ვწუხვარ რომ დადება დამაგვიანდა, სულ გამოცდების ბრალია ‼
თავში ძლიერი ტკივილი ვიგრძენი,რასაც ვიაზრებდი ის იყო,რომ გონს ვკარგავდი...
ავტორი:
დეამ გონება დაკარგა როდესაც მას ბეისბოლის ბიტა ჩაარტყეს ძლიერად თავში, ვერასდროს წარმოიდგენთ ვის შეიძლებოდა გაეკეთებინა ეს, არასდროს იფიქრებდით თუ მას ეს შეეძლო.იმ „წარმოუდგენელმა“ პიროვნებამ და ლილუმ დეა სკამზე დასვეს,ლიკუნას გვერდით და მასთან ერთად შეკოჭეს. ლილუმ ფული აიღო და ჩვენი „წარმოუდგენელი“ პიროვნება მანქანასთან გააგზავნა.ისიც წავიდა და თან უკან იხედებოდა, ალბათ ფიქრობთ რომ ფულთან ერთად აპირებდა გაქცევას ,მაგრამ ცდებით.აღარ გაწვალებთ და გეტყვით რომ ეს პიროვნება გაგა იყო.ალბათ შეგეცვალათ მასზე წარმოდგენები მაგრამ არა! მას მოუწია ,რომ ლილუს დახმარებოდა რადგან ნიტას მოკვლით დაემუქრა.მან საყვარელი გოგონას გამო მეგობრებს უღალატა და ამ გოგოს შეეკრა.ფული მანქანის საბარგულში ჩადო და შენობაში დაბრუნდა ,გზაში კი დემნას გაუგზავნა შეტყობინება
{დეა საფრთხეშია! გადაარჩინე!}
და ტელეფონი გათიშა,მხოლოდ სამი სიტყვა მიწერა დემნას ,ლილუსთან მივიდა და მაინც სთხოვა ,რომ გოგოები გაეშვა და ქვეყნიდან გაქცეულიყო,მაგრამ მას დეა სძულდა და არ აპირებდა გაქცევას,ეს ფულიც იმიტომ მოატანინა რომ დაეჯერებინათთ თითქოს გაქცევა სურდა,რეალურად კი დეას დასჯა სურს.ლილუმ ამის მოსმენისას გაგას მარცხენა მხარში ესროლა,გაგა ტკივილისგან ძირს დაეცა,ლილუმ ისიც შეკოჭა და დეას გამოსაფხიზლებლად, ერთი-ორჯერ სილა გააწნა,დეა გამოფხიზლდა ,გონს ძლივს მოდიოდა ,კეფიდან სისხლი მოსდიოდა და მისი ფერფლისფერი თმა წითლად იყო შეღებილი,საშინელ თავბრუს ხვევას გრძნობდა ,რამდენიმე წუთი კი დასჭირდა მაგრამ გონს მაინც მოვიდა.
დეა:
საშინელ ტკივილს ვგრძნობ კეფაში, თავბრუც მეხვევა,თვალებს ძლივს ვახელ, გამოსახულებები ერთმანეთში გადადიოდნენ რამდენიმე წამით,შემდეგ კი ყველაფრის ნორმალურად აღქმა დავიწყე,ჩემს წინ იარაღიანი ლილუ იდგა ,ხელი მაღლა ჰქონდა აწეული და თითების ტალღური მოძრაობით მესალმებოდა,მის უკან და ოდნავ მარჯვნივ სისხლიანი გაგა იყო შეკოჭილი,ჩემს გვერდით კი გონდაკარგული ლიკუნა იჯდა,მხოლოდ ახლა ვიგრძენი რომ შეკოჭილი ვიყავი,იქვე ლილუს ფეხებთან სისხლიანი ბეისბოლის ბიტა ეგდო,ალბათ ეს ჩამარტყეს,მაგრამ ვინ ჩამარტყა?ლილუ მე მელაპარაკებოდა.მოიცა გაგა აქ რას აკეთებს? მასზე არაფერი უთქვამს ლილუ.
-საღამომშვიდობის დეაკო!ბოდიში შენი თავის გამო ,ჩემო სასიძო ცოტა მოუხერხებელია
-რა? რა სასიძლო ?რას ბოდავ?
-აამ! შენ არ დაგინახავს ვინ ჩაგარტყა .მართალია კარგი არაფერი.
-ლილუ რა სასიძო,ან გაგას აქ რა უნდა ?მასზე არაფერი გითქვამს
-მართალი ხარ. მისი დამსახურებაა რომ ახლაშეკოჭილი ზიხარ მანდ― ცინიკურად გამიღიმა და ჩემს წინ ცალ მუხლზე დაიჩოქა
-იცი რა სასიამოვნოა შენს მტერს ასეთ მდგომარეობაში რომ ხედავ
-მე შენი მტერი არ ვარ ლილუ გასაგებია?! შენ ხარ ფსიქოპატი ადამიანი,აქ კი არა საგიჟეთში უნდა იყო, აკვიტაებული გყავს დემნა და ვერც კი ხვდები,ცოლადაც რომ გაჰყოლოდი მისი ცოლი მაინც არ გერქმნეოდა, შენ პირდაპირი მნიშვნელობით საზიზღრობა ხარ, ის არასდროს შეგეხება ისე როგორც მე. ის არასდროს გაკოცებს ისე ვნებიანად როგორც ამას ჩემთან აკეთებს, ის შენი არასდროს არ გახდება რადგან ბოლომდე მე მეკუთვნის, მას სძულხარ ,ნაგავში იბანავებს და შენ არ შეგეხება გასაგებია?!―ბოლო ხმაზე ვყვიროდი იქამდე , სანამ იარაღი სახეში არ გამარტყა.
-მოკეტე! მოკეტეეეეეე!― ფეხებს მიწაზე ურტყამდა და გიჟივით ყვიროდა მის ყვირილზე ლიკუნასაც გამოეღვიძა, მე კი თავისა და შუბლ-წარბ-ქვედა ყბის ტკივილი მაგიჟებდა
-დეა
-მე ვარ ლიკუნა . ნამდვილად არ გეჩვენები
-ხომ გითხარი რომ არ მოსულიყავი, მას ფული კი არა შენი სიცოცხლე უნდა.მოგატყუა დეა.როგორდ დაუჯერე სულ გაგიჟდი?!
-ლიკა ახლა გვიან არის სინანული
-შენი მეგობრისთვის უნდა დაგეჯერებინა და არ უნდა მოსულიყავი. ერთი დაიმახსოვრე აქედან ცოცხალი ვერც ერთი ვერ გახვალთ. ფეხებზე დამაპატიმრებენ თუ სიკვდილით დამსჯიან გასაგებია?!― ისევ აღრიალდა
-გაუნათლებელიც ყოფილხარ ლილუკ ! სიკვდილით დასჯა 1997 წელს ედუარდ შევარდნაძის ინიციატივით გაუქმნდა― ვუთხარი და მთელი სარკაზმი,სატირა, ცინიზმი,ირონია ჩავაქსოვე.ამან უფრო გააგიჟა და ყელში მწვდა ,ლამის იდორბლებოდა ისეთი გაცოფებული იყო
-შენ ხომ ხარ განათლებული,მიდი გაქცევის და ჩემგან თავის დახსნის გეგმა დასახე, ისე რომ შენი მეგობრებიც გადაარჩინო, თუმცა უი! შენ ხომ დაბმული ხარ. როგორ ვწუხვარ― ხელი გამიშვა და ვითომ დამწუხრებული სახე შემომაპყრო. კამი აიღო და ჩამოჯდა. ტელეფონი მოიმარჯვა და რაღაცას აკეთებდა. დაასრულა თუ არა მე შემომხედა და გამიღიმა
-ზუსტად 1 საათი და 11 წუთი .
-რა?
-ეს დრო დარჩა სანამ მოგკლავ, შემდეგ კი შენს მეგობრებს გამოვამგზავრებ შენთან
-იქნებ ახლავე გააკეთო, რაღას აჭიანურებ .აა თუმცა შენ ხომ ლაჩარ ბიწებს არაფრით ჩამოუვარდე...
-მოკეტე დეა.ეს ჩემი სიამოვნებაა. ალბათ გაინტერესებს რატომ 1 საათი და 11 , უფრო სწორად უკვე 10 წუთი.
-სიმართლე გითხრა ფეხებზე
-მაინც გეტყვი, უცოდინრობით რომ არ მოკვდე.ზუსტად 11 სექტემბერს 2საათსა და 11 წუთზე დაიბადა ის მშვენიერი ქალბატონი ,რომელიც ახლა შენს წინ ზის და მალე სიცოცხლეს გამოგაალმებს.― კმაყოფილმა გაირიმა და მუსიკა ჩართო
დემნა:
ბიჭებთან ერთად ვიყავი და ლილუს მოძებნის გზებზე ვფიქრობდით როდესაც გაგასგან ესემესი მომივიდა , წაკითხვისთანავე წამოვფრინდი.
-შიგ ხო არ გაქ ბიჭო შენ რას წამოვარდი
-ამას ხო არ აჟრიალებს, დეა საფრთხეშიაო დაეხმარეო, ვაფშე სადარი ?
-ვინ ბიჭო ?ვიზე ამბობ
-გაგაზე ვამბობ. დეა საფრთხეშიაო, ახლა ეს თუ მეღადავება ამას მოვუტ*ავ ....
-რა საფრთხეში ? რას ბოდიალობ
-დააყენე! უნდა დავურეკო
გაგასთან ვრეკავ და გათიშული აქ ტელეფონი, რა საფრთხე რა დეა , ამას ხო არ აჟრიალებს.დედაჩემს დავურეკე და არ დაიჯერებთ რაც მითხრა
-დედა დეა სად არის?
-დეა?. ააა დეა .. ის..
-დედა!
-ის ლილუსთან წავიდა
-რა ქნა?! თქვენ ხო არ გაუბერეთ რა ლილუსტან წავიდა ? ის გოგო ჩემი ხელით უნდა ჩამაძაღლებინოთ თქვენ?სად წავიდა ? რომელი უფლებით გაუშვი?
-დემნა დამშვიდდი. ლიკა გაიტაცა და დაემუქრა ფულს თუ არ მომიტან მოვკლავო.დეას ფული მე მივეცი, დაცვაც გავაყოლე ,მაგრამ არ ვიცი როგორ არის, მისამართი ვიცი და მოგწერ. არ ვიცი გული ცუდად მიცემს . დამნაშავედ ვგრძნობ თავს
-გრძნობ?! დამნაშავე ხარ ნანა ! როგორ გაბედე და ჩემ გარეშე გაუშვი დეა იმ ფსიქოპატთან!
-დემნა მაპატიე ,მაგრამ ვერ დავაკავე.არ შემეძლო შენთვის რამე მეთქვა
-მე თქვენ...― როგორ გაბედე დეა ! ამის დედა შევ*ი , იმ ბოზმა რომ რამე დაუშავოს ჩავაძაღლებ .
-რა ხდება ბიჭო ახსნი?!
-დეა ლილუსთან წასულა, იმ ბოზს დაურეკია რომ ფული მომიტანეო , შენი ლიკა მოიტაცა.შენ სად ტრაკში გაქ ტვინი არ უნდა მიხედო გოგოს?!
-რა?! ლიკუნამ მომწერა რამდენიმე დღით ბებიაჩემთან მივდივარო და იქ ტელეფონი არ იჭერსო, რა მოიტაცეს ხო არ გაუბერე შენ
-ბიჭო შენ ტვინი სად ტრაკში გაქ. გეუბნები მოიტაცეს მეთქი და დეაც მაგათთან წასულა. ეს გაგა სად ჩემ სი*შია ვერ გავიგე.
-შენი დედაც.წავედით სასწრაფოდ უნდა მოვძებნოთ.
-წავედით აკრიფეთ ყველაფერი და დავახვიეთ
ავტორი: დემნა იმდენად გაცოფებული და შეშინებული იყო რომ ამბის მოყოლის თავი ნამდვილად არ აქვს, მეგავაგრძელებ თხრობას.
მანქანებში ჩასხდნენ და იმ მისამართზე წავიდნენ,რომელიც დემას დედამისმა გაუგზავნა. ისე სწრაფად მოხდა ყველაფერი რომ ვერც კი გაიაზრეს როგორ აღმოჩნდნენ იმ შენობასთან. დემნამ იარაღი ამოიღო და პირველ შევარდა შენობაში.
დეას სიკვდილამდე დარჩა 30 წუთი.
დემნა დარბოდა სართულიდან სართულზე და დეას ეძებდა.ბოლოსართულიღა იყო დარჩენილი,ლამის იმედები გადაეწურა რომ დეას ხმა შემოესმა
-ასე ჯდომას და ლოდინს აპირებ?!
-რატომაც არა. როცა ვიცი რომ ის ადამიანი მოკვდება ვინც მძულს
-შეშლილი ხარ. შენ...― დეამ დემნა შეამჩნია და თითქოს გაუბრწყინდა თვალები,ეს ლილუს არ გამორჩჩენია და თავის უკან გაიხედა, დემნამ დამალვა მოასწრო.
-შენ ყველაზე ნაგავი და საზიზღარი არსება ხარ ვინც აქამდე შემხვედრია―დეა საუბარს განაგრძობდა ,რომ მისი ყურადღება გადაეტანა, თითქოს გამოუვიდა კიდეც ,მაგრამ რაღაც ხმაური შემოესმა (სანდრომ იქვე მდგარ სკამს ფეხი წამოკრა),იმ ადგილისკენ გაემართა, ის იყო იარაღი უნდა აეწია რომ დემნამ მაჯაში ხელი ჩაჭიდა და იარაღი დააგდებინა. სანდრო მაშინვე ლიკუნასთან მივარდა,გაბრიელმა დეას ხელები გაუხსნა, ნიკა კი დაჭრილ გაგას ეხმარებოდა. დემნა ლილუს ყელში სწვდა და კედელზე მიიმწყვდია. იმდენად ძლიერად უჭერდა რომ ლილუს ფეხები მუწას ასცილდა, ის იგუდებოდა .იმ მომენტში მკლავიდან დანა ამოიღო და დემნას მუცელში გაუყარა....................


ესეც მეთოთხმეტე თავი და ალბათ ხვდებით ისტორია დასასრულს უახლოვდება.იმედი მაქვს თქვენს იმედებსა და მოლოდინებს ამართლებს თითოეული თავი. მადლობა რომ მოგწონთ ჩემი ისტორია.