ლუკას სხვა გზა აღარ დაუტოვა ლიზიმ. როცა კაბა გახადა მის წინ ზედმეტად სექსუქალური ლიზი იდგა.საწყალი ბიჭი კატის თმის გორგალის ხელა ნერწყვებს ყლაპავდა.მერე საწოლში დააწვინა საბანი დააფარა და მორცხვი პირველ კლასელივით ელვისსიწრაფით გამოვარდა ოთახიდან.
****ღამე 2:08***
ნია სავარძელში იჯდა და ვისკს სვამდა როცა ვიღაცამ ყელში აკოცა და წამსვე სასულეში გადასცდა სასმელი.
-ნია,კარგად ხაარ?
-რა ჯანდაბა გინდა,მაინც და მაინც უნდა დახრჩოო?
-ასეთი რეაქცია თუ გექნებოდა ვაფშე არ ვიცოდი!პატარავ!-ბოლო სიტყვა გარკვევით გამოთქვა ალექსანდრემ.
-მე შენი პატარა არ ვარ და ნუ მეძახი ეგრე რაა!
-ჯერ ერთი მარტო მე მეკუთვნი,შენი გზა ჩემამდე მოდის,ჩემი ხარ და ვსიო!
-არ მიყვარხარ!
-გიყვარვარ!
-არა!
-კი!
-არა!
-კი!
-არა!
-კი!
-კი!
-აჰა,ხედაავ!
-აუუ ამერია!
-ახლა გავიგებ აგერია თუ არა!-და მაშინვემის ტუჩებს დაეტაკა.ჰაერი რომ აღარ ეყოთ მაშინ გაჩერდნენ.
-მმმ,გემრიელი ტუჩები გაქვს პატარავ!
-შენ არა!
-ერთხელ,რომ არ წამკბინო არა შეგიძლიაა!
-ხოდა ისეთი ვინმე იპოვე ვინც არ წაგკბინავს.
-ნია!მოიცა რაა,ეხლა რაღაცაზე გაიბუტეეე?
-არაფერზე!

*****
ლიზის დილით თავის ტკივილმა გააღვიძა.შხაპი მიიღო და შეეცადა გაეხსენებინა წუხანდელი ღამე.
უცბად ამოუტივტივდა ყველაფერი.
-აააააააააა!!!არააა!ჯანდაბა,ამას არ გავაკეთებდი!ლუკას ახლა როგორ შევხედო თვალებში!მაგრამ ისე მაინც ხომ მომწონს!-თავს ამხნევებდა ლიზი.ასე ფიქრებში გართული ფანჯარასთან იდგა და ჰორიზონტს გაჰყურებდა როცა ცხელი სუნთქვა იგრძნო.
-ჰმ,ქალბატონო ლიზი როგორ ბრძანდები?
-აააჰ! ლუკა როგორ შემაშინე!-დაფეთებულმა შეხედა ლუკას.
-რა იყო,რატომ გაწითლდიი?
-აჰჰჰ,მეე?არაფერზე,რა უნდა მომხდარიყო,მე ხომ არ დაგაძალებდი ტანსაცმლის გახდას.-ის თქვა რაც არ უნდა ეთქვა და ტუჩებზე მიირტყა ხელი.
-გახსოვს ესე იგი ხოომ?!
-შეიძლება,აჰ რას აკეთეებ?
-რა მოხდაა?-ხელი ზემოთ ააცურა.
-ლუკააა!რა ჯანდაბას აკეთებ მომაშორე ხელ....სიტყვის დამთავრება არ აცადა,მაშინვე დაეტაკა მოწყურწებული მარწყვივით ტკბილ ტუჩებს.მისი ძლიერი და ნავარჯიშები მკლავები,რომ არა ჩაიკეცებოდა ალბათ ლიზი.ბოლოს გაჩერდა და თვალებში ჩააშტერდა.
-მიყვარხარ!-ეს სიტვა მანამდე არავისთვის უთქვამს.
-მეც მიყვარხარ!-არ მოელოდა ლიზისგან ამ პასუხს და პირდაღებული უყურებდა.
-ეხლა ვერ წარმოიდგენ როგორ გამაბედნიერე ჩემო სიცოცხლე!ისე ამას სერიოზულად მეუბნებიი?
-სერიოზულად!
და ისევ დაეწაფა სასურვებელ ბაგეებს,ხელში აიყვანა და ლიზიმაცხელები შემოხვია მხრებზე.ალბათ იკითხავტ რა ხდებოდა ამ დროს ეკასთან.რა და ადგა,თავისი საფირმო ცეზარის სალათები გაამზადა,ავოკადოს ტოსტებიც მიაყოლა და სააბაზანოსკენ გაეშურა შხაპის მისაღებად.მაგრამ საწყალი,ტანსაცმლის სეტანა დაავიწყდა და ამიტომ საცვლების ამარა გავიდა ოთახში ამ დროს კი ნიკამ შემოაღოეკას საძინიბლის კარები და ერთწამს გაკვირვებულები შესცქეროდნენ ერთმანეთს.
-აააააააააააააა!!!იდიოტო!აქ რას აკთებ! საზიზღარო!-ამას ამბობდა ეკა და რაც ხწელსი ხვდებოდა ყველაფერს ესროდა,მგრამ უეცრად კედელზე აღმოჩნდა აკრული.
-დამშვიდდი!-მშვიდად უთხრა ნიკამ და წამის მეასედში დაეტაკა ტუჩებზე.ეკა გაუნძრევლად იდგა,თავდაპირველად ვერაფერს აკეთბდა.ბოლოს გამოერკვია რეალობას,მიწაზე დაეშვა.
-ნიკააა! გაჩერდი!ნიკაა!
-რატომ არ მოგწონს?
-არა არ მომწონს!
-აი მე კი მომწონს!
უეცრად ნიკას ტელეფონის ხმა გაისმა.
-გისმენთ!....-დიახ მე ვარ!....საად?-ეხლავე მანდ ვარ!-იცოდე 1 თმის ღერი რომ ჩამოუვარდეს პასუხს აგებ!
ნიკამ უმალვე გატისა ტელეფონი.
-უნდა წავიდე გემრიელო!-ნიკამ ეკას კვლავ აკოცა
-სანდრო!ლუკა!ბიჭებო!წამოდით უნდა წავიდეთ!
-სად?
-იმ სი*მა,ნაბ**ვარმა ჩემი და მოიტაცა!
-უხ ის გამო****ბული შენს დას რომ დასდევდა შენს დას ხომ?!სიპათში გავხევ მაგ ნაბიჭვარს!
-ალექსს სად მიდახრთ/
-ნიკას და მნიოტაცეს გთხოვ სხვებს არაფერი უთხრა განსა კუთრებით ეკას!შენ გაბარებ ყველაფერს ჩემო პრინცესავ!
ბიჭებმა კარები გამოიხურეს და წავიდნენ.