხარ და ეჭვიანობა და ეგეთი სისულელეები ნამდვილად არ მაწუხებს შენთან მიმართებაში.-ირონიული სიცილით ეუბნება ნიტა, ამ დროს კი რატის ქერა თმიანი ნუციკო შემოდის.
- რატი სად ხარ ყველგან გეძებდი. - შედის ოთახში და რატის ეტყლარწება.ნიტასაც უკვე ნერვები ეშლება, არა ეს ეჭვიანობა არაა, უბრალოდ ესეთი ტყლარწია და მანჭია გოგოებზე ერევა გული, ამიტომ ოთოხს ტოვებს და ლიკასთან მიდის.
- აუ მოდი რა ერთი ფოტო გადავიღოთ. - ამბობს ლიკა და თავის სასტავთან ერთად ერთის ნაცვლად 9 ფოტო ს იღებს.
- აუ ლიკა წამო რა სიმშვიდეში გავიდეთ. - მუდარით ეუბნება ნიტა.
- კაი წამო კარგად ხარ?
- კი უფრალოდ ძაან ხმაურია აქ.
- კაი წამო ჩმეთან, მეც ნერვებს მიშლის აქაურობა.
- შენ აქაურობა კი არა ის გიშლის ნერვებს თომა გოგოებში რომაა ჩაფლული. - სიცილით ეუბნება ნიტა.
- აუ რა ჩა*ლახი ხარ რაა, მე და თომას არანაირი ურთიერთობა არ გვაქ ამიტო ჩუუ.
- ლიკა ხუთი თითივით გიცნობ ამიტო ჩუუ შეენ.
- კაი წამო ზესუმზირა ვიყიდოთ და ჩვენ საყვარელ ადგილას წავიდეთ.
- აუ კაი მეც მანდ მინდოდა წასვლა, უკვე 1 თვეა არ ვყოფილვართ.
- ერთი? მე უფრო მეტი მეგონა.
- არა ზუსტად ერთი გავიდა არ გახსოვს? წინა თვეს ლიზის დბ დღე რომ ქონდა მანდაც ხმაური იყო და მანდ წავედით.
- ხოო გამახსენდა, ძაან მაგარი დღე იყო.
- დღესაც მაგარი დღე გვექნება.
მაღაზიაში შევიდნენ სასუსნავები და ლუდები იყიდეს და თავიათ ადგილზე ( მათი ადგილი ანუ ხიდი რომელზეც მთელს ღამეს ათევენ)
- რომელი საათია?
- პირველი ხდება .
დანიშნულების ადგილზეც მივიდნენ, ნახევარი საათი არ იყო გასული ლიზი რომ დაადგათ.
- გოგო თქვენ ნორმალურები ხართ?
- ვაა ლიზიი? რა მოხდა? - იკითხა საკმაოდ მთვრალმა არა მაგრამ არც ფხიზელმა ნიტამ.
- აი კიდე რომ მეკითხება რაა, ჩემს გარეშე ჩვენს ადგილას რატო მოხვდით?
- შენ გიოსთან ცეკვავდი და ჩვენც წამოვედით - ახლა ლიკამ ამოიღო ხმა.
- კაი ხო მომეცით ლუდი.
- მოდი ჩემთან ჩემი თბილი გოგო. - ლიზი შუაში ჩაისვეს და მოეხვივნენ.
იცინეს თან ძაან ბევრი იმდენად ბევრი რომ უკვე კუჭი ტკიოდათ, ყველაფერზე იცინოდნენ საერთოდ ყველაფერზე.
- აუ აუ კაი მოიცა ამომასუნთქე - ძლივს გაჩერდა აკაკანებული ლიკა - რომელი საათია?
- ოჰოოოო - დაიყვირა საათზე დახედვის შემდეგ ლიზიმ.
- რომელია და თქვი.
- შვიდი საათია.
- აუ კაი რა ისედაც ვაპირებდით შვიდამდე აქ ყოფნას რა გამიხეთქე გული - მხარი გაკრა ლიკამ.
- ოხ ლიკა რა კარგად ჭიკჭიკებ? დღეს ციცინოსთან (სპორტის, ფეხბურთის მასწავლებელი) თან უნდა მივიდეთ.
- აუ ერთ კვირაში შეჯიბრია ხო? ეგ სულ არ მახსოვდა. ( ფეხურთი ლიკას და ნიტას ჰობუა და მალე შეჯიბრი ქონდათ)
- ხო სამი საათი გვაქ წამო გოგო უნდა გამოვფხიზლდეთ. - ხელი დაავლო გოგოებს და ძუნძული დააწყებინა.
- აუუ ლიკაა გაჩე რა თავი მისკდება. -წუწუნებს ნიტა.
- სამ საათში ვარჯიშია სახლამდე სირბილით წავიდეთ და გამოვფხიზლდებით. - ისევ მირბის ლიკა.
- აუუუ ლიკა მოგატყდეს ფეხები რა მე არ მაქ ფეხბურთი ამიტომ ტაქსით წამოვალ. - თაქსს აჩერებს ლიზი და მანქანა ადგილს მალევე წყდება.
- ზარმაცი! - თავს უკმაყოფილოდ აქნევს ლიკა.
- ზარმაცი კი არა ნორმალურია, ამ პახმელიაზე გინდა თავი გავიტეხო?
- რა პახმელია გოგო მთვრალიც არ ყოფილხარ, ლუდი რას დაგათრობდა. - ლიკასთვი 20 ბოთლი ლუდი რომც დალიოს გეტყვის ლუდი რას დაგათრობსო, თუმცა ლიკა ძალიან მაგარი მსმელია და რთულად თუ თვრება, ნიტას 3 ჭიქაც ყოფნის და ლიზი სადღაც შუაში.
გზა გასაყარზე დაემშვიდობნენ ლიკა და ნიტა ერთმანეთს ნუ ლიკამ სახლამდე ძუნძული გააგრძელა, ნიტამ კიდე ლიკას სილუეტი როცა ვეღარ შენიშნო მაშინვე მორჩა ძუნძულს და დაღლილი სახლამდე ფოფხვით მივიდა, კარი გააღო და სახლში შევიდა.
- ნიტა მოხვედი?
- რა მოხდა დედიკო უკვე სახლის კარებთანაც მელოდები?
- ...
- ავედი მე ჩემს ოთახში 2 საათი დამრჩა ვარჯიშამდე.
ოთახში ავიდა და თავი მოწესრიგა შხაპის დროს კი თითქოს ენერგიებით აივსო.
ქვემოთ ჩავიდა, დედამისის და მამინაცვალის საუბარს მოკრა ყური.
- 27 დღეში ნიტა 18-ის გახდება გესმის ეს რას ნიშნავს? მამამისის დატოვებული მთელი კომპანია ამ 18 წლის ღლაპს დარჩება.
- ნუ დარდობ ასე არ მიგვატოვებს მე ხომ დედამისი ვარ.
- ხო დედამისი ხარ მაგრამ მისთვის დედობა არასდროს გაგიწევია ამიტომ ორ ქურუშსაც არ მოგვიგდებს იმ კომპანიას ახლა სანდრო ( ნიტას ბიძა) მართავს ის კი არ დაუშვებს რომ მას ჩვენთან რამენაირი კავშირი ქონდეს.
ნიტა კმაყოფილად იღიმის, რადგან იცოდა რომ დედამისი ისევ ისეთი ძუ*ნა იყო და ფულის გამო უნდოდა შვილი, აი თურმე ბავშვთა სახლიდან რატო გამომიყვანესო ამას ფიქრობდა ნიტა და ისეთი სიცილი აეკრო სახეზე თითქოს ამბობდა ასეც ვიცოდიო ოთახში აირბინა და ლიკას დაურეკა.
- ხო ჩემი გოჭი
- ჩემი გოჭი კი არა მართალი იყავი.
- ნუუ მე სულ მართალი ვარ მაგრამ რაზე ამბობ?
- ჩემს " ოჯახზე"
- მოიცა მართლა მოწამლნენ ?
- აარ დებილო მეორე
- ქონება და რამე?
- ხო, გახსოვს ბიძაჩემის ბიზნესი? ხოდა ეგ მამაჩემს დაუტოვებია მიხედე და 18 ის რომ გახდება ნიტაო მიეციო.
- და მაგ ჩათ*ახებს შენი ქონება უნდათ?
- ხო - უკვე ხარხარებდა ნიტა და ლიკასაც იყოლიებდა.
- იმედია არ აპირებ მათი სათამაშო გახდე ხო?
- შური იძიე ნიტა - მეორე ხაზიდან ლიზი ელაპარაკებოდა
- არა შურის ძიებას არ ვაპირებ უბრალოდ ფულს არ მივცემ თუ რათქმაუნდა მაქ რამე.
- მე მაქ ერთი იდეა ისე რო იცოდე.
- მიდი აბა მოყევი