პოლიციის განყოფილებაში მარიანა და მისი ოჯახი სრულ გაურკვევლობაში ჩავარდნენ, გოგონას ბრალს უყენებდნენ განზრახ დამამძიმებელ გარმოებაში მკვლელობის მცდელობაში, იმის მაგივრად ადვოკატის აყვანასა და შვილის გადარჩენაზე ეფიქრათ, მხოლოდ ყვიროდნენ და სკანდალებს აწყობდნენ, რის გამოც შენობიდან გამოყარეს ოთხივე, მარიანას თავი სიზმარში ეგონა, და ციხეში, თავად და მის ოჯახი კი პოლიციის შენობიდან გამოაგდეს და აუკრძალეს იქ მისვლა, ამ ღამეს, თამაზი კი იდგა ეზოში და იგინებოდა, ხან ანის ემუქრებოდა, ხან მაკას ასეთი იდიოტი შვილი ომ გაზარდა, ხან დედას ასე რომ გაატუტუცა და ხან ნიკას, ყველას ადანაშაულებდა საკუთარი თავის გარდა
-ყველაფერი შენი ბრალია-უყვირა მაკამ-შენ დამიღუპე ორივე შვილი
-მიკეტე-ლალიმ თვალები დაუჭყიტა უკვე ამოძულებულ რძალს
-ტყუილია? მთელი ცხოვრება მომიშხამა-ამოიტირა მაკამ -ხედავთ იქ ჩვენი ანია, ჩვენი ანი, ჩემი შვილია იქ, აამიანის მოკვლა სცადა გესმით? მაგრამ რას გაიგებთ გულქვა დედაშვილი-დაუკივლა მაკამ დედამთილს და მარიანას ხელი ჩაავლო -წავიდეთ აქედან-სახლში მისულმა მაკამ გააგრძელა გლოვა და მოთქმა, მარიანა კი იმის ფიქრში იყო სად ეპოვა კარგი ადვოკატი და როგორ დახმარებოდა გონებაარეულ დას. მეორედღეს ყველა თავისას გაყვიროდა და ვერაფრით შეთანხმდნენ როგორ ემოქმედათ
-თუ ნებას მომცემთ საავადმყოფოში წავალ და გავიგებ ნიკა როგორაა
-სახლში ეგდები-მიახალა თამაზმა უხეშად
-მაინც წავალ-მარიანამ მიანათა ჩამქრალი თვალები
-აბა გაბედე-თამაზი მაგიდიან წამოვარდა
-რატო არ გკიდია-თამაზს წამოადგა თავზე დედა
-უფლებას არავის მივცემ ჩემი ღირსება შელახოს-ახედა დედას ამღვრეული თვალებით
-ასე რატომ გძულვარ-მარიანას ცრემლები მოაწვა
-შენს ოთახში შედი-მაკამ მარიანა ფაქტიურად ძალით შეაგდო ოთახში -რა გინდა-უყვირა ლალაის როცა გამობრუნდა მისაღებში -რა გინდა მეთქი
-ის არგეყო რომ ამდენიწელი გამასულელე და კიდე პრეტენზიები გაქ?-უყვირა ლალაიმ
-გინდა რომ დავშორდე შენს არანორმალურ შვილს? ეს გინდა? კიბატონო-მაკა სრულიად გამოვოდა მწყობრიდან -შევარდა ოთახში და თავის ნივთები ჩაალაგა ჩემოდანში შემდეგ გამოვიდა მისაღებში და სახეარეულ დედა-შვილს მიაჩერდა -რადგან ასეა ასე იყოს მაგრამ მანამდე შენს შვილს ვეტყვი რომ
-არ გაბედო-ლალიმ უყვირა
-რატომ? რადგან ასეა ყველა საიდუმლო უნდა გამჟღავნდეს
-მოკეტე-ლალი სულ გააცოფა მაკამ
-ძვირფასო ქმარო იცი რომ...
-ხმა ჩაიწყვიტე-ლალი ეცა და დააჯანჯღარა
-ახლავე თუარ მეტყვით რა ხდება იცოდეთ ამ სახლს თავზე
ჩამოგამხობთ-ფეხზე წამოვარდა თამაზი და დედას ეცა -რას მიმალავთ ქალმა შვილს ახედა და ცრემლები მოაწვა -დედა-თამაზმა წარბი აწია
-მეე-ლალის ხმა აუკანკალდა და გონება დაკარგა.
მარიანას ყველაფერი ესმოდა და ცდილობდა გაეაზრებინა რა ხდებოდა მის თავს და ამ ოჯახხში, მაგრამ ვერაფერი გაიგო, ვერაფერს მიხვდა, ვერამოხსნა ამ ოჯახს საიდუმლოებები. იმ დღემაც ქაოსში ჩაიარა ვერ დაამთავრეს ოჯახური დრამები და ანის ღამე მიაკითხეს განყოფილებაში, უკვე დამშვიდებულმა, რადგან რძალ დედამთილი დაზავდნენ, თამაზს კი სხვა ტყუილი უთხრეს, თითქოსდა ეს იყო მათი კონფლიქტის მიზეზი, სულელ კაცსაც ფიქრი ეზარებოდა დაიჯერა მათი სულელური ამბავი.
ნიკა მალე გამოვიდა მდგომარეობიდან, დანას არცერთი ორგანო არ დაუზიანებია, თუმცა მას და მის აფთარ დედას ანის დასჯა ქონდათ გადაწყვიტილი, ნიკამ ანის საწინააღმდეგო ჩვენება მიცემა გადაწყვიტა და მამასთან იჩხუბა კიდეც
-არ გაბედო
-რატომ გკიდია ის რომ ლამის მომკლა?
-არ მაგრამ შენ მიიყვანე ამ ზომამდე, ის პატარა გოგონაა ჯერ
ისევ, შენ დაამცირე მიატოვე მოატყუე გამოიყენე
-ლამის შვილი მოგვიკლა-აყვირდა კაპასი თამუნა
-საჩივარს გამოიტან და გაეყრები სსულ ესაა
-არა-გაბრაზდა ნიკა
-მაშინ როცა მისიანები გიჩივლებენ იმის გამო რომ ნარკოტიკები მიაღებინე და ისე იწექი მასთან მე განზე გავდგები
-რაა? -თამუნამ შოკი მიიღო
-რაც გაიგე დილით სახში მომივარდა ია დარტყმული თამაზი ადვოკატით და დამემუქრა
-ხელში რა აქვთ? ცარიელა სიტყვები-ნიკამ თავი დაიმშვიდს
-იმ ღამის კამერის ჩანაწერები, გათიშული ანი როგორ გაიყვანე კლუბიდან და ჩასვი მანქანაში
-კარგი-გაბრაზდა ნიკა-დღესვე მოვაგვაროთ ეს საქმე
-ასე იოლად უნდა დაიძვრინოს თავი იმ სატანამ?-ცხარობა თამუნა
-შენი შვილია ნაბიჭ. არაკაცი და იმიტომ დაგვემართა ის რაც დაგვემართა
-შენ სულ მას ადანაშაულებ იმიტომ რომ ლიკა გიყვარს მარტო, შენი კახპას შვილი
-მოკეტე-უყვირა ვახომ
-ასე არაა? იმ კახპამ რაც შვილი გაგიჩინა დაგვიკიდე მეც და ნიკაც
-მე ნუ მაბრალებ იმას რომ ცუდი დედა ხარ
-ორივემ მოკეტეთ-ნიკამ პირველად უყვირა მშობლებს პირველა გაბედა ხმის ამოღება -დავიღალე თქვენი ყალბი სამაგალითო ცოლ-ქმრობის ყურებით, ვერცერთს ვერ გიტანთ გაეთრიეთ, იმხელა იღრიალა ექთანი შევარდა და ორივე გაუშვა პალატიდან...
სანამ სასამართლო გაიმართებოდა მანამ გამოუშვეს ანი, ნიკას გატანილი საჩივრი წყალობით, გოგონა სრულიად არაადეკვატური იყო, არცერთს არ შეხედა, მათ არცერთ კითხვას არ უპასუხა, საერთო არ რეაგირებდდა არაფერზე, პოლიციის შენობიდან პირდაპირ საავადმყოფოში წაიყვანეს, ფსიქოლოგმა გადაწყვიტა მისი საავადმყოფოში დატოვება რადგან გოგონა საერთოდ არ გამოდიოდა მათთან კონტაქტზე, და არ რეაგიებდა არაფერზე.
-რა სჭირს გაგიჟდა-ლალი ექიმს მიაჩერდა
-ასე იმიტომ იქცევა რომ ცდილობს თქვენგან თავის დაცვას
-ანუ განზრახ?-მაკა გაოცდა
-ინსტიქტურად, მისმინეთ მას დახმარება სჭირდება და არა ჩხუბი საყვედურები მუქარა დაშინება და მსგავსი სისულელები-ექიმმა ძლივს გააგებინა რომ ადამიანს ამ დროს ოჯახის მხარდაჭერა ყველაზე მეტად ესაჭიროება. მარიანას ცოვრების დალაგების ჯერიც დდადგა თითქოს, თამაზმა სკოლაში წასვლის ნება დართო, ცოლ ქმარი და რძალ დედამთილი შერიგდნენ და დალაგდა მათი აწეწილი სიტუაცია, მაგრამ მარიანას დაცვა აუყვანა რომელის მიაცილებდა სკოლაში და იქდან მოყავდა რათა თორნიკე ახლოს არ გაკარებოდა. მარიანაც მასზე ნაწყენი იყო და რამდენჯერაც მან სცადა დაცვის გვერდის ავლით მარიანასთან კონტაქტი იმდენჯერ გოგონამ უარი თქვა. ის ვერ ივიწყებდა იმ ყველაფერს რისი გადატანაც მოუწია და ერჩია სახლში სიმშვიდე ქონოდა ვიდრე ეომა თორნიკეს გამო მამასთან, მითუმეტეს რომ მათი ურთიერთობა ცივი, ერთფეროვანი და უღიმღამო იყო თავიდანვე.
-გავგიჟდები-თორნიკე გიჟივით გადი გამოდიოდა აქეთ-იქით
-რა გეგონა აბა
-არცკი მელაპარაკეება, გესმის? ლიკუნას ტელეფონზე რომ ვრეკავ, მეუბნება შემეშვიო და თიშავს, სკოლასთან რომ დავხვდი დაცვამ გამაკავა და ის მანქანაში ჩაჯდა, არცკი გაჩერდა და შემომხედა
-გეყოფა ნუ გიჟდები რა ქნას? მამამისი ხოიცი რა დარტყმულია, მის წინააღმდეგ ვერ წავა, ძალა არ ეყოფა მითუმეტეს რომ დედამისიც მამაის უჭერს მხარს, ოჯახს ვერ აღუდგება, თუ დაუპირისპირდება იგივე განმეორდება, შენ რას უშველი? რას გააკეთებ თუ გამოკეტავენ ან უარესი? რას შეცვლი რით დაეხმარება შენი სიყვარული? იმ კაცს ისე ზიზღები ყ ელლაფერზე წავა რომ ერთად არ იყოთ, მთელ რესურს თქვენ დაშორრებას მოახმარს
-ლევან ფილოსოფოსობას მოეშვი და რამე გამოსადეგი მირჩიე
-დარწმუნდი რომ უყვრხარ და ...-აღარ გააგრძელა
-და მოვიტაცო?-დაასრულა თორნიკემ
-დარწმუნდი რომ უყვარხარ დდა მერე მიხვდები რა ჯობია, მოტაცება ცოტა სისულელეა არა?
-აბა ისე არ გამომყვება ვიცი, მამამისის ეშინია ძაან
-ნუ გაგიჟდები ხოლმე, რა მოტაცება გამოგყვება ისედაც, ცოტა იაქტიურე
-არცკი მელაპარაკება და
-ისევ მე რა, მე მოვიფიქრებ რამეს-ორივეს გაეცინათ...
მარიანა სკოლიდან დაბრუნდა და შესასვლელი კარი შეღებული რომ დახვდა ფრთხილად გააღო, ცოტა შეეშინდა რადგან ყოველთვის კეტავდნენ შიგნიდან როცა ვინმე სახლში იყო, ჩხუბის ხმა მოესმა და გაისუსა
-საბუთი მომეცი-ლალა ყვიროდა
-ეს საბუთი ჩემი და მარიანას უსაფრთხოების გარანტიაა
-თუ არ მომცემ შენ ნაბიჭვარს პირდაპირ მივახლი რომ არც იცი ვისი შვილია
-თუ მიახლი-მაკაც აწიოკდა-მეც მივახლი თამაზს რომ მისი უფროსის საყვარელი ხარ -მარიანა ვერ იჯერებდა რომ ამას ისმენდა , გაოგნებული ერთ ადგილს მიეყინა, ხელფეხი გაუცივდა, უეცრად ვერ გაიაზრა რაც მოისმინა, ვერ დაალაგა თავში აზრები, ვერაფერს მიხვდა, ხელიდან ჩანთა დაუვარდა, ორივემ ყურები დაცქვიტა და სანამ დამფრთხალი ქალები გამოვიდონენ მისაღებში საძინებლიდან მარიანა სახლიდან გამოვარდა ატირებული
-შვილო-იკივლა მისი სასკოლო ჩანთის დანახვისას მაკამ და გარეთ გამოვარდა-მარიანა ყველაფერს აგიხსნი-კიოდა მაკა და გაქცეულ შვილს უკან მიდევდა, მაგრამ მარიანას არავისი და არაფერი ესმოდა, მირბოდა მთელი ძალით, რომ მოშორებოდა ამ საგიჟეთს ამ ზიზღს, ამ ტყუილს და სიბინძურეს... მაკამ იქამდე სია სანამ არ დაკარგა თვალთა ხედვიდან, მერე ტელეფონი ამოიღო და ქმარს აურეკა
-თამაზ-ხმა რომ ამოიღო ლალაის კივილი მოესმა უკნიდან
-არ გაბედო
-იცი რომ დედაშენი შენს უფროსთან წავს? -ლალი იქვე ჩაიკეცა
-რას ბოდავ-დაუღრიალა თამაზმა, მაკამ ტელეფონი გათიშა და ძირს დააგდო შემდეგ ლალის წამოადგა თავზე -მეც შვილი დავკარგე და შენც, ისევე დაიტანჯბი როგოც მე, ისევე მოკვდი შვილისთვის როგოც მე, რა უცნაურია არა ცხოვრება? დღეს ორივე მოვკვდით...
-წყეულო -ამოხედა ლალიმ ქალს
-რა ძნელია არა ამის ატანა? რა რთულია როცა შენი არ ესმით? შენ ხმას ვერავის აწვდენ არადა მართალი ხარ, არადა სხვა ყველა დამნაშავეა, მარტო შენ ხარ მართალი, იმიტომ რომ შეგიყვარდა, სიყვარული ხომ არაა დანაშაული? მაგრამ მაინც არ გაპატიებენ, იცი არ გაოპატიებენ, უბრალო სიყვარულს არ გაპატიბენ, ერთი გრამი ბედნიერბა დაენანებათ შენთვის, არც შენ მაპატიე ის რომ შენი შვილი შემიყვარდა... დამსაჯე შვილი დამაკარგინე, მაგრამ შენც დაისჯები იმ სიყვარულისთვი რომელიც გაგიჩნდა იმ კაცის მიმართ ვინც ცოლიანია და შენი შვილის უფროსია, თავს გაიმართლებ, და მართალიც გგონია თავი მეკი უფლება არ მომეცი თვი მემართლა და მყვარებოდა.-მაკამ იქვე დატოვა ქალი, ბარგი ჩაალაგა და სახლიდან წავიდა.
თორნიკემ კარი გააღო და მარიანას ანახვამ ისე გააოცა თან ამ მდგომარეობაში რომ ფაქტიურად შოკი მიიღო, კარგახანს ხმას ვერ იღება დაბნეულობისგან, ლევანმა გამოიხედა და ისიც ადგილზე გაიყინა, თითქოს უსასრულოდ გაგრძელდა ეს სიჩუმე
-მარიანა რამე მოხდა?-თორნიკე დაიძაბა -შემოდი-მოიფიქრა ბოლოს, და კარი ფართოდ გააღო, მარიანამ ბიჭს შეხედა ამღვრეული თვალებით და აკანკალებული ლამის ჩაიკეცა, თორნიკემ მოასწო და ხელში აიყვანა, გაციებული ათრთოლებული გადაფითრბული გოგონა და დივანზე დააწვინა მისაღებში, მარიანა გათიშული იყო, თვალები ეხილა მაგრამ არსაით იყურებოდა, ვერავის და ვერაფერს ხედავდა, არაფერი ესმოდა საერთოდ
-რამე შეემთხვა?-კითხა ლევანმა
-არვიცი-თორნიკე სულ დაიბნა, მისდა გასაოცრად მალევე ატყდა კარზე ბრახუნი და გააღო თუარა მ
თამაზი შევარდა სახლში დაცვით და მარიანას წაყვანა მოისურვა
-ის თავად მოვიდა
-ის ჩემი შვილია და მინდა წავიყვან მინდა არა
-ჯერ აგვიხსენით რა მოხდა, დედამისი სადაა
-შენ ვინ გეკითხება -უღრიალა თამაზმა და სახლში შევარდა მარიანა რომ ეპოვა, მალევე წამოადგა თავს გათიშულ გოგონას და დაცვას უბრძანა წაეყვანათ თორნიკე რომ გადაუდგა დაცვას თამაზმა შუბლზე ოარაღი მიადო
-ატყობ რომ ვარ იმ ჭკვაზე ტყვია დაგაჭედო შუბლში?
-მიდი აბა-თორნიკე არ იხევდა მაგრამ უკან მდგარმა დაარტყა უკნიდან და დაეცა თამაზმა წიხლი ამოუქნია სახეში და თონიკე ძირს დავარდა ლევანსაც ერთი უთავაზეს მუცელში და სახლი დატოვა ხუთმა კაცმა.
-ეს სოფელში წაათრიეთ-მარიანაზე მიუთითა დაცვის ბიჭს -ოთახში გამოკეტე,
შენ ცოლი მიპოვე შენ დედა-მთავარი ვინც მჭირდებოდა მყავს უკვე-უთხრა მანქანასთან მდგარ ბიჭებს-ეხლა დაიშალეთ და საქმეს მიხედეთ