ვერ გაპატიებ (სრულად)
რა მტკივნეული უნდა იყოს როდესაც საყვარელი ადამიანი გიღალატებს? ალბათ გეგონება რომ გული გაგისკდა, შემდეგ კი უკვალოდ გაქრა მხედველობის არეალიდან, დამემართა თუ არა მე მსგავსი? ჰმ... - ყოველთვის ვიფიქრებდი რომ ყველა ყველას უღალატებდა, მაგრამ არ მეგონა რომ ერეკლეც ასე მოიქცეოდა, არვიცი რამდენხანს თუმცა ერთკვირიანი დაკვირვების შემდეგ აშკარა გახდა რომ მღალატობდა, პატივცემული ერეკლე ერთ ერთი მსხვილი ბიზნესის მფლობელია. - შეგიძლიათ თქვენი გაცნობის ისტორია მოყვეთ? -რათქმაუმდა -კარგით - პირველად რომ შევხვდი 21 წლის ვიყავი მესამე კურსზე ჩემი უნივერსიტეტის რექტორის ვაჟი იყო, თბილად არასდროს იქცეოდა უცნობებთან ამიტომაც მეც ერთი მორიგი გოგოსავით მომექცა ჩემი სათვალის და დიდი ტანსაცმლის გამო დამცინა, მის ძმაკაცებს საკმაოდ ხმამაღლა უთხრა ნახე ბებიაშენის სათვალე ვიპოვეო, "ფუ, დეგენერატი" მაშინვე ჩავილაპარაკე , ამას მოჰყვა ჩვენი პირველი ჩხუბი, პირველი გარტყმა და დაწყებული ომი... მეორედ ისევ უნიში ვნახე იქაც მეჩხუბა, მე დაფინანსებით ვიყავი მარტო ვცხოვრობდი ფულს კი დახმარების გარეშე ვერ შევაგროვებდი და პრობლემა რომ არ გადამყროდა ნელ ნელა ვეცლებოდი მაგრამ შესამჩნევიც იყო, ამის გამო მთელი თვე ხალხი ჩემს მშიშრობაზე ლაპარაკობდა, მესამედ კლუბში მნახა, უსათვალოდ და კაბით რომელიც ჩემს ფეხებს და საჯდომს გამოჰკვეთდა, ვერ მიცნო და ჩემიი შებმა დაიწყო მეც რაღაც სხვა სახელი მოვიგონე მგონი თაკო .... -ეგ როგორ? -შემდეგში ჩემს ფოტოს გაჩვენებ -კარგით -მთელი საღამო მეფლირტავებოდა უბრალოდ ეგონა კარგი ნაშა ითრია და მალე ლოგინშიც ჩავუწვებოდი, დაახლოებით ღამის თორმეტისკენ ჩემი საუკეთესო მეგობარი მის ძმასთან ერთად კლუბში მოვიდა, მაინტერესებდა ერეკლე რას იზავდა ამიტომაც ლაშას ძალიან ჩავეხუტე... -ძალიან? -ანუ ძლიერად მოვეხვიე, როგორც შეყვარებულს ეხვევიან მსგავსად, -აა -ერეკლეს ემოცია რომ მახსენდება მეგონა ადგება და თავში რაღაცას მესვრისთქო, მაგრამ არაფერი უსვრია ელენეს მოტანილი ტანსაცმლით გაუჩინარდა თაკო და მოვიდა ევა, ერეკლე აშკარად ეძებდა ლამაზ გოგონას რომელიც სათვალის და XL ზომის ტანსაცმელში იმალებოდა თუმცა დაკვირვების შემდეგ ხელიც ჩაიქნია და ბარიც მოათვალიერა მალევე შემამჩნია და მომიახლოვდა, -რაო ბარშიც არგაცვია ცოტა სექსუალური ტანსაცმელი? ერთხელ მაინც თუ აღგ**ებულა ადამიანი შენს გვერდით? - რავიცი? შენ ეგრე მარტივად გიდ*ება? მინდოდა მეთქვა წეხან შენ ა*იდგა თქო მაგრამ თავი შევიკავე, შემდეგ ისევ უაზროდ საუბრობდა ღამის სამი იწყებოდა წასვლა რომ გადავწყვიტე, კლუბის დატოვებამდე რამდენიმე წუთით ადრე ერეკლე მოვიდა -სულ დამავიწყდა კომპლიმენტის თქმა -შენ კომპლიმენტებსაც ამბობ? მეგონა მხოლოდ შხამიანი წინადადებები შეგეძლო გეთქვა, - ხო თაკოს ვუთხარი წეხან... -რა? -არაფერი ლამაზი საყურეა თქვა და წავიდა, დავიწვი? თუ უბრალოდ კომპლიმენტი მითხრა? რამნიშვნელობა ქონდა მაინც ვეკიდე.. ამ რომელი საათია? - ოთხის ოცდაექვსი წუთი... -ოჰ დიდი ხანია დრო გასულა, როდის შემოგიარო კიდე? - როცა შეგეძლება თქვი აბა და ვნახავ დრო თუ მექნება, - ზეგისთვის? -ხო ზეგ, ზეგ, -ტან პლანშეტში იხედებოდა თან ლაპარაკობდა,- ზეგ მცალია 4 ზე და 7 ზე -4 მაწყობს -კარგი მაშინ, შეხვედრამდე ევა - შეხვედრამდე, იქაურობა დავტოვე, როგორც ყოველთვის ლიფტში მარტო ვერ შევიდოდი ამიტომ ფეხით დავუყევი მეთოთხმეტე სართულიდან, თვალწინ ჩამიარა მთელმა ჩემმა და ეროს ცხოვრებამ, სასიამოვნო მოგონებები ადგილზე იყო... *** - ერეკლე! - დამიძახა ჩემმა ძმაკაცმა -რა? - ხუი*ა -კაი მეცხრე კლასში ხარ? - კაი ტო მეცხრე კლასში შენ ჩარჩი და მე მეუბნები მაგას? - რატო? - კაი დაიკიდე, -არვიცი რატომ, მაგრამ სიტყვაზე ვენდე - კაი - ერეკლე! - ხო- იმედით ავივსე რომ კიდე ისეთ იდიოტობას არმეტყოდა რაც წეღან ქნა - რატო უღალატე? გადავიფიქრე მინდოდა ოსევ ის ეთქვა და აკ მტკივნეულ თემას არშევხებოდით. -მანაც მიღალატა - რა? - ხო- ვუყურებდი ლაშას და ვხედავდი როგორ გადადიოდა ფერები სახეზე, - ვისთან ერეკლე? - არა ეგრე არუღალატია, მისმინე რთულია ამაზე საუბარი გესმის? - ვერგავიგე, რახდება?- მკითხა გულ წრფელად - ორსულად იყო, - მერე არგიხარია? მამა უნდა გახდე და ახლა ღალატობ? - იყოთქო! -დაიღრიალა ერეკლემ - რა?! მოიცა რა?... - ხო! მოიშალა, ჩემი პატარა მოკლა- თვალიდან ობოლი ცრემლი ჩამომიცურდა... -.... -რთულია ხო? როგორ გააკეთა?! - დარწმუნებული ხარ? სახეზე ფერები გადადიოდა - კი - საიდან? რაიცოდი? დავიჯერო გითხრა და მერე მოიშალა? - არა, მისმა დაქალმა მითხრა თან ტესტიც მაჩვენა - დაქალმა ? - ხო, პროსტა რო მიყურებს იმ ძველი ღიმილით მინდა ცეცხლი წავუკიდო და დავწვა, როგორ მოიქცა ასე? - იქნებ მისი არიყო? - კაი დაქალი ხოარმომატყუებდა? - და ცოლზე ეჭვი რატომ გიჩნდება? - არ გამიჩდეს? -არა, მეტიც პირველი მასთან უნდა გესაუბრა დაქალს რომ ენდე, და ცოლს უღალატე, - არა ლიკუნა კაი გოგოა რა - მოიცა? ვისთან უღალატე? უკვე იცოდა პასუხი. მაგრამ მაინც მკითხა - .... - ბიჭოო?! - ლიკუნასთან - რა ქენი შე სი*ო? - წესიერად მელაპარაკე! - შენ რა წესიერად უნდა გელაპარაკო, ქალმა რომელთანაც უღალატე ის გითხრა რომ შენი ცოლი ასე მოგექცა , და შენ სიტყვაზე ენდე მაგ კიარა ფეხებიც ააწევინე და კარგადაც აკვნესე! მეცოდები როგორი სულმდაბალი ხარ! კიდე ხვდები? -ხო *** -ლიკუუ გთხოვ ამოდი რაა - რატო? -ცოტა ცუდად ვარ -მეც ცუდად ვარ და მგონი დამერხა - ამოდი და მომიყევი, - აუ სულ შენთან ვართ იქნებ აწიო და მოხვიდე ჩემთან როცა ჩემთან დალაპარაკება მოგინდება? -რამე გაწყენინე? გავიკვირვე გულწრფელად რადგან არვიცოდი რამ გამოიწვია ასეთი ცუდი ტონი -აუ ამო და ვილაპარაკოთ -კაი ... ვიცოდი რაღაც ისე ვერ იყო *** -ევააა სალაპარაკო მაქვს -რაიყო მშვიდობა? - რაღაც ისეთია რაც უნდა გაიგო გამიკვირდა ლაშას ასეთი ტონო არასდროს ჰქონია თითქოს სასოწარკვეთილება ყელში უჭერდა, - კარგი სად შეგხვდე? -მე ამოვალ, -კარგი მითხრა მან და ყურმილი დაკიდა დაახლოებით თხუთმეტ წუთში ლაშა ამოვიდა დანგრეული სახე ქონდა არეტყობოდა არაფერი სიმშვიდის ცოტა შემეშინდა ასეთი არასდორს მენახა - ევა ევუკა, შენ ხო ყველაზე ჯიგარი რძალი ხარ! - აღარ ვარ ლაშა- ჩავილაპარაკე ნაღვლიანად - კაი ტო ეკეთიც და უეკეთოც რძალიხარ ჩემი -რაზე გინდოდა საუბარი? -მოკლედ.... *** კარზე ბრახუნმა მომწყვიტა იდილიას ამიტომ გაბრაზებულმა გამოვაღე კარი მაგრამ, ჩემი საყვარელი სხეული შემეჩეხა ისეთი დაპატარავებული მეჩვენა მეგონა ვერ გავუძლებდი და ჩავიხუტებდი თავი რომ ასწია ნათლად დავინახე განრისხებული თვალები რომლებისგანაც ცრემლების შეუჩერებელი ნაკადი მოდიოდა - გამარჯობა - ეჭვი როგორ შეიტანე? ჩემში ეჭვი როგორ შეიტანე? 5 წელი ერთად ვცხოვრობდით, გვიყვარდა ვაფასებდით, ვერთგულობდით საიდუმლოებების არქონა გვახალისებდა... ჩემში ეჭვი როგორ შეტანე? -დაიღრიალა მისი ნაზი და სუსტი ხმისგან აღარაფერი დატოვა და ეს ჩემი ბრალი იყო - ჩვენ ვიქორწინეთ 5 წელი 5 წელი ბავშვი არგვიჩნდებოდა, შენ კი? გადაწყვიტე რომ აბორტი გავიკეთე არა? იმის მაგივრად რომ ჩემთან მოსულიყავი და გადაწყვეტილება მიგეღო პირდაპირ ის მოიწვინე და მხურვალე ღამეები გაატარეთ, კარგი მაგრამ, ასეთი უნდობლობა რით დავიმსახურე?-სახეზე ნელნელა ფერები გადადიოდა მეგონა წაიქცევა და რამე დაემართებათქო, ვიცოდი ყველაფერს სიმართლეს ამბობდა, ვხვდებოდი სიმართლეს როდესაც მას თვალებში ვუყურებდი, ვხვდებოდი რომ ყველაფერი ისე არიყო როგორც მეგონა, ლიკამ კიდევ ერთხელ გამაცურა-მე შენ გენდობოდი, მე შენ მიყვარდი, მე შენ გელოდი როდესაც სამსახურიდან გვიან მოდიოდი გიკეთებდი საჭმელს გირეცხავდი გიუთოვებდი, ვუძლებდი იმას რომ ათასი ქალი გეხვეოდა გარს, მაგრამ გენდობოდი, მე შენ სრულიად გენდობოდი! იცი რა? ლაშა რომ მოსულიყო და რამე ცუდი ეთქვა შენზე არაფერს დავიჯერებდი, ვუარყოფდი და სენ დაგელაპარაკებოდი, ჯანდაბა ჯანდაბა! როვორ იფიქრე რომ აბორტს გავიკეთებდი ჩემს პატარას მოვკლავდი, მხოლოდ ორი თვე ვატარებდი მას მხოლოდ მეორე ტვეში გავიგე ეს შენ კი მივლინებაში წახვედი, იქიყავი ერთი თვე და წესიერად ვერც გელაპარაკებოდი მხოლოდ იმიტომ რომ შენზე ვფიქრობდი და ვნერვიულიბდი მუცელი მომეშალა, შენ კი ასე როგორ მომექეცი? იმის მაგივრად რომ ჩემთვის გეთქვა რაიმე ჩემს დაქალს ენდე, არვიცი რატომ გავთხოვდი შენზე ხომ ვიცოდი რომ ასეთი იყავი არც შეცვლილხარ,-ხმა ძალიან დაისუსტდა, მე კი ცრემლებს ვერ ვიკავებდი, როტომ ვენდე,რატომ ვატკინე საყვარელ ადამიანს გული არამარტო უნდობლობით არამედ ღალატით? - მეგონა გიყვარდი მენდლბოდი, სხვას რომ არავის შენ უნდა გხსომებოდა როგორ ვსაუბრობდიყ ყოველ ღამე ბავშვებზე, ვფიქრობდით როგორი იქნებიდა, მე, მეხომ ყოველდღე გეიბნებოდი ჩემთვის ტესტის ყიდვა არდაგვიწყნოდა ველოდი რომ უბრალოდ შევძლებდი ერთი პატარას გაჩენას ექიმთანაც ხომ ვიყავით? პრობლემა რომ არგვქონდა ხომ თქვა, ალბათ იფიქრე სხვა ბევრი აბორტიც მექნებოდა გაკეთებული და ბავშვების სასაფლაო მექნებოდა აშრნებული, იცი რა შენ ხარ იდიოტი, ხეპრე! გაიხარე, საყვარელისგან მალე პატარა გეყოლება და უჩემოდ ისიამოვნე- რა? პატარა? ლიკა ორსულადარის? -რა? - ხო ვხედავ როგორ გაგიხარდა პატარა ბავშვი, ჯანდაბაშიც წასულხარ! უბრალოდ ადგა და წავიდა ვთხოვე გაჩერებულიყო მაგრამ გადამიარა უბრალოდ წავიდა სულ წავიდა მე ხელითაც ვერშევეხე ამდემ წლიანი ურთიერთობის შემდეგაც კი ბოლოს მხოლოდ ხელის შეხებაზრ ვოცნევობდი იმედი მაქვს ამით მისმა სულმა მშვიდობა ჰპოვა... *** -უკაცრავად რომ გაწუხებთ ქალბატონი ევა მინდოდა - ვწუხვარ ქალბატონი ევა ვერ გიპასეხებთ - რატომ?შეხვედრა გვქონდა გუშინდელი დღისთვის დათქმულიდა რატომ ატმოვიდა მაინტერესებს -ვწუხვარ თუმცა გუშინ თავი მოიკლა... -რა? -ქალს თავზარი დაეცა - ვიზიარებ თქვენს მწუხარებას თქვა ტელეფონზე მოსაუბრე ხმამ და ტელეფონშიც ყურის წამღები ხმა გაისმა *** |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.